Ολυμπιακός - Μονακό: Ο "καυτός" Τζέιμς, ο εκτελεστής Μπέικον και το τρικ με τον Άντζουσιτς
Ο Στέφανος Μακρής αναλύει με την βοήθεια του InStat Scout την ήττα του Ολυμπιακού από την Μονακό. Ο Μπέικον που σκόραρε όποτε ήθελε, ο Τζέιμς που σκόραρε όταν έπρεπε και ο αφανής ρόλος του Άντζουσιτς, που ξεκλείδωσε με ένα τρικ την άμυνα των “ερυθρόλευκων” ως σκρινέρ και είχε +26 στο σύστημα "+/-".
Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε κόντρα στην Μονακό στο Game 2 των playoffs της EuroLeague. Οι “ερυθρόλευκοι” είχαν κακή εικόνα σε επίθεση και άμυνα με αποτέλεσμα να γνωρίσουν μία βαριά ήττα με 72-96.
Η Μονακό αποδείχθηκε ότι ήταν πιο έτοιμη. Έκανε τις προσαρμογές που χρειαζόταν, αιφνιδίασε τον Ολυμπιακό με κάποια τρικ που έκανε στην επίθεση και έβγαλε περισσότερη ενέργεια στην άμυνα, παίρνοντας μία δίκαιη νίκη. Πώς όμως έφτασε μέχρι εκεί;
Ο Ουατάρα σε ρόλο… Γουόκαπ
Στο Game 1 των δύο ομάδων, ο Ολυμπιακός αποδείχθηκε πιο σκληρός. Με μπροστάρη τον Τόμας Γουόκαπ οι “ερυθρόλευκοι” έβγαλαν ενέργεια στην άμυνα, έριξαν ξύλο - κυριολεκτικά και μεταφορικά - και πήραν τον έλεγχο του αγώνα μέσω της άμυνάς τους. Στον χθεσινό (22/4) αγώνα ήταν η Μονακό αυτή που έκανε την αρχή.
Η είσοδος του Γιακούμπα Ουατάρα - που δεν έπαιξε καθόλου στο Game 1 - στην βασική πεντάδα ήταν η πρώτη ένδειξη ότι οι Μονεγάσκοι ήθελαν να αλλάξουν τα δεδομένα στην άμυνα. Και αυτό έκαναν, με τον Γάλλο περιφερειακό να έχει έναν ρόλο αντίστοιχο του Γουόκαπ, πιέζοντας συνεχώς τον εκάστοτε πόιντ γκαρντ του Ολυμπιακού (Γουόκαπ ή Σλούκα), ξεκινώντας την πίεση από ψηλά.
Ο Ολυμπιακός ξέφυγε με 16-6 στην αρχή του αγώνα. Στην πραγματικότητα όμως είχε πρόβλημα σε καταστάσεις σετ παιχνιδιού. Ο λόγος που είχε το προβάδισμα ήταν η άμυνά του, που του έδινε τις προϋποθέσεις να τρέξει και να σκοράρει στο transition. Σταδιακά όμως, αυτό το πλεονέκτημα θα εξαφανιζόταν και μαζί θα άλλαζε η μοίρα του αγώνα.
Ο Μπέικον έβαλε τις βάσεις
Ο Σάσα Ομπράντοβιτς αποφάσισε να προσαρμοστεί μετά το πρώτο 4λεπτο του αγώνα, περνώντας στο παρκέ τους Ντουέιν Μπέικον (17 πόντοι) και Πάρις Λι. Και ήταν ο πρώτος αυτός που έμελλε αρχικά να αλλάξει τα δεδομένα.
Είναι γνωστό ότι επί εποχής Ομπράντοβιτς οι κατοχές της Μονακό σε καταστάσεις Isolation (ένας εναντίον ενός) εκτοξεύτηκαν. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι πήρε περισσότερες πρωτοβουλίες ο Μάικ Τζέιμς, όσο ότι αναβαθμίστηκε και ο ρόλος του Ντουέιν Μπείκον, ενός εξαιρετικού παίκτη στο ένας εναντίον ενός. Ενός παίκτη που έφερε τα πάνω-κάτω στο Game 2.
Με το που πέρασε στο παρκέ ο Αμερικανός, έγινε σαφές ότι θα αναλάμβανε πρωτοβουλίες. Μόλις στην πρώτη φάση, έδωσε σκριν στον Πάρις Λι (που τον μάρκαρε ο Κώστας Σλούκας), είδε τον Ολυμπιακό να κάνει αλλαγή, πήρε την μπάλα στην κορυφή και σκόραρε. Αυτή η φάση θα ήταν μία μικρογραφία όσων θα ακολουθούσαν.
Η δεύτερη περίοδος ανήκε στον Αμερικανό, με την Μονακό να στηρίζεται πάνω του, ειδικά όταν πέρασε σε θέση πάουερ φόργουορντ, με το σύστημα να μοιάζει απλό: Ένα σκριν σε έναν γκαρντ, πάσα στον Μπείκον στην κορυφή της ρακέτας και ο Αμερικανός έκανε τα… δικά του. Σύμφωνα με το InStat Scout, ο Μπέικον εκδήλωσε 5 επιθέσεις σε κατάσταση Pick and Pop (όπου έστησε σκριν και μετά πήρε την μπάλα για να σουτάρει) σημειώνοντας 6 πόντους. Πήρε άλλες 4 επιθέσεις σε κατάσταση Isolation σημειώνοντας 2 πόντους, τρεις επιθέσεις σε κατάσταση Catch and Drive (όπου υποδέχθηκε πάσα και σούταρε μετά από ντρίμπλα) παίρνοντας 4 πόντους και μία επίθεση σε Catch and Shoot (σουτ από στάση), όπου σημείωσε 3 πόντους.
Ιδού και το Shot Chart του:
Ο Μπέικον πέτυχε μεγάλα καλάθια στην δεύτερη περίοδο. Ενώ όμως ο Αμερικανός πήρε όλη την… δόξα, στην πραγματικότητα καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή σκηνικού στην δεύτερη περίοδο έπαιξε ο Ντανίλο Άντζουσιτς.
Το τρικ με τον Άντζουσιτς που "ξεκλείδωσε" την Μονακό
Ο Σέρβος γκαρντ δεν έχει σταθερό ρόλο στην Μονακό από τότε που ανέλαβε ο Ομπράντοβιτς. Στο Game 2 όμως πέρασε στο παρκέ και είχε καθοριστικό ρόλο στην νίκη της Μονακό, κάτι που φαίνεται και από το +26 στο σύστημα "+/-", στο δεύτερο υψηλότερο στην ομάδα του μετά το +30 του Ντόντα Χολ. Και το κατάφερε με έναν διαφορετικό τρόπο: Κινήθηκε - προφανώς έπειτα από εντολές που είχε - αντισυμβατικά, δημιουργώντας καταστάσεις με το να κάνει σκριν μακριά από την μπάλα, μπερδεύοντας την ομάδα του Πειραιά.
Έχει αναφερθεί αρκετές φορές ότι οι σουτέρ είναι συχνά οι πιο επικίνδυνοι σκρινέρ. Αυτό συμβαίνει επειδή η αντίπαλη άμυνα οφείλει να προσαρμοστεί πάνω τους, αφού αν χαλαρώσει και τους χάσει, είναι πολύ πιθανό να δεχθεί ελεύθερο σουτ. Ο Άντζουσιτς είναι σουτέρ. Κόντρα στον Ολυμπιακό ήταν αυτός που στην δεύτερη περίοδο βοήθησε την Μονακό να βρει ρυθμό. Και το έκανε από την πρώτη φάση της δεύτερης περιόδου. Ιδού το χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Ο Τζέιμς ντριμπλάρει, με τον ΜακΚίσικ να τον μαρκάρει και τον Σλούκα να ετοιμάζεται να κλείσει τον χώρο. Ο Άντζουσιτς είναι στην δεξιά γωνία και ετοιμάζεται να ανέβει να δώσει σκριν
Ο Άντζουσιτς ανεβαίνει και δίνει back screen στον Λι, υποχρεώνοντας τους Σλούκα και Λαρεντζάκη να πάνε στην λογική της αλλαγής μακριά από την μπάλα
Ο Άντσουσιτς τελικά ρολάρει (κάνει short roll) και παίρνει την πάσα του Τζέιμς, με την άμυνα του Ολυμπιακού να κλείνει πάνω του, αφήνοντας ελεύθερους τόσο τον Μπέικον, όσο και τον Λι.
Ο Σέρβος βρίσκει τον Μπέικον στις 45 μοίρες, με τον Αμερικανό να ευστοχεί σε τριποντο
Στα μάτια του κόσμου, αυτή η φάση ίσως έμοιαζε τυχαία. Λίγο αργότερα αποδείχθηκε όμως ότι αυτή ήταν η εντολή που είχε πάρει ο Άντζουσιτς. Ιδού ακόμα ένα παράδειγμα:
Ο Λι έχει πάρει screen από τον Γουίλ Τόμας και έχει μπροστά του τον Πρίντεζη, με τον Άντζουσιτς να δίνει αμέσως back screen στον Αμερικανό
Ο Άντζουσιτς κάνει Pop Out και δέχεται την μπάλα στην κορυφή. Ο Λαρεντζάκης αφήνει τον Μπέικον και ακολουθεί την αμυντική περιστροφή, κλείνοντας τον Σέρβο, αλλά δεν έχει καλή ισορροπία
Ο Άντζουσιτς επιτίθεται στην close out άμυνα του Λαρεντζάκη, ο Σλούκας κλείνει προς τα μέσα και ο Σέρβος πασάρει πίσω στον Λι, πηγαίνοντας παράλληλα στις 45 μοίρες
Ο Λι πασάρει ξανά στον Άντζουσιτς. Ο Σέρβος ξεμαρκάρεται με μία προσποίηση τον Λαρεντζάκη και ευστοχεί σε τρίποντο, με τον Σλούκα να μην προλαβαίνει να τον μαρκάρει
Η Μονακό είχε πάρει πλέον φόρα. Ο Ολυμπιακός είχε αρχίσει να προσέχει τον Άντζουσιτς, ο οποίος είχε ήδη δημιουργήσει δύο φάσεις. Αυτό οδήγησε σε ένα ντόμινο και σε μία τρίτη επίθεση με πρωταγωνιστή τον Σέρβο, που ξεκλείδωσε την άμυνα του Ολυμπιακού με back screen. Η διαφορά όμως τώρα ήταν ότι ο Άντζουσιτς έκανε ζημιά χωρίς καν να ακουμπήσει την μπάλα. Ιδού το τελευταίο παράδειγμα:
Ο Τζέιμς έχει την μπάλα με τον Ντόρσεϊ να τον μαρκάρει και τον Γουόκαπ να είναι έτοιμος να δώσει βοήθεια. Ο Άντζουσιτς είναι στην δεξιά γωνία και ανεβαίνει για να δώσει back screen στον Μπέικον
Ο Βεζένκοβ το βλέπει αυτό και ανεβαίνει πιο ψηλά για να πάρει την αλλαγή. Ο Άντζουσιτς όμως δεν σκοπεύει να κάνει screen, παρά κόβει προς το καλάθι, τραβώντας τον Βεζένκοβ ακόμα πιο μέσα.
Με την άμυνα του Ολυμπιακού να εστιάζει στον Σέρβο, ο Τζέιμς πασάρει τελικά στον Μπέικον στις 45 μοίρες. Οι Γουόκαπ και Βεζένκοβ το βλέπουν αυτό και τρέχουν να καλύψουν τον Αμερικανό.
Ο Ολυμπιακός δεν έχει αμυντική ισορροπία και ο Μπέικον το ξέρει αυτό. Επιτίθεται στην close out άμυνα του Βεζένκοβ, πάει δεξιά και ευστοχεί σε ελεύθερο σουτ από τα 4.5 μέτρα.
Η άμυνα της Μονακό και η απουσία του Μάρτιν
Η Μονακό είχε φέρει το παιχνίδι εκεί που ήθελε στην επίθεση. Και το είχε φέρει εκεί που ήθελε και στην άμυνα, με την ενέργεια που έβγαζε στην άμυνα. Οι Μονεγάσκοι όμως δεν νίκησαν μόνο επειδή είχαν ενέργεια. Νίκησαν επειδή πόνταραν σε συγκεκριμένες καταστάσεις για να βγάλουν εκτός ρυθμού τον Ολυμπιακό.
Η πίεση σε όλο το γήπεδο ήταν το πρώτο σκέλος της άμυνας των Μονεγάσκων. Το δεύτερο ήταν ο τρόπος που αμύνονταν στο Pick and Roll: Από τις θέσεις 1 έως 4 έπαιζαν με αλλαγές. Όταν στο Pick and Roll εμπλεκόταν ο σέντερ (Χολ ή Μοτιεγιούνας) έπαιζαν επιθετικό Hedge Out. Και οι δύο αποφάσεις είχαν την σημασία τους:
1. Παίζοντας αλλαγές από το 1 έως το 4 απέτρεπαν τον Ολυμπιακό από το να βρει ελεύθερα σουτ έπειτα από κυκλοφορία της μπάλας. Δεδομένου ότι ο Κώστας Σλούκας είναι στα καλύτερά του όταν παίζει το Pick and Roll βρίσκοντας χώρους αλλά υστερεί στο ένας εναντίον ενός και ο Τάιλερ Ντόρσεϊ παίζει ένας εναντίον ενός, αλλά δεν βλέπει γήπεδο, οι Γάλλοι εγκλώβισαν τον Ολυμπιακό.
2. Παίζοντας με δυναμικό Hedge Out στο Pick and Roll από την θέση σέντερ, καθυστερούσαν την επίθεση των “ερυθρόλευκων”. Ο βασικότερος λόγος που συνέβαινε όμως αυτό δεν είναι ότι οι γκαρντ του Ολυμπιακού αργούσαν να πάρουν αποφάσεις. Ο βασικότερος λόγος είναι ότι ο Μουστάφα Φαλ δεν έχει την δυνατότητα - λόγω μεγέθους - να ρολάρει γρήγορα και δυναμικά προς το καλάθι. Εκεί ήταν που φάνηκε τόσο έντονα η απουσία του Χασάν Μάρτιν, ενός ψηλού που ρολάρει πάντα δυναμικά προς το καλάθι και έχει καλά τελειώματα.
Ο Μάρτιν έχει συγκεκριμένα θετικά και αρνητικά στοιχεία. Το πλέον θετικό ωστόσο είναι η ταχύτητά του στο "Pick and Dive". Το πόσο γρήγορα δηλαδή ρολάρει στο καλάθι μετά το σκριν που κάνει και μπορεί να απασχολήσει την αντίπαλη άμυνα. Αν μία ομάδα παίζει δυναμικό Hedge Out (όπως η Μονακό), τότε αυτό σημαίνει πως είτε ο Μάρτιν θα είναι ελεύθερος και θα δεχθεί πάσα, είτε κάποιος παίκτης από την αδύνατη πλευρά θα κλείσει πάνω του, δίνοντας την δυνατότητα στον Σλούκα να βρει μία πάσα σε συμπαίκτη του που θα είναι ελεύθερος στην περιφέρεια. Τίποτα από αυτά δεν γινόταν με τον Αμερικανό εκτός λόγω τραυματισμού.
Με τον αργό Φαλ ως σκρινέρ, οι παίκτες της Μονακό που βρίσκονταν στην αδύνατη πλευρά δεν είχαν το ίδιο άγχος να κλείνουν τόσο γρήγορα την ρακέτα. Αυτό έδινε χρόνο στον σέντερ της ομάδας τους να γυρίσει με μεγαλύτερη άνεση πίσω στον Φαλ και στους περιφερειακούς των Γάλλων να μείνουν στους σουτέρ του Ολυμπιακού. Οι Μονεγάσκοι είναι μία από τις καλύτερες ομάδες της EuroLeague στην άμυνα στο Pick n' Roll και ο Ολυμπιακός δεν είχε τον καλύτερο ψηλό του σε αυτή την κατάσταση. Οι "ερυθρόλευκοι" ήταν σε δύσκολη θέση.
Η έκρηξη του Τζέιμς
Ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός. Μέχρι και την τρίτη περίοδο όμως είχε λόγους να πιστεύει ότι δεν είχε ξεφύγει η κατάσταση και με ένα καλό ξέσπασμα θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα. Τότε όμως ήταν που πήρε μπροστά ο Μάικ Τζέιμς, “κλειδώνοντας” την νίκη των Μονεγάσκων. Στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα ο Αμερικανός γκαρντ ήταν κακός, ενώ δεν έπαιρνε τα σουτ που ήθελε. Στην τρίτη περίοδο ωστόσο αυτό θα άλλαζε.
Με τον Ολυμπιακό να θέλει - όπως και στο Game 1 - να στείλει τον Τζέιμς στο αριστερό του χέρι, η Μονακό άλλαξε την γωνία του σκριν στο Pick and Roll στον Αμερικανό, επιλέγοντας να τον στέλνει η ίδια αριστερά. Ποια είναι η διαφορά σε αυτή την περίπτωση; Ότι πλέον ο παίκτης που μάρκαρε τον Τζέιμς (Γουόκαπ ή ΜακΚίσικ) δεν έλεγχε πλέον εκείνος την κατάσταση στέλνοντας αριστερά τον Αμερικανό την λογική του ICE. Οι γκαρντ του Ολυμπιακού δεν μπορούσαν πια να "αρνηθούν" το σκριν στον Τζέιμς, μπαίνοντας ανάμεσα σε αυτόν και τον σέντερ της Μονακό. Αντιθέτως, ο Τζέιμς έπαιρνε πλέον κανονικά το σκριν και είχε τους χώρους που επιθυμούσε.
Τελικά πάντως, ο Τζέιμς κατάφερε να πάρει αυτό που ήθελε στην τρίτη περίοδο. Χρειάστηκε απλώς δύο συνεχόμενες φάσεις όπου η άμυνα του Ολυμπιακού άργησε για μισό δευτερόλεπτο. Μόλις έγινε αυτό, ο Τζέιμς πήρε δύο φορές σκριν όπως τον βολεύει, πήγε στο δεξί του χέρι και ευστόχησε σε ισάριθμα τρίποντα. Λίγες στιγμές μετά, ευστόχησε σε Spot Up τρίποντο από την δεξιά γωνία. Το αποκορύφωμα ωστόσο ήρθε λίγο αργότερα, όταν ο Τζέιμς ζήτησε σκριν (από τον Άντζουσιτς) και ο Ολυμπιακός έκανε χωρίς σκέψη αλλαγή, με τον Σάσα Βεζένκοβ να πέφτει πάνω του και να του αφήνει χώρο. Με το που το είδε αυτό ο Αμερικανός, σηκώθηκε από τα 8.5 μέτρα και ευστόχησε σε ακόμα ένα τρίποντο. Το παιχνίδι είχε τελειώσει.
Ο Αμερικανός τελείωσε τον αγώνα με 23 πόντους με 8/15 σουτ (5/8 τρίποντα). Οι 13 εξ αυτών ήρθαν με προσωπικές ενέργειες, αφού σημείωσε 7 σε καταστάσεις Isolation (σε 5 κατοχές) και άλλους 6 σε κατάσταση Pick and Roll (σε 5 κατοχές). Κοινώς, ο Τζέιμς ήταν ξανά… Τζέιμς. Ιδού και το Shot Chart του:
Σειρά του Ολυμπιακού να προσαρμοστεί
Η Μονακό πήρε αυτό που έψαχνε: Ένα break στα δύο παιχνίδια. Και το έκανε επειδή αποφάσισε να κάνει κάποιες μικρές τροποποιήσεις. Η αλλαγή στο ροτέισον με την είσοδο των Ουατάρα και Άντζουσιτς αντί των Ντιαλό και Μότουμ έδωσε ώθηση στους Μονεγάσκους, με τον πρώτο να δένει την άμυνα και τον Σέρβο να προσθέτει μία ακόμα απειλή από την περιφέρεια. Η απόφαση να πάρει λεπτά σε θέση πάουερ φόργουορντ ο Μπέικον όταν ξεκουραζόταν ο Γουίλ Τόμας άνοιξε το γήπεδο. Η επιλογή να αλλάξει η γωνία που έπαιρνε σκριν ο Τζέιμς έδωσε χώρους στον σταρ της Μονακό.
Με την σειρά να μεταφέρεται στο Πριγκιπάτο, είναι πλέον ο Ολυμπιακός που οφείλει να κάνει τις δικές του προσαρμογές. Είτε αυτό είναι κάποια αλλαγή στο ροτέισον, είτε κάποιο τρικ (όπως της Μονακό με τον Άντζουσιτς) που θα του δώσει πίσω το πλεονέκτημα στο παρκέ και μαζί και στην σειρά. Σε αυτό το επίπεδο δεν γίνεται να περιμένει κάποιος να κερδίζει με τρικ. Την ίδια στιγμή όμως, οποιαδήποτε μικρή προσαρμογή μπορεί να αλλάξει το μομέντουμ ενός αγώνα και κατ' επέκταση της σειράς.
Ο Ολυμπιακός έχει δύσκολο έργο. Θέλει μία νίκη στο Μονακό προκειμένου να πάρει πίσω το πλεονέκτημα έδρας. Πλέον δεν είναι σειρά πέντε αγώνων. Είναι σειρά τριών αγώνων που κρίνεται στις δύο νίκες, με δύο από τα πιθανά τρία παιχνίδια να διεξάγονται στο Μονακό. Ο Ολυμπιακός καλείται να βρει απαντήσεις στα ερωτήματα που του τέθηκαν. Αν δεν το κάνει, τότε δεν θα μπορέσει να πάει στο Final Four στο Βελιγράδι.
