Μία γενικώς αποδεκτή προπονητική φιλοσοφία αναφέρει πως "μέσα από την άμυνα, η ομάδα βρίσκει ρυθμό στην επίθεση". Σε μεγάλο ποσοστό αυτό ισχύει γιατί η καλή αμυντική συμπεριφορά και συνέπεια δίνει στους παίκτες την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση. Υπάρχουν όμως κι οι εξαιρέσεις. Σύμφωνα με τις οποίες η επίθεση μπορεί να επηρεάσει αντίστοιχα την άμυνα.

Σε αυτή την κατηγορία υπαγόταν ο Παναθηναϊκός το βράδυ της Τρίτης 17 Οκτωβρίου, στην ήττα από τη Φενέρμπαχτσε. Οι κακές επιλογές, τα λάθη και τα σουτ υπό άσχημες προϋποθέσεις έφεραν την ανισορροπία στο transition και επέτρεψαν στη Φενέρμπαχτσε να πετύχει αρκετά εύκολα καλάθια σε τέτοιες καταστάσεις, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα 2/2 τρίποντα του Μάρκο Γκούντουριτς στην πρώτη περίοδο.

Ο πήχης του Εργκίν Αταμάν

Για μια ομάδα με έντεκα (11) νέα πρόσωπα δεν είναι εύκολο ή απλό να αποκτήσει την ομοιογένεια, τους αυτοματισμούς και τις επιθετικές συνήθειες που έχουν οι ανταγωνιστές της.

Η Φενέρμπαχτσε, για παράδειγμα, είναι ένας οργανισμός που πορεύεται για δεύτερη χρονιά με τον ίδιο προπονητή και ακέραιο τον αγωνιστικό κορμό της. Οι συγκρίσεις λοιπόν είναι, εν μέρει, άδικες σε ένα τόσο πρώιμο στάδιο της αγωνιστικής περιόδου.

Από την άλλη βέβαια, ο ίδιος ο Εργκίν Αταμάν έχει τοποθετήσει ψηλά τον πήχη των απαιτήσεών του αναφορικά με την εικόνα που θέλει να έχει ο Παναθηναϊκός. Μετά από το παιχνίδι με το Μαρούσι για τη Basket League πριν από δέκα μέρες είχε εξηγήσει πως -στον δικό του αξιακό κώδικα- "ο Παναθηναϊκός είναι ήδη έτοιμος, αλλά όχι με αυτή τη συγκέντρωση".

Ενώ μερικά βράδια αργότερα, μετά από τη νίκη επί της Μπάγερν είχε επισημάνει πως "η δουλειά μου δεν είναι εύκολη, γιατί δεν παίζουμε το δικό μου στιλ μπάσκετ".

Το νούμερο που δείχνει το επιθετικό πρόβλημα

Στην πράξη μάλιστα, η τελευταία ατάκα του 53χρονου τεχνικού επιβεβαιώνεται μέχρι κεραίας. Ο Παναθηναϊκός έκλεισε με αρνητικό πρόσημο σε ασίστ/λάθη κάθε έναν από τους αγώνες που έχει δώσει ως τώρα, με Ολυμπιακό (15 ασίστ, 19 λάθη), Μπάγερν Μονάχου (12 ασίστ, 14 λάθη) και Φενέρμπαχτσε (11 ασίστ, 13 λάθη).

Γεγονός που τον φέρνει -μετά από τρεις αγωνιστικές- στην τελευταία θέση της σχετικής στατιστικής κατηγορίας. για να ολοκληρώσει την τρίτη αγωνιστική της regular season ως η χειρότερη ομάδα της EuroLeague σε αυτόν τον τομέα!

Συγκεκριμένα, βάσει των advanced stats της Hudl Instat, ο Παναθηναϊκός είναι στην τελευταία θέση της αναλογίας ανάμεσα σε ασίστ και λάθη, με 0.93 τελικές πάσες για κάθε χαμένη κατοχή -για τους λάτρεις της στατιστικής, μόνο ο Παναθηναϊκός και η Αρμάνι Μιλάνο κάνουν περισσότερα λάθη από τις ασίστ που δίνουν μέχρι στιγμής.

Την ίδια ώρα, η κορυφαία ομάδα της διοργάνωσης είναι η Ρεάλ Μαδρίτης με 2.1 ασίστ για κάθε λάθος.

Όλα αυτά συνεπάγονται το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός πετάει στα σκουπίδια το 16.6% των κατοχών που έχει ανά αγώνα στην EuroLeague, επίδοση που είναι καλύτερη μόνο από την αντίστοιχη της Αρμάνι Μιλάνο (17%).

Χειρότερος από κάθε άλλη φορά

Οι τρεις αγωνιστικές δεν είναι απόλυτα ασφαλές δείγμα για να δοθεί η ταυτότητα σε μια ομάδα που βρίσκεται υπό κατασκευή. Το δείγμα είναι μεν μικρό, πλην όμως εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ο Εργκίν Αταμάν γκρινιάζει και δυσανασχετεί.

Οι συγκρίσεις με το πρόσφατο παρελθόν του Παναθηναϊκού μάλιστα επιτείνουν τον υφιστάμενο προβληματισμό του 53χρονου προπονητή. Βλέπετε, ακόμη κι όταν βρίσκονταν στα... χειρότερά τους, οι πράσινοι δεν είχαν φτάσει στο σημείο να καταγράφουν με τόση συνέπεια (sic) τέτοια νούμερα, υπό του μηδενός.

Επί παραδείγματι, ο Παναθηναϊκός είχε:

• 1.33 ασίστ/λάθος το 2020/21
• 1.74 ασίστ/λάθος το 2021/22
• 1.28 ασίστ/λάθος το 2022/23

Είναι σαφές πως αυτός ο Παναθηναϊκός (των πολλών αστέρων και του συγκεκριμένου προπονητή) δεν πρόκειται να συνεχίσει να πορεύεται στη διάρκεια της σεζόν με αυτά τα νούμερα. Μοιάζει άλλωστε κάτι που γίνεται παρά φύσει, που αντιτίθεται στο ταλέντο και τα χαρακτηριστικά όσων μετακόμισαν το φετινό καλοκαίρι στο ΟΑΚΑ.

Από την άλλη όμως, αντιλαμβάνεστε πως η απόσταση που έχει να διανύσει ο Παναθηναϊκός στο μπροστινό μέρος του παρκέ έως ότου παίξει το "Ataman Basketball" είναι μεγάλη.

Ο χρόνος θα είναι σύμμαχος στις προσπάθειες των παικτών του Εργκίν Αταμάν προκειμένου να εντρυφήσουν πλήρως σε όσα τους ζητάει. Παράλληλα όμως, μπορεί να αποδειχθεί αμείλικτος δεδομένου του υψηλού βαθμού δυσκολίας (και) της φετινής διοργάνωσης.