Πεδουλάκης: "Δουλέψαμε πολύ μέσα στη χρονιά"

Ο Αργύρης Πεδουλάκης μίλησε στην ΟΠΑΠ TV για όλα όσα έζησε στην πρώτη του χρονιά στον πάγκο του Παναθηναϊκού.

Ο Έλληνας προπονητής αναφέρθηκε στον τίτλο, στις "μάχες" με τον Ολυμπιακό, στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, στην επόμενη σεζόν αλλά και στην απόφαση του Κώστα Τσαρτσαρή να σταματήσει το μπάσκετ.

Ακολουθεί η συνέντευξη του Αργύρη Πεδουλάκη στην ΟΠΑΠ TV και οι επί μέρους αναφορές του:

Για την εφετινή χρονιά: « Όλοι μαζί ξεκινήσαμε μια δύσκολη προσπάθεια και στο φινάλε ανταμειφτήκαμε. Το πρωτάθλημα ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Η αλήθεια είναι ότι ξεκινάς για να πάρεις όσους πιο πολλούς τίτλους μπορείς και στο τέλος κάνεις τον απολογισμό σου».

Για τη διαχείριση των παικτών: « Το χειρότερο θα ήταν να «πνίγαμε» τα παιδιά. Αν τους λέγαμε κάθε μέρα ότι πρέπει να πάρουν το πρωτάθλημα δεν θα είχε όφελος ούτε για τους ίδιους ούτε για την ομάδα. Πρώτα περπατάς και μετά πετάς. Χαράξαμε πολιτική και στρατηγική σε αυτόν τον τομέα».

Για το σημείο που άλλαξε η ψυχολογία της ομάδας: « Είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια καλή ομάδα που είχε κατακτήσει δύο σερί πρωταθλήματα Ευρώπης. Το «κλειδί» ήταν το κύπελλο για να πάρουμε πίσω την χαμένη ψυχολογία μας. Στο 5 εναντίον 5 ήμασταν καλύτεροι από τον Ολυμπιακό. Δουλέψαμε, παλέψαμε πολύ μέσα στη χρονιά. Δεν ήταν εύκολα τα πράγματα. Επίσης, ήταν σημαντικό και το πρώτο ματς με τον Πανιώνιο».

Για την άμυνα: « Η πρώτη μου κουβέντα από το καλοκαίρι ήταν η άμυνα. Ο Ναβάρο είπε ότι ήμασταν η πιο σκληρή ομάδα που αντιμετώπισε η Μπαρτσελόνα. Ήμασταν αυτοί που τους κατεβάζαμε πολύ χαμηλά. Εκεί τα παιδιά άρχισαν να σκέφτονται. Δεν είμαστε ακόμα στο σημείο που θέλουμε, μπορούμε και καλύτερα. Το μπάσκετ είναι σκάκι. Έχουμε θετικά και αρνητικά».

Για τον τραυματισμό του Διαμαντίδη: « Είχαμε πολλά προβλήματα. Είχαμε τον τραυματισμό του Δημήτρη. Ήταν μεγάλο το πλήγμα. Θεωρήσαμε στρατηγικά έξυπνο να μην βγάλουμε τον Διαμαντίδη από την ομάδα. Θεωρώ ότι ήταν έξυπνο αυτό ως επιλογή για πολλούς λόγους. Ο Ολυμπιακός άλλαξε τα πλάνα του. Εμείς χτυπήσαμε εκεί στο πρώτο ματς. Ειδικά με τον Λάσμε που έπαιξε ως κρυφός πλέι μέικερ.

Ο Διαμαντίδης έπρεπε να προστατευτεί. Γι’ αυτό βάλαμε τον Γκιστ να μαρκάρει. Ουσιαστικά δεν μπορούσε να πατήσει σε κάποια ματς ο Διαμαντίδης. Βασιστήκαμε στο ταλέντο του Διαμαντίδη και βγάζαμε τον Λάσμε μόνο του. Όλα είναι μια κίνηση. Αυτό δεν φαίνεται στην στατιστική. Σιγά σιγά διαπιστώνουμε κάποια πράγματα και εμείς, αλλά φυσικά και όσοι παρακολουθούν από έξω το άθλημα».

Για τον Κάρι: « Η ομάδα είναι μια αλυσίδα, ένας κρίκος. Αν σπάσει, υπάρχει πρόβλημα. Ο Κάρι έδωσε ένα ποσοτικό και ποιοτικό ροτέισον».

