BASKETBALL ANALYSIS

Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός: Ο διπλός ρόλος του Γουόκαπ, ο καυτός Λαρεντζάκης και η άμυνα στον Σλούκα

Ο Τόμας Γουόκαπ
Ο Τόμας Γουόκαπ EUROKINISSI SPORTS

Ο Στέφανος Μακρής αναλύει την νίκη του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού στον τελικό του Super Cup. Ο ρόλος του Γουόκαπ σε άμυνα και επίθεση, τα σουτ ρυθμού του Λαρεντζάκη και η “ερυθρόλευκη” άμυνα στον Σλούκα και στους υπόλοιπους περιφερειακούς που έστελνε τους παίκτες του “τριφυλλιού” πάνω στους Μιλουτίνοβ και Φαλ. 

Ο Ολυμπιακός ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος στον τελικό του Super Cup και επικράτησε εύκολα με 75-51 του Παναθηναϊκού, κατακτώντας το πρώτο “αιώνιο” φετινό ντέρμπι, αλλά και τον πρώτο τίτλο της σεζόν.

Οι “ερυθρόλευκοι” στηρίχθηκαν στο απίθανο σερί 27-0 που έτρεξαν μεταξύ πρώτης και δεύτερης περιόδου παίρνοντας από νωρίς διαφορά ασφαλείας και φτάνοντας σε μία πανάξια νίκη.

Το SPORT24 αναλύει την νίκη των “ερυθρόλευκων”.

Η άμυνα του Γουόκαπ στον Σλούκα και η προσπάθεια να στείλει τους πάντες πάνω στους Μιλουτίνοβ - Φαλ

Ο Ολυμπιακός έδειξε από νωρίς τις προθέσεις του αμυντικά, στέλνοντας τον Τόμας Γουόκαπ πάνω στον Κώστα Σλούκα. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας συνήθως αναθέτει τον Αϊζέια Κάναν το μαρκάρισμα του αντίπαλου χειριστή, με τον Γουόκαπ να αναλαμβάνει τον παίκτη που κινείται σε off ball καταστάσεις (κίνηση μακριά από την μπάλα), επειδή ο νατουραλιζέ γκαρντ είναι ένας από τους καλύτερους στην Ευρώπη στο να σπάει τα σκριν. Κόντρα στον Παναθηναϊκό ωστόσο αυτό άλλαξε.

Ο Γουόκαπ έπεσε αμέσως πάνω στον Σλούκα, με στόχο να αποδιοργανώσει τον ηγέτη των “πράσινων”. Ο γκαρντ από το Τέξας είχε εντολή να στέλνει τον Σλούκα δεξιά (στο αδύνατο χέρι του) - με τον παίκτη της δυνατής πλευράς να δίνει και αυτός βοήθεια. Ακόμα όμως και όταν ο Σλούκας πήγαινε αριστερά, ο Γουόκαπ περνούσε πίσω από το σκριν κολλώντας στον γοφό του, με τον σέντερ του Ολυμπιακού (Μιλουτίνοβ ή Φαλ) να παίζει Flat (δίνοντας λίγο χώρο). Ο λόγος; Ο Ολυμπιακός ήθελε να στείλει τον Σλούκα προς το καλάθι. Αν ο Σλούκας ήθελε να σουτάρει μετά από ντρίμπλα σε κατάσταση Pick and Roll, συνέβαινε αυτό:

Ο Σλούκας παίρνει σκριν από τον Μπαλτσερόφσκι, με τον Γουόκαπ να κολλάει στον γοφό του και τον Μιλουτίνοβ να είναι στο ύψος του τριπόντου.

Ο Σλούκας παίρνει σκριν από τον Μπαλτσερόφσκι, με τον Γουόκαπ να κολλάει στον γοφό του και τον Μιλουτίνοβ να είναι στο ύψος του τριπόντου.
Ο Σλούκας παίρνει σκριν από τον Μπαλτσερόφσκι, με τον Γουόκαπ να κολλάει στον γοφό του και τον Μιλουτίνοβ να είναι στο ύψος του τριπόντου. PRINTSCREEN

Ο Σλούκας παίρνει το σουτ, αλλά ο Γουόκαπ είναι κολλημένος πίσω του, παρεμποδίζοντάς τον με τον τρόπο του.

