Παναθηναϊκός: Το mission impossible στους ξένους και η "φωτοτυπία" του 2012
Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ προχωρά για τρίτη φορά την τελευταία δεκαετία σε ριζική αλλαγή ξένων στο έμψυχο δυναμικό του. Η καταγραφή των πεπραγμένων στην καλοκαιρινή αγορά και οι ομοιότητες με το 2012.
Το φετινό καλοκαίρι είναι ιδιαίτερο, δύσκολο, αλλά κι απαιτητικό για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ. Η απογοητευτική πορεία της περσινής σεζόν και ο -ακόμη πιο απογοητευτικός- τρόπος με τον οποίο έκλεισε αυτή στη σειρά των τελικών της Basket League με τον Ολυμπιακό κατέστησαν απαραίτητη τη μεταγραφική ενίσχυση.
Σε τέτοιο βαθμό, που προέκυψε η ανάγκη (σε κάποιες περιπτώσεις βέβαια, σαν αυτή του Νεμάνια Νέντοβιτς, έπαιξαν κι οι συγκυρίες τον ρόλο τους) για αλλαγή όλων των ξένων που φόρεσαν την πράσινη φανέλα στο κλείσιμο της αγωνιστικής περιόδου.
Για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, η αλλαγή (πολλών) ξένων δεν αποτελεί πάντως κάτι το πρωτοφανές. Το κάθε άλλο. Σε σταθερή βάση εδώ και μια δεκαετία διαφοροποιεί αρκετά την εικόνα του από καλοκαίρι σε καλοκαίρι, με μοναδική εξαίρεση το διάστημα στο οποίο ηγήθηκε της προσπάθειας ο Τσάβι Πασκουάλ.
Παρένθεση. Εν προκειμένω βέβαια, είχαν μπει οι βάσεις από τις επιλογές που είχε κάνει ο Αργύρης Πεδουλάκης το καλοκαίρι του 2016, τότε που επέλεξε μερικούς από τους πλέον ποιοτικούς ξένους που είδαμε τα τελευταία χρόνια (βλ. Μάικ Τζέιμς, Κρις Σίνγκλετον, Κέι Σι Ρίβερς). Κλείνει η παρένθεση.
Η μεγάλη εικόνα δεν αλλάζει όμως. Για δεύτερη φορά ως εργαζόμενος στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ (σε διαφορετικό πόστο βέβαια), ο Αργύρης Πεδουλάκης καλείται να δημιουργήσει κάτι στιβαρό σχεδόν από... το μηδέν.
Δέκα χρόνια μετά το πιο δύσκολο (μέχρι τότε) καλοκαίρι στη σύγχρονη ιστορία του τμήματος (αυτό του 2012), με την ιδιότητα του GM πλέον, ο Αργύρης Πεδουλάκης (σε απευθείας συνεννόηση με τον Ντέγιαν Ράντονιτς) είναι ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα για τις (τόσες) ριζικές αλλαγές σε επίπεδο προσώπων.
Το καλοκαίρι του 2012, μόνο δύο παίκτες απέμειναν για να θυμίζουν τον Παναθηναϊκό του 2011/12 (Δημήτρης Διαμαντίδης, Κώστας Τσαρτσαρής). Τώρα, ο αριθμός είναι ελαφρώς μεγαλύτερος (Γιώργος Παπαγιάννης, Λευτέρης Μποχωρίδης, Λευτέρης Μαντζούκας, Νίκος Χουγκάζ, Νεοκλής Αβδάλας), είναι προφανές όμως πως η βαρύτητα των προσώπων που συνεχίζουν δεν είναι η ίδια.
Πολύ απλά γιατί εκ των προαναφερθέντων, μόνο ένας (Γιώργος Παπαγιάννης) είχε πέρσι μεγάλο ρόλο στο rotation κι ακόμη δύο (Λευτέρης Μποχωρίδης, Λευτέρης Μαντζούκας) έπαιρναν κατά τόπους ευκαιρίες από τον Δημήτρη Πρίφτη και τον Γιώργο Βόβορα.
Μέσα σε όλα μάλιστα, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός πως φέτος μιλάμε για επτά (κι όχι για έξι) νέους ξένους στο έμψυχο δυναμικό του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ -ένας εξ αυτών θα έχει δικαίωμα μόνο στους αγώνες της EuroLeague.
Μία συνθήκη που προέκυψε περισσότερο εξαιτίας της αποχώρησης του Ιωάννη Παπαπέτρου. Ένα γεγονός που οδήγησε τους πράσινους να αναζητήσουν στην αγορά ακόμη έναν παίκτη, για να καλύψει μέρος του κενού που υπάρχει στις δύο θέσεις των φόργουορντ.
