Το ραντεβού το είχε κλείσει ο δαιμόνιος Βασίλης Σκουντής, που ξέχασε όμως ότι θα περνούσε τη μέρα του στο ωραίο Ρέθυμνο, με αποτέλεσμα να βρεθώ κυριακάτικα στη Γλυφάδα, μαζί με τον φωτογράφο Ανδρέα Παπακωνσταντίνου. Εντάξει, ένα καφέ θα τον πιούμε με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τον Δημήτρη Ιτούδη, φαντάστηκα. Λάθος!

Η ώρα μας πίεζε αφόρητα, καθώς οι δυο κορυφαίοι προπονητές και άλλοτε συνεργάτες στον Παναθηναϊκό για δεκατρία ολόκληρα χρόνια (με απολογισμό 5 Ευρωλίγκες, 11 πρωταθλήματα και 7 Κύπελλα Ελλάδας) έπρεπε να ξεκινήσουν την ομιλία τους που έκλεισε τις εργασίες στο σεμινάριο που διοργάνωσε η Ένωση Προπονητών της EuroLeague (ο Ιτούδης είναι πρόεδρος μην το ξεχνάμε), σε συνεργασία με τον ΣΕΠΚ. Μετά, θα έπρεπε να πάνε στην Ακρόπολη για ένα βίντεο τουριστικού περιεχομένου και ξαφνικά ήμουν έτοιμος να πάω μέχρι το Ρέθυμνο, να φέρω τον Σκουντή... στη θέση μου.

Λάθος! Πρώτον γιατί είχα την τύχη να παρακολουθήσω την ανάλυση της επίθεσης five down με ένα σωρό παραλλαγές που ανέλυσε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τον τρόπο αντιμετώπισης της από τον Δημήτρη Ιτούδη. Μια απολαυστική προπόνηση δηλαδή, με ατάκες από τον Ζοτς του στυλ "όλο το μπάσκετ είναι μια πάσα από μέσα προς τα έξω", ή "η κίνηση χωρίς την μπάλα είναι το πιο σημαντικό στοιχείο στο παιχνίδι", τον Ιτούδη να παίρνει έξτρα τάιμ-άουτ για να σταματήσει την επίθεση, αμφότερους να υπερβαίνουν το χρόνο τους... μετά από λαϊκή απαίτηση του ακροατηρίου που στο τέλος τους καταχειροκρότησε. Εμπειρία ανεκτίμητη.

Κι ύστερα; Χαλάλι στην αναμονή (που ενδιάμεσα είχε και ένα γευστικότατο μπέργκερ, πάντως) καθώς η συνέντευξη με τους άλλοτε συνεργάτες και παντοτινούς φίλους (και κουμπάρους) είχε, πιστεύω, αρκετό ενδιαφέρον. Το σεμινάριο, ο φετινός Παναθηναϊκός, ο δικός τους Παναθηναϊκός στο Βερολίνο το 2009 που ήταν το κορυφαίο, όπως παραδέχονται, Final Four της θητείας τους, οι παίκτες προπονητές που έβγαλαν, η Ευρωλίγκα, ο ρόλος του προπονητή, και ένα περίεργο καλοκαίρι για τους δυο καθώς ο Ομπράντοβιτς φτιάχνει την Παρτίζαν από την αρχή, ενώ ο Δημήτρης Ιτούδης δεν έχει καν δουλειά.

- Σας πετυχαίνουμε λίγη ώρα μετά τη λήξη του σεμιναρίου των προπονητών στη Γλυφάδα. Έμοιαζε να απολαμβάνετε να μιλάτε ενώπιον των συναδέλφων σας...

Ιτούδης: "Ευχαριστίες σε όλους κατ' αρχήν. Τους υπουργούς που μας βοήθησαν, τον Δήμαρχο Γλυφάδας βεβαίως για τη φιλοξενία, οπωσδήποτε τους εθελοντές και όλους όσοι βοήθησαν στη διοργάνωση του σεμιναρίου, στο οποίο θέλαμε να μεταφέρουμε γνώσεις και εμπειρίες, διαφορετικές από σπουδαίους κόουτς, σε ένα μεγάλο ακροατήριο προπονητών από πολλές κατηγορίες.

