Ο Ολυμπιακός ισοπέδωσε τον Παναθηναϊκό στο Game 3 των τελικών της Basket League και πήρε προβάδισμα με 2-1 στην σειρά.

Οι “ερυθρόλευκοι” επέβαλλαν τον ρυθμό τους από την δεύτερη περίοδο κι έπειτα, δεν άφησαν πολλά περιθώρια με την άμυνά τους στον Παναθηναϊκό επικρατώντας εύκολα και δίκαια, με αποτέλεσμα να απέχουν πλέον μία νίκη από την κατάκτηση του τίτλου.

Το SPORT24 αναλύει την νίκη του Ολυμπιακού κόντρα στον Παναθηναϊκό.

Το τείχος και η σκυταλοδρομία πάνω στον Λι, αλλά και το σημάδι στην επίθεση

Ο Πάρις Λι είναι ο μοναδικός καθαρός πόιντ γκαρντ του Παναθηναϊκού. Ήταν δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός θα του ασκούσε πίεση σε όλη την σειρά για να τον κουράσει. Σε κανένα άλλο παιχνίδι όμως δεν έπαιξε τόσο στοχευμένα πάνω στον Αμερικανό όσο στο Game 3, αφού όλο το πλάνο της ομάδας - επιθετικό και αμυντικό - ήταν προσαρμοσμένο πάνω του.

Στην άμυνα, ο Ολυμπιακός ξεκίνησε αρχικά μαρκάροντας με αλλαγές τον Λι. Ο Αμερικανός όμως βρήκε κάποιες προσωπικές φάσεις, αλλά και ένα alley oop κάρφωμα στον Παπαγιάννη. Το γεγονός ότι ο Έλληνας ψηλός έκανε slip the pick στο Pick and Roll (δηλαδή έφευγε πριν κάνει το σκριν και ρόλαρε στο καλάθι) δημιούργησε προβλήματα στον Ολυμπιακό, αφού δεν προλάβαινε να κάνει αλλαγή, με τους Λι και Παπαγιάννη να είναι ταυτόχρονα ελεύθεροι. Αυτό οδήγησε στην επιστροφή να επιστρέψει το Flat (ο ψηλός του Ολυμπιακού ανέβαινε λίγο πιο ψηλά για να δώσει χρόνο στον γκαρντ να είναι κοντά στον Λι).

Αυτό όμως ήταν μόνο το πρώτο κομμάτι της άμυνας του Ολυμπιακού. Το δεύτερο σκέλος αφορούσε την… σκυταλοδρομία που έγινε στο μαρκάρισμά του, από το οποίο πέρασαν κατά σειρά οι Λούντζης, Παπανικολάου, Γουόκαπ, Λαρεντζάκης και ΜακΚίσικ! Το μήνυμα σαφές: Ο Ολυμπιακός ήθελε να τον εξαντλήσει. Υπήρχε όμως και τρίτο σκέλος της άμυνας, το οποίο έκανε την διαφορά.

Το να αλλάξει ο Ολυμπιακός την άμυνά του σε Flat στο Pick and Roll και να αναθέσει το μαρκάρισμα του Λι σε 5 διαφορετικούς παίκτες ήταν τα δύο πρώτα σκέλη. Το τρίτο ήταν να στήσει ένα τείχος στον Λι, αντίστοιχο με αυτό που είχε στήσει στην Μονακό στο Final Four της EuroLeague για χάρη του Μάικ Τζέιμς. Τι σημαίνει αυτό; Ο Ολυμπιακός έβαζε πλέον τον περιφερειακό που βρισκόταν στις 45 μοίρες να δώσει αμέσως βοήθεια τον Λι προκειμένου να μην τον αφήσει να κάνει drive στο καλάθι. Ιδού ένα παράδειγμα:

Ο Λι στήνει Pick and Roll με τον Παπαγιάννη. Ο Φαλ παίζει πλέον Flat, ενώ ο Σλούκας είναι έτοιμος να κλείσει τον διάδρομο για να δώσει χρόνο στον Παπανικολάου να προλάβει τον Λι.

