Ο θρόνος του κολεγιακού μπάσκετ γυναικών ανήκει από σήμερα ξανά στο UConn. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε για την Πέιτζ Μπέκερς με την 23χρονη να παίρνει επιτέλους το τρόπαιο που της έλειπε πιο πολύ. Μετά από δύο συνεχόμενες απογοητεύσεις σε Final Four, οι Huskies, η γυναικεία ομάδα του UConn, επέστρεψαν στα γνώριμα λημέρια της δόξας και κατέκτησαν το 12ο εθνικό τους πρωτάθλημα, έναν αριθμό ρεκόρ στην ιστορία του NCAA στο γυναικείο μπάσκετ.
Το UConn, του θρυλικού προπονητή -με 12 κατακτήσεις πλέον- Τζίνο Οριέμα, νίκησε με εμφατικό τρόπο τη Νότια Καρολίνα με σκορ 82-59 στον τελικό, βάζοντας τέλος σε μια «ξηρασία» τίτλων. Στον τελικό, η Μπέκερς πέτυχε 17 πόντους, μάζεψε 6 ριμπάουντ, είχε 5/14 σουτ εντός πεδιάς και 7/7 βολές, αποτελώντας την ήρεμη δύναμη της ομάδας της από την αρχή ως το τέλος.
Στο Final Four, μπήκε κουβαλώντας τρεις διαδοχικούς αγώνες με 30+ πόντους, συμπεριλαμβανομένου ενός ρεκόρ καριέρας με 40 πόντους στο Sweet Sixteen. Αλλά αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε να τα κάνει όλα μόνη της. Η πρωτοεμφανιζόμενη Σάρα Στρονγκ έκανε ιστορική εμφάνιση, σημειώνοντας τους περισσότερους πόντους που έχουν πετύχει ποτέ rookie παίκτρια σε τουρνουά του NCAA. Τελείωσε το ματς με 24 πόντους, 15 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 2 κλεψίματα και 3 τάπες, μια απίθανη εμφάνιση από μια παίκτρια που δείχνει ήδη έτοιμη για το επόμενο επίπεδο.
Η Άζι Φαντ, καλύτερη φίλη της Μπέκερς και επίσης πρώην No.1 recruit, ήταν εντυπωσιακή και στα δύο παιχνίδια του Final Four, κερδίζοντας τελικά τον τίτλο της Πολυτιμότερης Παίκτριας του τουρνουά. Στον τελικό, είχε 24 πόντους, 5 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα.
Αυτός ήταν ο πρώτος τίτλος για το πρόγραμμα μετά το 2016 και μια υπενθύμιση πως, όταν είναι πλήρες, το UConn παραμένει το σημείο αναφοράς στο άθλημα. Και φυσικά για το ότι ο Τζίνο Οριέμα, παραμένει προπονητικά ακμαίος και μετά τον αποκλεισμό -και το beef- του από την Κέιτλιν Κλαρκ είναι ακόμα νικητής.
Στο UConn, οι τίτλοι είναι κάτι σαν αναμενόμενο. Όμως αυτή η φουρνιά παικτριών δεν είχε ζήσει ποτέ τη γεύση της κορυφής. Για τα δεδομένα του προγράμματος που άρχισε να κατακτά τα πάντα από το 1995 με τον Γκένο Αουριέμα και τη συνεργάτιδά του Κρις Ντέιλι, είναι σπάνιο να αποφοιτάς χωρίς τουλάχιστον ένα πρωτάθλημα. Όμως τα τελευταία εννέα χρόνια τα πράγματα άλλαξαν. Ο κόσμος του κολεγιακού μπάσκετ μεταμορφώθηκε, οι τραυματισμοί και η ατυχία χτύπησαν αλύπητα, και το UConn έζησε τη μεγαλύτερη «ξηρασία» τίτλων από τότε που άρχισε να τους συλλέγει.