Για τα παιχνίδια μυαλού: « Όλοι κάνουμε παιχνίδια μυαλού. Δεν είχαμε πίστωση χρόνου. Έπρεπε να παίξουμε άμυνα για να κρατήσουμε και τα στοιχεία του Παναθηναϊκού. Αυτό δεν ήταν εύκολο. Ο Ολυμπιακός ξαφνιάστηκε με την ενέργεια που είχε ο Παναθηναϊκός μετά τον αγώνα Κυπέλλου. Τα ματς με την Μπαρτσελόνα ήταν τεράστια πρόκληση. Σε γενικές γραμμές η εφετινή χρονιά ήταν πρόκληση για τα παιδιά. Αυτά που έγιναν εφέτος σφυρηλατούν την ομάδα. Είδαμε σε κάποια ματς ότι μπορούμε».

Για τον τίτλο του αουτσάιντερ: « Ξεκινήσαμε ως αουτσάιντερ. Παίξαμε με τον πρωταθλητή Ευρώπης. Παίξαμε με μειονέκτημα έδρας. Ο τρόπος που κερδίσαμε μας κάνει να το γευόμαστε αυτό το πρωτάθλημα ακόμη πιο δυνατά. Ήταν πολύ δύσκολα όλα αυτά σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είμαστε η πιο βαριά φανέλα της Ευρώπης. Υπήρχε αθλητής που μας έλεγε δεν αντέχω να κάνω άστοχο σουτ και να νιώθω την κερκίδα»…

Για τα όσα άκουσε ο ίδιος: « Εμένα με κατηγορούν γιατί κάνω πολλές αλλαγές. Δεν με πειράζει. Εγώ δεν μπορώ να αδικούν τα παιδιά. Τα παιδιά προσπάθησαν πολύ και έδωσαν στην ομάδα ό,τι είχαν. Λάθη κάναμε, αλλά είχαμε την νοοτροπία να τα αναγνωρίσουμε. Όποιος δεν άντεχε δεν συνέχιζε. Αλλά πρέπει να ξέρεις τι απαιτήσεις έχεις από ποιον. Δεν μπορείς να δίνεις ένα Fiat στο Σουμάχερ. Πρέπει να ξέρεις το σωστό αυτοκίνητο για τον σωστό οδηγό. Το ίδιο και με τους παίκτες. Πρέπει να έχεις τους κατάλληλους στις κατάλληλες ομάδες».

Για Διαμαντίδη και Σπανούλη: « Ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης δεν είναι τυχαία νούμερο ένα. Ούτε είναι τυχαία τα λεφτά που παίρνουν. Ο πρωταθλητισμός είναι κάτι που μεταγγίζεται χρόνο με τον χρόνο. Σε αυτό βοήθησαν πολύ τον εφετινό Παναθηναϊκό ο Διαμαντίδης και ο Τσαρτσαρής».

Για τη δημιουργία ομάδων: « Για να κάνεις κάποια βήματα θέλει υπομονή. Δεν φτιάχνονται έτσι εύκολα οι ομάδες. Μετά το Κύπελλο αρχίσαμε να πατάμε γερά. Η εθνική ομάδα που έφτασε ψηλά είχε ένα μεγάλο μυστικό. Είχε παιδιά με αλτρουισμό. Ζήσης και Χατζηβρέττας για παράδειγμα»...

Για τον Τσαρτσαρή: «Αυτό που έγινε ανακατεύει όλα τα σχέδια μας. Είναι παιδί πιστό στην ομάδα… Πιστεύω ότι πήρε τη σωστή απόφαση. Έφυγε στο πικ του. Άκουσε και πολλά μέσα στη σεζόν. Έχει χαθεί ο σεβασμός στην Ελλάδα, αλλά ο Κώστας φεύγει με ψηλά το κεφάλι. Αυτό βέβαια μας αλλάζει όλα τα σχέδια στην ομάδα, αλλά είναι προσωπική απόφαση και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι».

Για τους παίκτες από το ΝΒΑ: « Είναι διαφορετικοί οι παίκτες από το ΝΒΑ. Έχουν διαφορετική προσέγγιση του μπάσκετ από εμάς. Δεν είναι πρώτο πράγμα για αυτούς η νίκη, είναι το θέαμα. Ο Ευρωπαίος θέλει να κερδίζει. Οι παίκτες από το ΝΒΑ έχουν πολύ το ένας με έναν, έχουν άλλη αγωνιστική νοοτροπία»…

Για τον Καπόνο: « Ο Καπόνο άφησε την ομάδα. Εγώ κατηγορήθηκα. Ο Καπόνο είχε προσωπικό οικογενειακό πρόβλημα. Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που βγήκε προς τα έξω. Όλα κρατούν 10-20 μέρες και τελειώνουν. Το θέμα δεν έχει σημασία να το αναλύσουμε τώρα. Σημασία έχει πως το ξεπεράσαμε. Ο Μπανκς δεν ήξερε το ευρωπαϊκό παιχνίδι και δεν ήθελε να το μάθει. Η ομάδα είναι ένα τρένο, φεύγει μπροστά, προχωρά… Πρέπει να ανέβεις την κατάλληλη στιγμή».

