Η Ούνικς του Δημήτρη Πρίφτη τίναξε την μπάνκα στον αέρα. Παίζοντας κόντρα στην πανίσχυρη Βίρτους των Τεόντοστις και Μπελινέλι, μίας ομάδας που μετρούσε 20 σερί νίκες στο EuroCup, έδειξε τα δόντια της, την νίκησε δύο φορές σε τρεις αγώνες και προκρίθηκε στην EuroLeague της επόμενη σεζόν.

Ο θρίαμβος με 100-107 μέσα στην Μπολόνια στον τρίτο ημιτελικό, σε ένα παιχνίδι πραγματική διαφήμιση του μπάσκετ, ήταν η απόλυτη δικαίωση για μία προσπάθεια που ξεκίνησε με τον Δημήτρη Πρίφτη το 2017. Μία τετραετία γεμάτη νίκες αλλά και πίκρες. Μία τετραετία που ο Έλληνας τεχνικός έφτασε αρκετές φορές κοντά στο να βοηθήσει την Ούνικς να επιστρέψει στην EuroLeague, αλλά ενώ έφτανε στην πηγή, δεν έπινε νερό. Η ρωσική ομάδα όμως συνέχισε να πιστεύει σε αυτόν, τον στήριξε και δικαιώθηκε απόλυτα.

ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ-ΜΟΝΤΕΛΟ MADE IN USA

Ο Δημήτρης Πρίφτης έφτιαξε μία ομάδα σχεδόν... από την αρχή την φετινή σεζόν, ειδικά στην γραμμή ψηλών. Έμεινε ωστόσο πιστός στις βασικές αρχές του: Ήθελε να φτιάξει ένα σύνολο με περιφερειακούς που μπορούν να εκτελέσουν μετά από ντρίμπλα, τους οποίους θα πλαισίωναν αθλητικοί ψηλοί. Αυτό κάνει σταθερά από το 2017 και αυτό έκανε και τώρα, στήνοντας μία ομάδα με εφτά Αμερικανούς και έναν Πορτορικανό.

Η αρχή έγινε από την περιφέρεια, με την παραμονή του Τζαμάρ Σμιθ (τον οποίο έχει σταθερά στο ρόστερ από το 2017) και του Τζόρνταν Θίοντορ, δίπλα στους οποίους έβαλε το λαχείο Αϊζάια Κάνααν, εξασφαλίζοντας την παρουσία τριών παικτών με ικανότητα στην εκτέλεση. Αυτή την τριάδα την πλαισίωσε με έναν εξαιρετικό οργανωτή (Νέιτ Γουόλτερ) και έναν 3 – and – D παίκτη για όλες τις δουλειές (Τζον Χόλαντ). Ήταν όμως ο τρόπος που διαμόρφωσε την γραμμή ψηλών που άλλαξε τα δεδομένα.

Πιστός στην λογική του να έχει αθλητικές τριάδες ψηλών (το 2017 είχε Μέλβιν Έτζιμ, Μορίς Εντούρ, Στεφάν Λάσμε, το 2018, Ρέιμαν Μόργκαν, Εντούρ και Ετζίμ και πέρυσι τους Άλεξ Τάιους, Ρέιμαν Μόργκαν και Τζαμίλ Γουίλσον), φέτος έστησε πιθανότατα την καλύτερη γραμμή ψηλών στην παρουσία του στην ομάδα. Απέκτησε έτσι τον δυναμίτη Τζον Μπράουν από την Μπρίντισι (έναν από τους κορυφαίους ψηλούς στην Ευρώπη στην άμυνα με αλλαγές), πόνταρε σε ένα δικό του παιδί από την εποχή που βρισκόταν στον Άρη (Οκάρο Γουάιτ) για να έχει έναν ψηλό που ανοίγει το γήπεδο και έπεισε και τον (γνωστό μας από την εποχή που αγωνιζόταν στην Κύμη) Τζόρνταν Μόργκαν να μετακομίσει στο Καζάν ώστε να διαθέτει έναν παίκτη να ποστάρει και να παίζει Πικ εν Ρολ, έχοντας μία τριάδα ψηλών που συμπλήρωνε ο ένας τον άλλο.

Η Ούνικς δεν είχε κάποιον γηγενή παίκτη-κλάσης, αφού αυτοί – που δεν είναι και πολλοί εδώ που τα λέμε – δείχνουν να προτιμούν την ΤΣΣΚΑ, την Χίμκι και την Ζενίτ. Μπόρεσε όμως να φτιάξει ένα συμπαγές σύνολο, το οποίο μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα σε κάθε αντίπαλο. Ένα σύνολο που έμοιαζε να μην έχει ψεγάδι στην επίθεση και μπορούσε να είναι αρκετά ευέλικτο στην άμυνα. Και αυτό στο τέλος ήταν το μυστικό της επιτυχίας παίζοντας κόντρα στη μία Βίρτους που μπορεί να είχε λάμψη λόγω της παρουσίας των Τεόντοσιτς, Μπελινέλι, αλλά δεν είχε αρκετή αθλητικότητα (ειδικά στην περιφέρεια) για να αντέξει μέχρι τέλους τον ρυθμό των Ρώσων.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΤΥΧΑΙΑ

Η Ούνικς είναι η ομάδα που στέρησε το όνειρο της πανάκριβης Βίρτους για επιστροφή στην EuroLeague. Αυτή η φράση όμως στην πραγματικότητα υποτιμά την ίδια την Ούνικς, η οποία απλώς έζησε το δικό της όνειρο. Ένα όνειρο το οποίο κατέκτησε βήμα-βήμα από το 2017 και έπειτα όταν έδωσε τα ηνία της ομάδας στον Δημήτρη Πρίφτη.

Τώρα που όλοι είναι χαρούμενοι είναι εύκολο να ξεχνάει κανείς τι έγινε τα προηγούμενα χρόνια. Όπως το 2018 που η Ούνικς αποκλείστηκε στα προημιτελικά του EuroCup από την Μπάγερν ή πολύ περισσότερο το 2019, όταν η Ούνικς αποκλείστηκε στα ημιτελικά του EuroCup (από την Βαλένθια, αλλά και της VTB League (από την Χίμκι), χάνοντας δύο ευκαιρίες να επιστρέψει στην EuroLeague. Ή ότι πέρυσι η σεζόν διακόπηκε λόγω κορονοϊού πριν τα προημιτελικά του EuroCup, με την Ούνικς να ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει την Παρτιζάν.

Ο δρόμος της ρωσικής ομάδας δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Ο Δημήτρης Πρίφτης έχτιζε κάθε χρόνο εξαιρετικά σύνολα, δημιούργησε υπεραξίες σε παίκτες όπως ο Πιέρια Χένρι (πέρασε από την Ούνικς την σεζόν 2018/19) και ο Ρέιμρ Μόργκαν (2018-2020), έφτανε συχνά στο τέλος του δρόμου, αλλά έπεφτε πάνω σε μεγαθήρια. Όπως πάνω σε μεγαθήριο έπεσε και φέτος. Αλλά δεν πτοήθηκε.

Η Ούνικς πόνταρε στον Έλληνα τεχνικό. Ζήτησε από αυτόν να την ανεβάσει επίπεδο, συνέχισε να πιστεύει σε αυτόν ακόμα και όταν τα πράγματα δεν πήγαν όπως ήθελαν. Και, στο τέλος, δικαιώθηκε. Βασικά, στο τέλος δικαιώθηκαν και η Ούνικς και ο Δημήτρης Πρίφτης. Το αποτέλεσμα εξάλλου μιλάει από μόνο του.

Photo Credits: Eurokinissi