Ο Ολυμπιακός ήταν ο μεγάλος νικητής στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό για την 1η αγωνιστική της EuroLeague, λυγίζοντας με 88-78 στην παράταση τους “πράσινους” στο ΟΑΚΑ.

Ήταν ένα παιχνίδι πραγματική διαφήμιση για το μπάσκετ. Οι δύο ομάδες έδωσαν ό,τι είχαν. Στο φινάλε όμως αποδείχθηκε ότι ο Ολυμπιακός είχε λίγο περισσότερο καύσιμο στο ντεπόζιτο και χάρη στο τρομερό ξέσπασμά του στην παράταση έφτασε στην νίκη.

Το SPORT24 αναλύει την νίκη των “ερυθρόλευκων”.

Οι πρώτες σκέψεις, οι προσαρμογές και οι 10 πόντοι που πήρε ο Ολυμπιακός στο transition από τους ψηλούς

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον Εργκίν Αταμάν να αλλάζει τα 3/5 της πεντάδας του σε σχέση με τον τελικό του Super Cup. Ο Τούρκος τεχνικός ξεκίνησε με τους Βιλντόσα (αντί Σλούκα), Γκραντ, Γκριγκόνις (αντί Γκάι), Ερνανγκόμεθ και Μπαλτσερόφσκι (αντί Λεσόρ). Ο λόγος ήταν διπλός: 1. Ο Τούρκος τεχνικός ήθελε να αποφύγει το άμεσο “πάντρεμα” του Λεσόρ με τον Μιλουτίνοβ για να μην φορτωθεί ο Γαλλος με φάουλ. 2. Ήθελε να ρίξει ταυτόχρονα στο παρκέ τους Σλούκα - Λεσόρ, ώστε η συνύπαρξή τους να συμπέσει με το πρώτο ροτέισον του αγώνα, όταν ο Ολυμπιακός θα περνούσε σταδιακά στον πάγκο τους Γουόκαπ και Μιλουτίνοβ.

Το πλάνο είχε λογική. Ο Ολυμπιακός προσαρμόστηκε από την πλευρά του άμεσα, σημαδεύοντας - με τον Γουόκαπ - τον Βιλντόσα. Το βασικότερο που έκαναν όμως οι “ερυθρόλευκοι” - όπως και στον τελικό του Super Cup - ήταν να τρέχουν συνεχώς στο ανοιχτό γήπεδο, βάζοντας τους τους Πίτερς και Μιλουτίνοβ να κάνουν σπριντ για να βρουν σε ανισορροπία την “πράσινη” άμυνα.

Υπάρχει ένα στατιστικό που δείχνει της προσέγγισης των “ερυθρόλευκων”: Ο Ολυμπιακός σημείωσε 10 πόντους στο transition (κατάσταση αιφνιδιασμού). Όλους αυτούς τους πόντους τούς σημείωσαν οι ψηλοί του: Ο Πίτερς ήταν υπεύθυνος για 8 από αυτούς και ο Μιλουτίνοβ για 2 από αυτούς. Και όλα αυτά χωρίς να έχουν προσμετρηθεί καλάθια που σημείωσαν οι “ερυθρόλευκοι” σε κατάσταση δευτερεύοντως αιφνιδιασμού λόγω των μις-ματς που δημιουργήθηκαν.

Ο Ολυμπιακός θέλησε να κόψει την δημιουργία του Σλούκα

Ο Κώστας Σλούκας είναι ο άνθρωπος που έχει τα κλειδιά του Παναθηναϊκού. Αυτός από τον οποίο ξεκινούν όλα. Στο δεύτερο συναπάντημά του με τους “ερυθρόλευκους” είχε 20 πόντους με 7/15 σουτ (2/6 τρίποντα), 4/4 βολές), 3 ριμπάουντ, 3 ασίστ (από τις οποίες ο Παναθηναϊκός πήρε 9 πόντους) και 7 λάθη. Ιδού το Shot Chart του:

*Με κύκλο είναι τα εύστοχα σουτ με "x" τα άστοχα σουτ

Ο αριθμός των 7 λαθών του Σλούκα ξενίζει. Είναι όμως αποτέλεσμα τόσο της προσαρμοσμένης άμυνας του Ολυμπιακού πάνω του, όσο και των - δεδομένων - προβλημάτων χημείας που έχει ακόμα ο Παναθηναϊκός. Ο Ολυμπιακός το γνώριζε αυτό. Όπως γνωρίζει ότι ο Σλούκας μπορεί να αποκωδικοποιήσει οποιαδήποτε άμυνα. Έβαλε λοιπόν στόχο να κόψει την δημιουργία του διεθνή γκαρντ. Με ποιον τρόπο; Αντιμετωπίζοντας τα Pick and Roll που έστηνε ο Σλούκας με “δύο εναντίον δύο”, χωρίς βοήθειες δηλαδή.