Ο Σλούκας παίρνει το σουτ, αλλά ο Γουόκαπ είναι κολλημένος πίσω του, παρεμποδίζοντάς τον με τον τρόπο του
Ο Σλούκας παίρνει το σουτ, αλλά ο Γουόκαπ είναι κολλημένος πίσω του, παρεμποδίζοντάς τον με τον τρόπο του PRINTSCREEN

Ο τρόπος αντιμετώπισης του Σλούκα ήταν απλώς η αρχή. Ο Ολυμπιακός γενικά ήθελε να στείλει τους περιφερειακούς του Παναθηναϊκού πάνω στους Μιλουτίνοβ και Φαλ. Δεν θέλησε να τους αφήσει να πάρουν σουτ μετά από ντρίμπλα από μέση ή μακρινή απόσταση (όπου Σλούκας, Βιλντόσα, Γκραντ και Γκάι αποτελούν απειλή) κολλώντας στον γοφό τους, στέλνοντάς τους συχνά στο αδύνατο χέρι τους.

Αυτό το γεγονός έκλεισε χώρους στον Παναθηναϊκό. Η παρουσία των Λεσόρ, Αντετοκούνμπο (δύο ψηλών που σκοράρουν κυρίως σε καταστάσεις Pick and Roll) είχε ως αποτέλεσμα να γεμίζει η ρακέτα και να κλείνουν οι χώροι. Ακόμα όμως και όταν ο Παναθηναϊκός βρήκε σουτ στην περιφέρεια, δεν μπόρεσε να τα αξιοποιήσει, έχοντας 0/13 τρίποντα στο πρώτο μέρος. Ένας άλλος αριθμός ωστόσο ήταν ακόμα πιο ανησυχητικός: Οι μηδέν ασίστ στο πρώτο 20λεπτο.

Το τρέξιμο του Ολυμπιακού, οι αυτοματισμοί και ο Γουόκαπ

Με την άμυνα να δημιουργεί τεράστια θέματα στον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός εφάρμοσε παράλληλα την ίδια στρατηγική που έδειξε και κόντρα στο Περιστέρι bwin στον ημιτελικό του Super Cup: Έτρεχε στο ανοιχτό γήπεδο σε κάθε ευκαιρία, συχνά ακόμα και με τους ψηλους του.

Τα σπριντ του Μιλουτίνοβ στο ανοιχτό γήπεδο δημιούργησαν μία ιδιαίτερη κατάσταση στον Παναθηναϊκό, που είτε δεχόταν καλάθι στο transition, είτε βρισκόταν σε αμυντική ανισορροπία.

Σε εκείνο το σημείο έπιαναν πλέον δουλειά οι αυτοματισμοί του Ολυμπιακού. Στην ανάλυση που είχε γίνει πριν από το παιχνίδι είχε αναφερθεί ότι η κίνηση χωρίς την μπάλα των “ερυθρόλευκων” παραμένει ένα βασικό όπλο τους. Για να αντιμετωπίσει κάποιος μία τέτοια επίθεση με διαρκή κίνηση, σκριν μακριά από την μπάλα και γρήγορες πάσες χρειάζεται μία καλά δουλεμένη άμυνα. Ο Παναθηναϊκός όμως είναι μία ομάδα που είχε στην 12αδα του 10 νέους παίκτες. Δεν έχει αυτοματισμούς, δεν έχει βάλει τις αρχές του. Αυτό εκμεταλλεύτηκε ο Ολυμπιακός, βγάζοντας ελεύθερα σουτ με κίνηση μακριά από την μπάλα, αλλά και σκριν μακριά από αυτή.

Την ίδια στιγμή, ο Γουόκαπ έδινε ρεσιτάλ δημιουργίας. Ο νατουραλιζέ γκαρντ τελειωσε τον αγώνα με 2 πόντους, 7 ριμπάουντ και 8 ασίστ, από τις οποίες ο Ολυμπιακός πήρε 17 πόντους. Για να γίνει μία απλή σύγκριση: Ολόκληρος ο Παναθηναϊκός τελείωσε τον αγώνα με 7 ασίστ και 17 λάθη. Όταν λοιπόν κάποιος βάζει μαζί αυτούς τους αριθμούς μπορεί να καταλάβει πολλά.