Στόχος μας να εμπλουτίσουμε το δικό τους γνωστικό αντικείμενο με αρκετές ιδέες. Είναι θέμα δικό τους το τι θα υιοθετήσουν και τι όχι; Θέλαμε να κάνουμε το σεμινάριο περισσότερο interactive με απαντήσεις πάνω στο παρκέ.

Υπήρξαν προσεγγίσεις για την ψυχική υγεία των παικτών, την αξία του καλού ύπνου, την χρησιμότητα της οικογένειας, την επιρροή των σόσιαλ μίντια, είχαμε μαζί δυο διαιτητές της EuroLeague, τον πρόεδρο Μποντιρόγκα, την Ένωση των παικτών, γενικά έγινε ένα πολύ επιτυχημένο σεμινάριο, που παρακολούθησε πλήθος συναδέλφων".

Ομπράντοβιτς: "Ναι, ήταν ένα εξαιρετικό σεμινάριο από κάθε άποψη. Εμείς στο τέλος απλά μεταφέραμε ένα μέρος της δουλειάς μας. Και της κοινής που είχαμε στον Παναθηναϊκό και στις άλλες ομάδες, που συνεχίσαμε. Δεν έχουμε, βέβαια, κάποια φοβερά και τρομερά μυστικά, όλοι πλέον μπορούν να ξέρουν τι κάνει ο κάθε προπονητής, ωστόσο δείξαμε κάποια πράγματα που δουλεύαμε και δουλεύουμε στις προπονήσεις..."

- Είναι όμως το ίδιο να αναλύετε ένα σύστημα σε προπονητές επιπέδου EuroLeague αλλά και μικρότερων κατηγοριών;

Ομπράντοβιτς: "Όπως είπε και ο Δημήτρης, εξαρτάται απ' αυτούς τι θα κρατήσουν και τι όχι. Πόσα θα τους χρησιμεύσουν απ' όσα είπαμε. Προσωπικά, άλλωστε, ανοίγω τις προπονήσεις μου σε κάθε ενδιαφερόμενο προπονητή, που θέλει να τις παρακολουθήσει.

Εντάξει, κάποια απ' αυτά που είπαμε να μην έχουν να κάνουν, ας πούμε με ένα προπονητή για μικρά παιδιά, όπου υπάρχουν άλλες προτεραιότητες, αλλά ακόμα κι αυτοί από ένα σεμινάριο επιπέδου Ευρωλίγκας κάτι θα κρατήσουν για να το μεταφέρουν στους παίκτες τους".

- Νομίζω ότι η προετοιμασία σας θα ήταν ... ελάχιστη, αφού ουσιαστικά μεταφέρατε ό,τι κάνατε, σε καθημερινή βάση στον Παναθηναϊκό, για δεκατρία χρόνια...

Ομπράντοβιτς: "Μιλήσαμε λίγο για την ομιλία και όπως είπα στον Δημήτρη "να δεις ότι δεν θα μας φτάσει ο χρόνος". Εμ, ξέρω κι αυτόν και μένα, είμαστε... ασυγκράτητοι. Κι όπως είδες στο τέλος, όταν ρωτούσαμε τους προπονητές αν θέλουν κι άλλο ένα παράδειγμα-παραλλαγή σε ό,τι λέγαμε από την αρχή, συμφωνούσαν.

Τελικά, μας νίκησε ο χρόνος. Δεν πειράζει, ίσως του χρόνου, να έχουμε μια ανάλογη ευκαιρία. Κι όχι μόνο εγώ κι ο Δημήτρης. Μπορεί να είναι δυο άλλοι κόουτς, γιατί το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, να γίνεται μια τέτοια ανάλυση από προπονητές που έχουν συνεργαστεί, όπως εμείς..."

