Έξι ασίστ για να φτάσει και άλλη μία για να ξεπεράσει τον Βασίλη Σπανούλη και να γίνει ο κορυφαίος πασέρ όλων των εποχών της EuroLeague, θέλει πλέον ο Νικ Καλάθης. Το κλάσικο με την Ρεάλ, σήμερα Παρασκευή (11/2) στη Μαδρίτη ενδεχομένως να τον φέρει στην κορυφή, αντί του πρώην αρχηγού του Ολυμπιακού, που στον τελευταίο αγώνα της καριέρας του (Ολυμπιακός-Χίμκι 82-75, πέρσι στις 9 Απριλίου) έδωσε 9 τελικές πάσες, φτάνοντας συνολικά τις 1607 στην καριέρα του.

Εξι λιγότερες έχει ο Καλάθης, με σχεδόν εκατό ματς λιγότερα, ωστόσο. Ο Σπανούλης έγραψε 358 αγώνες, ο Νικ έχει 266. Η αλήθεια είναι ότι ο 33χρονος Ελληνοαμερικανός έχει εδώ και καιρό τον μεγαλύτερο μέσο όρο απ' όλους, πρώην και νυν άσους της EuroLeague. Έξι ασίστ μοιράζει ανά παιχνίδι ο Καλάθης, που έχει ατομικό ρεκόρ 18 πάσες (δυο φορές, εναντίον Μπούντοσνοστ το 2019 όταν έκανε και τριπλ νταμπλ με 11π και 12ρ αλλά και κόντρα στην ΤΣΣΚΑ το 2010). Σε εφτά συνολικά παιχνίδια έχει δώσει τουλάχιστον 15 ασίστ, κανείς άλλος δεν έχει τόσα πολλά ματς με τόσες πολλές πάσες.

Περνώντας σε απόλυτους αριθμούς τον Βασίλη Σπανούλη, ο Νικ Καλάθης γίνεται ο βασιλιάς της ασίστ και με τη βούλα, σε μια ωραία παρέα εμπνευσμένων γκαρντ, που θαυμάσαμε τις τελευταίες δεκαετίες. Επικεφαλής μιας παρέας με έντονο ελληνικό χρώμα, αφού στην πρώτη δεκάδα όλων των εποχών, εκτός του Σπανούλη και του Καλάθη, βρίσκονται ακόμη ο Δημήτρης Διαμαντίδης (5ος, με 1255 ασίστ), ο Κώστας Σλούκας (6ος με 1220) κι ο Θοδωρής Παπαλουκάς (9ος με 977). Και στην 11η θέση, ο Νίκος Ζήσης (885).

Μια απόδειξη για την κυριαρχία της "ελληνικής σκέψης" στο μπάσκετ. Η ευτυχής συγκυρία της συνύπαρξης τεσσάρων κορυφαίων γκαρντ (Σπανούλης, Διαμαντίδης, Παπαλουκάς, Ζήσης) εκτόξευσε και την Εθνική ομάδα, οι διάδοχοι τους (Καλάθης-Σλούκας) ελπίζουν ότι κάποια στιγμή θα επαναλάβουν τα θαύματα των προκατόχων τους.

Συνολικά η πρώτη δεκάδα των κορυφαίων πασέρ της EuroLeague:

1. Βασίλης Σπανούλης, 358 αγώνες, 1607 ασίστ
2. Νικ Καλάθης, 266, 1601
3. Σέρχιο Ροντρίγκεθ, 322, 1518
4. Τομά Ερτέλ, 246, 1316
5. Δημήτρης Διαμαντίδης, 278, 1255
6. Κώστας Σλούκας, 302, 1220
7. Σέρχιο Γιουλ,332, 1211
8. Μίλος Τεόντοσιτς, 237, 1126
9. Θοδωρής Παπαλουκάς, 252, 977
10. Μαρσελίνιο Χουέρτας, 228, 892

Ο Καλάθης έχει τον καλύτερο μέσο όρο και στο ελληνικό πρωτάθλημα (6.6) όπου σε 154 αγώνες, πρόλαβε να ξεπεράσει τις 1.000 ασίστ (1.006 για την ακρίβεια) επίδοση που τον κατατάσσει στην 5η θέση της ιστορίας του επαγγελματικού πρωταθλήματος. Όσα έκανε με τον Παναθηναϊκό στην Ελλάδα τα συνεχίζει στην Ισπανία με την Μπαρτσελόνα. Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους τον διάλεξε εξ αρχής για καθοδηγητή των "μπλαουγκράνα" και ο ευφυής Νικ εξακολουθεί να είναι ένας πλέι-μέικερ που στο μυαλό του πρώτα απ' όλα είναι η πάσα.

