Οταν ο Μάτζικ Τζόνσον έλιωνε το παγόβουνο

Ήταν νωρίς το μεσημέρι της 25ης Οκτωβρίου του 1991.

Ο Μάτζικ Τζόνσον ρούφαγε αμέριμνος τον διπλό εσπρέσο του στο λόμπι ενός ξενοδοχείου στο Σολτ Λέικ Σίτι, όπου οι Λέικερς είχαν ταξιδέψει για τον προτελευταίο αγώνα της pre season απέναντι στους Γιούτα Τζαζ...

Έξι ορόφους πιο πάνω στο δωμάτιο 615 όπου έμενε ο Μάικλ Κούπερ, ο οποίος είχε επιστρέψει από τη Μεσατζέρο Ρόμα ως βοηθός του τζένεραλ μάνατζερ Τζέρι Γουέστ, το τηλέφωνο κουδούνιζε ασταμάτητα και επίμονα...

Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής η αυστηρή φωνή του γιατρού Μάικλ Μέλμαν μαρτυρούσε ότι κάτι συνέβαινε...

«Ο Μάτζικ βρίσκεται στο λόμπι» είπε ο Κούπερ και γύρισε τη γραμμή στο τηλεφωνικό κέντρο του ξενοδοχείου...

Λίγη ώρα αργότερα ο Μάτζικ που δεν επρόκειτο να παίξει στο ματς, λόγω μιας αδιαθεσίας που ένιωθε, επέστρεφε άρον άρον στο Λος Αντζελες, όπως τον είχε διατάξει ο γιατρός...

Στο δρόμο από το αεροδρόμιο του Λος Αντζελες προς το ιατρείο του Μέλμαν, παρέα με τον ατζέντη του Λόουν Ρόζεν, ο Μάτζικ αναρωτιόταν τι στα κομμάτια συνέβαινε, χώρια που λίγες μέρες νωρίτερα η ασφαλιστική εταιρεία που κάλυπτε τους Λέικερς είχε αρνηθεί να τον συμπεριλάβει στο ομαδικό συμβόλαιο επικαλούμενη «ιατρικούς λόγους»...

Μυστήριο...

Τα μυστήρια τον έζωναν, σκεπτόταν ότι μπορεί να είχε υψηλή πίεση, ένα πρόβλημα που αντιμετώπιζε και ο πατέρας του σε όλη του τη ζωή...

Ο ιός HIV και το χαρέμι γυναικών

Ήταν περισσότερο περίεργος, παρά ανήσυχος μέχρι τη στιγμή που ο δόκτωρ Μέλμαν τον σόκαρε με την αποκάλυψη του και μάλιστα με ύφος που δεν σήκωνε αμφιβολίες...

«Σου το λέω ορθά κοφτά, έχεις προσβληθεί από τον ιό HIV που μπορεί να εξελιχθεί σε AIDS» του είπε ο γιατρός και ο Μάτζικ ζήτησε να μείνει για λίγο μόνος...

Εκείνη την ώρα απορούσε πώς κόλλησε τον ιό για να συνειδητοποιήσει πόσο ακριβά του κόστισε αυτό το περιβόητο «χαρέμι γυναικών» που περνούσε από το κρεβάτι του σε κάθε ταξίδι σε κάθε πόλη, όλα αυτά τα χρόνια...

Αγωνιούσε επίσης για το εάν είχαν κολλήσει τον ιό η σύζυγος του Κούκι και το αγέννητο παιδί τους και βρισκόταν σε μια κατάσταση σκοτοδίνης, με τον φόβο ότι η ιατρική διάγνωση ήταν στην πραγματικότητα κάτι σαν «Death Sentence»!

Θανατική ποινή!

Οι λυγμοί του Μπερντ, του Τζόρνταν και του Τόμας

Σήκωσε το τηλέφωνο και με τα μαγικά δάχτυλα του σχημάτισε τον αριθμό του Λάρι Μπερντ!

