Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός: Η κλάση του Πονίτκα, οι 20 πόντοι από λάθη των “ερυθρόλευκων” και ο παράγοντας Γουόκαπ

Ο Παναθηναϊκός έφερε στα ίσα την σειρά με τον Ολυμπιακό. Οι “πράσινοι” επικράτησαν με 67-65 των “ερυθρόλευκων” στο Game 2 χάρη στο μεγάλο τρίποντο του Ματέους Πονίτκα και πλέον η αυτοπεποίθησή τους έχει φτάσει στα ύψη.

Ήταν ένα σκληρό παιχνίδι στο ΟΑΚΑ. Ένα παιχνίδι με ένταση, μπασκετικό ξύλο, μία αποβολή (Γουόκαπ) και έναν τραυματισμό (Βεζένκοβ) που άλλαξαν τα δεδομένα και μεγάλα σουτ από δύο σπουδαίους παίκτες: Τον Ματέους Πονίτκα και τον Κώστα Παπανικολάου.

Το SPORT24 αναλύει την νίκη του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού, που πρακτικά ήταν… δύο ματς σε ένα: Το πρώτο παιχνίδι ήταν το “προ αποβολής Γουόκαπ” και το δεύτερο το “μετά αποβολής Γουόκαπ”.

Το εκρηκτικό ξεκίνημα των "πράσινων" και το σχήμα με τρία γκαρντ

Ο Παναθηναϊκός μπήκε - όπως αναμενόταν - δυνατά στο παρκέ. Ο κόουτς Σερέλης επέλεξε να ρίξει στο παρκέ τους τρεις γκαρντ του που συνδυάζουν δημιουργία και εκτέλεση (Λι, Γκριγκόνις, Πονίτκα). Παράλληλα, είχε τον Λευτέρη Μαντζούκα σε θέση πάουερ φόργουορντ. Σε αντίθεση πάντως με το Game 1, ο Μαντζούκας μάρκαρε τον Παπανικολάου στην αρχή του αγώνα, με τον Πονίτκα να παίζει overplay τον Βεζένκοβ (δεν τον άφηνε να πάρει μπάλα).

Οι “πράσινοι” επέλεξαν πάλι να δώσουν το σουτ στον Γουόκαπ, παίζοντας under στο Pick and Roll που έστηνε ο Αμερικανός με το ελληνικό διαβατήριο. Παράλληλα, με τον Μαντζούκα να μαρκάρει τον Παπανικολάου, ο Παναθηναϊκός είχε περισσότερο μέγεθος κοντά στο καλάθι, κλείνοντας ακόμα περισσότερο τους διαδρόμους για τον Βεζένκοβ.

Έχοντας θωρακίσει την άμυνα, οι “πράσινοι” μπόρεσαν αρχικά να τρέξουν. Όταν ο ρυθμός του αγώνα χαμήλωνε, επέλεξαν στην αρχή να δώσουν την μπάλα στους Λι και Γκριγκόνις, με τους δυο τους να ορίζουν τις εξελίξεις, είτε δημιουργώντας, είτε εκτελώντας, με τον Παναθηναϊκό να χτίζει μία διαφορά.

Ο Παναθηναϊκός έκανε σκυταλοδρομία στο μαρκάρισμα του Γουόκαπ, πιέζοντας τον Τεξανό σε όλο το γήπεδο. Έκλεινε χώρους ρίχνοντας μεγάλα κορμιά στην περιφέρεια και κοντά στο καλάθι (ειδικά όταν πέρασαν μαζί στο παρκέ οι Καλαϊτζάκης, Μποχωρίδης και Αγραβάνης). Οι “πράσινοι” είχαν τον έλεγχο. Ο Ολυμπιακός όμως θα απαντούσε.

