Ολυμπιακός: Οι 32 πόντοι του Μπάρον, το κλείδωμα του Φαλ και τα σκριν του Χάινς
Ο Στέφανος Μακρής αναλύει με την βοήθεια του InStat Scout την ήττα του Ολυμπιακού από την Αρμάνι στο Μιλάνο. Ο καθοριστικός Μπάρον, ο τρόπος που η Αρμάνι απομόνωσε τον Φαλ και έκοψε την σύνδεσή του από τον Γουόκαπ και τους άλλους συμπαίκτες του, τα σκριν του Χάινς και η εμφανής έλλειψη συγκέντρωσης της ομάδας του Πειραιά.
Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε στο Μιλάνο. Κόντρα στην Αρμάνι οι “ερυθρόλευκοι” έμοιαζαν με σκιά του εαυτού τους και γνώρισαν μία βαριά ήττα με 83-62 από την φορμαρισμένη ιταλική ομάδα.
Ο Ολυμπιακός έκανε ένα κακό παιχνίδι διακόπτοντας ένα σερί 7 νικών, άφησε την Αρμάνι να ελέγξει το επίπεδο της έντασης και το τέμπο του ματς και δεν είχε τις απαντήσεις που έπρεπε στα κρίσιμα σημεία.
Το SPORT24 αναλύει με την βοήθεια του InStat Scout την ήττα των “ερυθρόλευκων”.
Η Αρμάνι απομόνωσε τον Φαλ από την υπόλοιπη ομάδα
Η Αρμάνι έδειξε από την αρχή ότι είχε ως στόχο να βγάλει εκτός αγώνα τον Μουσταφά Φαλ. Το σχήμα με την ταυτόχρονη χρησιμοποίηση των Φόγκτμαν και Μέλι (δύο ψηλοί που είναι ταυτόχρονα καλοί σουτέρ και πασέρ) έδειξε ότι ήθελε να τραβήξει τον Γάλλο μακριά από το καλάθι, όπου δεν νιώθει άνετα. Ήταν όμως ο τρόπος που προσέγγισαν το μαρκάρισμα του Γάλλου (αλλά και του Γουόκαπ) που έκανε την διαφορά.
Ο Έτορε Μεσίνα αποφάσισε να στείλει αρχικά τον Λουάου-Καμπαρό στον Γουόκαπ (τον καλύτερο αμυντικό του δηλαδή), για να μην αφήσει τον Αμερικανό να δημιουργήσει με τον συνήθη ρυθμό του. Έριξε δηλαδή πάνω στον Γουόκαπ έναν ψηλότερο παίκτη και καλύτερο αθλητή, για να προσπαθήσει να αλλοιώσει το παιχνίδι των “ερυθρόλευκων”, κάτι που σε μεγάλο βαθμό κατάφερε. Έχοντας ξεκινήσει έτσι από τον Γουόκαπ, έφτασε στην συνέχεια και στον Φαλ.
Ο Ολυμπιακός θέλησε να τροφοδοτήσει τον Φαλ. Ο Γάλλος όμως είχε πολλά προβλήματα. Τόσο επειδή οι Φόγκτμαν και Μέλι ξέρουν να βάζουν το σώμα του καλά στο post, όσο - κυρίως - λόγω του τρόπου που έστελναν βοήθειες οι Ιταλοί. Η λογική του Έτορε Μεσίνα ήταν να έρθει η βοήθεια την στιγμή που θα έκανε την πρώτη ντρίμπλα του ο Γάλλος. Τότε είναι που ένας ψηλός - ειδικά με το μέγεθος του Φαλ - είναι πιο ευάλωτος σε λάθος. Ο παίκτης που τον μάρκαρε πάντα έβαζε το χέρι του για να εμποδίσει την ντρίμπλα του Φαλ, ενώ ο δεύτερος αμυντικός ερχόταν πάντα σε εκείνο τον χρόνο.
