Το φιλικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας είχε τον χαρακτήρα της πρόβας τζενεράλε για τον Ολυμπιακό, ο οποίος όμως δεν έπιασε ούτε την βάση. Το χειρότερο για τους ερυθρόλευκους είναι ότι το -25 μοιάζει κολακευτικό δεδομένων όσων έδειξαν στο παρκέ της USH CSKA το απόγευμα της Τετάρτης (25/9).

Η ουσία δεν αλλάζει: Οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ δεν έχουν πείσει στα τρία τηλεοπτικά φιλικά (με Ερυθρό Αστέρα, Ούνικς Καζάν και ΤΣΣΚΑ Μόσχας) ότι μπορούν να κάνουν κάτι πολύ καλά. Ούτε στην άμυνα, ούτε στην επίθεση.

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο... περίπου στις δύο πλευρές του παρκέ, αναζητώντας τρόπους να αλλάξει άρδην την εικόνα του και να αποκτήσει τόσο την απαιτούμενη αμυντική σκληράδα όσο και τη ροή στην επίθεση που θα τον καταστήσει πιο αποτελεσματικό. Οκτώ μέρες έχει για να βελτιώσει την εικόνα του...

ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕΙ Ο ΜΙΛΟΥΤΙΝΟΒ

Τα δύο παιχνίδια για το "Γκομέλσκι Καπ" ήταν τα μοναδικά στα οποία πήρε χρόνο συμμετοχής ο Νίκολα Μιλουτίνοβ. Μπορεί ο 25χρονος σέντερ να μην βρέθηκε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, αποδείχθηκε όμως ότι φέτος θα είναι πιο σημαντικός από ποτέ για τον Ολυμπιακό.

Πρόκειται για τον μοναδικό σέντερ που μπορεί να απειλήσει με συνέπεια το καλάθι, μα πάνω απ' όλα είναι αυτός που μπορεί να βάλει την αντίπαλη άμυνα στη διαδικασία να προσαρμοστεί πάνω του. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις περιπτώσεις που παίρνει την μπάλα στο low post, αλλά -ακόμη περισσότερο- στην αντιμετώπιση κάθε κατοχής στην οποία εμπλέκεται, τόσο ως εκτελεστής όσο και ως δημιουργός (ή ακόμη και... σκρίνερ).

ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΕΙ ΑΠΟ ΤΟ "5"

Ούτε ο Όγκουστιν Ρούμπιτ ούτε -πολύ περισσότερο- ο Ίθαν Χαπ είναι ψηλοί που μπορούν να αποδειχθούν λειτουργικοί μέσα από το πικ εν ρολ. Ειδικά ο δεύτερος, μοιάζει να μην είναι σε θέση να βοηθήσει σε τέτοιες καταστάσεις.

Όσο για τον πρώην ψηλό της Μπάμπεργκ; Δεν είναι μόνο δική του ευθύνη το πόσο επιθετικός θα είναι, αλλά και των περιφερειακών της ομάδας του. Κι η εξήγηση έχει να κάνει με την δράση και την αντίδραση που προκαλείται στην αντίπαλη άμυνα, όποτε γίνεται σκριν πάνω στην μπάλα. Εφόσον ο κοντός δεν είναι επιθετικός στον τρόπο που θα κατευθυνθεί προς το καλάθι, ούτε ο ψηλός μπορεί να είναι αποτελεσματικός.

έχει ως signature move το short roll -το μισό κόψιμο στη ρακέτα, με σταμάτημα στα πέντε μέτρα. Μία κατάσταση που αποφέρει κέρδος μόνο σε κατάσταση ανισορροπίας της αντίπαλης άμυνας, εν προκειμένω όταν ο ψηλός που αμύνεται στο πικ εν ρολ χάνει την επαφή του με τον προσωπικό του αντίπαλο (βλ. Όγκουστιν Ρούμπιτ).

Στην άλλη πλευρά του παρκέ, μόνο ο Νίκολα Μιλουτίνοβ δείχνει να φοβίζει τον αντίπαλο όταν ο Ολυμπιακός αμύνεται στο πικ εν ρολ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι κοντοί έκαναν τη διαφορά για τον Ερυθρό Αστέρα πριν έξι μέρες, ή ότι τόσο η Ούνικς Καζάν όσο και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας χτύπησαν ξανά και ξανά στο πικ εν ρολ, όσο ο 25χρονος σέντερ απουσίαζε από το παρκέ.

ΤΡΕΙΣ "ΑΣΟΙ" ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΖΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ

Αυτό βέβαια είναι το δεύτερο κομμάτι, το επόμενο βήμα σε μια πικ εν ρολ συνεργασία. Το πρώτο έχει να κάνει με τον τρόπο που ο κοντός θα λειτουργήσει μετά το σκριν. Ο Ολυμπιακός διαθέτει τρεις παίκτες στο "1" που δεν έδειξαν ικανοί να απειλήσουν αμέσως, όχι απαραίτητα για να εκτελέσουν οι ίδιοι, αλλά για να βάλουν την άμυνα σε διαδικασία να (απ)ασχοληθεί με το πώς θα τους περιορίσει.

