Τα φιλικά του Μονάχου σε σχέση με αυτά του ΟΑΚΑ έγιναν με μία βδομάδα απόσταση για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ. Κι όμως η εικόνα ήταν τόσο διαφορετική, που παρέπεμπε σε μεγαλύτερη χρονική απόκλιση ανάμεσά τους.

Για μιάμιση περίοδο (συν την παράταση) απέναντι στην Παρτίζαν και για τρεις περιόδους απέναντι στην Αναντολού Εφές, οι παίκτες του Δημήτρη Πρίφτη ανέβασαν την αμυντική ένταση και μπόρεσαν να καμουφλάρουν την έλλειψη ποιότητας, αντιλαμβανόμενοι πλέον πως αυτός είναι ο (μοναδικός) δρόμος για να μείνουν όρθιοι στην EuroLeague της νέας αγωνιστικής περιόδου.

Αρκεί αυτό από μόνο του για να αλλάξει ριζικά την πορεία του τριφυλλιού στη διοργάνωση; Η απάντηση είναι αρνητική. Επιτρέπει όμως σε μια ομάδα που δεδομένα δεν έχει το ταλέντο για να βρεθεί στην οκτάδα να επαναπροσδιορίσει τη θέση το status quo που έχει στη διοργάνωση.

Ο τρόπος με τον οποίο οι παίκτες του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ έβαζαν τα χέρια στην μπάλα, η επιμονή με την οποία (στις περισσότερες περιπτώσεις) οι κοντοί έσπαγαν τα σκριν (μακριά και πάνω στην μπάλα), η διάθεση των ψηλών να παλέψουν σε δεύτερο και τρίτο χρόνο για το αμυντικό ριμπάουντ είναι στοιχεία που δείχνουν να αποτελούν σταδιακά την "ταυτότητα" αυτής της ομάδας. Τουλάχιστον σε επίπεδο φιλοσοφίας και νοοτροπίας.

Ο Πέρι φαίνεται "ψηλότερος" απ' ό,τι είναι

Αν κοιτάξει κανείς το βιογραφικό του Κέντρικ Πέρι στην ιστοσελίδα της EuroLeague, θα διαπιστώσει πως ο γκαρντ του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ βλέπει τον κόσμο από τα 185 εκατοστά. Δια γυμνού οφθαλμού θα έλεγε κανείς δηλαδή πως πρόκειται για έναν παίκτη που μπορεί να αποτελέσει "σημάδι" για τους αντιπάλους του τριφυλλιού.

Στην πράξη βέβαια συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η αθλητικότητα που τον διακρίνει (σ.σ.: όπως στο Μόναχο, έτσι και στο ΟΑΚΑ κυνήγησε το μπλοκ ως ο παίκτης που έδινε βοήθεια στη weak side) και ο δυνατός κορμός που διαθέτει, τον κάνουν να μοιάζει ψηλότερος απ ότι είναι. Κοινώς να δεν επιτρέπει στην αντίπαλη επίθεση να τον σημαδέψει είτε σε on ball screens είτε στο low post.

Το "καλούπι" του Μέικον

Αντίστοιχα, ο Ντάριλ Μέικον εμφανίστηκε αρκετά πιο προετοιμασμένος για να πασάρει την μπάλα στον σωστό χρόνο. Πρόκειται για μια άποψη που δεν στηρίζεται μόνο στο γεγονός πως κόντρα στην Αναντολού Εφές είχε 8 ασίστ (μαζί με 4 λάθη), αλλά πολύ περισσότερο στο γεγονός πως δεν έμοιαζε να ψάχνει αυστηρά την εκτέλεση σε κάθε κατοχή.

Προϊόντος του χρόνου είναι σημαντικό να δούμε πόσο ακόμη καλύτερος μπορεί να γίνει σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, πόσο θα μπορέσει να μπει σε ένα καλούπι που θα επιτρέψει στον Δημήτρη Πρίφτη να τον εμπιστευτεί περισσότερο, μα πάνω απ όλα θα βοηθήσει τον ίδιο τον παίκτη να εξελίξει το παιχνίδι του και να σταθεί με αξιώσεις στην EuroLeague.

Αυτό που (μπορεί να) κάνει χρήσιμο τον Φλόιντ

Μέσα σε αυτούς που παρουσιάστηκαν εμφανώς βελτιωμένοι σε σχέση με τα προηγούμενα φιλικά παιχνίδια βρίσκεται κι ο Τζεχάιβα Φλόιντ. Όχι γιατί εξέλιξε την επιθετική του συμπεριφορά σε μείζονα βαθμό, αλλά επειδή σταδιακά δείχνει να "κλειδώνει" αυτά που μπορεί να προσφέρει στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ.

Όχι πολλά. Λίγα, αλλά πραγματικά ουσιαστικά για μια ομάδα που (και) πέρσι ταλαιπωρήθηκε αρκετά από το γεγονός πως ο Ζακ Όγκαστ δεν μπορούσε επ' ουδενί να προσφέρει στο πίσω μέρος του γηπέδου.

Η ικανότητα του Τζεχάιβα Φλόιντ στην προσωπική άμυνα μακριά από το καλάθι (όταν γίνονται αλλαγές) είναι ένα στοιχείο που μόνο ως "συν" προσμετράται για τη συνολική εικόνα του. Από εκεί ξεκινά για να κερδίσει λεπτά συμμετοχής, από εκεί δίνει την όποια αφορμή στον Δημήτρη Πρίφτη να τον κρατήσει στο παρκέ για χρόνο εφάμιλλο με αυτόν που το έκανε απέναντι στην Αναντολού Εφές (15'40'').

Το "Παύλος Γιαννακόπουλος" δεν αλλάζει την ουσία

Η συνολική εικόνα του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ στα δύο φιλικά με Παρτίζαν και Αναντολού Εφές είναι δεδομένα θετική. Οι πράσινοι ήταν εμφανώς βελτιωμένοι σε σχέση με το Μόναχο, αυτό είναι μια αντικειμενική αλήθεια. Από την άλλη όμως, αυτό το γεγονός δεν μπορεί να αλλάξει την ουσία της συζήτησης που κρατάει από το καλοκαίρι.

Οι πράσινοι δείχνουν πως χρειάζονται ακόμη έναν χειριστή για έχουν την απαιτούμενη ασφάλεια στη διάρκεια της σεζόν, έτσι ώστε να μην εξαρτώνται αποκλειστικά από τις... ορέξεις του Ντάριλ Μέικον ή το ποσοστό των αγώνων που θα παίξει ο Νεμάνια Νέντοβιτς.

Στο "Παύλος Γιαννακόπουλος" έδειξαν πως κερδίζουν χρόνο έως ότου βρουν αυτό που ψάχνουν...