Παπαπέτρου: "Στη λάθος ομάδα, τη λάθος στιγμή"

Ο Ιωάννης Παπαπέτρου στα 20 του χρόνια προετοιμάζεται για το πρώτο φάιναλ-φορ της καριέρας του. Γεννήθηκε το 1994, την χρονιά που ο πατέρας του Αργύρης, αγωνιζόταν στον Παναθηναϊκό και ταξίδεψε στο Τελ Αβίβ για το φάιναλ-φορ εκείνης της χρονιάς. Ήταν όμως εκτός 10άδας (σ.σ τότε δεν υπήρχαν 12άδες) και έτσι χάθηκε η ευκαιρία να γίνουν ο πρώτος πατέρας και γιος που θα αγωνιστούν σε φάιναλ-φορ, τιμή που δεν είχαν ούτε οι Μενεγκίν, ούτε οι Σαμπόνις.

Η ερώτηση κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του στην εκπομπή "Κοίτα το 24άρι" του Sport24 Radio 103,3 με τον Στέφανο Τριαντάφυλλο και τον Γιάννη Ντεντόπουλο ήταν εύλογη: "Ο πατέρας σου ζηλεύει; Με την καλή έννοια πάντα". Κι η απάντηση του αφοπλιστική και με γερή δόση χιούμορ. "Είναι πολύ χαρούμενος για μένα. Σε καμία περίπτωση δεν ζηλεύει με την κακή έννοια. Αλλά τι να κάνουμε; Ήταν στη λάθος ομάδα, τη λάθος στιγμή. Είναι άξιος της μοίρας του. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του". Μετά το ενδοοικογενειακό πικάρισμα, έδειξε ότι πατάει τα πόδια του στο έδαφος λέγοντας: "Βέβαια κι εγώ δεν πρέπει να μιλάω ακόμη. Από πέρσι ο μοναδικός τίτλος που κατακτήσαμε είναι το διηπειρωτικό, οπότε θα πρέπει να περιμένω κι εγώ λίγο για να μιλάω".

Η απόδειξη ότι ο Ιωάννης Παπαπέτρου το απολαμβάνει. "Είμαι πολύ χαρούμενος που προκριθήκαμε στο φάιναλ-φορ. Νιώθω δικαίωση για την ομάδα μας". Όσο για το τι θυμάται μετά το buzzer-beater του Γιώργου Πρίντεζη; "Να πω την αλήθεια δεν θυμάμαι πολλά, μόνο όταν μπήκα στο γήπεδο κι άρχισα να κυνηγάω τον Πρίντεζη".

Για τον ίδιο θα είναι το πρώτο φάιναλ-φορ, για την ομάδα του θα είναι το 4ο σε έξι χρόνια. Τα προηγούμενα τα έβλεπε σαν φίλαθλος του μπάσκετ από τις Ηνωμένες Πολιτείες. "Έβλεπα περισσότερο ΝΒΑ, αλλά δεν έχανα τα μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Είδα τα φάιναλ-φορ του Ολυμπιακού και μου έκανε εντύπωση η ψυχή και η θέληση που έδειχναν οι παίκτες του. Όλα ξεκινούσαν από την άμυνα και τότε. Κι εμείς θέλουμε να δείξουμε το ίδιο πάθος και την ίδια ψυχή και φέτος".

Και το 2012 και το 2013 ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την ΤΣΣΚΑ, την ίδια ομάδα που θα βρει απέναντι του φέτος. "Η ΤΣΣΚΑ είναι το φαβορί. Και δεν το λέμε τώρα, αλλά από την αρχή της χρονιάς. Εμείς έχουμε το μικρότερο μπάτζετ από τις τέσσερις ομάδες του φάιναλ-φορ. Αλλά τις νίκες δεν τις κάνουν τα χρήματα, αλλά οι παίκτες. Θα είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι και θα βάλουμε πίεση στην ΤΣΣΚΑ".