Σε αυτό συμφωνεί ο Γιώργος Λιμνιάτης που ανέλαβε, για λογαριασμό του SPORT24, να αναλύσει τους κορυφαίους πασέρ, ενθυμούμενος και τα ... νιάτα του όταν εξελίχθηκε σε πασέρ ολκής, ειδικά όταν μετά τον Ολυμπιακό, μετακόμισε στον Παπάγο. Τότε που σε αγώνα του Κυπέλλου Κόρατς είχε ρεκόρ 15 ασίστ (και στο πρωτάθλημα εναντίον του Σπόρτιγκ 13) σε μια εποχή μάλιστα που η στατιστική μετρούσε διαφορετικά τις τελικές πάσες.

"Ο Νικ είναι αυτό που λέμε pass first. Η πρώτη του επιλογή είναι η πάσα, που την έχει σχεδιάσει στο μυαλό του, πριν το καταλάβουν οι υπόλοιποι. Δεν διδάσκεται κάτι τέτοιο, έρχεται κατευθείαν από το ταλέντο του παίκτη. Είναι ένα έμφυτο προτέρημα" λέει ο 50χρονος κόουτς, που σημειώνει: "Τέτοιοι πλέι-μέικερ, όπως ο Καλάθης, μπορούν να κάνουν την πάσα, που ουδείς άλλος έχει φανταστεί. Είναι ζωγράφοι του παρκέ, σαν τον Τεόντοσιτς, τον Σέρχιο Ροντρίγκεθ και τον προπονητή του Νικ, που ήταν βέβαια και άριστος στην εκτέλεση..."

- Κάτι που ο Καλάθης δεν έχει.

"Ναι, μόνο που αυτό κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη δημιουργία του με την εξής έννοια. Οι περισσότερες άμυνες του αφήνουν το σουτ, παίζουν under, τον προκαλούν θέλοντας να αποκόψουν τη δημιουργία του. Ο οποιοσδήποτε προπονητής θα προτιμήσει να χάσει το ματς, αν ο Καλάθης σημειώσει 30 πόντους, παρά να του δώσει πρόσφορο έδαφος να εκμεταλλευτεί τους συμπαίκτες του..."

- Εννοείς ότι δεν τον μαρκάρουν όπως, ας πούμε, τον Σπανούλη.

"Ακριβώς. Η άμυνα σε ένα τρομερό εκτελεστή όπως ο Σπανούλης ήταν προαρμοσμένη πάνω του, με ψηλό, κοντό, με παγίδες-βοήθειες ώστε να τον αποκόψει από το κομμάτι του σκορ. Μια τέτοια άμυνα, όμως, συνήθως άφηνε ελεύθερους συμπαίκτες του, τους οποίους ο Βασίλης και ιδιαίτερα τους ψηλούς, τους έβρισκε με μαεστρία. Έτσι αντιμετωπίζεται και ο Σλούκας, που όπως και ο Σπανούλης έχει το προτέρημα να εκτελούν άψογα (και με μεγάλη ταχύτητα) μετά από ντρίπλα..."

- Ενώ ο Καλάθης;

"Του προσφέρουν το σουτ, δελεάζοντας τον. Δεν είναι εύκολο να ... συγκρατηθείς. Ο Νικ όμως έχει, πλέον, την γνώση να διαβάσει τι του δίνει η αντίπαλη άμυνα και να επιμείνει στο δικό του παιχνίδι, ως first pass πλέι-μέικερ. Είπαμε. Βλέπει την ασίστ πριν καν ο συμπαίκτης πάει στη θέση του. Είναι συνήθως μια φάση μπροστά. Δουλεύοντας προφανώς και με τους συμπαίκτες που έχει κάθε φορά εξελίσσει τις συνεργασίες του, πάνω από το καλάθι. Με τον Γκιστ για παράδειγμα. Ή τον Παπαγιάννη, στον Παναθηναϊκό. Με τον Ντέιβις και τον Σανλί στην Μπαρτσελόνα. Έχει αξία, βέβαια, και η ποιότητα των ομάδων που αγωνίστηκε. Αν δεν είχε καλούς συμπαίκτες κάποιες από τις πάσες του μπορεί να μην έβρισκαν τον στόχο, ειδικά όταν μιλάμε για σουτ τριών πόντων. Είναι, πάντως, ένας αυθεντικός πασέρ και σίγουρα ο καλύτερος σε αυτό τον τομέα, που είδαμε όλα αυτά τα χρόνια.