Ο Ολυμπιακός χτίζει το τείχος του, με τον Παπανικολάου και τον Σλούκα να κλείνουν τον Λι, ενώ και ο Γουόκαπ είναι μέσα στην ρακέτα, αφήνοντας ελεύθερο τον Πονίτκα.

Ο Λι είναι πολλά πράγματα. Σίγουρα όμως δεν είναι Μάικ Τζέιμς για να πάρει με συνέπεια σουτ από τα 7.5 μέτρα ή να διαβάσει διαδοχικά τις φάσεις ώστε να βρει την καλύτερη επιλογή. Ακόμα και αν έβρισκε πάσα όμως, οι περιφερειακοί του Παναθηναϊκού δεν είναι καλοί σε close out επιθέσεις (όπου βρίσκουν την άμυνα σε ανισορροπία και πάνε προς το καλάθι).

Ιδού μία φάση που το έδειξε αυτό, με τον Ολυμπιακό να κλείνει τον Λι, που πάσαρε στον Γκριγκόνις, με τον Λιθουανό να δέχεται τάπα όταν πήγε προς το καλάθι:

Ο Ολυμπιακός είχε κλειδώσει τον Αμερικανό και την επίθεση του Παναθηναϊκού. Την ίδια στιγμή, σε όλους τους άλλους γκαρντ των “πράσινων” εφάρμοσε η λογική των αλλαγών σε όλα τα σκριν. Ο λόγος; Κανένας παίκτης των “πράσινων” δεν έχει κάθετο παιχνίδι, άρα δεν θα μπορούσε να τρυπήσει την άμυνα των "ερυθρόλευκων".

Όσο σημαντικό ήταν όμως το πώς έκλεισε ο Ολυμπιακός τον Λι στην άμυνα, εξίσου σημαντικό ήταν το πώς τον έκανε να δουλέψει στην άλλη πλευρά του παρκέ. Οι “ερυθρόλευκοι” σημάδεψαν τον Λι, υποχρεώνοντάς τον να κυνηγάει τον παίκτη του μέσα από διαδοχικά σκριν πριν τελικά χρειαστεί να τον μαρκάρει στο Pick and Roll. Αυτός ήταν ο λόγος που ο Μιχάλης Λούντζης (9 πόντοι) πήρε τόσες πρωτοβουλίες όσο τον μάρκαρε ο Λι, για να ακολουθήσουν οι Γουόκαπ και Σλούκας.

Ο Λι είναι ένας εξαιρετικός αμυντικός πάνω στην μπάλα. Κανένας παίκτης όμως δεν μπορεί να αντέξει να παίζει πάνω από 30 λεπτά έχοντας μία ολόκληρη άμυνα να έχει εστιάσει πάνω του και την ίδια στιγμή να τον σημαδεύει στην άλλη πλευρά του παρκέ σε κάθε φάση. Ακόμα και αυτός κάποια στιγμή απλώς… έσκασε.

Οι 28 πόντοι του Σλούκα, που έλειψαν στο Game 2

Ο Κώστας Σλούκας είναι το μυαλό του Ολυμπιακού και αυτός που δίνει το κάτι διαφορετικό σε μία ομάδα που στηρίζεται πολύ στην κίνηση μακριά από την μπάλα. Η απουσία του στο Game 2 ήταν εμφανής. Και η παρουσία του στο Game 3 έδειχνε - ξανά - το πόσο σημαντικός είναι για το σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα.

Ο Κώστας Σλούκας τελείωσε τον αγώνα με 14 πόντους και 7 ασίστ, από τις οποίες ο Ολυμπιακός πήρε άλλους 14 πόντους, ανεβάζοντας το σύνολο των πόντων για τους οποίους ήταν υπεύθυνος στους 28. Το θέμα όμως είναι ότι η πλειοψηφία των 28 πόντων που πρόσφερε ήρθαν σε καταστάσεις Pick and Roll, όπου ο ηγέτης του Ολυμπιακού επιβεβαίωσε για ακόμα μία φορά ότι μπορεί να διαβάσει το παιχνίδι όσο λίγοι παίκτες στην Ευρώπη.

