Η Μιλάνο έρχεται στο ΣΕΦ ως κυπελλούχος Ιταλίας για όγδοη φορά στην ιστορία της. Λίγες ώρες αφότου ο Ολυμπιακός ανέτρεπε το διψήφιο προβάδισμα του Παναθηναϊκού και κατακτούσε θριαμβευτικά το τρόπαιο στο ελληνικό Final Four του Ηρακλείου ύστερα από 11 χρόνια, η ομάδα του Έτορε Μεσίνα κατέλυε -με πολυτιμότερο παίκτη τον Μάλκολμ Ντιλέινι- την "ανταρσία" της Ντερτόνα (78-61), η οποία προηγουμένως είχε κάνει την έκπληξη απέναντι στη Βίρτους Μπολόνια.

Ήταν συνολικά το 18ο διαδοχικό παιχνίδι (7 πρωταθλήματος, 8 ευρωπαϊκά, 3 κυπέλλου) που η Αρμάνι έδωσε χωρίς τον Σαβόν Σιλντς. Στα μέσα Δεκεμβρίου ο 27χρονος Αμερικανός χτύπησε σοβαρά στο χέρι, μετά από αμφιλεγόμενη άμυνα του Ρούντι Φερνάντεθ, υποβλήθηκε σε επέμβαση και τέθηκε εκτός δράσης για το επόμενο δίμηνο, αφήνοντας τον "Έκτορα" χωρίς τον πιο κομβικό παίκτη του αγωνιστικού πλάνου του, διότι συνέδεε την άμυνα με την επίθεση.

Η Μιλάνο έδειξε ν' απορρυθμίζεται στην αρχή, χάνοντας στη Serie A από Τριέστε και Πέζαρο. Η Τροία έπεφτε εκ των έσω. Ωστόσο στο διάστημα που μεσολάβησε ως τον νικηφόρο τελικό του ιταλικού Final Eight η ιταλική ομάδα φρόντισε ν' ανακτήσει την ισορροπία της και αθροιστικά να κερδίσει το 83% των αγώνων της. Ιδίως στην EuroLeague, όπου οι απαιτήσεις/ανάγκες είναι μεγαλύτερες και τα λάθη τιμωρούνται αυστηρά, μέτρησε (εύκολα ή δύσκολα) 7/8 με εκτός έδρας επιτυχίες σε Βαρκελώνη, Μόσχα, Βελιγράδι και Κάουνας.

Με αυτές τις επιδόσεις πλασαρίστηκε στην τρίτη θέση της κατάταξης, πίσω από Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, έχοντας σε μεγάλο βαθμό κλειδώσει το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ, διότι το πρόγραμμά της πριν από την τελική ευθεία είναι αρκετά ευνοϊκό για να μην χάσει ό,τι με κόπο απέκτησε.

Τι έχασε από τον Σιλντς

Ο Σιλντς ήταν ανεκτίμητος στο πρώτο μισό της σεζόν. Τυχαίο δεν είναι πως είναι ακόμη μέλος των δύο πιο παραγωγικών πεντάδων που έχει χρησιμοποιήσει στη διοργάνωση ο Μεσίνα. Με την πρώτη (Χολ, Σιλντς, Ντατόμε, Μέλι, Χάινς) σε σχεδόν 52' η Μιλάνο ήταν στο +37 και με τη δεύτερη (Ντιλέινι, Χολ, Σιλντς, Μήτογλου, Χάινς) στο +22, όπως προκύπτει από τη βάση δεδομένων του Instat Scout.

Ούτως ή άλλως ο Αμερικανός ήταν αυτός που έπαιζε τον περισσότερο χρόνο από κάθε άλλον, ήταν ο πρώτος σκόρερ (12.6π) με το ανώτερο ποσοστό ευστοχίας από τους περιφερειακούς του ρόστερ (44% FG) εκτελώντας μάλιστα το 24.3% των επιθέσεων της Μιλάνο πίσω από τα σκριν. Ήταν ακόμη, σύμφωνα με τα στοιχεία από την ίδια πηγή, ο τρίτος ριμπάουντερ και ο πιο αποτελεσματικός αμυντικός, με εντυπωσιακούς αριθμούς τόσο πάνω στον χειριστή μετά την αλλαγή (0.77π ανά κατοχή αντιπάλου) όσο και στο ποστ (0.21 ανά κατοχή αντιπάλου)!

