Ο Παναθηναϊκός δεν κατέρρευσε, δεν γνώρισε την συντριβή, αλλά δεν μπορούσε και να παρακολουθήσει την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα. Η διαφορά ποιότητας, ατομικού και ομαδικού ταλέντου αντικατοπτρίζεται εύλογα στο τελικό +20. Θα μπορούσε να είναι δικαιολογία η έλλειψη του αρχηγού των "πρασίνων" Ιωάννη Παπαπέτρου, τι να πει, όμως, και η ρωσική ομάδα που έπαιξε χωρίς Σενγκέλια, Βόιτμαν, Χάκετ και από το ξεκίνημα της σεζόν ταλανίζεται από τραυματισμούς;

Η χρονιά δεν είναι εύκολη για τη ρωσική υπερομάδα, ο Ιτούδης ήθελε οπωσδήποτε τη νίκη σε αυτό το ματς και διάβασε πολύ καλά το παιχνίδι του Παναθηναϊκού, ποντάροντας στην ποιότητα της δικής του ομάδας. Περιμένοντας και τη ζώνη του Δημήτρη Πρίφτη (όπως και όλες οι ομάδες, από δω και στο εξής) είχε προετοιμαστεί καταλλήλως.

Η πρώτη επιλογή ήταν να περάσει η μπάλα μέσα στη ρακέτα. Ο Μιλουτίνοφ πήρε τις περισσότερες πάσες στο ξεκίνημα του ματς, όμως ο Παπαγιάννης ήταν έτοιμος να του πει "όχι". Η ΤΣΣΚΑ όμως είχε κι άλλα πράγματα στο μυαλό της. Κάθε ριμπάουντ που κέρδιζε της έδινε ευκαιρία να τρέξει το γήπεδο, ενώ η καλή κυκλοφορία έφερε και ελεύθερα σουτ τριών πόντων.

Η "αρκούδα" ξεκίνησε με 6/7 από τα 6.75μ, έβαλε 31 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο, ανεβάζοντας στο φουλ την ένταση, ίσως το μεγαλύτερο εμπόδιο για να ακολουθήσει ο Παναθηναϊκός. Η πίεση στην άμυνα πρώτα στον Μέικον (μόλις 3π) κι ύστερα στον Νέντοβιτς ήταν δεδομένη. Από κει και πέρα πάνω στο παρκέ εμφανίστηκαν και οι τεράστιες προσωπικότητες της ΤΣΣΚΑ.

✒ Ο Αλεξέι Σβεντ, ταλαιπωρημένος από την θητεία του στην ανερμάτιστη Χίμκι (όχι βέβαια με το αζημίωτο) έχει την φήμη του παίκτη που δεν μπαίνει σε κανένα καλούπι, κάνει του κεφαλιού του, είναι θεότρελος και απλά... τρώει τα εκατομμύρια δολάρια που κάποια στιγμή αποφάσισε να του δώσει η ομάδα των περιχώρων της Μόσχας. Η ΤΣΣΚΑ του ξαναδίνει μια ευκαιρία φέτος να εμφανιστεί κανονικά στο υψηλότερο επίπεδο, προσφέροντας ουσιαστική βοήθεια και εντάσσοντας τον εαυτό του στο σύνολο.

Στα 33 του δεν θα έχει πλέον πολλά περιθώρια να αφήσει κάτι πίσω του, εκτός από τη φήμη ενός τρομερού σκόρερ και τίποτε περισσότερο. Ο Σβεντ που είδαμε εναντίον του Παναθηναϊκού (και σε αρκετά ματς της φετινής σεζόν) δεν έχει σχέση με τον τρελο-Αλεξέι των προηγούμενων χρόνων. Με νταμπλ-νταμπλ σε πόντους και ... ασίστ (13 συνολικά, ατομικό ρεκόρ του Ρώσου άσου στην Euroleague) προκαλούσε στην άμυνα του Παναθηναϊκού συνεχόμενες ημικρανίες.

✒ Ο Γουίλ Κλάιμπερν είναι βέβαια σεσημασμένος. Ο κορυφαίος φόργουορντ της διοργάνωσης, έστω και πιο χαλαρός από προηγούμενα ματς, δεν παίζεται στο ένας εναντίον ενός, έχει μια απίστευτη ικανότητα να επιταχύνει τον ρυθμό του, κρατώντας ταυτόχρονα μια εκπληκτική ισορροπία σώματος.