Ιτούδης: "Είπαμε με τον Ζέλικο να μιλήσουμε για μια από τις επιθέσεις που χρησιμοποιούσαμε από τα χρόνια μας στον Παναθηναϊκό και ταυτόχρονα τον τρόπο αντιμετώπισης της. Το σόου ήταν έτοιμο να ξεκινήσει.

Ο Ζέλικο έχει πάντα ένα ιδιαίτερο τρόπο να αναλύει τις λεπτομέρειες, με πολύ χιούμορ, αλλά και ταυτόχρονα τη σοβαρότητα που απαιτείται για να μεταφέρει το μήνυμα στο ακροατήριο.

Να προσθέσω -απαντώντας και στην προηγούμενη ερώτηση για την συνύπαρξη προπονητών πολλών επιπέδων- ότι το μπάσκετ είναι ένα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να διαλέξεις, να φτιάξεις το δικό σου παζλ, για τις δικές σου ανάγκες και προπονητικές προτεραιότητες.

Για την ένωση προπονητών είναι πολύ σημαντικό η ανταπόκριση των μελών μας, μέσω της πλατφόρμας που έχουμε, να ξέρουμε τι ήταν σωστό και τι λάθος, ώστε του χρόνου να οργανώσουμε ένα καλύτερο σεμινάριο..."

"Ήταν έκπληξη ο Μπατίστ..."

- Όλα αυτά τα χρόνια που διδάσκατε τους παίκτες σας στον Παναθηναϊκό, είχατε εντοπίσει ποιοι θα σας ακολουθούσαν στο ... επάγγελμα. Τέσσερις τουλάχιστον έχουν γίνει προπονητές, Κάτας, Γιασικεβίτσιους, Σπανούλης και Μάικ Μπατίστ...

Ιτούδης: "Κόουτς έγινε και ο Μάικλ Κοχ. Ο Ντάριλ Μίντλετον επίσης. Ο Τζόνι Ρότζερς, από την άλλη είναι διοικητικό στέλεχος κι ο Μποντιρόγκα πρόεδρος της EuroLeague.

Ο Χατζηβρέττας διευθύνει μια σπουδαία ακαδημία παικτών, ο Τσαρτσαρής είναι επικεφαλής του αναπτυξιακού προγράμματος στην ΕΟΚ. Θα έλεγα λοιπόν ότι είχαμε το προνόμιο να κοουτσάρουμε μια σπουδαία γενιά παικτών στον Παναθηναϊκό..."

Ομπράντοβιτς: "Για μένα ήταν εύκολο να καταλάβω ποιοι θα γίνουν προπονητές. Από τον τρόπο που προπονούνταν, που σκέφτονταν.

Ίσως να ήταν μια μικρή έκπληξη ο Μάικ Μπατίστ. Δεν είχα διακρίνει κάποια ιδιαίτερη προσήλωση στην προπόνηση και λοιπά. Πρόσφατα, όμως, όταν συναντηθήκαμε σε μια εκδήλωση, δεν σταμάτησε να μου μιλάει για μπάσκετ.

Τρεις ώρες σερί κι ήθελε κι άλλο, μέχρι που του είπα Μάικ, φτάνει έχουμε έρθει σε μια γιορτή, ας μη τους τη χαλάσουμε..."

- Πιστεύετε ότι θα βγάλετε... κι άλλους προπονητές πρώτης γραμμής; Και ποιο είναι το σημείο, όπου ένας παίκτης υψηλού επιπέδου αποφασίζει να γίνει κόουτς;

Ιτούδης: "Εγώ δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση γιατί ως παίκτης δεν ήμουν κάτι το ιδιαίτερο. Το κάρμα μου, όμως, ήταν να γίνω προπονητής. Είχα την ευλογία να έχω σπουδαίους μέντορες όπως ο Ντούντα και ο Ζέλικο και πάντοτε ήθελα να διδάξω.