Όταν ο αιώνιος αντίπαλος του άκουσε τα μαντάτα δεν είπε λέξη. Έκλεισε, λέει, βουβός το τηλέφωνο και όπως αποκάλυψε αργότερα το έκανε διότι ξέσπασε σε λυγμούς και δεν ήθελε να επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση του Μάτζικ...

Λίγα λεπτά αργότερα τα δάκρυα αυλάκωναν τα πρόσωπα του Μάικλ Τζόρνταν και του Αιζέα Τόμας, τον οποίο αργότερα ο Μάτζικ κατηγόρησε ότι διακινούσε τις φήμες πως η ασθένεια οφειλόταν στην ομοφυλοφιλία του!

Την ίδια στιγμή ο Μάικλ Κούπερ που είχε το θλιβερό προνόμιο να μπει πρώτος στο τριπάκι των υποψιών ότι κάτι κακό συνέβαινε, πάθαινε κατάθλιψη και για έναν ολόκληρο μήνα δεν μπορούσε να κοιμηθεί κανονικά...

Στο επόμενο κλικ, στις τέσσερις το απόγευμα σε μια αίθουσα του Forum, εκεί όπου συνήθιζε να παίζει μπιλιάρδο με τον (πατέρα του Κλέι) Μάισαλ Τόμπσον, ο Μάτζικ ανακοίνωνε την αποχώρηση του από τα γήπεδα.

"Δεν θα με ξεφορτωθείτε εύκολα"

«Είμαι φορέας του ιού HIV και πρέπει να σταματήσω το μπάσκετ. Μη στενοχωριέστε για εμένα, όμως, θα ζήσω πολύ ακόμα, δεν θα με ξεφορτωθείτε τόσο εύκολα» φορώντας το συνηθισμένο και αξιολάτρευτο αστραφτερό χαμόγελο του...

Αν και τότε δεν υπήρχε ακόμη το διαδίκτυο, το σοκαριστικό νέο άρχισε ακαριαία να κάνει τον γύρο του κόσμου μέσω των ειδησεογραφικών πρακτορείων.

Πολλοί από τους παριστάμενους στη συνέντευξη Τύπου έβαλαν τα κλάματα, ενώ ήδη ο Μάτζικ σκεπτόταν πώς θα οργανώσει τη σταυροφορία του για την ενημέρωση του κόσμου.

Οι θεωρίες συνωμοσίας

«Είναι ο πιο θαρραλέος άνθρωπος που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα» έγραψε το περιοδικό Νewsweek, ωστόσο πολλοί αμφέβαλαν για το εάν όντως είχε προσβληθεί από τον ιό!

Για να πω την αμαρτία μου, αυτή τη θεωρία συνωμοσίας την ασπάσθηκα και εγώ τότε. Η τουλάχιστον τη θεώρησα πολύ πιθανή, υποθέτοντας ότι το διάσημο και λαμπερό πρόσωπο του Μάτζικ αποτελούσε έναν ιδανικό influencer!

Στ’ αλήθεια πολύς κόσμος πίστευε ότι ο Μάτζικ ήταν βαλτός από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους ώστε να ευαισθητοποιηθεί η κοινωνία και να συνειδητοποιήσει τους κινδύνους που ελλοχεύουν.

Είχε ήδη πεθάνει από το AIDS το 1985 o ηθοποιός Ροκ Χάτσον, ενώ θα ακολουθούσε το 1993 ο τενίστας Αρθουρ Ας και η Αμερική, μαζί με όλο τον υπόλοιπο πλανήτη ανακάλυπταν ότι ο εχθρός βρισκόταν προ των πυλών.

Ο Μάτζικ παραβίασε αυτές τις πύλες και έδωσε τον αγώνα του, που αποτελούσε κιόλας μια προσφορά στην ανθρωπότητα...

