Πρώτο δείγμα αρνητικό. Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη όσων παρακολούθησαν το φιλικό του Ολυμπιακού με την Βιλερμπάν και την ήττα των “ερυθρόλευκων” με 57-74, σε μία άποψη που σε έναν βαθμό είχε λογική.

Η αλήθεια είναι ότι η εικόνα του Ολυμπιακού δεν ήταν καλή. Ήταν όμως μάλλον αναμενόμενη αν σκεφτεί κανείς ότι πρακτικά ήταν το πρώτο δυνατό φιλικό των “ερυθρόλευκων” στην διάρκεια της προετοιμασίας τους. Έχοντας αγωνιστεί μέχρι στιγμής μόνο επί ελληνικού εδάφους, ο Ολυμπιακός έδειξε να παθαίνει ένα μικρό σοκ από την ένταση των Γάλλων και στις δύο πλευρές του παρκέ, δείχνοντας ότι θέλει ακόμα δουλειά.

Στην πραγματικότητα αυτό το φιλικό έπαιξε τον ρόλο που έπρεπε να έχει: Έβγαλε στην επιφάνεια κάποια ξεκάθαρα θέματα, έδειξε στην ομάδα του Πειραιά που βρίσκεται και της έδωσε την ευκαιρία να δει ποια πράγματα πάνε καλά και ποια (αρκετά) θέλουν δουλειά.

ΤΟ ΠΙΚ ΕΝ ΡΟΛ ΚΑΙ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΡΙΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ

Ο Ολυμπιακός φάνηκε εξ αρχής να προσπαθεί να βάλει βάσεις μίας επίθεσης που θα στηρίζεται αρκετά στο Πικ εν Ρολ. Η παρουσία δύο γκαρντ με σπάνια ικανότητα σε αυτό τον τομέα (Σλούκας, Σπανούλης) και η πλαισίωσή τους με ψηλούς που με ψηλούς που έχουν την δυνατότητα να ακολουθήσουν τις σκέψεις τους δίνει λογική σε αυτό το πλάνο.

Οι “ερυθρόλευκοι” ξεκίνησαν δίνοντας πολλές μπάλες στον Σλούκα σε αυτή την λογική, έχοντας πάντως ως συνεργάτη του στο ξεκίνημα του αγώνα τον Γιώργο Πρίντεζη. Αυτό που είχε ωστόσο ενδιαφέρον είναι ότι αρκετές φορές ο Ολυμπιακός δεν έμεινε εκεί, παρά θέλησε να δώσει ευκαιρίες να δημιουργήσουν και οι δύο “πλάγιοι”, ΜακΚίσικ και Παπανικολάου, δίνοντάς τους την μπάλα συνήθως χέρι με χέρι ώστε να βρίσκονται σε κίνηση. Καθόλου τυχαία, ο δεξιόχειρας ΜακΚίσικ έπαιρνε την μπάλα ερχόμενος από αριστερά και ο αριστερόχειρας Παπανικολάου από δεξιά. Ο λόγος; Ο κόουτς Μπαρτζώκας ήθελε να τους δώσει την ευκαιρία να πάρουν κεντρικό διάδρομο με το δυνατό τους χέρι, προκειμένου να νιώσουν άνετα και είτε να εφορμήσουν προς το καλάθι, είτε να βρουν την απλή πάσα (κάτι που μπορεί να κάνει ο Παπανικολάου, αλλά δύσκολα ο ΜακΚίσικ).

Από εκεί και πέρα, ο Ολυμπιακός ακολούθησε όταν άρχισε το ροτέισον μία ανάλογη κατεύθυνση. Ο Σπανούλης (όπως ο Σλούκας νωρίτερα) καλείτο να δημιουργήσει σε κατάσταση Πικ εν Ρολ. Στις 45 μοίρες έπαιζε με τον Βεζένκοβ (ο Σλούκας αντίστοιχα με τον Πρίντεζη) και από τον κεντρικό διάδρομο με έναν εκ των Μάρτιν ή Έλις. Όλα αυτά έχουν λογική για να ανοίξει το γήπεδο αντίστοιχα για τους σέντερ των “ερυθρόλευκων”. Το τελευταίο που έκανε ο κόουτς Μπαρτζώκας να δώσει “καθαρές” φάσεις Πικ εν Ρολ στον Άαρον Χάρισον, βάζοντάς τον να δημιουργήσει από στάση και όχι ευρισκόμενος σε κίνηση όπως ο ΜακΚίσικ, με ανάμικτα αποτελέσματα. Είναι σαφές ότι ο Χάρισον όμως ψάχνεται ακόμα, ενώ είναι περισσότερο εκτελεστής από δημιουργός, ωστόσο υπάρχει ανάγκη να βρεθεί και δεύτερος δημιουργός στην πεντάδα και ο... κλήρος αναμένεται να πέσει σε αυτόν.

Η εικόνα του Ολυμπιακού στην επίθεση δεν ήταν καλή, κάτι που φαίνεται και από τους μόλις 57 πόντους που σημείωσε. Είναι ξεκάθαρο πως σχεδόν κάθε καλό στην επίθεση βγήκε από τις εμπνεύσεις των Σλούκα, Σπανούλη, Παπανικολάου, των τριών παικτών δηλαδή που ξέρουν να διαβάζουν καλύτερα το παιχνίδι. Η αντίδραση ωστόσο των “ερυθρόλευκων” στην πίεση πάνω στην μπάλα δεν ήταν καλή και αυτό ήταν που οδήγησε σε λάθη.

