Η έννοια “Deja Vu” στα ελληνικά μεταφράζεται ως “προμνησία”. Σημαίνει “ήδη ειδωμένο”, η αίσθηση δηλαδή ότι έχεις ξαναζήσει μία στιγμή. Πάνω-κάτω αυτό αισθάνεται κάποιος όταν βλέπει από παιχνίδι σε παιχνίδι την άμυνα του Παναθηναϊκού.

Αυτό ακριβώς αισθάνθηκε όποιος είδε τους “πράσινους” να γνωρίζουν την ήττα από την Αρμάνι στην πρεμιέρα του δεύτερου γύρου της EuroLeague. Ο Παναθηναϊκός πήγε στο Μιλάνο για να παίξει έναν από τους πρώτους τελικούς του, σε ένα παιχνίδι που ενδεχομένως να παίξει ρόλο στην τελική κατάταξη. Είχε θέληση, αλλά δεν είχε τρόπο. Και ο κυριότερος λόγος είναι ότι ακόμα δε μπορεί να κρύψει τα ψεγάδια του, στα οποία σχεδόν κάθε αντίπαλος σημαδεύει με τον ίδιο τρόπο.

ΤΟ ΨΗΛΟ ΣΧΗΜΑ, Ο ΜΟΡΑΣΚΙΝΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

Ο Έτορε Μεσίνα συνηθίζει να αλλάζει πεντάδα σε κάθε αγώνα ανάλογα με τον αντίπαλο. Κόντρα στον Παναθηναϊκό αποφάσισε να ξεκινήσει όπως και με την ΤΣΣΚΑ πριν μερικές αγωνιστικές, βάζοντας. Τοποθέτησε λοιπόν τον Τζεφ Μπρουκς σε θέση σμολ φόργουορντ στο πλευρό των Σκόλα και Ταρζέφσκι ώστε να έχει απάντηση στο μέγεθος του Παπαπέτρου στην θέση και τον Βλάντιμιρ Μίτσοβ σε θέση σούτινγκ γκαρντ δίπλα στον Σέρχιο Ροντρίγκεθ. Έβαλε έτσι άμεσα προβλήματα στον Ρικ Πιτίνο, που έπρεπε να βρει σε ποιον παίκτη θα έκρυβε τον Τζίμερ Φρεντέτ, τον οποίο τοποθέτησε πάνω στον Σέρχιο Ροντρίγκεθ. Το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο.

Ο Ροντρίγκεθ είναι έτσι κι αλλιώς αυτός από τον οποίο ξεκινούν πολλά (όχι όλα) στην Αρμάνι, οπότε βλέποντας τον Φρεντέτ πάνω του δεν γινόταν να μην το εκμεταλλευτεί, δημιουργώντας και εκτελώντας όπως και όποτε ήθελε. Η άμεση προσαρμογή του Παναθηναϊκού και του Πιτίνο με το πέρασμα του Γουέσλι Τζόνσον σε θέση σούτινγκ γκαρντ φάνηκε να ισοσταθμίζει την κατάσταση, μέχρι που εμφανίστηκε ο αστάθμητος παράγοντας: Ο Ρικάρντο Μορασκίνι.

Ο Ιταλός γκαρντ βρέθηκε με αντίπαλο τον ΝτεΣόν Τόμας και είχε ξεκάθαρη εντολή να επιτεθεί. Οι 8 μαζεμένοι πόντοι του στο πρώτο ημίχρονο πόνεσαν πολύ τον Παναθηναϊκό και έδωσαν το πρώτο μαξιλαράκι ασφαλείας στην Αρμάνι μέχρι να επιστρέψει ο Σέρχιο. Το γεγονός ότι η επιστροφή του Ισπανού συνδυάστηκε με το πέρασμα του Ταϊρίς Ράις στο παρκέ ήταν μία καλή συγκυρία για την Αρμάνι. Παίζοντας σταθερά με ημίψηλους στο πλευρό του Σέρχιο (Μίτσοβ, Ρολ) υποχρέωνε τον Παναθηναϊκό να έχει τον Ράις να μαρκάρει τον Ισπανό, ο οποίος συνέχισε να δημιουργεί προβλήματα.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός προσαρμόστηκε. Με τον Έτορε Μεσίνα να αφήνει στο παρκέ τον Μορασκίνι, ο Πιτίνο “έκρυψε” τον Φρεντέτ στον Ιταλό. Η Αρμάνι όμως είχε πλέον ρυθμό. Στο δεύτερο ημίχρονο σημάδεψε σε φάσεις Πικ εν Ρολ τον Παπαγιάννη και ακολούθως τον Τόμας, είδε τον Ροντρίγκεθ να βάζει σουτ μετά από ντρίμπλα στην τρίτη περίοδο. Το σημείο κλειδί ωστόσο ήταν το γεγονός ότι έχτισε την διαφορά με τον Ισπανό στον πάγκο, βάζοντας τον Σάικς να ταλαιπωρεί διαρκώς τον Ράις και να σκοράρει μετά από ντρίμπλα.