Ο Ολυμπιακός κυρίως να παίξει Flat με τον ψηλό του - μένοντας πίσω - ζητώντας από τον γκαρντ που μάρκαρε τον Σλούκα να σπάσει το σκριν και να μείνει στον γοφό του, στέλνοντάς τον δεξιά, όπως και στον τελικό του Super Cup. Αυτό ενίοτε μπορεί να γινόταν αλλαγή, αν ο Σλούκας πήγαινε αριστερά. Ο Ολυμπιακός δεν ήθελε να βρουν ρυθμό οι άλλοι παίκτες των “πράσινων”. Ήθελε να βάλει πίεση στον Σλούκα, για να πάρει δύσκολα σουτ. Ιδού ένα παράδειγμα:

Ο Σλούκας στήνει Pick and Roll με τον Λεσόρ, με τον Σίκμα να μένει πίσω (Flat) και τον Γουίλιαμς-Γκος να μένει στον γοφό του Έλληνα γκαρντ, ενώ όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού μένουν στους παίκτες τους.

Ο Σλούκας σουτάρει από μέση απόσταση και αστοχεί. Όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού μαρκάρουν τους παίκτες που έχουν χρεωθεί.

Υπήρχε μία εξαίρεση στην αντιμετώπιση του Σλούκα: Όταν ο Παναθηναϊκός έπαιζε το - γνωστό στους “ερυθρόλευκους” Spain Pick and Roll (όπου ο σέντερ δίνει σκριν στον Σλούκα και ένας παίκτης ξεκιναέι κάτω από το καλάθι και ανεβαίνει, επιλέγοντας αν θα κάνει σκριν στον σέντερ, στον Σλούκα ή θα βγει στο τρίποντο). Εκεί ο Ολυμπιακός ενίοτε έδινε βοήθειες. Και εκεί ήταν που ανά διαστήματα φάνηκαν τα (λογικά) προβλήματα συνοχής του Παναθηναϊκού και έλλειψη αυτοματισμών. Ιδού το πρώτο παράδειγμα, από μία κρίσιμη επίθεση στην 4η περίοδο.

Ο Σλούκας στήνει σκριν με τον Λεσόρ, με τον Γκριγκόνις κάτω από το καλάθι. Ο Σλούκας πάει λίγο πιο γρήγορα προς το καλάθι, ο Γκριγκόνις μένει πίσω και δεν υπάρχουν χώροι.

Ο Σλούκας πασάρει στον Λεσόρ, που έχοντας πολλά κορμιά κοντά του δεν πιάνει την μπάλα και ο Ολυμπιακός κάνει το κλέψιμο.

Η πιο χαρακτηριστική φάση ωστόσο συνέβη στην 4η περίοδο, όταν ο Σλούκας υπέπεσε στο 7ο λάθος του επειδή ο Ερνανγκόμεθ μπερδεύτηκε και του έστειλε βοήθεια. Ιδού:

Ο Σλούκας στήνει Pick and Roll με τον Λεσόρ, με τον Ερνανγκόμεθ να είναι κάτω από το καλάθι και να ανεβαίνει να δώσει δεύτερο σκριν για το Spain Pick and Roll.

Ο Ερνανγκόμεθ ανεβαίνει με λάθος τρόπο και πάει να δώσει σκριν στον Σλούκα, ενώ ο Λεσόρ ρολάρει αργά, με τον διεθνή γκαρντ να γίνεται σάντουιτς από τους Πίτερς και Γουόκαπ, αφού δεν υπάρχουν χώροι.

Ο Γουόκαπ κλέβει την μπάλα.

Σε αυτό το επίπεδο, οι λεπτομέρειες παίζουν τεράστιο ρόλο. Ο Παναθηναϊκός έτρεξε το συγκεκριμένο σύστημα αρκετές φορές με επιτυχία (κυρίως όταν ο δεύτερος σκρινέρ ήταν ο Γκριγκόνις). Στο τέλος όμως, με το μυαλό θολωμένο και τα πόδια κουρασμένα, είναι που βγαίνουν οι αυτοματισμοί. Σε εκείνο το σημείο ο Παναθηναϊκός υστέρησε, οι παίκτες του δεν τήρησαν τις αποστάσεις και αυτό οδήγησε σε λάθη.