Ο δύσβατος δρόμος της Μπέκερς στην κορυφή
Η Πέιτζ Μπέκερς μπήκε στο κολέγιο του Κονέκτικατ το 2020 και συνάντησε εκεί τον Τζίνο Οριέμα των 11 πρωταθλημάτων. Από την rookie της σεζόν ακόμη ηγήθηκε της προσπάθειας για επαναφοράς του Κονέκτικατ στους τίτλους, αλλά η αναμονή όλο και μεγάλωνε. Να σημειωθεί ότι τα 9 χρόνια που χρειάστηκαν για τον τίτλο του Πανεπιστημίου, αποτελούν το μεγαλύτερο διάστημα αναμονής από τότε που ο Οριέμα κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα, το 1995.
Το 2021 η Μπέκερς, σε ένα πρωτάθλημα γεμάτο σταρ, αναδείχθηκε Naismith College Player της χρονιάς. Μετρούσε από την πρώτη της χρονιά στο πρωτάθλημα 20 πόντους ανά παιχνίδι, ενώ τα χρυσά μετάλλια που κατακτούσε με την Team USA, παρέα με την Κέιτλιν Κλαρκ, την είχαν κατατάξει ήδη ως ένα από τα κορυφαία ονόματα στον χώρο. Με την αγορά να ανοίγει για τις παίκτριες των κολεγίων, την ίδια χρονιά, η Μπέκερς έγινε η πρώτη αθλήτρια Πανεπιστημίου που υπογράφει συμβόλαιο με την Gatorade.
Ο τίτλος δεν ερχόταν όμως, παρά τις συμμετοχές στα Final 4. Και μαζί με τις αποτυχίες στην τελική φάση, ερχόταν και η κριτική. Από τα χέρια του κόουτς Οριέμα έχουν περάσει παίκτριες όπως η Σου Μπερντ, η Νταϊάνα Ταουράσι, η Μάγια Μουρ και η Μπριάνα Στιούαρτ. Αυτές δεν έμειναν καν στην μία κατάκτηση, αλλά σάρωσαν ό,τι υπήρχε στο διάβα τους. Άδικό για την Μπέκερς, αλλά πραγματικότητα και με την Κέιτλιν Κλαρκ να κάνει χαμό τα προηγούμενα τρία χρόνια, η πίεση για επιτυχία όλο και μεγάλωνε.
Ο Οριέμα κινδύνευσε να χαρακτηριστεί ως και “bad loser” αδυνατώντας να παραδεχθεί δημοσίως την Κλαρκ -και μιλάμε για τον προπονητή που έχει σαρώσει όλα τα ρεκόρ- και η Πέιτζ Μπέκερς ως “ανίκανη” να ακολουθήσει την ιστορία του κολεγίου της. Στις 3 Αυγούστου του 2022 η Μπέκερς υπέστη ρήξη χιαστού και αποφάσιε να “κάψει” τη χρονιά προκειμένου να κερδίσει έναν ακόμη χρόνο. Έναν χρόνο μετά, επέστρεψε δριμύτερη και βοήθησε την ομάδα της να κατακτήσει για ακόμη μια φορά τον τίτλο στην Big East, αλλά στα ημιτελικά του NCAA ηττήθηκε από την Αιόβα και την Κλαρκ.
Η φετινή σεζόν δεν έμοιαζε με τις άλλες
Καμία σεζόν δεν έμοιαζε με αυτή για το UConn. Όχι μόνο γιατί η ομάδα ήταν “σπασμένη” στην αρχή της χρονιάς, χωρίς την κορυφαία ψηλή της, με ρόστερ εννιά παικτριών, εκ των οποίων οι δύο τραυματίστηκαν άσχημα πριν καν ξεκινήσει η χρονιά. Όχι μόνο γιατί η Άζι Φαντ επέστρεφε από τον δεύτερο σοβαρό τραυματισμό της. Όχι μόνο γιατί η Μπέκερς, η οποία είχε χάσει ολόκληρη την προηγούμενη σεζόν λόγω ρήξης χιαστού, έπαιζε με το βάρος να θυμίσει ξανά ποια είναι για να δικαιωθεί.