Τα τρίποντα-ρυθμού του Λαρεντζάκη

Ο Λαρεντζάκης ήταν αυτός που κατέληξε με το βραβείο του MVP του τελικού στα χέρια του, κλείνοντας τον αγώνα με 20 πόντους με 6/7 τρίποντα. Τα τρία σερί τρίποντα στην 2η περίοδο που εκτόξευσαν την διαφορά στους 28 πόντους (32-4) πρακτικά κλείδωσαν το ματς.

Ήταν καλάθια ρυθμού για τον διεθνή γκαρντ, που μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα ευστόχησε με τρεις διαφορετικούς τρόπου: Το πρώτο τρίποντο του ήρθε σε κατάσταση Pick and Roll, το δεύτερο βγαίνοντας από σκριν (όπου έκανε προσποίηση, άδειασε τον Γκάι και σούταρε) και το τρίτο σε Spot Up κατάσταση (σουτ από στάση) στον αιφνιδιασμό.

Ο Λαρεντζάκης είχε ξεκινήσει εντυπωσιακά και την περσινή σεζόν, όταν είχε βιώσει ένα τρομερό δίμηνο. Η ικανότητά του να βρίσκει τα σουτ μέσα από το σύστημα του Ολυμπιακού - αλλά και έξω από αυτό όταν παίρνει πρωτοβουλίες με την μπάλα - μπορούν να εκτοξεύσουν το momentum των “ερυθρόλευκων”. Αυτό έγινε πολλές φορές πέρυσι και αυτό έγινε και στον τελικό του Super Cup, με τον Λαρεντζάκη να είναι αυτός που εκτόξευσε την διαφορά σε δυσθεώρητα ύψη, τόσο στην δεύτερη, όσο και στην τέταρτη περίοδο.

Μία απόλυτη εμφάνιση στο δεύτερο ματς της σεζόν

Ο Ολυμπιακός ήταν εκπληκτικός στο πρώτο “αιώνιο” ντέρμπι, ενώ ο Παναθηναϊκός φάνηκε ότι έχει πολλά πράγματα να δουλέψει. Η χημεία και η συνοχή των “ερυθρόλευκων” έπαιξε σημαίνοντα ρόλο. Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έφτιαξε μία τεράστια διαφορά από νωρίς απλοποίησε τα πράγματα, αφού ο Παναθηναϊκός των πολλών νέων προσώπων δεν έχει ακόμα τις βάσεις για να βγάζει αντίδραση σε τέτοιες καταστάσεις. Δεν θα ήταν και φυσιολογικό μία ομάδα που εκανε ολικό λίφτινγκ να μπορούσε να φέρει τούμπα ένα παιχνίδι στο οποίο όλα πήγαν στραβά στο ξεκίνημά του.

Ο Ολυμπιακός έκανε επίδειξη δύναμης. Φάνηκε να συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε την περσινή χρονιά. Πήρε πολλά πράγματα από πολλούς παίκτες, υποχρέωσε τον Παναθηναϊκό σε πολλά λάθη. Δεν παύει όμως να είναι μόλις το 2ο ματς της σεζόν. Ούτε οι “ερυθρόλευκοι” πρέπει να βιαστούν και να ενθουσιαστούν, ούτε οι “πράσινοι” να απογοητευτούν. Σε μερικές ημέρες εξάλλου θα κοντραριστούν ξανά στην πρεμιέρα της EuroLeague, στην έδρα του Παναθηναϊκού.

Ο Ολυμπιακός πήρε τον πρώτο τίτλο της σεζόν, κέρδισε momentum και ψυχολογία ενόψει του ντέρμπι στο ΟΑΚΑ. Ο Παναθηναϊκός δέχθηκε ένα δυνατό χαστούκι, αλλά ενδεχομένως και να απέκτησε ακόμα περισσότερο κίνητρο ενόψει της επόμενης συνάντησης των δύο ομάδων. Η σεζόν μόλις ξεκίνησε.

TAGS BASKETBALL ANALYSIS ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΜΠΑΣΚΕΤ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΜΠΑΣΚΕΤ STOIXIMAN SUPER CUP
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