ΤΟ ΚΛΕΙΔΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΛΑΘΗ ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Σχεδόν όλη η Ευρώπη προκαλεί τον Νικ Καλάθη να σουτάρει, παίζοντας συνήθως under στα Πικ εν Ρολ του Παναθηναϊκού (ο παίκτης πάει κάτω από το σκριν). Την περασμένη Κυριακή (5/1) η ΑΕΚ επέλεξε να μαρκάρει διαφορετικά τον Καλάθη, προκαλώντας τον να γίνει σκόρερ και όχι δημιουργός.

Μερικές ημέρες αργότερα, η Αρμάνι επίσης επέλεξε να μην παίξει under τον Καλάθη. Αντιθέτως επέλεξε να μαρκάρει τα Πικ εν Ρολ του παίζοντας κάποιες στιγμές ICE (ο παίκτης που τον μάρκαρε αρνείτο το σκριν και τον έστελνε πάνω στον ψηλό) και στην συνέχεια “No middle”, κόβοντάς του τον κεντρικό διάδρομο, για να του κόψει το γήπεδο στη μέση, υποχρεώνοντάς τον σε σουτ από μέση απόσταση. Ο ηγέτης του Παναθηναϊκού φάνηκε να αντιμετωπίζει πρόβλημα από την προσαρμοσμένη άμυνα της Αρμάνι, ειδικά όταν υποχρεωνόταν να πάει αριστερά. Πήρε κακές επιλογές, σουτ που συνήθως δεν παίρνει. Βγήκε εκτός ρυθμού, δεν μπόρεσε να δημιουργήσει όπως ήθελε κι ας είχε 11 ασίστ. Το δικό του κλείδωμα άλλαξε τα δεδομένα, αφού την ίδια στιγμή είχε 4 πόντους με 1/8 δίποντα και 0/2 τρίποντα.

Ο Παναθηναϊκός βρήκε στο δεύτερο ημίχρονο την απάντηση, με ένα απλό τρικ. Μαζί με τον ψηλό που έδινε το σκριν στον Καλάθη έβαζε και τον Φρεντέτ να είναι μερικά βήματα πίσω. Όταν ο ψηλός έδινε σκριν, ο Αμερικανός γκαρντ έκανε ένα fake screen στον ψηλό και έβγαινε γρήγορα είτε στην κορυφή, είτε στις 45 μοίρες από δεξιά. Αυτή η απλή παραλλαγή έβγαλε ελεύθερα σουτ στον Αμερικανό, αλλά και επιθέσεις σε close out άμυνες από τον ίδιο. Ο Παναθηναϊκός όμως ήταν υπερβολικά εξαρτημένος από αυτόν και πρακτικά είχε απόλυτη εξάρτηση από αυτόν. Η Αρμάνι το κατάλαβε και χτύπησε διαφορετικά, δίνοντας μαζεμένες επιθέσεις στον Μορασκίνι για να του πάρει δύο σερί φάουλ, τον κούρασε.

ΑΝ ΔΕΝ ΕΞΕΛΙΧΘΕΙ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε στο Μιλάνο γιατί ακόμα και τώρα δε μπορεί να κρυφτεί. Οι 87 πόντοι με 51.1% στα δίποντα και 37% στα τρίποντα σε εκτός έδρας παιχνίδι είναι σπουδαία νούμερα. Πηγαίνουν στράφι όμως όταν την ίδια στιγμή δέχεται 96 πόντους. Ειδικά όταν η πλειοψηφία αυτών μπαίνουν με τον ίδιο τρόπο, με τους αντιπάλους να σημαδεύουν συνεχώς τις ίδιες αδυναμίες.

Οι “πράσινοι” πρέπει να βρουν έναν τρόπο να κρύψουν τα αδύνατά σημεία τους. Να μην αφήνουν τους αντιπάλους να χρησιμοποιούν απλά τρικ για να σκοράρουν. Αυτό το deja vu στην άμυνα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει. Δεν έχουν όλες οι ομάδες βέβαια την ποιότητα της Αρμάνι στην περιφέρεια. Όπως έχει αποδειχθεί ωστόσο, δεν χρειάζεται κιόλας να την έχουν για να κάνουν την ζημιά. Ο Παναθηναϊκός καλείται να εξελιχθεί. Αν δεν το κάνει, τότε κάποια στιγμή ενδεχομένως να το πληρώσει και να γνωρίζει κάποια κακή ήττα που θα είναι δύσκολο στην συνέχεια να την καλύψει.