Ο Φαλ είχε πολλά προβλήματα από τα μαζεμένα κορμιά των Ιταλών που μπλέκονταν - στην κυριολεξία - στα πόδια του. Το γεγονός ότι είχε ίδιο αριθμό πόντων με λάθη (από 4) είναι ενδεικτικό. Εξίσου ενδεικτικό είναι ότι - σύμφωνα με το InStat Scout - ο Ολυμπιακός εκδήλωσε το 20% των επιθέσεών του (12 τον αριθμό, περισσότερες από κάθε άλλη συνθήκη στο ματς) με Post Up (παιχνίδι με πλάτη), παίρνοντας μόλις 8 πόντους. Το νόημα σαφές: Σε μία κακή βραδιά οι “ερυθρόλευκοι” θέλησαν να ακουμπήσουν την μπάλα στο Post, αλλά δεν βρήκαν τον τρόπο να το αξιοποιήσουν αυτό.
Οι 32 πόντοι του Μπάρον, ο Τόνουτ και τα σκριν του Χάινς
Η Αρμάνι πήγε το ματς στο τέμπο του ήθελε. Περιόρισε σε μεγάλο βαθμό την κίνηση του Ολυμπιακού στην επίθεση κόβοντας το… δίπολο Γουόκαπ-Φαλ. Και μετά αποφάσισε να χτυπήσει χειρουργικά στην επίθεση.
Γνωρίζοντας ότι ο Ολυμπιακός επιχειρεί αλλαγές στα σκριν στην μπάλα από τις θέσεις 1 έως 4, οι Ιταλοί ξεκινούσαν νωρίς τα συστήματά τους, έπαιρναν την αλλαγή που ήθελαν και χτυπούσαν αναλόγως. Αυτό το έκαναν ειδικά στην 2η περίοδο - όταν άρχισαν να χτίζουν την διαφορά τους - χτυπώντας διαρκώς τον Άλεκ Πίτερς (συνήθως σε “ζευγάρι” με τον Σλούκα). Ήταν τότε που πήρε πρωτοβουλίες ο Τόνουτ, ένας παίκτης δηλαδή με ασυνήθιστα υψηλή αυτοπεποίθηση για ρολίστα λόγω του ηγετικού ρόλου που είχε στην Βενέτσια για χρόνια, με τον Ιταλό να “πληγώνει” τον Ολυμπιακό. Στην τρίτη περίοδο βέβαια ήταν ο Μπίλι Μπάρον που έκανε την διαφορά.
Ο Μπάρον έχει αυτό το σπάνιο στοιχείο που μπορεί να κάνει άνω-κάτω κάθε ματς: Είναι εξαιρετικός σουτέρ σε off screen καταστάσεις (βγαίνοντας από σκριν), ενώ - για να κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα - είναι εξίσου καλός και με την μπάλα στα χέρια. Κόντρα στον Ολυμπιακό έδωσε και το αντίστοιχο σεμινάριο για το πώς πρέπει να κινείται ένας περιφερειακός με τα δικά του χαρακτηριστικά, σημειώνοντας δύο μεγάλα τρίποντα (το δεύτερο με τον Γουόκαπ κρεμασμένο πάνω του) όταν και ξέφυγε η διαφορά.
Ο Μπάρον δημιουργούσε - όπως κάθε παίκτης με τα δικά του χαρακτηριστικά - πανικό στην άμυνα του Ολυμπιακού. Οποιοσδήποτε δισταγμός στο μαρκάρισμά του σήμαινε ελεύθερο τρίποντο σε off screen κατάσταση. Αν κάποιος ήταν υπερβολίκά επιθετικός μαζί του, τότε ο Αμερικανός περνούσε τον αντίπαλό του και δημιουργούσε. Κάπως έτσι, το τέλος του αγώνα τον βρήκε να έχει 18 πόντους με 4/6 τρίποντα και 5 ασίστ, από τις οποίες η Αρμάνι πήρε άλλους 14 πόντους.
Υπάρχει πάντως μία ακόμα μικρή - αλλά εξαιρετικά σημαντική - λεπτομέρεια στο παιχνίδι της Αρμάνι: Σύμφωνα με το InStat Scout, οι Ιταλοί πήραν 16 πόντους (8 ο Μπάρον) σε off screen καταστάσεις (βγαίνοντας από σκριν μακριά από την μπάλα) σε 10 κατοχές. Στους 14 από τους 16 πόντους, ο σκρινέρ ήταν ο Κάιλ Χάινς. Αυτό το γεγονός μοιάζει με λεπτομέρεια, αλλά δεν είναι. Σε μία βραδιά που ο βετεράνος σέντερ είχε 6 πόντους, 1 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 κλεψίματα και 1 κόψιμο, έδειξε την αξία του μοιράζοντας 14 πόντους με τα σκριν που έκανε και άλλους 5 πόντους με τις ασίστ του. Ο Χάινς είναι εδώ και χρόνια ένας από τους καλύτερους σκρινέρ στην Ευρώπη και κόντρα στον Ολυμπιακό το έδειξε αυτό για ακόμα μία φορά.
Η έλλειψη συγκέντρωσης και τα 3 χαμένα τζάμπολ
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δήλωσε μετά το παιχνίδι ότι ο Ολυμπιακός ήταν αλαζονικός στο παιχνίδι του. Στάθηκε στο γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν πάλεψε για κάθε κατοχή. Οι 31 πόντοι που σημείωσε η Αρμάνι από τα 19 λάθη των “ερυθρόλευκων” σίγουρα δείχνουν πολλά. Ο Ολυμπιακός έδειξε να έχει πρόβλημα συγκέντρωσης και αδυναμία να βγάλει την γνωστή του ένταση. Και υπάρχει ένα γεγονός του αγώνα που δείχνει ξεκάθαρα ότι οι Ιταλοί φάνηκε να θέλουν περισσότερο την νίκη.
Ξέχωρα από το πρώτο τζάμπολ του αγώνα, στο παιχνίδι υπήρξαν ακόμα τρία τζάμπολ. Στα δύο εξ αυτών ο Ολυμπιακός είχε - θεωρητικά - πλεονέκτημα. Δεν είχε καμία σημασία. Και στα τρία τζάμπολ η μπάλα κατέληξε με κάποιο τρόπο στα χέρια της Αρμάνι. Βασικά, δεν κατέληξε “με κάποιο τρόπο”. Απλώς οι παίκτες των Ιταλών πάλεψαν περισσότερο σε εκείνες τις κατοχές για την μπάλα, την διεκδίκησαν και τελικά κέρδισαν την κατοχή. Σε αυτό το επίπεδο δεν υπάρχει το περιθώριο για τέτοια χαλαρότητα σε καμία κατοχή. Ο Ολυμπιακός έδειξε χαλαρότητα σε τρεις παρόμοιες κατοχές. Και σε βάθος χρόνου το πλήρωσε.
Χτύπησε καμπανάκι
Ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να έχει το πάνω χέρι στο κυνήγι του πλεονεκτήματος έδρας στα playoffs. Έχει φροντίσει ο ίδιος αυτός με τις 9 φετινές εκτός έδρας νίκες του. Κέρδισε το δικαίωμα να έχει μία άσχημη βραδιά όπως αυτή στο Μιλάνο. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι την ίδια στιγμή δεν πρέπει να γίνει η απαραίτητη αυτοκριτική, η οποία ξεκίνησε από τον Κώστα Παπανικολάου, που δήλωσε μετά το παιχνίδι ότι το καμπανάκι είχε χτυπήσει από τον αγώνα με την Βαλένθια την προηγούμενη εβδομάδα.
Οι “ερυθρόλευκοι” ήταν αγνώριστοι στο Μιλάνο. Πρέπει να δουν τι έφταιξε, αλλά δεν έχουν πολύ χρόνο για να μείνουν σε αυτό το παιχνίδι. Την επόμενη εβδομάδα περιμένουν διαδοχικά την Μπαρτσελόνα και την Μπάγερν στο ΣΕΦ. Αν πάρουν δύο νίκες σε αυτά τα παιχνίδια, τότε μία θέση στην τετράδα θα μοιάζει ακόμα πιο πιθανή. Ένα πιθανό 1/2 ίσως μπλέξει τα πράγματα. Το βασικό όμως είναι ότι ο Ολυμπιακός ελέγχει την μοίρα του. Αν κάνει αυτό που πρέπει, τότε η ήττα στην Ιταλία θα είναι απλώς μία κακή ανάμνηση.
