Ολυμπιακός – Αναντολού Εφές: Το +14 του Βεζένκοβ, οι 25 πόντοι σε επιθέσεις 10 δευτερολέπτων και η βασική πεντάδα που έθεσε τον τόνο

Ο Ολυμπιακός έπαιξε με τη φωτιά, αλλά τελικά λύγισε την Αναντολού Εφές για την 24η αγωνιστική της EuroLeague.

To SPORT24 αναλύει με τη βοήθεια του Hudl Instat τη νίκη των “ερυθρολεύκων”.

Η ποιότητα του Βεζένκοβ και η επίδραση της βασικής πεντάδας

Πιστός στις συνήθειες που έχει χτίσει εδώ και χρόνια ο Ολυμπιακός, είδε την βασική του πεντάδα να θέτει τον τόνο. Ο Ολυμπιακός τράφηκε από την ενέργεια των βασικών του σε άμυνα και επίθεση. Αυτή τη φορά, στο ξεκίνημα, τροφοδότησε τον Μουσταφά Φαλ και με την Αναντολού Εφές να μην στέλνει βοήθεια ο Γάλλος έκανε ζημιά, μέχρι στην συνέχεια να έχει κυρίως ρόλο δημιουργού ή σκρινέρ.

Σταδιακά ωστόσο ανέλαβαν δράση ο Εβάν Φουρνιέ (στο πρώτο μέρος) και ο Σάσα Βεζένκοβ, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Ήταν όμως ο Βεζένκοβ αυτός που – ειδικά στην τρίτη περίοδο – πήρε στην πλάτη του τον Ολυμπιακό, σκοράροντας με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Ο Βεζένκοβ τελείωσε τον αγώνα με 26 πόντους με 10/14 σουτ (2/3 τρίποντα), 4/6 βολές και 9 ριμπάουντ σε 31.5 λεπτά συμμετοχής. Παράλληλα είχε – με διαφορά – το καλύτερο πρόσημο στον συντελεστή +/- με +14, με τον Κώστα Παπανικολάου να ακολουθεί με +6. Ο Βεζένκοβ όμως είχε ένα ακόμα ιδιαίτερο στατιστικό: Ήταν ο μοναδικός παίκτης που ήταν μέλος των έξι πεντάδων του Ολυμπιακού που έβγαλαν θετικό πρόσημο στο ματς στον τομέα του +/-.

Το τέμπο και η διαφορά ανάμεσα σε “πολλές κατοχές”, “βιαστικές κατοχές” και “γρήγορες κατοχές”

Ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα που παίζει γενικά τα παιχνίδια της σε λίγες κατοχές. Για την ακρίβεια, με 93.2 κατοχές ανά αγώνα βρίσκεται στην 17η θέση ανάμεσα σε 18 ομάδες, με την Παρτίζαν (91.8) να είναι η τελευταία. Αυτό δίνει την εντύπωση ότι οι “ερυθρόλευκοι” παίζουν σε αργό τέμπο επειδή δεν παίρνουν πολλούς πόντους στο transition. Αυτό όμως δεν ισχύει στον απόλυτο βαθμό. Ο λόγος είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν τρέχει με την… παραδοσιακή έννοια του όρου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εκδηλώνει γρήγορα τις επιθέσεις του. Αυτό έγινε και κόντρα στην Αναντολού Εφές.

Κόντρα σε μία ιδιαίτερη ομάδα, που δεν δέχεται πολλούς πόντους στο ανοιχτό γήπεδο (μόλις 5.5 ανά αγώνα σύμφωνα με το Hudl Instat, 3η καλύτερη επίδοση στην EuroLeague), ο Ολυμπιακός βρήκε συνολικά 25 πόντους σε επιθέσεις που εκδήλωσε στα πρώτα 10 δευτερόλεπτα της επίθεσής του. Αυτό είναι ένα τεράστιο νούμερο.

Τα τρεξίματα του Βεζένκοβ στο ανοιχτό γήπεδο είναι αυτά που τραβούν μονίμως τα βλέμματα και είναι λογικό. Ιδού ένα παράδειγμα:

Ο Οσμανι τελειώνει την φάση, με τον Βεζένκοβ να είναι κάτω από το καλάθι και να ετοιμάζεται να τρέξει το γήπεδο.

Ο Φαλ παίρνει το ριμπάουντ και ετοιμάζεται να πασάρει στον Γουίλιαμς-Γκος. Ο Βεζένκοβ είναι ήδη στο τρίποντο, με τον Οσμανί – που τον μαρκάρει – να είναι ήδη πίσω του.

Μέσα σε 4 δευτερόλεπτα ο Βεζένκοβ έχει ήδη φτάσει κοντά στο καλάθι, με τον Οσμανί να τον προλαβαίνει, αλλά τον σταρ του Ολυμπιακού να τον έχει “κλειδώσει”. Ο Γουίλιαμς-Γκος πασάρει στον Βεζένκοβ.