Ο Παναθηναϊκός έκανε αρκετές προσαρμογές σε όλο το παιχνίδι. Έβαλε τον Λεσόρ να κάνει σκριν στον Σλούκα στο κέντρο του γηπέδου, ώστε ο διεθνής γκαρντ να έχει το κατάλληλο μομέντουμ και αρκετό χώρο για να πάει προς το καλάθι. Έβγαλε συστήματα μακριά από την μπάλα για τον Γκριγκόνις. Οι “πράσινοι” έκαναν πολλά πράγματα που έπιασαν. Απλώς στο τέλος θόλωσαν.

Τα Pick and Roll του Ολυμπιακού

Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του είχε συγκεκριμένη προσέγγιση στο παιχνίδι. Οι “ερυθρόλευκοι” χτύπησαν αλύπητα τον Παναθηναϊκό στο Pick and Roll και την λογική των “πράσινων” να αμυνθούν (και αυτοί) με Flat σε τέτοιες καταστάσεις. Σύμφωνα με το hudlstat, ο Ολυμπιακός σημείωσε 22 πόντους στις 13 κατοχές Pick and Roll όπου το σουτ πήρε ο χειριστής της μπάλας (1.69 πόντοι ανά κατοχή) σε ένα μυθικό νούμερο (Ο Παναθηναίκός πήρε 24 πόντους σε 23 κατοχές).

Κύριοι υπεύθυνοι για αυτό ήταν ο Τόμας Γουόκαπ (9 πόντοι σε 5 κατοχές), που έβαλε μεγάλα σουτ στην κανονική διάρκεια του αγώνα και ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος (8 πόντοι σε 4 κατοχές), που έβαλε όλα τα μεγάλα σουτ στην παράταση.

Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί για ποιον λόγο ο Ολυμπιακός ήταν πιο αποδοτικός από ότι ο Παναθηναϊκός σε τέτοιες καταστάσεις ενώ οι δύο ομάδες έπαιζαν παρόμοια άμυνα (Ο Παναθηναϊκός στην παράταση άλλαξε άμυνα και έκανε Hedge Out με τον Λεσόρ, έβγαινε δηλαδή δυναμικά ο Γάλλος). Η απάντηση είναι η εξής: Η διαφορά είναι ότι οι γκαρντ του Ολυμπιακού έσπαγαν τα σκριν και έμεναν κοντά στους αντιπάλους τους, ενώ οι “πράσινοι” γκαρντ έμεναν πίσω από το σκριν. Ιδού ένα παράδειγμα:

Ο Γουίλιαμς-Γκος στήνει Spain Pick and Roll με τον Μιλουτίνοβ και τον Κάναν (που ανεβαίνει στο τρίποντο), ενώ ο Λεσόρ είναι στην ρακέτα. Ο Σλούκας κολλάει στο σκριν, ενώ ο Γκάι δεν ξέρει αν πρέπει να κάνει αλλαγή.

Ο Γουίλιαμς-Γκος ευστοχεί ανενόχλητος σε τρίποντο.

Ο Παναθηναϊκός έχει μία περιφερειακή γραμμή γεμάτη ταλέντο. Κανείς εκ των Σλούκα, Βιλντόσα, Γκάι, Γκραντ, Γκριγκόνις όμως δεν είναι αμυντικός εξολοθρευτής. Τουναντίον, οι περισσότεροι θεωρούνται από μέτριοι έως κακοί αμυντικοί. Εκεί χτύπησαν οι “ερυθρόλευκοι”, με τους Γουόκαπ (17 πόντοι και 5 ασίστ), Γουίλιαμς-Γκος (16 πόντοι και 3 ασίστ) και Κάναν (14 πόντοι με 4/6 τρίποντα).

Οι τρόποι που σκόραραν οι Γουόκαπ, Κάναν και Γουίλιαμς-Γκος κόντρα στον Παναθηναϊκό

Ο ρόλος των Μιλουτίνοβ και Πίτερς

Μέσα σε όλα αυτά βέβαια, ο Ολυμπιακός νίκησε επειδή - πολύ απλά - πήρε περισσότερα πράγματα από περισσότερους παίκτες. Στην καυτή τριάδα των περιφερειακών του ήρθαν να προστεθούν δύο ψηλοί που έμειναν στο παρκέ περισσότερο από κάθε άλλο παίκτη μετά τον Γουόκαπ (38 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα). Ο λόγος για τον Πίτερς (36 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα) και τον Μιλουτίνοβ (35 λεπτά και 34 δευτερόλεπτα).