Όλα αυτά σε ένα καλοκαίρι, όπου οι πράσινοι έχουν ήδη επισημοποιήσει τη συμφωνία με Πάρις Λι, Νέιτ Γουόλτερς, Άντριου Άντριους, Μάριους Γκριγκόνις και Ντέρικ Γουίλιαμς, ενώ απομένει να ολοκληρωθεί το τυπικό κομμάτι για τον "γάμο" με τον Αρτούρας Γκουντάιτις, όπως αντίστοιχα να βρεθεί ο παίκτης που θα καλύψει το κενό του Ιωάννη Παπαπέτρου -αυτός θα πρέπει να έχει την άνεση να μοιράζεται τον χρόνο συμμετοχής ανάμεσα στο "3" και το "4".
Το μείζον για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ είναι κάθε ένας εκ των ξένων που αποκτήθηκαν (ή θα αποκτηθούν) να στεριώσει περισσότερο από μερικούς μήνες, όπως συνέβη με αρκετούς εκ των προκατόχων του.
Εξ ου κι η απόφαση/επιλογή να στραφεί ο σύλλογος πολύ περισσότερο σε αθλητές με εμπειρία από τα δεδομένα και τις υποχρεώσεις της EuroLeague, παρά σε παίκτες που θα λογίζονταν ως "λαχεία" ή "στοιχήματα".
Μέσα σε μια περίοδο τόσο μεγάλων αλλαγών, ο Αργύρης Πεδουλάκης και ο Ντέγιαν Ράντονιτς φιλοδοξούν -σε πρώτη φάση- να δημιουργήσουν μια ισχυρή βάση για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ και πάνω σε αυτή να δομήσουν το μέλλον του. Κάτι που έχει αντικειμενικές δυσκολίες δεδομένου του όγκου των αλλαγών.
Η βαρύτητα του έργου που έχουν αναλάβει είναι προφανής, ταυτόχρονα όμως απαραίτητη με βάση την εικόνα που (δεν) είχε πέρσι η ομάδα, εντός κι εκτός συνόρων.
Αναλυτικά οι αλλαγές των ξένων στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ ανά καλοκαίρι την τελευταία δεκαετία:
- 2012 (6 νέοι ξένοι): Άντι Πάνκο, Γιόνας Ματσιούλις, Χίλτον Άρμστρονγκ, Ρόκο Λένι Ούκιτς, Στεφάν Λάσμε, Ντέργουιν Κίτσεν.
- 2013 (2 νέοι ξένοι): Μάικ Μπατίστ, Πινγκ Σανγκ.
- 2014 (4 νέοι ξένοι): Εστεμπάν Μπατίστα, Γιάνις Μπλουμς, Έι Τζέι Σλότερ, ΝτεΜάρκους Νέλσον.
- 2015 (4 νέοι ξένοι): Σάσα Πάβλοβιτς, Μίροσλαβ Ραντούλιτσα, Τζέιμς Φελντέιν, Όγκνιεν Κούζμιτς.
- 2016 (4 νέοι ξένοι): Κρις Σίνγκλετον, Ντεμέτρις Νίκολς, Κέι Σι Ρίβερς, Μάικ Τζέιμς.
- 2017 (3 νέοι ξένοι): Μάρκους Ντένμον, Λούκας Λεκαβίτσιους, Ματ Λοτζέσκι.
- 2018 (3 νέοι ξένοι): ΝτεΣον Τόμας, Κιθ Λάνγκφορντ, Στεφάν Λάσμε.
- 2019 (6 νέοι ξένοι): Ταϊρίς Ράις, Ρίον Μπράουν, Γουέσλι Τζόνσον, Τζέικομπ Γουάιλι, Τζίμερ Φρεντέτ, Μπεν Μπεντίλ.
- 2020 (5 νέοι ξένοι): Μάρκους Φόστερ, Νεμάνια Νέντοβιτς, Άαρον Γουάιτ, Χάουαρντ Σαντ Ρος, Πιερ Τζάκσον.
- 2021 (5 νέοι ξένοι): Κέντρικ Πέρι, Ντάριλ Μέικον, Οκάρο Γουάιτ, Τζέρεμι Έβανς, Τζεχάιβα Φλόιντ.
- 2022 (7 νέοι ξένοι): Πάρις Λι, Νέιτ Γουόλτερς, Άντριου Άντριους, Μάριους Γκριγκόνις, Ντέρικ Γουίλιαμς, Αρτούρας Γκουντάιτις (απομένει η ανακοίνωση), ξένος για το 3/4.