Ο Παύλος Κορκίδης, ένας εμβληματικός παράγοντας του ελληνικού μπάσκετ, πέθανε σε ηλικία 73 ετών, βυθίζοντας στο πένθος τον χώρο του αθλητισμού.

Ο Κορκίδης γεννήθηκε το 1949. Ήταν γιος του διαιτητή ποδοσφαρίου, Γιάννη Κορκίδη, με τον ίδιο ωστόσο να τον κερδίζει το μπάσκετ. Ο Παύλος Κορκίδης βρέθηκε στην διοίκηση του Πανιωνίου από την δεκαετία του 70' και είχε παίξει σημαίνοντα ρόλο μαζί με τον σπουδαίο Ανδρέα Βαρίκα στην απόκτηση του Φάνη Χριστοδούλου από την Δάφνη.

Το 1993 ο Κορκίδης μετακόμισε στον Παναθηναϊκό, όντας μάλιστα ο team manager το 1996 όταν οι "πράσινοι" κατέκτησαν την Ευρωλίγκα.

Η ανακοίνωση του Ερασιτέχνη Πανιωνίου:

"Μέρα ανείπωτης θλίψης είναι η σημερινή για την οικογένεια του Πανιωνίου. Ο Παύλος Κορκίδης ένας άνθρωπος εμβληματικός για την ιστορία του συλλόγου, έφυγε από την ζωή, αλλά θα μνημονεύεται για πάντα.

Συνδετικός κρίκος των δύο Κυπέλλων του 1979, αλλά και του 1991, ο Παύλος Κορκίδης μεγαλούργησε ως παράγοντας και μαζί με τον Ανδρέα Βαρίκα αποτέλεσαν τους "κινητήριους μοχλούς" της αναγέννησης του τμήματος μπάσκετ, μετά την πτώση του στη Β' Εθνική το 1980.

Ο πατέρας του Γιάννης υπήρξε ένας από τους καλύτερους διαιτητές ποδοσφαίρου και ο Παύλος ήταν μέλος του διοικητικού επιτελείου της ποδοσφαιρικής ομάδας που θριάμβευσε το 1979 επικρατώντας με 3-1 της ΑΕΚ στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.

Η μεγάλη του αγάπη, όμως υπήρξε το μπάσκετ και οι κινήσεις του σε όλους τους τομείς (συνεπικουρούμενος από τον Ανδρέα Βαρίκα και ακόμα αρκετούς σημαντικούς Πανιώνιους παράγοντες), έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, ώστε την δεκαετία του 80, η ομάδα μας να αναδειχθεί σε κυρίαρχη δύναμη του Ελληνικού μπάσκετ. Από την μετεγγραφή του Φάνη Χριστοδούλου και την πρόσληψη του Βλάντο Τζούροβιτς, ως τον ερχομό σπουδαίων ξένων παικτών με καριέρα στο ΝΒΑ όπως ο Μαρκ Λάντσμπεργκερ και ο Πι Τζέϊ Μπράουν, ο Παύλος είχε πάντα τον τρόπο να ανακαλύπτει θησαυρούς. Επέμεινε και πέτυχε στην δημιουργία της πανίσχυρης ακαδημίας του Πανιωνίου, από την οποία αναδείχθηκαν τόσοι πολλοί παίκτες και συνάμα βοήθησε ολόκληρο το Ελληνικό μπάσκετ, ως ιδρυτικό μέλος του ΕΣΑΚΕ (τότε ΕΣΑΚ).

Η δεύτερη θέση του 1987 πίσω μόνο από τον Άρη κι αφού η ομάδα είχε αποκλείσει τον ΠΑΟΚ στους ημιτελικούς και φυσικά η ιστορική κατάκτηση του Κυπέλλου του 1991 στον τελικό του ΣΕΦ αποτέλεσαν τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ομάδας μπάσκετ επί των ημερών του.

Επέστρεψε στον Πανιώνιο την σεζόν 1996-97, ενώ θήτευσε με την διοίκηση του Κωνσταντίνου Τσακίρη, βοηθώντας και πάλι με την εμπειρία, την γνώση και την σοφία του.

Το έργο που άφησε στον σύλλογο μας είναι τεράστιο και δεν θα ξεχαστεί ποτέ.

Τα βαθύτατα συλλυπητήρια μας στην σύζυγο του Νίνα, τον γιο του Γιάννη και την κόρη του Κατερίνα.

Αξέχαστος…"