Παναθηναϊκός - Μακάμπι: Το season high των "πράσινων", η μοναδική κλάση του Μπέικον και ο ρεαλισμός

Ο Παναθηναϊκός έσπασε το σερί των 6 ηττών του. Χρειάστηκε να περάσει από 1.000 κύματα να κοιτάξει στα μάτια το 7ο συνεχόμενο κίτρινο φύλλο αγώνα, αλλά το τρίποντο του Ντέρικ Γουίλιαμς - και το άστοχο δίποντο του Γουέιντ Μπάλντουιν στην συνέχεια - έδωσε στους “πράσινους” την νίκη με 88-86 επί της Μακάμπι.

Ήταν ένα περίεργο παιχνίδι αυτό για τον Παναθηναϊκό. Ένα ματς που σημείωσε 88 πόντους αλλά έδωσε την εντύπωση ότι σκόραρε λιγότερο. Ένα ματς που δέχθηκε 86 πόντους αλλά έδωσε την εντύπωση ότι σημείωσε περισσότερους. Κι όμως, όσο οριακό και αν ήταν το παιχνίδι, βάσει αριθμών είναι περίεργο που κρίθηκε στον πόντο.

Το SPORT24 αναλύει με την βοήθεια του InStat Scout την νίκη των “πράσινων”.

Η πιο παραγωγική φετινή του βραδιά στην EuroLeague

Στα μάτια κάποιων ίσως μοιάζει οξύμωρο, αλλά βάσει αριθμών είναι αλήθεια: Σύμφωνα με το InStat Scout ο Παναθηναϊκός είχε την πιο παραγωγική του βραδιά στην φετινή EuroLeague. Όχι βάσει συνόλου πόντων, αλλά βάσει των πόντων ανά κατοχή που σημείωσε.

Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε τον αγώνα σημειώνοντας 1.15 πόντους ανά κατοχή, στην - με διαφορά - καλύτερη φετινή του επίδοση. Η αμέσως επόμενη είναι οι 1.08 πόντοι ανά κατοχή στην νίκη του επί της Μπασκόνια, για να ακολουθήσουν οι 1.07 πόντοι ανά κατοχή στην νίκη τους επί της Ζάλγκιρις.

Ο Παναθηναϊκός έμοιαζε να έχει θέμα στην επίθεση. Έμοιαζε προβλέψιμος, ειδικά στην 4η περίοδο, όπου στο τελευταίο τρίλεπτο απλώς έδωσε την μπάλα στον Ντουέιν Μπέικον. Βάσει αριθμών ωστόσο είχε την πιο παραγωγική του βραδιά, βασικά την πιο αποτελεσματική του βραδιά στην επίθεση. Την ίδια στιγμή, η Μακάμπι τελείωσε τον αγώνα σημειώνοντας 1.04 πόντους ανά κατοχή, σε μία επίσης καλή επίδοση, αλλά όχι στο επίπεδο του Παναθηναϊκού. Παρόλα αυτά, το παιχνίδι κρίθηκε στον πόντο.

Ένα ματς σε χαμηλο τέμπο, αλλά σε… αμερικανικό στυλ

Οι δύο ομάδες είχαν από 78 κατοχές, δηλαδή συνολικά 156, σε ένα ματς που παίχθηκε σε χαμηλό τέμπο. Από αυτές τις επιθέσεις, οι 32 ολοκληρώθηκαν με σουτ του χειριστή της μπάλας σε κατάσταση Pick and Roll (19 η Μακάμπι, 13 ο Παναθηναϊκός) και άλλες 23 σε κατάσταση Isolation (ένας εναντίον ενός, 13 ο Παναθηναϊκός, 10 η Μακάμπι).

Κοινώς, οι 55 από τις 156 κατοχές ολοκληρώθηκαν με ατομική ενέργεια. Αυτό αντιπροσωπεύει το 35% των συνολικών κατοχών του αγώνα, σε ένα εξαιρετικά μεγάλο νούμερο. Αν μάλιστα προστεθούν και τα συνολικά 11 ποσταρίσματα των δύο ομάδων (6 ο Παναθηναϊκός, 5 η Μακάμπι), τότε το ποσοστό των κατοχών που ολοκληρώθηκαν με ατομική ενέργεια ανεβαίνει στο τεράστιο 42.3%.

Τι δείχνουν αυτοί οι αριθμοί; Αυτό που λίγο-πολύ είδε ο κόσμος: Το ματς πήγε πάρα πολύ στο ένας εναντίον ενός. Η τριάδα των Μπείκον, Λι και Γουόλτερς από την μία πλευρά και το δίδυμο των Μπάλντουιν-Μπράουν από την άλλη ήταν αυτοί που καθόρισαν τις εξελίξεις με ατομικές προσπάθειες, σε ένα ματς που πήγε - ξεκάθαρα - σε αμερικανικό στυλ. Δεν γίνεται όμως να περιμένει κάποιος κάτι διαφορετικό όταν βλέποντας τους παίκτες των δύο ομάδων στο παρκέ μπορούσε να διακρίνει 9 Αμερικανούς και έναν Έλληνα (Παπαγιάννης).

Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να αλλάξει, δεν το κατάφερε στον απόλυτο βαθμό

Υπάρχει κάτι που πρέπει να πιστώσει κάποιος στον Παναθηναϊκό και στις δύο πλευρές του παρκέ: Οι “πράσινοι” πράγματι προσπάθησαν να αλλάξουν την φύση τους. Έβαλαν περισσότερη κίνηση, κάνοντας έστω κάποιες βασικές αλλαγές. Από το να δώσουν πρώτα down screen (κάτω σκριν στην βασική γραμμή) στον Μπέικον για να ανέβει στην κορυφή της ρακέτας να πάρει την μπάλα, μέχρι τις αρκετές φορές που έτρεξαν handoff plays (πάσες χέρι με χέρι) ανάμεσα στους γκαρντ τους πριν εκδηλώσουν επίθεση.

Ο Παναθηναϊκός θέλησε να δοκιμάσει πράγματα. Στην πρώτη επίθεση πρώτης και τρίτης περιόδου έτρεξαν μέχρι και το περίφημο σύστημα figure eight, όπου οι τρεις παίκτες της περιφέρειας αλλάζουν πάσες και θέσεις μεταξύ τους πριν παίξουν Pick and Roll (το σύστημα που είχε ξαναφέρει στην μόδα η Εθνική Ανδρών στο EuroBasket 2005 με τον Παναγιώτη Γιαννάκη). Σίγουρα έκαναν πράγματα σωστά για να έχουν την πιο αποτελεσματική φετινή τους βραδιά. Όταν όμως τα πράγματα δυσκόλεψαν, επέστρεψαν στην… μονοτονία, ζητώντας από τον Ντουέιν Μπέικον να δώσει την λύση. Και ο Αμερικανός την έδωσε. Αυτή τη φορά.

Είναι δεδομένο ότι η λογική του… σωτήρα δεν θα πιάνει πάντα, για μία σειρά από λόγους. Από το γεγονός ότι δεν γίνεται ένας παίκτης να κουβαλάει τόσο βάρος στους ώμους του, μέχρι ότι η ομάδα γίνεται προβλέψιμη. Η κλάση του Μπέικον είναι τέτοια που επιτρέπει στον Παναθηναϊκό να στρέφεται πάνω του. Και είναι γεγονός ότι - σε μικρό βαθμό - προσπάθησε να απογαλακτιστεί από αυτόν για 3 περιόδους. Είναι όμα ακόμα πιο ξεκάθαρο ότι αυτή την στιγμή δεν έχει ενταχθεί ο Μπέικον στον Παναθηναϊκό, αλλά το αντίθετο.

Την ίδια στιγμή, οφείλει να παρουσιαστεί ότι και στην άμυνα οι “πράσινοι” απλοποίησαν την προσέγγισή τους. Στην κάλυψη του πλάγιου Pick and Roll πήγαν πλέον ξεκάθαρα στην λογική του “ICE” (ο γκαρντ αρνείτο το σκριν στον περιφερειακό και τον έστελνε στην πλάγια γραμμή), κάτι που επηρέασε κυρίως τον Μπράουν. Η Μακάμπι προσαρμόστηκε, ανέβασε πιο ψηλά τον σκρινέρ, δίνοντας χώρο στον Μπάλντουιν για να επιτεθεί, ενώ πήρε πράγματα από την αδύνατη πλευρά από τον Κόλσον. Ενίοτε - ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο - οι Ισραηλινοί φαινόταν να σκοράρουν πολύ εύκολα. Ίσως και να συνέβαινε. Ο Παναθηναϊκός ωστόσο προσπάθησε να προσαρμοστεί.

Μία απαραίτητη νίκη

Ο Παναθηναϊκός ψάχνει και ψάχνεται. Το γεγονός ότι είναι μέσα Γενάρη και ακόμα αλλάζει καλύψεις στο Pick and Roll στην άμυνα και προσθέτει νέα συστήματα στην επίθεση το δείχνουν αυτό. Από την άλλη δεν μπορεί κανείς να πει ότι ο Ντέγιαν Ράντονιτς δεν προσπαθεί να βρει - έστω και τώρα - κάτι που θα δουλεύει για την ομάδα του.

Στο τέλος της ημέρας, οι “πράσινοι” πήραν αυτό που ήθελαν κόντρα στην Μακάμπι. Κέρδισαν μερικές μέρες ηρεμίας. Έχουν όμως πολύ δρόμο μπροστά τους και καλό θα είναι σύντομα να βρουν τρόπο να εντάξουν περισσότερους παίκτες στην εξίσωση. Είτε αυτός είναι ο Γκριγκόνις, είτε κάποιο από τα αδέλφια Καλαϊτζάκη ή ο Γκουντάιτις. Αν δεν το κάνουν σύντομα, τότε ίσως να είναι πολύ αργά.