Κι αυτό από μόνο του είναι ανησυχητικό. Πολύ απλά γιατί καταργεί τη σημασία του πικ εν ρολ, των ακολούθων του και της δράσης μέσα από αυτό. Πολύ περισσότερο, οι τρεις τους αντιμετωπίστηκαν με πολύ παθητικό τρόπο από την άμυνα της Ούνικς Καζάν και της ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ο προσωπικός αντίπαλος περνούσε κατά βάση κάτω από το σκριν, ή προσαρμοζόταν περισσότερο πάνω στον ψηλό (για να ελέγξει τη "βουτιά" του στη ρακέτα) παρά σε ενδεχόμενη απειλή από τον ίδιο.

ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΘΕΣΗ

Αυτό που μοιάζει ως "πονοκέφαλος" για τον Ντέιβιντ Μπλατ είναι ενδεχομένως ο τρόπος που θα μπορέσει να χωρέσει στην πεντάδα τον Βασίλη Σπανούλη και τον Κέβιν Πάντερ. Κυρίως γιατί πρόκειται για τους δύο καλύτερους περιφερειακούς του, βάσει όσων έδειξε ο Ολυμπιακός στα τρία τηλεοπτικά φιλικά παιχνίδια του.

Η εξήγηση στο "γιατί είναι οι καλύτεροι" δεν έχει να κάνει μόνο με την ποιότητα, ή την αξιοπιστία στο περιφερειακό σουτ, αλλά -και- με αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω: ο βαθμός στον οποίο απειλούν το αντίπαλο καλάθι -κατά βάση μετά από σκριν.

ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΕΠΙΠΕΔΟ

Δεδομένου ότι είδαμε μόνο σε ένα παιχνίδι (αυτό με την Ούνικς Καζάν) τη συνύπαρξη του Βασίλη Σπανούλη με τον Νίκολα Μιλουτίνοβ, έγινε σαφές πως εφόσον οι δυο τους βρίσκονται στο παρκέ, το early post στα πρώτα δευτερόλεπτα της κατοχής (σε αυτό βασίστηκε ο Ολυμπιακός απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα) δίνει τη θέση του σε ένα γρήγορο πικ στην κορυφή, για να προκύψει από εκεί ο πρώτος χρόνος επίθεσης σε δευτερεύοντα αιφνιδιασμό.

Πέραν τούτου, οι ερυθρόλευκοι μοιάζουν να νιώθουν πιο άνετα όταν αμφότεροι βρίσκονται στην πεντάδα. Από τη μία γιατί οι μεταξύ τους συνεργασίες (ακόμη κι αν αυτές αφορούν ένα σκριν στην κορυφή) βοηθούν στο να "απλωθεί" η επίθεση του Ολυμπιακού και να προκύψουν οι προσαρμογές της αντίπαλης άμυνας (άρα και να "βγουν" ελεύθερα σουτ).

Όταν όμως, κανείς εκ των δύο δεν βρίσκεται στην πεντάδα, ο Ολυμπιακός δείχνει να είναι μια ομάδα του μέσου όρου (ίσως και κάτω από αυτόν) της EuroLeague.

ΞΕΚΑΘΑΡΟΙ ΡΟΛΟΙ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟ ΡΟΤΕΪΣΟΝ

Ο Ολυμπιακός είναι η μοναδική ομάδα της EuroLeague που δεν έχει μπροστά της μια "μεγάλη και επίπονη σεζόν". Την ώρα που οι ανταγωνιστές θα δώσουν 80+ αγώνες στη διάρκεια της χρονιάς, οι ερυθρόλευκοι έχουν ως μίνιμουμ τον αριθμό "34" δίπλα στη συγκεκριμένη κατηγορία. Αυτό από μόνο του συνεπάγεται την ελάχιστη δυνατή καταπόνηση, αφού δεν υπάρχουν πολλά ταξίδια, αγώνες και κόπωση.

Αυτό από μόνο του διαφοροποιεί τον τρόπο προσαρμογής του Ντέιβιντ Μπλατ σε σχέση με τους συναδέλφους του. Δεν θα χρειαστεί, εν προκειμένω, διαχείριση για την κούραση από συνεχόμενους αγώνες, ή μοίρασμα της τράπουλας για να αποφευχθεί το overload. Επομένως, η ανάγκη για να προκύψουν άμεσα ξεκάθαροι ρόλοι σχετικά με το τι κάνει ο καθένας και πώς θα χρησιμοποιηθεί είναι πιο έντονη.

Ο Ολυμπιακός μοιάζει να χρειάζεται ξεκάθαρους ρόλους, αναφορικά με το ποιος υπολογίζεται για βασικός, ποιος θα έρχεται από τον πάγκο ως εναλλακτική και ποιος βρίσκεται στο ρόστερ ως "βοηθητικός" εφόσον προκύψει ανάγκη.

Τα φιλικά βοήθησαν το τεχνικό επιτελείο των ερυθρολεύκων να καταλάβει ποιοι (δεν) μπορούν και ποιοι (δεν) αντέχουν. Από την ερχόμενη εβδομάδα, οι μεν θα βγουν μπροστά και θα επωμιστούν το βάρος, οι δε θα πρέπει να συμβιβαστούν με μια ιδιόμορφη κατάσταση, που ίσως τους φέρει σε θέση να γράψουν αρκετά "DNP" ή συμμετοχές λίγων δευτερολέπτων μέσα στη σεζόν.