Στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας απέναντι στην Ταού Κεράμικα πρόλαβε (σε 24’ συμμετοχής) να σκοράρει 18 πόντους και σε άλλα 24 κόντρα στους ψηλούς της πρωταθλήτριας Πολωνίας κόντεψε να σπάσει τα «κοντέρ» του! Ο απολογισμός; 22 πόντοι με 7/11 δίποντα, 8/9 βολές και 7 ριμπάουντ! Λίγο ακόμη και θα κατέρριπτε το ρεκόρ καριέρας του στην Ευρωλίγκα, το οποίο μάλιστα είχε σημειώσει κατά του... Ολυμπιακού και μάλιστα στο ίδιο παρκέ!

Στις 6 Ιανουαρίου του 2005 στο ΣΕΦ, ο Κροάτης «σταμάτησε» στους 28 πόντους, οι οποίοι ωστόσο δεν ήταν αρκετοί ώστε η Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ να υποτάξει τον «προβληματικό» ακόμη Ολυμπιακό. «Πού τη βρίσκεις τέτοια μνήμη; Ναι, ναι... το θυμάμαι εκείνο το ματς. Γενικά, πιστεύω ότι κάθε παίκτης θυμάται πού και πότε έκανε ατομικό ρεκόρ και το δικό μου έτυχε να πραγματοποιηθεί εις βάρος της μετέπειτα ομάδας μου», σχολίασε ο Ζίζιτς, ο οποίος στον περυσινό αγώνα του Ολυμπιακού στο Τελ Αβίβ απέναντι στη Μακάμπι (κανονική περίοδος) είχε πετύχει 23 πόντους αποδεικνύοντας ότι η αμυντική προσήλωση δεν αποτελεί πάντα τροχοπέδη για την επίθεση.

«Δεν είναι αυτό! Είναι ότι πια είμαι πολύ έμπειρος. Εχω παίξει σε πολλούς μεγάλους αγώνες και ξέρω πώς πρέπει να αντιδράσω κάθε φορά. Αισθάνομαι έτοιμος και ένα από τα μυστικά μου είναι η συγκέντρωση που έχω κατά τη διάρκεια του αγώνα», εξομολογήθηκε ο 26χρονος πάουερ φόργουορντ, ο οποίος αντί εφέτος να έχει... «στραγγαλιστεί» επιθετικά εξαιτίας της συνύπαρξης με τόσες... σβούρες (Πεν, Ακερ, Ντόμερκαντ), δείχνει πιο απειλητικός από ποτέ σκοράροντας 17 πόντους κατά μέσον όρο στις τρεις ευρωπαϊκές νίκες του Ολυμπιακού.

« Τα παιδιά αυτά είναι έμπειρα και ξέρουν ποιο είναι το συμφέρον τους! Τι εννοώ με αυτό; Οτι κανείς από αυτούς δεν θα το παρακάνει, αλλά θα ενδιαφερθεί να περάσει την μπάλα στη ρακέτα ειδικά τις βραδιές που οι ψηλοί δείχνουν ότι βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Πάρτε για παράδειγμα τον Ακερ. Απέναντι στην Πρόκομ θα μπορούσε να έχει πετύχει τουλάχιστον 25 πόντους, αλλά προτίμησε να μοιράσει εννέα ασίστ και έχασε το ‘triple double figure’ για πέντε ριμπάουντ και μια τελική πάσα. Ο Ολυμπιακός έχει ενισχυθεί σε τέτοιο βαθμό και είναι έτσι δομημένος, ώστε κάθε βράδυ μπορεί να αναδεικνύεται και ένας διαφορετικός πρωταγωνιστής», κατέθεσε την άποψή του ο πρώην παίκτης της Μπαρτσελόνα, ο οποίος δηλώνει φαν της άμυνας, εξ ου και η επισήμανση που κάνει στη συνέχεια.