Ο Ζέλικο, βέβαια, ήταν μπασκετμπολίστας υψηλού επιπέδου, είχε τη μυρωδιά των αποδυτηρίων και ήξερε. Την εμπειρία, βέβαια, την αποκτάς στη συνέχεια, κάνοντας νίκες, γνωρίζοντας ήττες, με τα λάθη σου να δείχνουν τον σωστό δρόμο.

Ναι, σίγουρα κάποιοι από τους παίκτες μου που κοούτσαρα στη συνέχεια θα γίνουν προπονητές..."

Ομπράντοβιτς: "Είναι θέμα θέλησης και διάθεσης του κάθε παίκτη. Κάποιοι θέλουν, κάποιοι όχι. Δεν σημαίνει ότι επειδή κάποιος καταλαβαίνει πολύ καλά το παιχνίδι θα μετεξελιχθεί σε επιτυχημένο προπονητή.

Ο Μποντιρόγκα που είπαμε, πριν ήθελε να γίνει κάτι άλλο, γι' αυτό τώρα είναι πρόεδρος. Η απόφαση είναι προσωπική. Προφανώς το επάγγελμα είναι σκληρό αλλά όταν αγαπάς κάτι, δεν σε πειράζουν οι όποιες δυσκολίες..."

"Μπράβο στον ΠΑΟ, το δικό μας Βερολίνο"

- Είναι λογικό να έχετε συνδεθεί με αυτή την 13χρονη θητεία σας στον Παναθηναϊκό, για πάντα. Αλήθεια, πως σας φάνηκε που φέτος η πρώην ομάδα σας πήρε ξανά την Ευρωλίγκα, αλλά για πρώτη φορά δεν ήσασταν εσείς στον πάγκο;

Ομπράντοβιτς: "Είμαι χαρούμενος για τον Παναθηναϊκό και την επιτυχία του. Για ολόκληρο τον οργανισμό, από τον πρόεδρο Δημήτρη, τον κόουτς, τους παίκτες, όλους. Σίγουρα δεν ήταν μια εύκολη χρονιά, μέχρι να φτάσουν στην κορυφή.

Δεν θυμάμαι, ωστόσο, κανένα πρωταθλητή Ευρώπης που να μην έχει υποφέρει! Είναι αδύνατο. Θα πάρεις το Κύπελλο, αλλά θα έχεις και τις καλές και τις κακές στιγμές.

Το θέμα είναι να είσαι στο καλύτερο μομέντουμ της σεζόν όταν έρχονται τα πλέι-οφ και το φάιναλ-φορ. Κι αυτό κατάφερε φέτος ο Παναθηναϊκός"

Ιτούδης: "Είμαι υπερήφανος για πολλούς ανθρώπους, που γνωρίζω προσωπικά. Ο Παναθηναϊκός άξιζε τον τίτλο. Είναι ένα παράδειγμα διαχείρισης κρίσεων.

Πέτυχε απόλυτα σε αυτό και αξίζουν συγχαρητήρια στους παίκτες, στον προπονητή, στη διοίκηση και βέβαια τους φίλους της ομάδας, που πίστεψαν πολύ και στάθηκαν δίπλα της, θυμίζοντας τις δικές μας ημέρες. Ξεκίνησαν να χτίζουν ένα νέο σύνολο, έχασαν κάποια ματς στην αρχή, λογικό καθώς επρόκειτο για μια νέα ομάδα, χωρίς χημεία, χωρίς αυτοματισμούς.

Είναι ένα παράδειγμα, όμως, για το πως πέτυχαν. Διότι όχι μόνο πίστεψαν στο υλικό, αλλά το ενίσχυσαν κιόλας. Η προσθήκη, άλλωστε, του Κέντρικ Ναν άλλαξε τελείως την προσέγγιση του Παναθηναϊκού ειδικά στο επιθετικό κομμάτι.

Όλη αυτή η προσπάθεια, λοιπόν, χτίσιμο ομάδας, πίστη σε αυτήν και ταυτόχρονα ενίσχυση της, ανταμείφθηκε.