Το κομπιούτερ Γουόκαπ και τα Pick and Roll του Παπανικολάου

Παίζοντας χωρίς τον Κώστα Σλούκα, ο Γουόκαπ ήξερε ότι θα είχε αυξημένες αρμοδιότητες. Το ξεκίνημά του έμοιαζε μουδιασμένο, ωστόσο στην δεύτερη περίοδο τα δεδομένα θα άλλαζαν, αφού η ταυτόχρονη χρησιμοποίησή του με τους ΜακΚίσικ και Παπανικολάου έδινε την δυνατότητα στον Τεξανό ενίοτε να κρύβεται στην άμυνα και να φεύγει ένα βάρος από πάνω του.

Ο Γουόκαπ άρχισε να παίρνει πρωτοβουλίες και να τιμωρεί την λογική του Παναθηναϊκού να του δίνει το σουτ. Άλλοτε σούταρε σε πρώτο χρόνο, ενώ άλλες φορές ακολουθούσε την λογική του να δέχεται διαδοχικά σκριν από τον Μπόλομποϊ (repick) για να πλησιάσει πιο κοντά στο καλάθι και να εκτελέσει, μοιάζοντας με κομπιούτερ.

Την ίδια στιγμή, ο Κώστας Παπανικολάου ήταν κομβικός στην εικόνα των φιλοξενούμενων. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού ήταν αυτός που πολλές φορές έστηνε τα Pick and Roll της ομάδας του και συνεργαζόταν με τον Μπόλομποϊ, δίνοντας έτοιμα καλάθια στον Αμερικανό, ενώ πήρε και κάποιες προσπάθειες, ξεκλειδώνοντας την επίθεση του Ολυμπιακού, που πλέον είχε δύο πόλους δημιουργίας.

Ο Ολυμπιακός βέβαια δεν έφερε τούμπα το ματς από την επίθεση, αλλά από την άμυνα. Παίζοντας διαρκώς με αλλαγές - αλλά και αρκετά κλειστά - οι “ερυθρόλευκοι” υποχρέωσαν τον Παναθηναϊκό να βγει από το παιχνίδι του. Οι “πράσινοι” αδυνατούσαν να χτυπήσουν τα μις-ματς κοντά στο καλάθι. Έκαναν επίθεση από έξω προς τα μέσα. Το γεγονός όμως ότι με εξαίρεση τον Γκριγκόνις δεν υπάρχει άλλος παίκτης να εκτελέσει μετά από ντρίμπλα πλήγωσε το “τριφύλλι”.

Φαλ και Παπανικολάου κράτησαν τον Ολυμπιακό, η πίεση στην μπάλα κράτησε τον Παναθηναϊκό

Η αποβολή του Γουόκαπ στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου άλλαξε εντελώς το παιχνίδι. Ο έμπειρος γκαρντ έλεγχε απόλυτα τον ρυθμό του αγώνα, με τον Ολυμπιακό να μένει πλέον με μοναδικό καθαρό πόιντ γκαρντ τον Λούντζη. Αυτό ήταν κάτι που ο Παναθηναϊκός ήταν δεδομένο ότι θα επιδίωκε να χτυπήσει, αφού είχε πολλούς γκαρντ να ρίξει στο παρκέ να πιέσουν την μπάλα.

Ο Ολυμπιακός είχε εμφανές πρόβλημα στην οργάνωση. Για να μασκαρέψει το πρόβλημα, έβαζε τους Λαρεντζάκη και Παπανικολάου να κατεβάζουν την μπάλα. Λίγο αργότερα, ο κόουτς Μπαρτζώκας επέλεξε να παίξει χωρίς πλέι-μέικερ, ρίχνοντας στο παρκέ τον ΜακΚίσικ αντί του Λούντζη, που ήταν εκτός κλίματος αγώνα. Κάπου εκεί τραυματίστηκε και τον Βεζένκοβ. Πλέον δεν είχε άλλη επιλογή ο Ολυμπιακός. Έπρεπε να κατεβάσει τον ρυθμό. Και έδωσε την μπάλα (στην τρίτη περίοδο) στον Φαλ.