Θεωρητικά η Μιλάνο θα έπρεπε να επηρεαστεί σφόδρα, ενόσω μάλιστα απουσίαζε ο επίσης τραυματίας Ντίνος Μήτογλου. Αντ' αυτού εμφανίστηκε ανθεκτική, ανέπτυξε άμυνες κι αφού έμαθε να ζει χωρίς τον Σιλντς, φρόντισε να κερδίζει κιόλας. Ο Μεσίνα μάζεψε τα φύλλα στη μάνα και μοίρασε ξανά την τράπουλα, επαναπροσδιορίζοντας τους ρόλους.

Τα νέα δεδομένα

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είχε να κάνει με τον Τρόι Ντάνιελς, ο μέσος όρος συμμετοχής του οποίου πήγε από τα 9'57'' στα 12'30'' προκειμένου να καλυφθεί το κενό στο μακρινό σουτ. Ο 30χρονος Αμερικανός, με την 8ετή θητεία στο ΝΒΑ, έχει αγγίξει τον διπλασιασμό των αριθμών του στο σκοράρισμα (από τους 4.4 στους 8.4), καθώς πλέον σουτάρει περισσότερο απ' όσο πριν. Ευάλωτος στην άμυνα ήταν και πριν, οπότε η επιθετική συνδρομή του έχει ισορροπήσει αυτό το αναλλοίωτο ντεσαβαντάζ του.

Επίσης ο Ντιλέινι έχει γίνει πολύ πιο αποφασιστικός με την μπάλα στα χέρια, βελτιώνοντας τα ποσοστά του από το τρίποντο. Μέχρι το ματς απέναντι Ρεάλ, αυτό δηλαδή που χτύπησε ο Σιλντς, σούταρε με 30.8% πίσω από τα 6μ75, αλλά έκτοτε ευστοχεί σχεδόν στο 1 από τα 2 που εκτελεί (48.6%).

Ομαδικά, χωρίς να έχει αλλάξει το τέμπο της, η Αρμάνι έχει αυξήσει την παραγωγικότητά της στην άμυνα κι έχει ρίξει κατακόρυφα το σκορ των αντιπάλων της. Ναι μεν έπαιξε 2 ματς με την ουραγό Ζάλγκιρις, αλλά την ίδια ώρα κρατούσε στους 57 την ΤΣΣΚΑ (3/24 τρίποντα, μόλις 6 ασίστ).

Ήταν ήδη ένα σύνολο με αμυντική προσέγγιση στο παιχνίδι της, αλλά από τους 71.9 πόντους και 0.91 ανά κατοχή έχει πάει στους 67.5 με 0.88 ανά κατοχή. Μια επίδοση που αποτυπώνει αφοσίωση και συγκέντρωση, πιέζοντας διαρκώς την μπάλα και σταματώντας το μακρινό σουτ, καθώς δέχεται πλέον 7.3 από τα 8.6 ανά παιχνίδι.

Η... ασπίδα του Ολυμπιακού

Είναι βέβαιο πως κάτι τέτοιο θα επιδιώξει να καταφέρει στο ΣΕΦ για να κλέψει το διπλό: παίζοντας σε χαμηλό τέμπο και πιέζοντας τον εκάστοτε χειριστή να επηρεάσει την παραγωγικότητα του Ολυμπιακού που φτάνει στις 81.2 κατοχές και μετρά 1 πόντο ανά μία (τρίτη καλύτερη επίδοση στην EuroLeague). Θα έχουν σημασία σε αυτήν την περίπτωση οι σωστές αποστάσεις και το καλό διάβασμα των καταστάσεων από τον εκάστοτε "άσο" του Μπαρτζώκα προκειμένου να εξασφαλιστεί η άριστη κυκλοφορία και ο απεγκλωβισμός από τις δύσκολες καταστάσεις.

Σλούκας, Γουόκαπ και σε δεύτερο βαθμό Ντόρσεϊ, Παπανικολάου και ΜακΚίσικ (που κατεβάζουν σταθερά) έχουν πολλή δουλειά σ' ένα ζευγάρωμα πάντως οι ερυθρόλευκοι υπερτερούν (σε στατιστικά και παράδοση με 10-2 εντός έδρας).