Αξίζουν λοιπόν όλοι συγχαρητήρια και ειδικά οι άνθρωποι που γνωρίζουμε τόσο καλά. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος πρώτος. Κι άλλοι, όμως. Ο Σάββας (Αρρώνης) είναι ακόμα εκεί. Ο Νίκος Μαστρογιαννόπουλος (ο φυσιοθεραπευτής) επίσης. Οι γιατροί.

Το μόνο, που με στενοχωρεί βαθύτατα είναι ότι δεν είδα το χαμογελαστό πρόσωπο του Πάρη Δερμάνη. Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει το θάνατο του. Πήγαμε στην κηδεία του και νόμιζα ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν δίπλα μας και θα μας έλεγε "ποιο είναι το πρόβλημα, που πρέπει να λύσουμε".

- Αλήθεια, μιας και μιλάμε για τις Ευρωλίγκες του Παναθηναϊκού. Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος από τους πέντε που κερδίσατε. Εγώ διάλεξα δυο, το 2002 στη Μπολόνια όταν διαψεύσατε όλα τα προγνωστικά και το 2009 στο Βερολίνο, σε ένα Final Four πολύ υψηλού επιπέδου

Ομπράντοβιτς: "Για μένα στο Βερολίνο το 2009 ήταν το καλύτερο Final Four όλων των εποχών. Κερδίσαμε και τους δυο αγώνες με διαφορά ενός καλαθιού, έστω κι αν στον τελικό προηγηθήκαμε ακόμα και με 23 πόντους διαφορά. Υπήρχε μεγάλη ποιότητα και ανταγωνισμός.

Στην Μπολόνια ήμασταν 100% το αουτσάιντερ, αφού κανείς δεν πίστευε ότι θα χάσει η Κίντερ. Το είχα πει και στην πρες κόνφερανς, αν βγείτε έξω από την αίθουσα και ρωτήσετε εκατό άτομα ποιος θα πάρει το Κύπελλο, όλοι θα σας πουν την ομάδα της Μπολόνια.

Ήταν μεγάλο επίτευγμα η νίκη μας, αλλά κάθε φορά που μιλάω για το Βερολίνο και το 2009 είναι κάτι το ιδιαίτερο..."

Ιτούδης: "Για μένα το πιο γλυκό είναι το πρώτο. Αυτό που δεν το ξεχνάς ποτέ. Ήμουν πολύ αγχωμένος. Θυμάμαι ακόμα τη σκηνή, φαίνεται και στην τηλεόραση.

Η Μακάμπι προσπαθούσε να μειώσει τη διαφορά και έτρεξα στον Ζέλικο. "Να πάρουμε τάιμ-άουτ" πρότεινα για να εισπράξω την απάντηση "ηρέμησε φίλε μου, έχουμε πάρει τον τίτλο". Μιλούσε η εμπειρία.

Αλλά θα συμφωνήσω με τον Ζέλικο, ότι το 2009 παραμένει το κορυφαίο όλων. Τι να πρωτοθυμηθώ;

Τον τελικό με την ΤΣΣΚΑ ή τον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό, όπου εκτός των άλλων υπήρχε και η λεγόμενη κατάρα του νικητή, ότι και καλά θα έχανε το κύπελλο. Υπήρχε όμως και κάτι άλλο.

Η Ευρωλίγκα που συνηθίζει να ακούει τις ομάδες, πρόσθεσε μια μέρα ανάμεσα στους ημιτελικούς, έτσι ώστε να υπάρχει μια υποτυπώδης ξεκούραση, να ελέγξεις τα συναισθήματα σου και να προετοιμαστείς για τον τελικό".

- Πόσο ιδιαίτερο ή δύσκολο είναι αυτό το καλοκαίρι για σας, καθώς ως τώρα είχατε να διαχειριστείτε άλλου είδους καταστάσεις και ομάδες τίτλων. Τώρα ο μεν Ζέλικο Ομπράντοβιτς φτιάχνει από την αρχή την Παρτίζαν, ο δε Δημήτρης Ιτούδης δεν έχει καν δουλειά...