Ο Γάλλος σέντερ πήρε μαζεμένες μπάλες με πλάτη στο καλάθι. Σκόραρε. Δημιούργησε. Συνολικά, ήταν υπεύθυνος για τους 11 από τους 15 πόντους του Ολυμπιακού στην 3η περίοδο (6 προσωπικοί και άλλοι 5 από δύο ασίστ που έδωσε). Στην τέταρτη περίοδο, ήταν ο Παπανικολάου αυτός που ανέλαβε ξανά δράση, σκοράροντας και δημιουργώντας σε καταστάσεις Pick and Roll. Συνολικά ο αρχηγός του Ολυμπιακού πρόσφερε 29 πόντους στην ομάδα του (15 δικούς του και άλλους 14 από τις 7 ασίστ του).

Ο Παναθηναϊκός έμοιαζε εγκλωβισμένος. Είχε όμως ένα μεγάλο όπλο: Την πίεση πάνω στην μπάλα, που δημιουργούσε θέματα στον Ολυμπιακό. Οι “πράσινοι” έκαναν 10 κλεψίματα. Συνολικά πήραν 20 πόντους από τα 15 λάθη των “ερυθρόλευκων”. Υπήρχαν επιθέσεις που ο Ολυμπιακός με δυσκολία περνούσε το κέντρο ή έπαιρνε τραβηγμένα σουτ. Η επίθεση του Παναθηναϊκού δεν λειτουργούσε. Η άμυνά του και τα επιθετικά ριμπάουντ όμως τον κρατούσαν στο ματς.

Το Post Up του Πονίτκα και οι προσωπικές του ενέργειες

Ο Παναθηναϊκός είχε μεγάλα θέματα από την κλειστή άμυνα του Ολυμπιακού. Το ύψος του Παπανικολάου είχε κλείσει χώρους στον Λι. Την ίδια στιγμή, οι “ερυθρόλευκοι” έπαιζαν με αλλαγές στα σκριν και έκλειναν σωστά τους χώρους, πνίγοντας τον Παναθηναϊκό. Σίγουρα σε αυτό βοηθούσαν δύο πράγματα: 1. Με εξαίρεση τον Γκουντάιτις ο Παναθηναϊκός δεν έχει άλλο ψηλό που μπορεί να ποστάρει με συνέπεια ώστε να χτυπήσει τα μις-ματς, ωστόσο ο Λιθουανός είναι μέτριος πασέρ. 2. Οι “πράσινοι” δεν έχουν κάποιον γκαρντ που να θεωρείται αρκετά καλός πασέρ σε καταστάσεις high-low (πάσα από την κορυφή της ρακέτας κοντά στο καλάθι) και έτσι αδυνατούσαν να βρουν τον Γκουντάιτις (ή τον Παπαγιάννη), τους οποίους ο Ολυμπιακός μάρκαρε παίζοντάς τους από μπροστά. .

Βλέποντας όλα αυτά, ο κόουτς Σερέλης αποφάσισε να πάει σε μία γνώριμη συνταγή: Θα πόσταρε τον Ματέους Πονίτκα (12 πόντοι και 4 ασίστ, από τις οποίες ο Παναθηναϊκός πήρε άλλους 9 πόντους). Ο Πολωνός μπορεί να ποστάρει σε καλό επίπεδο, ενώ είναι και καλός πασέρ. Μόλις στην πρώτη φάση που το έκανε αυτό, ήρθε και το αποτέλεσμα, αφού βλέπονας να έρχεται βοήθεια, πάσαρε στον Μαντζούκα, ο οποίος με τρίποντο μείωσε σε 57-59.

Ιδού η φάση:

Ο Πονίτκα ποστάρει τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη, με την άμυνα του Ολυμπιακού να ετοιμάζεται να κλείσει πάνω του. Ο Μαντζούκας είναι ήδη στην γωνία.