Η επιστροφή και ο Μάξουελ

Μόλις τρεις μήνες αργότερα, στις 9 Φεβρουαρίου του 1992 έπαιξε στο All Star Game στο Ορλάντο και μάλιστα σκόραρε 25 πόντους και αναδείχθηκε MVP!

Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς εμφανίσθηκε ως μέλος του θιάσου της Dream Team στους ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης και πάνω στο βάθρο, την ώρα της απονομής, δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυα του...

Ο πειρασμός του έτρωγε τα σωθικά και ενέδωσε: με την σύμφωνη γνώμη της γυναίκας του και με την ευχή της μητέρας του, Κριστίν, ξαναφόρεσε τη φανέλα των Λέικερς τη σεζόν 1992-93!

Σαν να μην είχε συμβεί τίποτε, σαν όλα όσα συνέβησαν στις 7 Νοεμβρίου να ήταν ένα άσχημο όνειρο...

Τα πράγματα όμως δεν θα εξελίσσονταν τόσο ευχάριστα, όσο φαίνονταν εκ πρώτης όψεως...

Μεσούσης της σεζόν, ο Βερν Μάξουελ, ένα από τα «κακά παιδιά» του ΝΒΑ έριξε λάδι στη φωτιά

«Μπορεί να γρατζουνήσω το χέρι μου στη διάρκεια του αγώνα και μετά να ακουμπήσω τον Τζόνσον και να κολλήσω κι εγώ. Δεν θέλω να μου συμβεί κάτι τέτοιο, έχω γυναίκα και παιδιά» είχε πει ο «Mad Max» ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου στο κίνημα αντίδρασης απέναντι στην επιστροφή του σούπερ σταρ των Λέικερς...

Τα βουντού του Νίκολσον

Λίγες μέρες αργότερα, όταν ο γκαρντ των Ρόκετς εμφανίσθηκε στο Forum για τον αγώνα με τους Λέικερς υπέμεινε των παθών του τον τάραχον από 18.000 θεατές που του φώναζαν «Get lost» (άντε χάσου).

Τον ρόλο του ενορχηστρωτής αυτής της επίθεσης έπαιξε ο Τζακ Νίκολσον, ο οποίος καθόταν στο courtside και βάσταγε στα χέρια του ένα ομοίωμα του Μάξγουελ καρφωμένο με βελόνες.

Του έκανε βουντού και μάλιστα γι αυτό τον λόγο κινδύνευσε με σύλληψη και αναγκάστηκε να πετάξει το ομοίωμα.

Στις 2 Νοεμβρίου του 1992 ο Μάτζικ χαρακτήρισε «ατυχή» την απόφαση του να επιστρέψει στην ενεργό δράση και κατέβηκε από τη σκηνή, σεβόμενος-όπως διευκρίνισε- τις επιφυλάξεις των παικτών.

Στον πάγκο των Λέικερς

Στις 27 Μαρτίου του 1994 ο μεγαλύτερος πόιντ γκαρντ όλων των εποχών ανέλαβε την τεχνική ηγεσία των χειμαζόμενων Λέικερς, στη θέση του Ράντι Πφαντ, αλλά δεν φτούρησε και αποχώρησε στο τέλος της σεζόν με ρεκόρ 5-11.

Μετά την αποχώρηση του από τον πάγκο των Λέικερς αφοσιώθηκε στις επιχειρηματικές δραστηριότητες του και συμμετείχε σε αγώνες επιλέκτων, αλλά… έφαγε πόστα στην Ινδονησία και στην Ταϊπέι, επειδή οι τοπικές αρχές φοβόντουσαν ότι θα μεταδώσει τον ιό.