Με τον Παναθηναϊκό να έχει επιλέξει να μαρκάρει 2 με 2 το Pick and Roll (χωρίς βοήθειες από τους άλλους τρεις παίκτες), ο Σλούκας εκμεταλλεύτηκε το βασικό ψεγάδι αυτής της λογικής: Αν ο σέντερ που εμπλέκεται σε αυτή την άμυνα δεν είναι αρκετά αθλητικός για να μπορεί να καλύψει κάποια στιγμή (για λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο) και τους δύο αντιπάλους (χειριστή της μπάλας και ψηλό), τότε δημιουργείται μία ευκαιρία στην επίθεση. Αυτές τις ευκαιρίες άρπαξε ο Σλούκας, ο οποίος είτε σκόραρε, είτε κατάφερνε να βρει με λόμπες τους Μπόλομποϊ και Φαλ για κάποιο κάρφωμα.

Ο Ολυμπιακός είχε ρυθμό. Η άμυνα στην μπάλα των Λαρεντζάκη και ΜακΚίσικ στην δεύτερη περίοδο, το τείχος πάνω στον Λι και τα Pick and Roll του Σλούκα έδωσαν αέρα στους γηπεδούχους. Το παιχνίδι όμως κλείδωσε στην 3η περίοδο, όταν ο Ολυμπιακός ξέφυγε στο σκορ. Ενώ όμως δικαίως όλα τα φώτα πήγαν στον Σλούκα, στον Γουόκαπ και στον Φαλ, ο Ολυμπιακός είχε έναν αφανή ήρωα στην τρίτη περίοδο: Τον Άλεκ Πίτερς.

Το τρομερό +24 του Πίτερς και τα σκριν που δεν είδε κανείς, αλλά έκαναν την διαφορά

Ο Άλεκ Πίτερς είχε έναν άβολο ρόλο όλη την χρονιά, παίζοντας στην σκιά του Σάσα Βεζένκοβ. Είχε λίγες ευκαιρίες να λάμψει. Στο Game 3 σίγουρα δεν έλαμψε, αφού είχε 3 πόντους, 5 ριμπάουντ και 3 λάθη σε 30 λεπτά συμμετοχής. Είχε όμως +24 στο σύστημα +/-, το καλύτερο ανάμεσα στους συμπαίκτες του. Και δεν ήρθε τυχαία αυτό το νούμερο.

Παίζοντας αντί του τραυματία Κώστα Παπανικολάου, ο Πίτερς έδειξε - σε όσους ήθελαν να δουν - την αξία που δίνει σε μία επίθεση ένας φονικός σουτέρ όταν έχει την διάθεση να κάνει το λιγότερο διαφημισμένο πράγμα: Ένα σκριν μακριά από την μπάλα, το οποίο απασχολεί την αντίπαλη άμυνα, όταν η δράση βρίσκεται σε άλλη πλευρά της επίθεσης.

Ο Πίτερς είχε μία ξεκάθαρη εντολή.Με τον Παναθηναϊκό να αμύνεται σε όλη την σειρά 2 εναντίον 2 στο Pick and Roll (αλλά οι παίκτες στα πλάγια να παίζουν πιο κλειστά, μην αφήνοντας χώρους), ο Αμερικανός εξασφάλισε στον Σλούκα και τον Φαλ… χώρο να ανασάνουν. Αρχικά, η παρουσία του και μόνο - ειδικά μαζί με τον (επίσης φονικό σουτέρ) Βεζένκοβ - εξασφάλιζε ότι οι παίκτες τους θα έμεναν πάνω τους. Ο Πίτερς όμως δεν ήταν απλώς ένας… κώνος σε μία γωνία.

Ήταν ενεργός, κινείτο μακριά από την μπάλα και έκανε συνήθως ένα back screen, απασχολώντας δύο παίκτες στην αδύνατη πλευρά, ανοίγοντας τους χώρους στους συμπαίκτες του. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην 3η περίοδο υπήρξε ένα διάστημα που ο Ολυμπιακός σκόραρε σε 4 συνεχόμενες κατοχές, με τον Πίτερς πάντα να βρίσκεται στην αδύνατη πλευρά δίνοντας σκριν μακριά από την μπάλα, απασχολώντας την άμυνα.

