Ο Παναθηναϊκός ήξερε ότι έπρεπε να φτύσει αίμα κόντρα στη Ζάλγκιρις για να νικήσει. Τις στιγμές που το ξεχνούσε και χαλάρωνε, οι Λιθουανοί ήταν εκεί να του το θυμίζουν. Λίγο χρόνο ακόμα να είχε η ομάδα του Γιασικεβίτσιους ίσως να έκανε τους “πράσινους” να το πληρώσουν κιόλας.

Η Ζάλγκιρις επιβεβαίωσε για πολλοστή φορά ότι είναι κακός μπελάς. Η ικανότητά της να λειτουργεί σαν χαμαιλέοντας στην άμυνα και στην επίθεση είναι σχεδόν εκνευριστική για έναν αντίπαλο. Ο Παναθηναϊκός όμως είχε την τύχη να έχει σε μεγάλη βραδιά τον Ταϊρίς Ράις και να πάρει αρκετά πράγματα από αρκετούς παίκτες για να φτάσει στη νίκη.

ΤΑ ΤΡΙΚ ΤΟΥ ΣΑΡΑΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΛΑΘΗ

Η Ζάλγκιρις είχε εναλλακτική προσέγγιση στο μαρκάρισμα του Νικ Καλάθη. Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους αποφάσισε να έχει ψηλό παίκτη στον Νικ Καλάθη (Ουλάνοβας και αργότερα Ρίβερς), κάτι που δεν ήταν βέβαια καινούριο. Αυτό που ήταν διαφορετικό, είναι ότι οι Λιθουανοί έγιναν η πρώτη ομάδα που αποφάσισε να παίξει αλλαγές στα Πικ εν Ρολ που εμπλεκόταν ο Νικ Καλάθης.

Εδώ και μερικές εβδομάδες αρκετές ομάδες έχουν επιλέξει να μην παίζουν under τον ηγέτη του Παναθηναϊκού (πηγαίνοντας κάτω από το σκριν δηλαδή, δίνοντας το σουτ), αλλά με Hedge Out. Η Ζάλγκιρις ωστόσο επέλεξε να παίξει με αλλαγές. Αυτό εξηγεί και το γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκαν φόργουορντ για να τον μαρκάρουν, προκειμένου να μπορέσουν να παίξουν άμυνα μπροστά τον Παπαγιάννη μετά τις αλλαγές.

Κι αν η πρώτη έκπληξη ήταν η επιλογή των Λιθουανών να παίξουν με αλλαγές τον Καλάθη, ήταν ένα τρικ του Γιασικεβίτσιους που έδειξε να μπερδεύει τον Παναθηναϊκό στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα. Τι έκανε ο Λιθουανός; Όποτε επανέφερε τη μπάλα μετά από καλάθι (ή σε νεκρή μπάλα) ο Παπαγιάννης, επέλεγε να ανεβάσει τον σέντερ του και να κάνει double team στον Καλάθη, θέλοντας να τον υποχρεώσει να χρησιμοποιήσει ως “σκαλοπάτι” τον Παπαγιάννη, για να καθυστερήσει την επίθεση του Παναθηναϊκού. Οι “πράσινοι” από το 15' και μετά περίπου προσαρμόστηκαν, βάζοντας τον Καλάθη να επαναφέρει τη μπάλα (συνήθως στον Ράις που έπαιζε μαζί του), αλλά το θέμα ήταν πως ο αρχηγός του “τριφυλλιού” είχε ήδη αποδιοργανωθεί.

Ο ΛΕΚΑΒΙΤΣΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ POP OUT ΤΩΝ ΨΗΛΩΝ

Την ίδια στιγμή που τα τρικ στην άμυνα των Λιθουανών έκαναν την δουλειά τους, στην επίθεση η ομάδα του Γιασικεβίτσιους συνέχισε να παίζει το γνωστό της – εστιασμένο στην λεπτομέρεια – μπάσκετ. Οι Λιθουανοί είχαν ξεκάθαρους στόχους στην επίθεση και τους ακολούθησαν σε όλο το παιχνίδι, περιμένοντας από τον Παναθηναϊκό να “σπάσει”.

Η Ζάλγκιρις αρχικά σημάδεψε τον Φρεντέτ στην άμυνα (όπως όλοι οι αντίπαλοι του ΠΑΟ) και ενέπλεξε τους δύο σέντερ της (Λαντέιλ και ΛεΝτέι) σε καταστάσεις Pick and Pop, ζητώντας τους να κάνουν συνεχώς Pop Out μετά από σκριν που έκαναν (έβγαιναν δηλαδή στο τρίποντο) για να κρατήσουν τον Παπαγιάννη μακριά από το καλάθι, δημιουργώντας τεράστια θέματα.