Πίεση ο Ολυμπιακός, εξάλλου, δεν αισθάνεται σύμφωνα με τον διεθνή φόργουορντ. "Υπάρχει η πίεση σε όλα τα ματς. Προσωπικά με βοήθησαν πολύ τα παιχνίδια που έδωσα πέρσι. Έπαιξα στα σημαντικά ματς στο τέλος. Αλλά τελικά αυτή είναι η δουλειά μας. Να παίζουμε με αυτή την πίεση". Πέρσι ο Ιωάννης Παπαπέτρου είχε κάνει αισθητή την παρουσία του στην προημιτελική σειρά με τη Ρεάλ, η οποία όμως ήταν εντελώς διαφορετική από αυτή με τη Μπαρτσελόνα, όπως λέει και ο ίδιος: "Η κατάληξη είναι πιο χαρούμενη φέτος. Υπάρχουν πολλές διαφορές. Πέρσι υπήρχαν πολλοί παίκτες, όπως οι ξένοι μας, που έπαιζαν για πρώτη φορά. Μέσα από αυτή τη διαδικασία παρουσιάστηκαν πιο έτοιμοι φέτος. Είχαμε μειονέκτημα έδρας, αλλά η αύρα στα αποδυτήρια ήταν ότι τους έχουμε".

Η χρονιά συνεχίζεται με τον ιδανικό τρόπο για τον Παπαπέτρου, έστω κι αν ξεκίνησε με τους χειρότερους οιωνούς: με έναν τραυματισμό στην προετοιμασία. "Έμεινα πίσω αυτούς τους έξι μήνες που δεν πατούσα το πόδι μου. Μου έκανε κακό ότι δεν ήμουν στο γήπεδο, αλλά από την άλλη πήρα και θετικά. Διάβαζα καλύτερα τα παιχνίδια από τον καναπέ μου. Έμαθα να διαβάζω το παιχνίδι. Υπάρχει πολύς χώρος για βελτίωση ακόμα. Κάθε μέρα μαθαίνω και γίνομαι καλύτερος, ειδικά όσο πατάω το πόδι μου περισσότερο".

Εν συνεχεία αναφέρθηκε και στις προσωπικές του προτιμήσεις, όπως το ποιον παίκτη θαύμαζε μικρός. "Δεν θα πω ονόματα από το ΝΒΑ, γιατί είναι πολλά. Θα πω από την Ευρώπη. Αυτός που μου άρεσε πάντα ήταν ο Βασίλης Σπανούλης. Όχι μόνο όταν ήρθε στον Ολυμπιακό, αλλά ακόμη κι όταν έπαιζε στον Παναθηναϊκό. Είχε θράσος, ηγετική ικανότητα. Ήμουν ευλογημένος που όταν ήρθα στον Ολυμπιακό, ήμουν μαζί του" ήταν τα λόγια του. Όσο για τον πιο δύσκολο αντίπαλο; "Ο Κιριλένκο σίγουρα. Αλλά έχει μικρή διαφορά αν θα μαρκάρεις αυτόν, ή τον Ρούντι η τον Ουίμς. Όλοι τους είναι παίκτες πολύ υψηλού επιπέδου. Ο καθένας είναι απλά λίγο καλύτερος σε κάτι από τον άλλον, στο σουτ, μες στο καλάθι, στην ταχύτητα..."

Αλήθεια όμως, ποιοι είναι οι αμυντικοί που δυσκολεύουν περισσότερο τον ίδιο; "Οι πιο δύσκολοι αντίπαλοι για κάθε παίκτη είναι οι πολύ ενεργητικοί, αυτοί που πιέζουν ασφυκτικά και δεν σ' αφήνουν να πάρεις ανάσα". Ολοκληρώνοντας αναφέρθηκε και στα δυνατά σημεία του Ολυμπιακού, αυτά που τον έφεραν ως εδώ: "Η άμυνας μας... Από εκεί ξεκινάμε σε κάθε παιχνίδι. Κρατησαμε τη Μπαρτσελόνα σε μια σειρά τεσσάρων αγώνων στους 70 πόντους κι αυτό είναι σημαντικό. Με αυτή τη φιλοσοφία θα πορευτούμε".