Του Ζέλικο Ομπράντοβιτς η σχέση με τον Τύπο είναι όπως εκείνες που αναπτύσσει με τους έκαστοτε παίκτες του. Άλλοτε καλές κι άλλοτε κακές. Σίγουρα ειλικρινείς. Όταν θελήσει, θα μιλήσει αφιλτράριστα. Δίχως να υποκρίνεται.

Η συνέντευξη που παραχώρησε του σε σέρβικο περιοδικό δεν διέφερε από άλλες προηγούμενες του ίδιου ύφους. Είπε τις αλήθειες του. Όπως ότι του χρόνου δεν πρόκειται να δουλέψει στο ΝΒΑ, επειδή "είναι ένας φαύλος κύκλος που θα είναι πολύ δύσκολο να σπάσει", και την ίδια στιγμή "δεν εμπιστεύονται προπονητές από την Ευρώπη". Χρησιμοποίησε μάλιστα τα παραδείγματα των Ντέιβιντ Μπλατ και Μάικ Ντ'Αντόνι, επισημαίνοντας πως μόνο ο Κουίν Σνάιντερ των Γιούτα Τζαζ "πήρε μια ευκαιρία και τα πηγαίνει θαυμάσια". Σε αντίθεση με τον Έτορε Μεσίνα, που ήταν "βοηθός στις ΗΠΑ για 7 χρόνια, τον κάλεσαν για συνεντεύξεις και ποτέ δεν κέρδισε μια ευκαιρία".

Προκειμένου να επιστρέψει στους πάγκους, μετά το διάλειμμα που προηγήθηκε, ο 'Ζοτς' ψάχνει "αυτός που θα με καλέσει να μου εξηγήσει το λόγο που πιστεύει ότι είμαι αυτός ο ένας", γνωρίζοντας εκ των προτέρων πια "τι είναι αυτό που μου δίνει κίνητρο". Και δεν είναι κάτι άλλο από τη φιλοδοξία που γεννιέται μέσα από ένα φρέσκο πρότζεκτ. Ούτε επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε πάντως ο 61χρονος τεχνικός το ενδεχόμενο επιστροφής στο Βελιγράδι για να εργαστεί στην Παρτιζάν, θεωρώντας ότι τα λεγόμενά του θα παρερμηνευτούν όποια κι αν είναι η απάντησή του. Διευκρίνισε απλώς πως "πάντα προσπαθούσα να βρω τρόπους για να βοηθήσω την Παρτιζάν και όχι μόνο", εννοώντας τον Ερυθρό Αστέρα, με δεδομένο ότι "η Ευρώπη πρέπει να σέβεται την παραγωγή των προπονητών και των παικτών που γίνεται εδώ".

Φυσικά η ρητορική απάντηση "δεν είναι κάποιες φορές ωραία η τρέλα;" που έδωσε σχολιάζοντας την ατάκα του Ντράζεν Νταλιπάγκιτς πως 'αν γυρνούσε αυτή τη τη στιγμή θα ήταν μια ασυνήθιστη κίνηση' δίνει υπόσταση σε κάθε σενάριο που μπορεί να πλάσει ο νους. Χωρίς σε αυτά να περιλαμβάνεται μια δεύτερη θητεία στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, όπως ομολόγησαν οι ίδιοι οι άνθρωποι που θα 'τρέξουν' για δεύτερη σεζόν το τμήμα, συνεπικουρούμενοι πλέον από τον Βασίλη Παρθενόπουλο.

Στην ίδια συνέντευξη ο πολυνίκης Σέρβος κόουτς εξήγησε ότι:

• ο MVP του ΝΒΑ Νίκολα Γιόκιτς είναι ξεχωριστός, διότι "τα έχει όλα", κυρίως όμως "βλέπει τα πάντα και σκέφτεται γρήγορα".
• "κανένας παίκτης δεν γίνεται καλύτερος αν κάθεται στον πάγκο", άρα η συμβουλή του προς τους νέους είναι "να πηγαίνουν να παίξουν εκεί που θα παίξουν και θα προπονούνται καλά".
• πλέον "οι εθνικές δεν είναι το παράθυρο των παικτών για συμβόλαια".
• "η καλύτερη ομάδα της οποίας ηγήθηκα ήταν αυτή στην Ατλάντα το 1996", η οποία κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο παρόντων των Μποντιρόγκα, Ρέμπρατσα, Ντανίλοβιτς, Ντίβατς, Τζόρτζεβιτς, Πάσπαλι, Σάβιτς και Τομάσεβιτς.
• "ενόσω δούλευα στην Αθήνα, ερχόμουν στο Βελιγράδι στις 9 το βράδυ και έφευγα στις 6 το πρωί χωρίς να πηγαίνω στο σπίτι, αλλά μένοντας στο καφέ με φίλους".

Είπαμε ειλικρίνεια...