Ο Βεζένκοβ τελειώνει την φάση.

Τα τρεξίματα του Βεζένκοβ στο ανοιχτό γήπεδο είναι πλέον κάτι που έχουν αντιληφθεί όλοι. Το θέμα όμως είναι ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να επιτεθεί γρήγορα στην επίθεση ακόμα και σε κατάσταση 5 εναντίον 5, σκοράροντας άμεσα, χωρίς αυτό να θεωρηθεί transition. Ιδού ένα παράδειγμα:

Ο Γουίλιαμς-Γκος έχει την μπάλα στο κέντρο. Ο Φουρνιέ παίρνει σκριν από τον Φαλ και ετοιμάζεται να κάνει curl (μετάφραση: Να πάρει την μπάλα και αντί να βγει στο τρίποντο να πάει κυκλικά γύρω από τον Φαλ και προς το καλάθι)

Ο Φουρνιέ παίρνει την μπάλα και αμέσως επιτίθεται στο καλάθι.

Ο Φουρνιέ σκοράρει με λέι-απ

Αυτή είναι μία οργανωμένη επίθεση. Στην οποία ο Ολυμπιακός σκόραρε στα πρώτα 10 δευτερόλεπτά της. Το τέμπο των “ερυθρολεύκων” μοιάζει αργό. Στην επίθεσή τους όμως παίζουν γρήγορα. Η ομάδα του Πειραιά είχε αρκετές παρόμοιες φάσεις στο ματς, όπως και σε πολλά παιχνίδια του.

Ο κόσμος ενίοτε μπερδεύει το “πολλές κατοχές”, με το “γρήγορες κατοχές”. Υπάρχει όμως μία ακόμα κατηγορία: Οι “βιαστικες κατοχές”. Ο Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα των πολλών κατοχών. Είναι όμως μία ομάδα των γρήγορων κατοχών. Κυρίως, όμως, είναι μία ομάδα των “ποιοτικών κατοχών”. Την γραμμή ανάμεσα στην “γρήγορη” και την “βιαστική” κατοχή ενίοτε ακόμα και οι παίκτες δυσκολεύονται να την αντιληφθούν. Σίγουρα όμως δεν υπάρχει περιθώριο παρερμηνείας για το τι είναι μία “ποιοτική κατοχή”. Είναι μία κατοχη όπως αυτή που παρατέθηκε, με τον Φουρνιέ να σκοράρει.

Τα καλά νέα και η ανάγκη να μην υπάρξει εφησυχασμός

Σε ματς όπως αυτό με την Αναντολού Εφές – όπου η νίκη θεωρείται δεδομένη και ξεχνιέται, ενώ η ήττα θεωρείται γκέλα και θα την κουβαλάς όλη την σεζόν – το βασικό είναι να έρθει το θετικό αποτέλεσμα. Αυτό ήρθε, ο Ολυμπιακός παρέμεινε στην κορυφή της βαθμολογίας, βλέποντας παράλληλα τον Κώστα Παπανικολάου να επιβεβαιώνει ότι είναι σε εξαιρετική κατάσταση, αλλά και τους Μιλουτίνοβ και Φαλ να δίνουν πράγματα και επιθετικά. Την ίδια στιγμή, βέβαια, υπήρχαν και ανησυχητικά σημάδια, δεν υπάρχει περιθώριο εφησυχασμού.

Το θετικό αποτέλεσμα του Ολυμπιακού δεν αναιρεί ότι για ακόμα ένα παιχνίδι έχασε μία μεγάλη διαφορά και κινδύνευσε στο τέλος. Ούτε ότι οι “ερυθρόλευκοι” πήραν λιγότερα πράγματα από όσα περιμένουν από τους παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο.

Δικαιολογίες σαφώς και υπάρχουν. Με τον Γουόκαπ εκτός, άλλαξε το ροτέισον και ο ρόλος του Γουίλιαμς-Γκος, που συνήθως κουβαλάει την δεύτερη πεντάδα. Ο Βιλντόσα αγωνίστηκε τραυματίας και γύρισε τον αστράγαλό πάνω που ο Ολυμπιακός είχε βρει ρυθμό και ετοιμαζόταν να κλειδώσει το ματς. Ο ΜακΚίσικ είχε έπειτα από καιρό ένα κακό βράδυ, κάτι που δικαιούται δεδομένου του πώς παίζει όλη την σεζόν. Οι “ερυθρόλευκοι” όμως έπαιξαν με την φωτιά. Ένα ακόμα λάθος ή ένα σουτ της Αναντολού Εφές θα μπορούσε να τους βάλει σε μεγαλύτερους μπελάδες.

Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή βρίσκεται εκεί που ήθελε βαθμολογικά και είναι σε πολύ καλό σημείο αγωνιστικά και πνευματικά. Για να φτάσει όμως στους στόχους του, ξέρει ότι πρέπει να συνεχίσει να βελτιώνεται. Τα περιθώρια για αυτό εξάλλου είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχουν.