Ολυμπιακός: Ο Σλούκας του -15, ο αποκομμένος Βεζένκοβ του 15% και η άμυνα που έδωσε τα πάντα

Ό,τι συνέβη στο Βελιγράδι μένει στο Βελιγράδι. Μ' αυτό το σκεπτικό αφήνει πίσω του ο Ολυμπιακός τον αγώνα με την Παρτίζαν κοιτάζοντας τη διπλή αγωνιστική που έρχεται στο ΣΕΦ (Βιλερμπάν, Παναθηναϊκός) προκειμένου με το 2/2 να διατηρήσει -και ίσως αυξήσει- το πλεονέκτημα για την κατάκτηση της πρωτιάς στην κανονική περίοδο της EuroLeague.

Με τον προπονητή τους καθηλωμένο στην Αθήνα και χωρίς αυτό ν' αποτελεί άλλοθι, οι ερυθρόλευκοι είχαν ένα κακό βράδυ απέναντι στην ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς κι αυτό δεν αμφισβητείται. Ατομικά και ομαδικά ελάχιστα πράγματα δούλεψαν σωστά κι αυτά κατά διαστήματα.

Το Instat Scout, μέσα από τη βάση δεδομένων του, μάς επιτρέπει να ρίξουμε φως σε ό,τι στραβό δεν ίσιωσε ποτέ κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, κατανοώντας κι εκ των υστέρων γιατί το τελικό 90-75 ήταν αντιπροσωπευτικό της εικόνας του αγώνα, διότι ο Ολυμπιακός το επέτρεψε να έρθει.

Αργή άμυνα, πολλά ελεύθερα η Παρτίζαν

Δεν είναι ψέμα ότι οι πρωταθλητές Ελλάδας κινήθηκαν μακριά από τα εφετινά στάνταρ τους. Σαν να έπεσαν σε μια μαύρη τρύπα που τους ρούφηξε στον πυρήνα της και ήταν ανέφικτο να βγουν ξανά στην επιφάνεια.

Ιδίως στην άμυνα το πρόβλημα ήταν άλυτο. Μόνο το γράφημα με τα αμαρκάριστα σουτ της Παρτίζαν να δει κανείς, καταλαβαίνει πως οι καθυστερημένες αντιδράσεις στις αλλαγές και στις καλύψεις έπαιξαν κομβικό ρόλο, κάτι που υπογράμμισε άλλωστε ο Χρήστος Παππάς μετά το τέλος.

Πιο αναλυτικά ο Ολυμπιακός δέχθηκε:

• 1.31π ανά κατοχή σε καταστάσεις catch and shoots (άμεση εκτέλεση μετά από πάσα), όταν ο μέσος όρος του ήταν 1.12π.
  
  
• 1π. ανά κατοχή σε καταστάσεις pick n' rolls handler (εκτέλεση από τον χειριστή της μπάλας), τη στιγμή που δεχόταν 0.85π.
  
  
• 1.67π. ανά κατοχή σε καταστάσεις cuts (κοψίματα προς το καλάθι), ενόσω επέτρεπε 1π.
  
  
• 1.87π. ανά κατοχή σε καταστάσεις transition (ανοικτό γήπεδο) όταν έδινε μόλις 1.2π.

Οι διαφορές είναι αξιοσημείωτες τουλάχιστον.

Το μακρινό σουτ ήταν γιγαντιαίο πρόβλημα

Ούτε όμως η επιθετική λειτουργία εμφάνισε τη συνέπεια που υπήρχε στο μεγαλύτερο κομμάτι της σεζόν. Με 0/15 τρίποντα έως ότου έρθει το πρώτο, ήταν ανέφικτο να πληγωθεί περιφερειακά η καλά οργανωμένη άμυνα της Παρτίζαν, που έδωσε μόλις 6 ελεύθερα, έτσι ώστε ν' ανοίξει και να δημιουργηθούν έξτρα χώροι.

Το αποτέλεσμα αυτού ήταν στις καταστάσεις catch and shoot, που αποτελούσαν τον βασικό άξονα εκδήλωσης επιθέσεων ως τώρα, ο Ολυμπιακός να πέσει από τον 1.25π ανά κατοχή στον 0.67π!

Το ναδίρ του Σλούκα

Φαινομενικά του Ολυμπιακού δεν του έλειψε πολύ η δημιουργία, διότι η συνολικά 21 ασίστ δεν είναι, σε καμία περίπτωση λίγες. Του έλειψε όμως η δημιουργία από έναν συγκεκριμένο παίκτη, πάνω στον οποίο βασίζεται ένα μεγάλο κομμάτι της ανάπτυξης των συστημάτων και της κυκλοφορίας της μπάλας.

Αυτός φυσικά δεν ήταν άλλος από τον Κώστα Σλούκα των 7 λαθών. Λαθών που δεν συνδυάστηκαν με τουλάχιστον ισόποσες τελικές πάσες για να εξισορροπηθεί η κατάσταση. Ο 33χρονος κουμανταδόρος των ερυθρόλευκων αντιμετώπισε πρόβλημα και φάνηκε.

Σ' ένα παιχνίδι που το %usage (ποσοστό των επιθέσεων που ανέλαβε ενόσω ήταν στο ματς) ήταν το υψηλότερο εφετινό, ξεπερνώντας το 35% και σχεδόν κατά 8 μονάδες τον δεύτερο Κάνααν (274%), όταν το αμέσως προηγούμενο ήταν στο 32.9% (Μπάγερν εντός) και ο μέσος όρος λόγο πάνω από το 24%, έδωσε μόλις 6 πόντους από δικές του ασίστ.

Επίδοση που αποτελεί τη χειρότερη δική του εφέτος στη διοργάνωση, τη στιγμή που έχει φτάσει σε σημείο να έχει δημιουργήσει ακόμη και 28 πόντους από πάσες του (κόντρα στην Άλμπα), ενώ άλλες τέσσερις φορές ήταν πάνω από τους 20!

Κόντρα στην Παρτίζαν εμφάνισε επίσης τη δεύτερη χαμηλότερη επίδοσή του σε πόντους ανά κατοχή (0.58), αποτυγχάνοντας, ουσιαστικά, να γίνει απειλητικός για μια άμυνα που είχε προσαρμοστεί στο παιχνίδι του.

Όχι παράξενο, αν φανταστεί κανείς πως ο Σλούκας εξελίχθηκε υπό την επιτήρηση του Ομπράντοβιτς στη Φενέρμπαχτσε. Αναπόφευκτα φορτώθηκε στην πλάτη ένα -15 για τον Ολυμπιακό στα σχεδόν 20 λεπτά που αγωνίστηκε (19'43''), χωρίς άλλη φορά στα προηγούμενα παιχνίδια να έχει βρεθεί σε αυτά τα επίπεδα. Season low, δηλαδή.

Ο Βεζένκοβ του 15%

Το ότι το αυξημένο %usage του Σλούκα συνδυάστηκε με την αποκοπή του Σάσα Βεζένκοβ από το υπόλοιπο σύνολο ήταν άλλο ένα ζήτημα που ταλαιπώρησε τον Ολυμπιακό. Ο αρχισκόρερ της EuroLeague ναι μεν πήρε 9 προσπάθειες, όλες υπό πίεση, αλλά επί της ουσίας δεν ενεπλάκη ποτέ στο παιχνίδι.

Με μέσο όρο του δικού του %usage γύρω στο 25%, ο Βούλγαρος βρέθηκε στο 15.4% - το τρίτο χαμηλότερο εφέτος. Μόνο μια φορά δε, στο ματς με τη Μονακό εκτός έδρας, έπαιξε χαμηλότερα από 0.67π ανά κατοχή που εμφάνισε ως επίδοση κόντρα στην Παρτίζαν, μετρώντας 23/29 συμμετοχές από 1π ως 1.9π ανά κατοχή!

Με τους δύο αυτούς παίκτες εκτός ρυθμού και παιχνιδιού, ήταν δεδομένο πως η Παρτίζαν θα αποκόμιζε πλεονέκτημα όσους πόντους κι αν έφτιαχνε για τους συμπαίκτες του ο Γουόκαπ (18 στο σύνολο) ή ό,τι πρόλαβε να σώσει ο ΜακΚίσικ με το προσωπικό του season-high στην επίθεση (1.55π. ανά κατοχή) χάρη στο τρίτο %usage της ελληνικής ομάδας σε αυτό το ματς. Ιδίως όταν άλλες βοήθειες σε αυτές τις δύο κομβικές θέσεις δεν υπήρξαν.

Σλούκας και Βεζένκοβ ήταν αναπόφευκτα κομμάτια στις περισσότερες από τις επτά πεντάδες που παρουσίασαν αρνητικό πρόσημο ενόσω υπήρχαν στο παρκέ, με τη χειρότερη εξ αυτών, την οποία συμπλήρωναν Λαρεντζάκης, ΜακΚίσικ και Μπλακ, να δέχεται 5 παραπάνω πόντους σε μόλις 2'13''! Μια μικρογραφία δηλαδή του ίσχυσε συνολικά στη διάρκεια του αγώνα.