Ιτούδης: "Για μένα είναι η πρώτη φορά που δεν μου επιτράπηκε να ολοκληρώσω ό,τι άρχισα. Πράγματι είναι περίεργο, αποτελεί όμως και μέρος της δουλειάς μας. Μια νέα εμπειρία, από την οποία ίσως βγει και κάτι θετικό.

Για να μαι ειλικρινής δεν είναι άσχημο να είσαι εκτός και να πληρώνεσαι κανονικά οπότε δεν υπήρξε πρόβλημα. Σίγουρα, όμως, βρήκε χρόνο να αφιερώσω πολλή ώρα σε αυτό το σεμινάριο, ώστε να το οργανώσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Από την άλλη είπα στον μάνατζερ μου ότι εφόσον έρθει κάποια ικανοποιητική πρόταση να τη συζητήσω.

Η αλήθεια είναι ότι μιλήσαμε με κάποιες ομάδες, αλλά για διάφορους λόγους, δεν προχωρήσαμε. Δεν θα βιαστώ, δεν θα πιέσω καταστάσεις. Θα περιμένω..."

Ομπράντοβιτς: "Όταν πριν από τρία χρόνια πήγα στην Παρτίζαν υποσχέθηκα ότι θα την επανέφερα εκεί που έπρεπε να είναι. Στο υψηλότερο επίπεδο της EuroLeague.

Έχουμε, λοιπόν, μια ομάδα την οποία παρακολουθούν οι περισσότεροι θεατές στον κόσμο. Έχουμε περισσότερους φιλάθλους στο γήπεδο, ακόμα και από το ΝΒΑ. Το γήπεδο γεμίζει ασφυκτικά, είναι έτσι κι αλλιώς τεράστιο και καμιά φορά είναι και πιο πολλοί από το ... κανονικό.

Από την άλλη, ενώ μας βλέπει τόσος κόσμος τόσο στο γήπεδο, όσο και στην τηλεόραση δεν έχουμε έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, κάτι βέβαια που πρέπει να απασχολήσει γενικότερα την Ευρωλίγκα, ώστε όλες οι ομάδες να έχουν κοινά έσοδα από τις μεταδόσεις.

Σίγουρα, υπάρχουν άνθρωποι που μας ενισχύουν και μαζί με τον κόσμο δίνουν δύναμη στην ομάδα, αλλά είναι αλήθεια ότι φέτος θα προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μια νέα ομάδα και αυτή είναι η εποχή για να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις".

Η αγορά και η νέα Ευρωλίγκα, που θέλει ο κόσμος

- Καθώς είμαστε, πλέον, σε μεταγραφική περίοδο είναι αλήθεια ή μύθος ότι δεν βγαίνουν πλέον καλοί παίκτες στην Ευρώπη και πως γενικά η αγορά, ελέω και του ΝΒΑ, είναι περιορισμένη;

Ομπράντοβιτς: "Δεν θα συμφωνήσω απόλυτα. Ίσως ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι τα κολέγια, πλέον, μπορούν να πληρώνουν παιδιά κάτω των 18 ετών κι έτσι αντί να κάτσουν στην Ευρώπη για να βελτιωθούν πάνε στην Αμερική, παίρνοντας και το χρήμα.

Από την άλλη αν δούμε τους καλύτερους παίκτες στο ΝΒΑ, θα συμφωνήσουμε ότι οι τρεις προέρχονται από την Ευρώπη: Αντετοκούνμπο, Ντόντσιτς, Γιόκιτς.

Από την άλλη ο περσινός MVP της EuroLeague, Σάσα Βεζένκοβ, δεν κατάφερε να παίξει στο ΝΒΑ. Το ίδιο συνέβη και με τον Μπιέλιτσα, επίσης MVP.