Η αρχή πρέπει να γίνει με τον Πίτερς. Ο Αμερικανός φόργουορντ είχε 17 πόντους, 10 ριμπάουντ, 4 ασίστ (από τις οποίες ο Ολυμπιακός πήρε 9 πόντους) και 4 κλεψίματα, κερδίζοντας το βραβείο του MVP της αγωνιστικής. Η αξία του όμως φαίνεται αλλού. Φαίνεται στις δύο secondary ασίστ που έβγαλε (η πάσα πριν την ασίστ δηλαδή) που έδωσαν άλλους 5 πόντους. Φαίνεται στο γεγονός ότι έβγαλε τρεις σερί ασίστ στο ξεκίνημα της 4ης περιόδου όταν ο Ολυμπιακός έφερε τούμπα το ματς. Στον τρόπο που άνοιγε το γήπεδο. Ιδού και το Shot Chart του:

*Με κύκλο είναι τα εύστοχα σουτ με "x" τα άστοχα σουτ

Και μετά είναι ο Μιλουτίνοβ. Ο Σέρβος ξεκίνησε γνωρίζοντας ότι δεν είχε το δικαίωμα να ξεκουραστεί λόγω της απουσίας του Φαλ. Αυτό όμως του έδωσε έξτρα κίνητρο. Η άμυνά του στο Pick and Roll, ο τρόπος που τελείωνε τις φάσεις, το πώς έτρεχε στο ανοιχτό γήπεδο για να δημιουργήσει ανισορροπία, έκαναν την διαφορά. Τελείωσε τον αγώνα με 15 πόντους και 7 ριμπάουντ. Πρόσφερε όμως άλλους 3 πόντους από μία ασίστ (όπου έτρεξε όλο το γήπεδο και αφού πήρε πάσα βρήκε τον Γουόκαπ) και άλλους 21 (!) με τα σκριν του που ελευθέρωσαν τους συμπαίκτες του. Ιδού και το Shot Chart του:

*Με κύκλο είναι τα εύστοχα σουτ με "x" τα άστοχα σουτ

Ένα μεγάλο παιχνίδι και οι λεπτομέρειες που έκριναν τον νικητή

Ήταν ένα μεγάλο παιχνίδι. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός πρόσφεραν στον κόσμο ένα ιδανικό ορεκτικό για αυτά που θα ακολουθήσουν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ένα σουτ που μπήκε ή δεν μπηκε μπορεί να κάνει την διαφορά. Σαν το λέι-απ που αστόχησε ο Γουόκαπ και το τρίποντο που αστόχησε ο Σλούκας στο φινάλε της 4ης περιόδου.

Στο τέλος, ο Ολυμπιακός στηρίχθηκε - ξανά - στην συνοχή του και τους αυτοματισμούς του. Στις λεπτομέρειες δηλαδή που τον βοηθούν να ξεχωρίσει. Μία τέτοια λεπτομέρεια μπορεί να είναι το προβληματικό spacing (αποστάσεις) σε ένα Pick and Roll, όπως αυτό που έστησε ο Παναθηναϊκός στην παράταση. Ή ένα σερί 5-0 που έτρεξε ο Ολυμπιακός σε λίγα δευτερόλεπτα όταν ο Εργκίν Αταμάν έριξε μαζί στο παρκέ τους Λεσόρ, Ερνανγκόμεθ και Μπαλτσερόφσκι στην τέταρτη περίοδο, χάνοντας σε ταχύτητα. Μπορεί να είναι το σημάδι του Γουίλιαμς-Γκος στον Γκριγκόνις, μία άμυνα του Μιλουτίνοβ στον Σλούκα.

Μία τέτοια λεπτομέρεια είναι η ευφυΐα του Γουόκαπ στην προτελευταία επίθεση του Παναθηναϊκού στην 4η περίοδο, όταν ζήτησε να μαρκάρει αυτός την επαναφορά του Βιλντόσα και έστειλε τον Κάναν πάνω στον Σλούκα. Γιατί το έκανε αυτό; Για να γίνει αλλαγή στα μαρκαρίσματα όταν θα έμπαινε η μπάλα στο παρκέ, ώστε να πάει αυτός πάνω στον Σλούκα, κάτι που οδήγησε στο να κερδίσει επιθετικό φάουλ από τον άλλοτε συμπαίκτη του.

Είναι δεδομένο ότι αυτές σε αυτές τις “λεπτομέρειες” ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος. Δουλεύει 2.5 χρόνια πάνω σε αυτές. Ο Παναθηναϊκός δεν δουλεύει καλά-καλά 2.5 μήνες με αυτό το ρόστερ. Η σεζόν είναι μεγάλη. Οι δύο “αιώνιοι” έχουν να δώσουν ακόμα πολλά στον κόσμο.