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΑΜΥΝΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ

Η σύσταση της περιφέρειας του Ολυμπιακού στο ξεκίνημα του αγώνα έδειξε τις προθέσεις του κόουτς Μπαρτζώκα. Η ταυτόχρονη παρουσία των ΜακΚίσικ και Παπανικολάου στο πλευρό του Σλούκα έγινε με σκοπό να υπάρχει ταχύτητα, αλλά και κάλυψη για τον Σλούκα, αλλά και ένα καλό επίπεδο αθλητικότητας. Για αυτό ακριβώς δεν είναι τυχαίο ότι τα καλύτερα σημεία του Ολυμπιακού στο παιχνίδι ήρθαν όταν βρίσκονταν στο παρκέ οι δύο τους, αφού μάτσαραν την ενέργεια των Γάλλων, κάτι που ο Χάρισον (κυρίως) και ο Τζένκινς (λιγότερο) δεν μπορούσαν να κάνουν.

Ο Ολυμπιακός φάνηκε να ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό τις περσινές του αρχές. Σε μεγάλο βαθμό επέλεξε να κινηθεί με αλλαγές στα Πικ εν Ρολ από τις θέσεις έως 1 έως 4, ενώ ο εκάστοτε σέντερ (Μάρτιν ή Έλις) έπαιζε συνήθως drop ή flat, μένοντας πίσω. Στα τελευταία εφτά λεπτά του αγώνα υπήρξε η λογική αλλαγή σε όλα τα σκριν. Σε αυτό σαφώς ευνόησε και η επιλογή της Βιλερμπάν να αγωνιστεί χωρίς τον γίγαντα Μουστάφα Φολ, που είχε κάνει μεγάλη ζημιά.

Η Βιλερμπάν, μία ομάδα με παίκτες που έχουν προσωπική φάση και μπορούν να σουτάρουν μετά από ντρίμπλα, χτύπησε τον Ολυμπιακό πολλές φορές σε τέτοια κατάσταση. Στην πραγματικότητα ωστόσο η ζημιά ήρθε όταν οι “ερυθρόλευκοι” κλήθηκαν να σκεφτούν λίγο περισσότερο στην άμυνα. Όταν έσπαγε δηλαδή η πρώτη γραμμή και χρειαζόταν να κάνουν δεύτερη και τρίτη περιστροφή. Στην πραγματικότητα από εκεί ξεκινούσε το πρόβλημα, το οποίο οδήγησε σε αρκετά σουτ από την αδύνατη πλευρά.

Είναι ξεκάθαρο ότι ακόμα οι παίκτες δεν έχουν αφομοιώσει τις οδηγίες που έχουν. Αυτό φάνηκε και από την οδηγία που ισχύει από πέρυσι, όπου σε κάθε μις-ματς κοντά στο καλάθι πρέπει ο παίκτης της γωνίας της αδύνατης πλευράς να έρθει σε βοήθεια από την βασική γραμμή, κάτι που έγινε ελάχιστα. Ακόμα περισσότερο φάνηκε ότι δεν έχουν συγκέντρωση , αφού στο φινάλε της τρίτης περιόδου ο Ολυμπιακός είχε μόλις ένα ομαδικό φάουλ, αλλά κανείς δεν σκέφτηκε (παρά τις φωνές του πάγκου) να το κάνει, με αποτέλεσμα να σημειώσει καλάθι και φάουλ ο θηριώδης Φολ.

Το θέμα είναι πως όλα αυτά είναι λογικά. Και δικαιολογούνται ακόμα. Ο Ολυμπιακός είναι σε σημαντικό βαθμό μία νέα ομάδα, οι οδηγίες που λαμβάνουν οι παίκτες είναι αρκετές, τα πόδια είναι βαριά. Όσο περνάει ο καιρός ωστόσο θα πρέπει να υπάρξει καλύτερη αφομοίωση, με τους παίκτες να οφείλουν να βρίσκονται καλύτερα στο παρκέ.

ΒΑΖΕΙ ΒΑΣΕΙΣ, ΕΧΕΙ ΧΡΟΝΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ

Ο Ολυμπιακός δεν είναι έτοιμος. Και θα ήταν παράλογο να είναι έτοιμος δύο εβδομάδες πριν ξεκινήσει η σεζόν όταν υπάρχει αποχή 7 μηνών. Είναι αλήθεια ότι έδειξε κάποια θετικά σημάδια, έβγαλε συνεργασίες, οι παίκτες έδειξαν μία διάθεση να αφομοιώσουν πολλές μαζεμένες πληροφορίες.

Στην πραγματικότητα η προετοιμασία του Ολυμπιακού ξεκινάει από εδώ και πέρα. Το φιλικό με την Βιλερμπάν έδωσε στους “ερυθρόλευκους” μία καλή γεύση για αυτά που έρχονται. Παίκτες όπως ο Χάρισον και ο Μάρτιν που δεν είχαν εμπειρία κόντρα σε ομάδες της EuroLeague κατάλαβαν σε έναν βαθμό ότι κάθε λάθος μπορεί να πληγώσει.

Στις ομάδες του κόουτς Μπαρτζώκα απαιτείται συνήθως τέλειος συγχρονισμός και στις δύο πλευρές του παρκέ. Απαιτείται αρμονία. Όλα πρέπει να δουλεύουν ρολόι. Απλώς, αυτή τη στιγμή, το ρολόι του Ολυμπιακού χρειάζεται κούρδισμα.