Εξαρτάται κάθε φορά από τις συνθήκες, τις δυνατότητες κάθε παίκτη για να πετύχει στην Αμερική. Κατά τη γνώμη μου, όμως, όταν φεύγει ένας, δίνεται η ευκαιρία σε κάποιον άλλον να δείξει τις ικανότητες του.

Υπάρχουν πολλοί καλοί παίκτες. Άλλωστε η Ευρωλίγκα απασχολεί ολοένα και περισσότερο κόσμο, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά παντού. Γιατί; Επειδή υπάρχει μεγάλη ποιότητα..."

Ιτούδης:"Συμφωνώ και θα πρόσθετα ότι ο τέταρτος στη σειρά καλύτερος παίκτης φέτος του ΝΒΑ ήταν επίσης εκτός ΗΠΑ, ο Καναδός Γκίλντιους Αλεξάντερ..."

Ομπράντοβιτς: "Και πέμπτος, ο ψηλός από το Καμερούν, Ζοέλ Εμπίντ..."

Ιτούδης: "Αυτό είναι το προνόμιο του ΝΒΑ, βέβαια. Να έχει δηλαδή παίκτες από κάθε γωνιά του πλανήτη. Το ίδιο, ωστόσο, ισχύει σε μικρότερη κλίμακα χρημάτων βέβαια στην Ευρωλίγκα.

Απλά εδώ έχουμε να αντιμετωπίσουμε περιορισμούς στις εθνικές λίγκες, με τις οποίες η EuroLeague πρέπει να αποκτήσει μια ισορροπία. Εδώ πρέπει να προσθέσω κάτι -κατά τη γνώμη μου- πολύ σημαντικό. Δεν είμαστε κόμματα για να χρειαζόμαστε σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης. Εμείς έχουμε άμεση ανταπόκριση, γιατί βλέπουμε τους φιλάθλους μας στο γήπεδο.

Αυτοί έρχονται να μας δουν, γεμίζοντας τις εξέδρες, όπως οι οπαδοί της Παρτίζαν που είπε ο Ζέλικο, αν και λίγο πολύ το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις ομάδες. Βλέπουμε, λοιπόν, 20.000 κόσμο να πηγαίνει να βλέπει τους αγώνες της EuroLeague και δυο μέρες μετά στους αγώνες του εθνικού πρωταθλήματος να έχουμε 2.000 και λιγότερους. Το λέει η εμπειρία μου, από τη Φενέρ. ΄

Την Πέμπτη παίζαμε -ας πούμε- με την Μπάγερν μια από τις όχι κορυφαίες ομάδες της EuroLeague, με όλο τον σεβασμό απέναντι στον φίλο μου Πάμπλο Λάσο. Είχαμε 11.000 θεατές.

Την Κυριακή είχαμε ντέρμπι με τη Γαλατασαράι και δεν κόψαμε περισσότερα από 1.500 εισιτήρια. Τι μας λένε λοιπόν οι ίδιοι οι φίλαθλοί μας; Δώστε μας περισσότερα παιχνίδια Ευρωλίγκας. Πιο πολλά Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, Εφές-Φενέρ, Παρτίζαν-Αστέρας, αλλά και Ρεάλ-Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός-Μπαρτσελόνα κλπ;

Από την άλλη υπάρχει ένα ερώτημα που απευθύνεται στους ιδιοκτήτες, πως είναι δυνατόν ο νικητής αυτής της συναρπαστικής λίγκας να παίρνει μόνο 1.700.000 ευρώ;

Δεν πρέπει να ρωτήσετε, εσείς οι δημοσιογράφοι, αν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες είναι ευχαριστημένοι με αυτό. Νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα για αλλαγές. Επέκταση της διοργάνωσης, περισσότεροι αγώνες, περισσότερα έσοδα. Κι όλα αυτά με μια ισορροπία, με τις εθνικές λίγκες, που είναι η ιδιαιτερότητα της Ευρώπης..."