Για την κριτική και την πίεση που ένιωσε: « Υπήρχαν πράγματα φυσιολογικά. Είπα στον Αλβέρτη ότι είναι σα να παίζω 26 εκτός έδρας ματς. Αλλά τελικά δεν ήταν έτσι. Με ενόχλησε πολύ η ιστορία με τον Ούκιτς. Το μεγάλο κομμάτι του κόσμου στήριξε την προσπάθεια και πρέπει να το πούμε αυτό. Κάποιοι λειτούργησαν με το συναίσθημα. Είναι λατρεία, αγάπη ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ».

Για την σκληρή κριτική: « Κατανοώ ότι ζούμε σε δύσκολη εποχή και κάποιοι προσπάθησαν με κάθε τρόπο να πετύχουν το στόχο τους. Κάποιοι θα κοιτούν τον καθρέφτη και θα ντρέπονται. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Πολλά πράγματα έγιναν από συγκεκριμένους ανθρώπους για συγκεκριμένους λόγους που είχαν να κάνουν με οικονομικά οφέλη. Η κριτική είναι μέρος της δουλειάς μας. Αλλά κάποιοι ξεπέρασαν τα όρια. Με έκαναν πιο συμπαθή και δεν με ακούμπησαν. Το θέμα είναι να μην ακουμπούν εμένα».

Για τον Παναθηναϊκό και πως λειτούργησε εφέτος: « Η ομάδα είναι σαν οικογένεια. Υπάρχει πάθος για τον Παναθηναϊκό. Το βλέπεις από την συμπεριφορά όλης της οικογένειας. Είχα άψογη συνεργασία. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο Μάνος Παπαδόπουλος και εγώ είχαμε άψογη συνεργασία. Υπήρχε σεβασμός προς τον προπονητή. Την αγαπάει υπερβολικά την ομάδα ο Δημήτρης. Δεν ήταν βάρος το ότι βρισκόταν μαζί μας στον πάγκο. Ίσα ίσα, λειτούργησε συσπειρωτικά. Έχει αυτό το πάθος του νέου ανθρώπου»...

Για τα κίνητρα: « Το κίνητρο είναι πολύ σημαντικό. Πρέπει να βρούμε προσωπικά κίνητρα για ό,τι κάνουμε. Το ομαδικό κίνητρο είναι κάτι διαφορετικό. Ο προπονητής πρέπει να βρίσκει το ομαδικό κίνητρο και οι παίκτες το ατομικό».

Για την επόμενη χρονιά: « Πρέπει να δούμε την επόμενη χρονιά. Δεν υπάρχει τι έγινε. Υπάρχει τι θα γίνει. Πρέπει να ξεκινήσουμε δουλειά για την επόμενη χρονιά, δεν μπορούμε να μείνουμε πίσω. Όταν ανεβαίνεις στο σανίδι δεν πρόκειται να σε συγχωρέσει κανείς. Εδώ κρίνονται όλα».

Για τις μεταγραφές: « Το πρώτο που θα κοιτάξουμε είναι τα δικά μας παιδιά και το ελληνικό στοιχείο. Εκεί θα κινηθούμε. Τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Η εποχή απαιτεί να πάμε νοικοκυρεμένα ώστε να μπορεί ο σύλλογος να πάει πολλά χρόνια. Θα πάμε μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα μας.

Τα τελευταία 15 χρόνια λέμε «έχεις καλούς Έλληνες, έχεις καλή ομάδα». Θα καθιερωθεί ο Έλληνας προπονητής και φυσικά ακόμη περισσότερο οι Έλληνες παίκτες. Το πιστεύω. Το βασικό στοιχείο είναι η σχέση μεταξύ όλων των μελών της ομάδας. Αυτό το δουλέψαμε και βγήκε στο παρκέ. Πως ο ένας ακούμπησε στον άλλον. Υπάρχει λογική και αυτογνωσία. Εγώ δεν αλλάζω τις αρχές μου ούτε τον τρόπο που προσεγγίζω το μπάσκετ».