Πριν μια εβδομάδα, ο Έτορε Μεσίνα είχε μιλήσει για τρεις παίκτες που είχε και δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στο σύστημα, με συνέπεια να "πληγώνουν" την ΤΣΣΚΑ. Δεν είχε πει ονόματα, γιατί το θεώρησε περιττό. Μιλούσαν οι αριθμοί για αυτούς. Ώσπου στο παιχνίδι με τη Ναντέρ, ένας διεγράφη εξ αυτών από τη λίστα.

Όπως είπε ο ίδιος ο Τζέρεμι Πάργκο, στην ρωσική ιστοσελίδα sport-express.ru " ήταν η πρώτη φορά που έπαιξα καλά για την ΤΣΣΚΑ", πριν προσθέσει "αλλά δεν είναι αυτό το σημαντικό. Κρατάμε τη δυνατότητα που είχαμε να κυριαρχούσε για τα μεγαλύτερα διαστήματα της δεύτερης και της τρίτης περιόδου, παίζοντας πολύ καλό μπάσκετ. Αυτός ήταν ένας από τους κύριους στόχους μας: να παρουσιάσουμε καλό ομαδικό μπάσκετ".

Τελείωσε με 14 πόντους που... αφορούσαν 4/7 διπ., 1/4 τριπ. και 3/5 βολές για να πει " το μόνο που έχω να πω ήταν πως είχα μια από αυτές τις ημέρες που ένιωθα πως όλα τα σουτ μπαίνουν. Μέχρι και τρίποντο έβαλα, στο τέλος του ματς, που ήταν το πρώτο μου στη φετινή Euroleague. Προ αυτού, μετρούσα 10 αποτυχημένες προσπάθειες. Τώρα ελπίζω πως... μπορώ να προχωρήσω προς τα εμπρός".

Τον ρώτησαν πώς ένιωσε ως το επίκεντρο δριμείας κριτικής. Απάντησε " δεν ξέρω ρωσικά, οπότε... δεν κατάλαβα ακριβώς τι γινόταν. Σε κάθε περίπτωση, η δουλειά μου είναι να παίζω μπάσκετ. Όχι να ακούω τι άποψη έχουν για μένα όλοι. Ενδιαφέρομαι μόνο για την άποψη των ανθρώπων, με τους οποίους συνεργάζομαι".

Του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, αισθάνθηκε τα μηλίγγια του να δονούνται εντόνως και την πίεση να ανεβαίνει επικίνδυνα, όπως φάνηκε και από το τι είχε να πει στην ερώτηση "ποιες είναι οι απαιτήσεις που έχεις από τον εαυτό σου;". "Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το πρόβλημα. Πώς μπορείς να ξέρεις τι περιμένω από τον εαυτό μου; Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι είμαι απογοητευμένος με την πάρτη μου; Προφανώς, έπεσες στην παγίδα που "έστησαν" τα ΜΜΕ για εμένα. Η ΤΣΣΚΑ είναι αήττητη στη VTB United League, στη Euroleague παρουσιάζει διαρκώς σημάδια βελτίωσης, όπως προχωρά προς το ΤΟΡ16. Οπότε, και η δική μου υπόθεση είναι στο σωστό δρόμο. Γενικά, ουδείς αθλητή αισθάνεται ποτέ ικανοποιημένος με τον εαυτό του. Ό,τι και αν έχει κάνει. Τη στιγμή που αισθάνεσαι ικανοποιημένος, είναι η στιγμή που σταματάς να βελτιώνεσαι. Και μαζί σου σταματά να βελτιώνεται και η ομάδα σου".