- Καλύτερος και από τον Διαμαντίδη;

"Ο Δημήτρης είχε πολύπλευρη προσφορά πάνω στο παρκέ. Σίγουρα το μυαλό του βρισκόταν στη δημιουργία, τόσο πολύ μάλιστα που ο Ομπράντοβιτς του φώναζε να ... σουτάρει. Τον βοηθούσε το ύψος του να δει το γήπεδο, είχε σπουδαίο ρεπερτόριο και σίγουρα δεν τον έπαιζε κανείς under, γιατί μεταξύ μας ήταν ένας πολύ αξιόπιστος σουτέρ. Τρομερός παίκτης και όχι μόνο έξοχος πασέρ"

- Ο Παπαλουκάς;

"Θα τον έβαζα στο ίδιο επίπεδο με το Νικ. Το μυαλό του δούλευε για το πως θα δώσει την πάσα. Όπως και ο Καλάθης είχε πολύ εύκολη την πάσα στον αιφνιδιασμό. Πολύ ξεχωριστός όταν μιλάμε για αυθεντικούς πασέρ..."

- Νομίζω ότι την πάσα από την μια άκρη του γηπέδου στην άλλη την είχες και συ στο ρεπερτόριο σου...

"Άρεσε του Ιωαννίδη (γελάει). Δεν ξεκίνησα να σκέφτομαι την πάσα, στην πορεία προέκυψε. Ειδικά όταν έπαιζα στον Παπάγο και έκανα τα ρεκόρ..."

- Δεκαπέντε ασίστ τότε, είναι σα να λέμε τώρα ... 25, αφού η στατιστική καταμέτρηση έχει αλλάξει.

"Σωστά. Μετράει και η πάσα στο τρίποντο. Στην δική μου εποχή ήταν πιο αυστηρή η στατιστική. Έπρεπε να είναι πάσα για καλάθι, συνήθως μάλιστα στον ψηλό της ομάδας. Προφανώς, όμως, και είναι ασίστ αν βγάλεις ένα παίκτη ξεμαρκάριστο και ευστοχήσει σε τρίποντο, η υπερβολή, όμως, να λογίζεται πάσα, ενώ ο αποδέκτης της κάνει πρώτα δυο ντρίπλες και μετά σημειώνει το καλάθι είναι μεγάλη".

- Ποιοι ήταν οι καλύτεροι πασέρ όταν έπαιζες μπάσκετ;

"Σίγουρα ο Άγγελος Κορωνιός, που ήταν, όμως, και τρομερός εκτελεστής. Ο Νίκος Βετούλας επίσης. Είναι αυτό που είπα από την αρχή: pass first..."

- Από τους παλιότερους είχατε πάρει ιδέες;

"Ο Γιαννάκης έκανε εντυπωσιακές πάσες, ειδικά από τότε που πήγε στον Άρη, όπου δεν έπρεπε να σκοράρει ακατάπαυστα όπως στον Ιωνικό. Ιδιοφυής πασέρ ήταν και ο Γκάλης, ειδικά προς το τέλος της καριέρας του. Και που δεν ήταν ιδιοφυία, όμως, ο Νικ..."

- Κάποιον που ξεχάσαμε;

" Από αυτούς που έπαιξαν πρόσφατα στην Ευρωλίγκα σίγουρα είναι ο Καμπάτσο. Καταπληκτικός πασέρ, πολύ γρήγορος, επίσης με διαύγεια στην πάσα πριν ... την εκτελέσει. Αν και κοντύτερος απ' όλους είναι τόσο γρήγορος που δεν τον προλαβαίνουν, ούτε στο ΝΒΑ".

Ναι, ο Φακούντο Καμπάτσο. Μοιράζεται άλλωστε το ρεκόρ των περισσοτέρων ασίστ (19) σε ένα βράδυ. Το πέτυχε στο ματς της Ρεάλ εναντίον της Άλμπα (6/2/2020) ενώ ο συγκάτοχος του ρεκόρ δεν είναι άλλος από τον Στέφαν Γιόβιτς όταν ακόμη έπαιζε με τον Ερυθρό Αστέρα (12/11/2015, εναντίον της Μπάγερν).

ΥΓ: Σε όλους αυτούς θα προσθέταμε ένα μάγο της πάσας. Τον Ρίκι Ρούμπιο, που αν έμενε στην Ευρώπη δεν θα υπήρχε παίκτης να τον συναγωνιστεί σε έμπνευση και εκτέλεση μιας ασίστ...