Οι δυο τους έφταναν να βάλουν την ΤΣΣΚΑ σε θέση οδηγού του ματς, δεν ήταν όμως και μόνοι τους. Ο εκρηκτικός Λούντμπεργκ πίεζε ασταμάτητα όποιον του έδινε για μαρκάρισμα ο Ιτούδης, ο Μπολομπόι ήταν καταλύτης στο πρώτο μέρος για να κυριαρχήσει η ομάδα του και μέσα στη ρακέτα, ο Μιλουτίνοφ μάζεψε, εν τέλει, 13 ριμπάουντ. ο Γκριγκόνις έβγαλε τη γνωστή ενέργεια με βουτιές και λιθουανικούς ηρωισμούς και ο Σεμέν Αντόνοφ, εκμεταλλευόμενος και τις απουσίες ήταν σχεδόν αλάνθαστος σουτάροντας είτε από μέση (2/3 δ) είτε από μακρινή απόσταση (4/6).

Ο Γουάιτ, ο Εβανς και ρεκόρ ασίστ

Τι μπορεί να κρατήσει ο Παναθηναϊκός απ'αυτή την ήττα; Σίγουρα το παιχνίδι του Οκάρο Γουάιτ, που έκανε ρεκόρ πόντων στην Ευρωλίγκα (19) και μαζί με τον μαχητικό Τζέρεμι Έβανς είναι ένα ενδιαφέρον δίδυμο μέσα στη ρακέτα του ΠΑΟ, σε μια άλλη άμυνα, με αλλαγές και... ινδιάνικο μπάσκετ που αρέσει και στον Πρίφτη.

Προσθέτουμε την ποιότητα που έχει έτσι κι αλλιώς ο Νέντοβιτς (με τα γνωστά συν και πλην που εμφανίζει πάνω στο παρκέ) και οπωσδήποτε τις 20 ασίστ, που είναι και η ισοφάριση της καλύτερης φετινής επίδοσης της ομάδας. Τόσες είχε δώσει και στην νίκη επί της Εφές. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κυκλοφορεί έτσι την μπάλα και να αξιοποιεί το ύψος του Παπαγιάννη. Αφού το... κατάλαβε και ο Κέντρικ Πέρι, μάλλον κάνει καλή δουλειά ο Πρίφτης.

Είναι πολυτέλεια για τον ΠΑΟ να έχει τον διεθνή σέντερ στο ρόστερ του και να μην μπορούν οι γκαρντ να τον αξιοποιήσουν. Στα τελευταία ματς το κάνουν με μεγαλύτερη συνέπεια, θα χρειαστεί, όμως, να το συνεχίσουν ειδικά στις βραδιές που... σπάνε τα καλάθια. Με 7/25 τρίποντα, καλό θα είναι να περνάει η μπάλα περισσότερο μέσα στη ρακέτα.

Δεν είναι για τα δόντια του

Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι το κοντέρ έγραψε +20 για την ΤΣΣΚΑ χωρίς η ρωσική ομάδα να πιεστεί ιδιαίτερα. Ο Παναθηναϊκός με ρεκόρ 3-10, είναι προφανές πως έχει κατέβει αρκετά επίπεδα σε σχέση με αυτό που τον είχαμε συνηθίσει πριν από μερικά χρόνια. Αυτή είναι η δύσκολη πραγματικότητα με την οποία πρέπει να συμφιλιωθούν οι φίλοι του. Ομάδες όπως η "αρκούδα" δεν είναι για τα δόντια του, πλέον.

Δεν κυνηγάει και υψηλούς στόχους, πλέον. Δύσκολα θα διεκδικήσει πρόκριση στην οκτάδα, αφού έχει χάσει, ήδη, αρκετό έδαφος. Προφανώς δεν θέλει να μετράει ήττες στην Ευρωλίγκα, ξέρει όμως ότι από κάποια στιγμή και μετά θα αφιερωθεί αποκλειστικά στην κατάκτηση των ελληνικών στόχων (πρωτάθλημα και Κύπελλο). Το θέμα είναι οι ήττες που θα έρθουν στην Ευρώπη να μην τον επηρεάσουν και στις εγχώριες υποχρεώσεις του.

Η πρόσφατη νίκη επί του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ "αγόρασε χρόνο" υπέρ του Παναθηναϊκού, για να ηρεμήσει μετά από την πίεση των πρώτων μηνών. Αν δει κανείς το πρόγραμμα μέχρι το τέλος του χρόνου, με τρία ματς στο ΟΑΚΑ και ένα μόνο μακριά απ' αυτό (στο Μιλάνο) μπορεί να ελπίζει σε κάτι καλύτερο. Ειδικά αν ξανακερδίσει (στις 23/12) τον αιώνιο αντίπαλο του, αυτή τη φορά για την Euroleague.

Παρόλα αυτά πάει πολύς καιρός που ο Παναθηναϊκός κέρδιζε τέτοια μεγάλα ματς στην διοργάνωση. Κάτι σαν το "περασμένα μεγαλεία" κλπ, κλπ...