Ιδού ένα παράδειγμα:

Ο Σλούκας παίζει Pick and Roll με τον Φαλ, ενώ την ίδια στιγμή ο Πίτερς ανεβαίνει για να δώσει back screen στον Βεζένκοβ.

Ο Πίτερς δίνει το σκριν στον Βεζένκοβ, ο οποίος ετοιμάζεται να πάει στην απέναντι γωνία, ενώ ο Φαλ ρολάρει στο καλάθι. Ο Λι κλείνει πάνω του, με τον Σλούκα να πασάρει στον Γουόκαπ.

Ο Γουόκαπ πασάρει στον Φαλ που έχει θέση κοντά στο καλάθι. Ο Βεζένκοβ συνεχίζει να τρέχει για να πάει στην γωνία, με τον Αγραβάνη να τον κυνηγάει.

Ο Φαλ τελειώνει την φάση.

Ιδού ένα δεύτερο παράδειγμα:

Ο Σλούκας στήνει Pick and Roll με τον Φαλ, ενώ την ίδια στιγμή ο Πίτερς ετοιμάζεται αν δώσει back screen στον Γουόκαπ. Ο Βεζένκοβ είναι στην απέναντι γωνία, μην αφήνοντας περιθώριο στον Αγραβάνη να βοηθήσει.

Ο Σλούκας πηγαίνει προς το καλάθι, ενώ ο Πίτερς δίνει σκριν στον Γουόκαπ.

Ο Σλούκας πασάρει στον Φαλ, που ετοιμάζεται να ποστάρει τον Παπαγιάννη, ενώ ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να δώσει βοήθειες, αφού πρέπει να έχει υπόψη τους σουτέρ των “ερυθρόλευκων”.

Ο Φαλ τελειώνει την φάση.

Ο ρόλος του Πίτερς δεν ήταν… σέξι. Αυτά που έκανε δεν φάνηκαν πουθενά. Ο Αμερικανός όμως ήταν πιο σημαντικός από ότι δείχνει η πρώτη ματιά που ρίχνει κάποιος στην στατιστική. Σε έναν Ολυμπιακό που σουτάρει άσχημα από την γραμμή του τριπόντου στους τελικούς - κάτι που δίνει την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να κλείνει την άμυνά του - ο σεβασμός που απαιτεί η παρουσία του Πίτερς στο παρκέ και ο τρόπος που απασχολεί την άμυνα όταν κάνει σκριν (αφού πάντα υπάρχει ο φόβος ότι θα κάνει fake screen και θα βγει στην περιφέρεια) έδωσε άλλη διάσταση στο παιχνίδι του Ολυμπιακού.

Ο Ολυμπιακός αποκωδικοποίησε την αντίπαλη άμυνα, ο Παναθηναϊκός θέλει να απαντήσει

Χρειάστηκε να περάσουν δύο αγώνες, αλλά ο Ολυμπιακός βρήκε τρόπο να αποκωδικοποιήσει σε έναν βαθμό την άμυνα του Παναθηναϊκού. Έκανε το δικό του παιχνίδ. Δεν ήταν πάντα όμορφο, χρειάστηκε επιμονή και ευελιξία στο πλάνο, αλλά οι “ερυθρόλευκοι” βρήκαν τρόπο να πάρουν μία άνετη νίκη.

Πλέον, με το Game 4 σε μερικές ημέρες (15/6, 21:15, ΕΡΤ3 και LIVE από το SPORT24), είναι η σειρά του Παναθηναϊκού να βρει τις δικές του απαντήσεις. Η αποφόρτιση του Πάρις Λι είναι βασική προτεραιότητα για τους “πράσινους”, που καλούνται να δείξουν καλύτερο πρόσωπο στην επίθεση και αντίστοιχη αμυντική συνέπεια με αυτή που είχαν στους δύο πρώτους τελικούς για να φέρουν την σειρά στα ίσα.