Όταν πριν από πέντε χρόνια ο συχωρεμένος ο «Ξανθός» επιδαψίλευσε στον Δημήτρη Καρύδα και σε εμένα να επιμεληθούμε την αυτοβιογραφία του, μας ζήτησε να συλλέξουμε κάποια προλογικά σημειώματα από επιφανείς προσωπικότητες...

Για κάποιος από δαύτους μας έβαλε το μαχαίρι στον λαιμό...

Ένας από αυτούς των οποίων τη συμμετοχή θεωρούσε εκ των ων ουκ άνευ ήταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς με τον οποίο έδωσε ομηρικές μάχες τόσο στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, όσο και στο ελληνικό πρωτάθλημα, όταν ο Ζοτς ήρθε στα μέρη μας για να καθίσει (και μάλιστα επί 13 συναπτές σεζόν) στον πάγκο του Παναθηναϊκού.

Οι ομηρικές μάχες τους στην Ευρώπη

Οι δυο τους ως προπονητές βρέθηκαν ενώπιος ενωπίω στους τελικούς των Final 4 του 1994 στο Τελ Αβίβ (Ολυμπιακός-Τζουβεντούτ Μπανταλόνα) και του 1995 στη Σαραγόσα (Ολυμπιακός-Ρεάλ Μαδρίτης), στα playoffs του 1996 (Ολυμπιακός-Ρεάλ Μαδρίτης) και στον ημιτελικό του Final 4 του 1998 στη Βαρκελώνη (ΑΕΚ-Μπενετόν Τρεβίζο), με απολογισμό μία νίκη και δυο ήττες.

Η σηκωμένη γροθιά στο ΟΑΚΑ

Στην Α1, αναμετρήθηκαν στη σεζόν 1999-2000, όταν ο Ιωαννίδης είχε επιστρέψει στον πάγκο του Ολυμπιακού και μάλιστα αναδείχθηκε νικητής και στα δυο ματς, με highlight τη σηκωμένη γροθιά με την οποία αποχώρησε από τον αγωνιστικό χώρο προς τα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ!

Ασφαλώς με τον Καρύδα τού κάναμε το χατίρι και ο Ομπράντοβιτς ανταποκρίθηκε με μεγάλη χαρά στην παράκληση μας.

Ιδού λοιπόν τι είχε πει τότε...

"Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο Γιάννης Ιωαννίδης σημάδεψε ανεξίτηλα το ελληνικό μπάσκετ και παράλληλα άφησε ένα έντονο αποτύπωμα στην Ευρώπη.

Ο κόσμος πολλές φορές δεν μπορεί να καταλάβει πόσο δύσκολο είναι για έναν προπονητή να κουμαντάρει μια ομάδα με πολύ ισχυρές προσωπικότητες και ο Γιάννης το κατάφερε αυτό στον Αρη με τον Γκάλη και τον Γιαννάκη.

Αναφέρομαι κυρίως στον Άρη, διότι βρεθήκαμε αντίπαλοι, όταν εγώ ήμουν ακόμη παίκτης στην Παρτίζαν και μάλιστα στον μικρό τελικό του Final 4 του 1988 στη Γάνδη.

Τότε, λοιπόν, συνάντησα για πρώτη φορά έναν άνθρωπο χωρίς να φαντάζομαι ότι αργότερα θα βρισκόμασταν αντίπαλοι ως προπονητές σε τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης και στα μεγάλα ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό στο ελληνικό πρωτάθλημα.

"Σαν να ήταν το τελευταίο ματς της ζωής του"

Από την πρώτη στιγμή μού έκανε εντύπωση για την ισχυρή προσωπικότητα, τον δυναμισμό και το πάθος από το οποίο ξεχείλιζε. Φαινόταν ασυμβίβαστος με την ήττα και αντιμετώπιζε κάθε αγώνα σαν να ήταν τελικός, σαν να επρόκειτο για τον τελευταίο της ζωής του.

Ο Ιωαννίδης δημιούργησε τρεις σπουδαίες ομάδες που πρωταγωνίστησαν στην Ευρώπη και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο: και ο Άρης και ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ είχαν πολλές επιτυχίες, έπαιξαν σε Final 4 και σε τελικούς και ετύγχαναν πάντοτε της εκτίμηση και του σεβασμού μου.

Ο Γιάννης κοουτσάρισε μεγάλες ομάδες και μεγάλους παίκτες, είχε ένα ιδιαίτερο στιλ και οι μάχες μας ήταν πάντοτε πολύ ενδιαφέρουσες.

"Εγώ ξέρω πόσο δύσκολος αντίπαλος ήταν"

Ο κόσμος μπορεί να κρίνει μόνο από τα αποτελέσματα, επειδή ο Ιωαννίδης δεν κατάφερε να κατακτήσει έναν ευρωπαϊκό τίτλο, αλλά αυτή είναι μια λανθασμένη εντύπωση και μια άδικη στάση.

Εγώ μπορούσα να καταλάβω και ξέρω πόσο γερός και δύσκολος αντίπαλος ήταν, άλλωστε βρεθήκαμε αντιμέτωποι σε δυο τελικούς και σε έναν ημιτελικό των Final 4 και σε μια σειρά playoffs του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, χώρια τα ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος στην πρώτη σεζόν μου στην Ελλάδα".