Αλλά γιατί αυτή η ομάδα, χτισμένη πάνω σε εμπειρία, επιμονή και πείσμα, έδειχνε αποφασισμένη να φτάσει μέχρι τέλους. Ο στόχος δεν ήταν απλώς να επιβιώσει. Ήταν να θυμίσει σε όλους τι σημαίνει UConn. «Κανείς δεν μας έδινε ελπίδες», είπε η Μπέκερς μετά τον τελικό. «Κανείς δεν μας είχε στις προβλέψεις για πρωτάθλημα. Ξέραμε όμως ότι μπορούμε. Πάντα το ξέραμε».
Μετά τον χαμένο τελικό περιφέρειας το 2023, υπήρχε ένα ερώτημα πάνω από την ομάδα: μήπως η δυναστεία τελείωσε; Ήταν η αρχή του τέλους για τον Τζίνο Οριέμα, τον θρυλικό προπονητή με τα 11 πρωταθλήματα; Η σεζόν του 2024 απάντησε κατηγορηματικά: όχι ακόμα.
Η Άζι Φαντ και η Πέιτζ Μπέκερς είναι φίλες από τα 15 τους. Από τότε που έπαιζαν μαζί στο λύκειο. Η Φαντ θεωρήθηκε η καλύτερη παίκτρια της γενιάς της, μέχρι που η Μπέκερς πήρε τα ηνία, λίγο πριν μπουν και οι δύο στο UConn. Στο κολέγιο, η μοίρα δεν τους έκανε τη χάρη να παίξουν πολλές φορές μαζί. Τραυματισμοί, ατυχίες. Όμως φέτος, ήταν μαζί. Υγιείς. Πεινασμένες και συνδεδεμένες με τρόπο που δεν φαίνεται στα στατιστικά αλλά στον τρόπο που παίζουν, κοιτάζονται, καταλαβαίνουν η μία την άλλη.
«Όταν είναι και οι δύο στο παρκέ, είναι απλά μαγικό», είπε ο Οριέμα. «Δεν χρειάζονται λέξεις. Ξέρουν». Και το απέδειξαν στον τελικό. Η Φαντ σκόραρε με κάθε τρόπο, η Μπέκερς ήταν παντού: άμυνα, ασίστ, καλάθια στην κρίσιμη στιγμή, φωνές στην άκρη του πάγκου. Δεν ήταν απλώς οι δύο καλύτερες παίκτριες. Ήταν οι δύο που κουβαλούσαν αυτή την ομάδα.
Και τώρα τι;
Η Πέιτζ Μπέκερς δεν έχει πει ακόμα αν θα δηλώσει συμμετοχή στο draft του WNBA. Έχει τη δυνατότητα να μείνει άλλο έναν χρόνο στο UConn, λόγω της σεζόν που έχασε με τραυματισμό. Αλλά, όπως όλα δείχνουν, το παιχνίδι απέναντι στη Νότια Καρολίνα ήταν το τελευταίο της στο κολεγιακό πρωτάθλημα.
Για τη Μπέκερς, το legacy είναι ήδη εκεί. Όχι μόνο για τα νούμερα, τα βραβεία, τις ατομικές διακρίσεις. Αλλά γιατί σε μια εποχή που το NCAA γυναικών αλλάζει ραγδαία, εκείνη ήταν η πρώτη -μαζί με την Κλαρκ- που έκανε τον κόσμο να κοιτάξει προς τα εκεί. Που γέμισε γήπεδα, που έγινε είδωλο, που απέδειξε ότι το μπάσκετ γυναικών, μπορεί να είναι το μέλλον.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Οριέμα την απέσυρε και την πήρε μια αγκαλιά που θα μείνει. Μετά από 9 χρόνια, εκείνος και το κολέγιό του κατέκτησαν το 12ο πρωτάθλημα της (κοινής) ιστορίας τους. Ένα πρωτάθλημα που θα μείνει για πάντα, ως ένα παράδειγμα αυταπάρνησης. Μέχρι το επόμενο φυσικά.