Σαν να μην έφτανε αυτό, από την στιγμή που πέρασε στο παρκέ ο Λεκαβίτσιους, ο άλλοτε παίκτης του “τριφυλλιού” πήρε ξεκάθαρα πρώτο ρόλο στην επίθεση, σημαδεύοντας τον Ταϊρίς Ράις, καταφέρνοντας είτε να σκοράρει, είτε να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του με το γνωστό άνω-κάτω παιχνίδι του. Ο βραχύσωμος γκαρντ ταλαιπώρησε πολύ την άμυνα του “τριφυλλιού” με την ταχύτητά του, με τον Παναθηναϊκό να ψάχνει μία λύση. Και αυτή δεν θα αργούσε.

ΤΟ ΚΛΕΙΔΩΜΑ ΤΟΥ ΛΕΚΑBITΣΙΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΡΑΪΣ

Λίγο πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου ο Ρικ Πιτίνο αποφάσισε ότι είχε έρθει η ώρα να ρίξει τον Καλάθη πάνω στον Λεκαβίτσιους. Αν το τίμημα για αυτό ήταν κάποιοι πόντοι από τον Ρίβερς ή από τον Γουόλκαπ ήταν έτοιμος να το δεχθεί, αρκεί να βάλει φρένο στον Λιθουανό γκαρντ και κατ' επέκταση στην δημιουργία της Ζάλγκιρις. Με τον Καλάθη πάνω στον άλλοτε συμπαίκτη του, τα πράγματα απλοποιήθηκαν στην άμυνα. Όσο για την επίθεση, εκεί θα αναλάμβανε δράση ο Ράις.

Ο Αμερικανός γκαρντ ήταν αυτός που άλλαξε τα δεδομένα στην άλλη πλευρά του παρκέ. Αρχικά ήταν αυτός που τιμώρησε τις αλλαγές στα σκριν που έκαναν οι Λιθουανοί με προσωπικές ενέργειες, υποχρεώνοντάς τους να αλλάξουν την άμυνά τους πάνω του σε Hedge Out (στον Καλάθη παρέμειναν οι αλλαγές). Ο Ράις όμως είχε ήδη βρει ρυθμό. Το εκρηκτικό του πρώτο βήμα δημιούργησε ανισορροπίες και ελεύθερα σουτ για τον Τόμας (ο οποίος έβαλε δύο μεγάλα τρίποντα στην τέταρτη περίοδο). Την ίδια στιγμή, ο Καλάθης, απελευθερωμένος πλέον που η προσοχή της Ζάλγκιρις ήταν στραμμένη στον Ράις, μπόρεσε να διαβάσει καλύτερα τις αλλαγές στα σκριν, να τροφοδοτήσει τον Παπαγιάννη, να δώσει λύσεις.

Ο Παναθηναϊκός έλεγχε απόλυτα το παιχνίδι πλέον. Μόνο αν αυτοκτονούσε θα μπορούσε να ηττηθεί. Και η αλήθεια είναι ότι έφτασε πολύ κοντά σε αυτό στο τέλος, όταν έδωσε αρχικά δύο ελεύθερα τρίποντα στον Λαντέιλ και ακολούθως έκανε μαζεμένα λάθη στην επίθεση. Στο τέλος ωστόσο είχε την τύχη με το μέρος του, αφού δεν πλήρωσε το λάθος στην τελευταία φάση του αγώνα, αφού η Ζάλγκιρις δεν εκδήλωσε επίθεση. Η νίκη βέβαια είναι πάντα νίκη.

ΧΤΙΖΕΙ ΜΟΜΕΝΤΟΥΜ

Ο Παναθηναϊκός έχει ακόμα ανοιχτά θέματα. Το ροτέισον στις θέσεις του γκαρντ παραμένει τρομερά μικρό για ομάδα που βρίσκεται στην 6η θέση της EuroLeague, αφού πρακτικά αποτελείται από τρεις παίκτες (Καλάθης, Ράις, Φρεντέτ). Ο Γουάιλι μοιάζει να έκανε ένα βήμα πίσω σε αυτό το παιχνίδι, αφού ήταν εκτός ρυθμού. Ακόμα κι έτσι όμως, οι “πράσινοι” χτίζουν μομέντουμ. Κοιτάνε ψηλά.

Ο Καλάθης ακόμα και σε μία κακή βραδιά είχε 14 πόντους και 11 ασίστ. Ο Ράις αποδεικνύεται ότι είναι το κομμάτι που έλειπε. Ο Τόμας είναι στήριγμα στην επίθεση. Ο Παπαπέτρου είναι σταθερός. Ο Παπαγιάννης βελτιώνεται συνεχώς. Ο Φρεντέτ όταν βρίσκει χώρο δίνει λύσεις στην επίθεση. Ο Τζόνσον αποκτά ρόλο. Ο Μήτογλου έχει περισσότερες καλές στιγμές. Κάποια πράγματα μπαίνουν σε μία σειρά.

Στο τέλος της ημέρας, αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Παναθηναϊκός παίρνει τα αποτελέσματα που ψάχνει. Σταδιακά πάντως καλό θα είναι να αρχίσει να μεγαλώσει τα καλά του διαστήματα στο παιχνίδι και να καλύψει τις αμυντικές του αδυναμίες, προκειμένου να μπορέσει να κοιτάξει όσο ψηλά θέλει.