- Άρα συμφωνείς με την ιδέα να γίνονται οι αγώνες της EuroLeague το Σαββατοκύριακο

Ιτούδης: "Συμφωνώ να γίνονται τρεις και τέσσερις αγώνες την εβδομάδα, όπως στο ΝΒΑ. Από την άλλη, όμως, πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στους προπονητές να έχουν και μια δεύτερη ομάδα, η οποία θα παίρνει μέρος στο τοπικό πρωτάθλημα.

Έχω ολοκληρωμένη πρόταση, την οποία είναι δύσκολο να την αναπτύξω στα πλαίσια μιας συνέντευξης. Επίσης, πρέπει να έχουμε ανοιχτές τις κεραίες και στα αιτήματα των παικτών, ή των προπονητών. Φέτος, για παράδειγμα, πέρασε η πρόταση μας για την προσθήκη των play-in..."

Ομπράντοβιτς: "Θα συμφωνήσω με όλα. Αλλά και με την ιδέα μιας γενικότερης συζήτησης για αλλαγές με στόχο να βλέπουμε περισσότερα παιχνίδια"

"Δώστε στους προπονητές μίνιμουμ συμβόλαιο"

- Τελευταία ερώτηση, αν και αφήσατε ένα σωρό ανοιχτά θέματα προς συζήτηση... σε μια άλλη συνάντηση. Καθώς συμπληρώνετε 30 και πλέον χρόνια στους πάγκους. Πόσο διαφορετικός είναι, πλέον, ο ρόλος του προπονητή σε ομάδα Ευρωλίγκας, που πολλές φορές με τα συνεχόμενα ματς δεν προλαβαίνει να κάνει ούτε μια κανονική προπόνηση, για ένα σημαντικό αγώνα;

Ομπράντοβιτς: "Ναι, είναι τελείως διαφορετικός λόγω των αγώνων που αυξάνονται. Κι εμείς σαν Ένωση Προπονητών, έχουμε ένα ακόμη θέμα να θέσουμε προς συζήτηση με την Ευρωλίγκα.

Την επιβολή κατώτατου ορίου στους μισθούς των κόουτς, που πολλές φορές και επειδή έχουν ανάγκη τη δουλειά, σε μπάτζετ 15 και 20 εκατομμυρίων, δουλεύουν επί της ουσίας για ψίχουλα. Η αύξηση του αριθμού των αγώνων, έφερε μεγαλύτερα συμβόλαια στους παίκτες.

Στους προπονητές όμως; Δεν βάζω μέσα τον εαυτό μου, μιλάω για τους νεότερους, αυτοί θα εργαστούν στο μέλλον..."

Ιτούδης: "Όπως έχουμε ήδη πληροφορηθεί η Ευρωλίγκα είναι έτοιμη να δημιουργήσει ένα είδος σάλαρι καπ. Με μικρό, μεσαίο και ανώτατο μπάτζετ. Όποια ομάδα, μάλιστα, υπερβαίνει τα όρια θα πληρώνει φόρο πολυτελείας όπως ισχύει στο ΝΒΑ.

Ζητάμε κάτι ανάλογο στα συμβόλαια των προπονητών. Φυσικά με μια νόμιμη αναγνώριση του επαγγελματία κόουτς, μέσω της άδειας που εξασφαλίζει τουλάχιστον το επάγγελμά μας, αλλά και μας βάζει όλους κάτω από την ίδια ομπρέλα.

Η Ευρωλίγκα που εδρεύει στο Λουξεμβούργο ναι μεν έχει διαφορές στο σύστημα φορολόγησης που ισχύει σε κάθε κράτος, από την άλλη διέπεται από τους νόμους της ευρωπαϊκής ένωσης, άρα μπορούμε να βρούμε μια κοινή συνισταμένη.

Εμείς θέλουμε να προστατεύσουμε και να αναβαθμίσουμε το επάγγελμά μας, γιατί οι προπονητές είναι εκείνοι που μανατζάρουν τους παίκτες και τους κάνουν καλύτερους, όπως συμβαίνει σε όλα τα ομαδικά σπορ..."