Το "I am back" με 14 κιλά παραπάνω

Παρ’ όλα αυτά η καριέρα του δεν είχε τελειώσει ακόμα και αίφνης στο... ξεκούδουνο ξαναγύρισε στο γήπεδο, τη σεζόν 1995-96 και χωρίς προφανώς να το επιδιώξει έπαιξε σε έναν συμβολικό αριθμό αγώνων: σε 32, ακριβώς το νούμερο της φανέλας του που βεβαίως ξεχείλωνε, αφού ο Μάτζικ κουβάλαγε 14 παραπανίσια κιλά!

Μάλιστα στις 30 Ιανουαρίου του 1996, στον πρώτο αγώνα του, κόντρα στους Γουόριορς (128-118) φρόντισε να δείξει την κλάση του : πρόσφερε ως ορεκτικό ένα «baby sky hook» και –λες και δεν τον είχε αγγίξει η αποχή- «έγραψε» 19 πόντους, 10 ασίστ, οκτώ ριμπάουντ και δυο κλεψίματα σε 27 λεπτά!

Τρία βράδια αργότερα και ενώ τα εισιτήρια πωλούνταν πάνω από 1.000 δολάρια στη μαύρη αγορά, ξανάσμιξαν τα αηδόνια: Τζόνσον εναντίον Τζόρνταν!

Οι πρωταθλητές Μπουλς άλωσαν το Forum με 99-84, με τον Μάτζικ να έχει 15 πόντους, τρία ριμπάουντ και τρεις ασίστ και τον Air να αντιπαραβάλει 17 πόντους, επτά ριμπάουντ και επτά ασίστ.

Γιατί υπέκυψε στον πειρασμό και είπε κι ελόγου του το «I am back»;. Ο ίδιος έδωσε την απάντηση που υπήρξε πολύ τίμια: «Ήθελα να με δει ο γιος μου να παίζω μπάσκετ».

Ο Μάτζικ είχε κερδίσει άλλο ένα στοίχημα και ο Βερν Μάξουελ κατάπινε τη γλώσσα του!

Σαν τον Τιτανικό μπροστά στο παγόβουνο!

Ήμουν ανέκαθεν και παραμένω αναφανδόν θιασώτης της τέχνης του...

Γοητευόμουν από το παιχνίδι του, την κλάση του, την προσωπικότητα του, τη φινέτσα του, την μπασκετοσύνη του και την μαγεία του, άλλωστε, όπως γράφει στο βιβλίο του «The Greatest Ones» ο Τζιμ Μάρεϊ, «κάθε αντίπαλος που τον έβλεπε να έρχεται καταπάνω του σε εκείνα τα ανυπέρβλητα cost to coast, ένιωθε όπως ο καπετάνιος του “Tιτανικού” όταν αντίκρισε μπροστά του το μοιραίο παγόβουνο»!

Η "Magic Day" στο Ελληνικό

Στάθηκα τυχερός να τον συναντήσω κάμποσες φορές και να κάνω μαζί του μια συναρπαστική συνέντευξη στις 25 Σεπτεμβρίου του 2007 στο γήπεδο του Ελληνικού, με την ευκαιρία της «Magic Day», ενός αγώνα κατά του AIDS και υπέρ των πυροπαθών που διεξήχθη υπό την αιγίδα της UNICEF.

Σε αυτό το ματς υπό το βλέμμα του Μάτζικ, η Εθνική Εφήβων νίκησε την Εθνική ομάδα του 1987 που παρατάχθηκε ενισχυμένη με κάποιους νεαρούς παίκτες με 106-94 (Παππάς 25, Γιάνκοβιτς 20, Σλούκας 15, Παπανικολάου 12- Αγγελόπουλος 28, Γιαννάκης 23, Σιγκούνας 18, Ταταρούνης 13).

Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη μαγική αύρα που αναδίδει ο Μάτζικ σε όλα του και την εισέπνευσα ξανά τον Φεβρουάριο του 2014 στο περιθώριο του ΑllStarGame, γι αυτό κιόλας καμαρώνω σαν γύφτικο σκεπάρνι στη φωτογραφία που βγάλαμε!