Ο Πονίτκα τραβάει την άμυνα του Ολυμπιακού πάνω του, με τους Πίτερς και Μπόλομποϊ να βοηθούν. Ο Πολωνός πασάρει στον Μαντζούκα.

Ο Μαντζούκας ευστοχεί σε τρίποντο.

Ο Παναθηναϊκός είχε βρει έπειτα από ώρα ένα σημείο αναφοράς. Ο Πονίτκα πόσταρε ξανά λίγο αργότερα. Κέρδισε φάουλ και έκανε το σκορ 60-60 με δύο βολές. Στην συνέχεια πήρε κι άλλες προσπάθειες στο Post, δημιούργησε ανισορροπία στην άμυνα του Ολυμπιακού. Αυτό άνοιξε λίγο τους χώρους για τον Γκριγκόνις (για την ασίστ στον Παπαγιάννη για το 62-60) και τον Μαντζούκα (που έκανε ένα τεράστιο φόλοου για το 64-60).

Ο Πονίτκα είχε άμεση ή έμμεση συμμετοχή σχεδόν σε κάθε καλάθι του Παναθηναϊκου στο τελευταίο 5λεπτο, αφού η μπάλα πάντα περνούσε από τα χέρια του. Κάπως έτσι, όταν ο Παναθηναϊκός έπαιζε για την ζωή του στην τελευταία επίθεσή του, ήταν δεδομένο ότι την επίθεση θα την έπαιρνε ο Πολωνός. Πήρε την μπάλα, δέχθηκε μαζεμένα σκριν μέχρι να βρει τον Φαλ απέναντί του έπαιξε ένας εναντίον ενός και σημείωσε το τρίποντο του που έμελλε να δώσει την νίκη στην ομάδα του.

Ένα σουτ, ένα ματς

Είναι εύκολο να κάνει κάποιος τον μετά Χριστόν προφήτη σε παιχνιδια που κρίνονται στο τέλος. Αυτή είναι μία κλασική ιστορία που συμβαίνει πάντα στο μπάσκετ,όπου η κριτική γίνεται με βάση το… αποτέλεσμα. Όπως έχει αναφερθεί όμως πολλές φορές, όταν ένα ματς κρίνεται στο ένα σουτ, τότε πολλοί μπορούν να πουν… πολλά.

Ο Παναθηναϊκός βρήκε το σουτ που έψαχνε στο τέλος και το έδωσε στον παίκτη που ήθελε να το δώσει, κάτι που - σε προηγούμενα φετινά παιχνίδια κόντρα στον Ολυμπιακό - δεν το είχε καταφέρει.

Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του, επίσης έδωσε το σουτ στον παίκτη που ήθελε: Τον Σακίλ ΜακΚίσικ. Κάποιοι μπορούν να πουν ότι ίσως θα ήταν πιο λογικό αυτό το σουτ να το έπαιρνε ο - κορυφαίος των “ερυθρόλευκων”.- Κώστας Παπανικολάου. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού όμως είναι ένας παίκτης που δεν μπορεί να δημιουργήσει με άνεση το δικό του σουτ, σε αντίθεση με τον ΜακΚίσικ, ο οποίος είναι ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού στο ένας εναντίον ενός και ο μόνος που έχει κάθετο παιχνίδι (μπορεί δηλαδή να κάνει διείσδυση παίζοντας ένας με έναν)

Στο τέλος της ημέρας, αυτό που μένει από το Game 2 είναι το εξής: Όπως πολλά φετινά ντέρμπι των δύο “αιωνίων”, το παιχνίδι κρίθηκε στην μία κατοχή. Στα προηγούμενα ματς της σεζόν ήταν ο Ολυμπιακός αυτός που έβρισκε πάντα την λύση στο τέλος. Αυτή τη φορά, ήταν η σειρά του Παναθηναϊκού να χαμογελάσει.