« Στην άμυνα μπορούμε να γίνουμε πολύ πιο πιεστικοί και αν τα καταφέρουμε, τότε θα τρέχουμε περισσότερο στον αιφνιδιασμό και η δουλειά όλων θα γίνει ευκολότερη. Αυτό ακριβώς προσπαθεί να μεταδώσει ο προπονητής και είναι λάθος αν κάποιοι πιστεύουν ότι Ολυμπιακός σημαίνει μόνο επίθεση. Η επίθεση πρέπει να είναι προϊόν της πιεστικής άμυνας, αλλά ακόμη η ομάδα δεν έχει την ομοιογένεια που θα θέλαμε και είναι απολύτως λογικό. Τώρα γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον και γινόμαστε φίλοι μεταξύ μας, το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό», αποκάλυψε ο Ζίζιτς συμπληρώνοντας ότι « η ομάδα αποκτά ρυθμό, αλλά θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική γιατί έρχονται δύο δύσκολοι εκτός έδρας αγώνες με αντιπάλους τη Λε Μάν και την Εφές Πίλσεν, ενώ ο δεύτερος γύρος θα είναι ακόμη πιο δύσκολος».

Από τη στιγμή που ο Κροάτης έθιξε μόνος του την έννοια «φίλοι», ήταν λογικό να τον ρωτήσουμε για τον Νταμίρ Μουλαομέροβιτς και μάλιστα με δύο αφορμές, το καλοκαιρινό σίριαλ της μεταγραφής του με το γνωστό τρίγωνο «Πανελλήνιος – ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός», καθώς και για το διπλό λάθος του στα τελευταία δευτερόλεπτα του πρόσφατου ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, με το οποίο μάλιστα στιγματίστηκε.

« Ομολογώ ότι το καλοκαίρι προσπάθησα να τον πείσω να έλθει στον Ολυμπιακό. Είναι φίλος μου, τον εκτιμώ απεριόριστα ως μπασκετμπολίστα και ήθελα να παίξουμε μαζί. Είναι φοβερά έμπειρος και να είστε βέβαιοι ότι θα μας βοηθήσει πολύ στη συνέχεια. Οσο για το λάθος του; Μιλάμε ότι πρόκειται για απίστευτα κακή τύχη. Ετσι είναι η ζωή ενός αθλητή. Τα πάντα μπορεί να συμβούν σε έναν αγώνα. Και επειδή αυτό το γνωρίζω πάρα πολύ καλά, έπεσα αμέσως πάνω του για να του προσφέρω ένα στήριγμα και να τον βοηθήσω να το ξεχάσει, γιατί ο Μούλα θα έσκαγε μετά από αυτό το λάθος. Ισως να μην έπρεπε να το πω, αλλά θα πέθαινε για τα ερυθρόλευκα που φοράει! Είναι τέτοιος ο χαρακτήρας του», τόνισε επακριβώς ο Ζίζιτς για τον συμπατριώτη του...

Και με τους εφετινούς στόχους του Ολυμπιακού τι γίνεται; Αν κρίνουμε από την περυσινή ευρωπαϊκή πορεία, η οποία... διεκόπη ένα βήμα πριν από το Φάιναλ Φορ στην παλιά γειτονιά (Τελ Αβίβ) του Πίνι Γκέρσον, η συμμετοχή στο ραντεβού της Αθήνας (4-6 Μαϊου 2007) μάλλον συνιστά εφικτό στόχο. Οι εγχώριοι τίτλοι όμως; Ηδη ο Παναθηναϊκός βρίσκεται αγκαλιά με το Κύπελλο Ελλάδος, ενώ το πρόσφατο νικηφόρο πέρασμα από το ΣΕΦ μαρτυρά ότι δεν έχει σκοπό να... ξεκολλήσει από τον θρόνο του πρωταθλητή! « Δέκα χρόνια χωρίς τίτλο είναι πολλά για τον Ολυμπιακό και ήλθε η ώρα να σταματήσει η κυριαρχία του Παναθηναϊκού!», δηλώνει με αποφασιστικότητα ο Κροάτης σπεύδοντας αμέσως να εξηγήσει το σκεπτικό του.

« Ο Ολυμπιακός δεν είναι η ομάδα που ήταν. Στο Κύπελλο Ελλάδος όταν χάσαμε στην έδρα μας ήταν ακόμη πολύ νωρίς, ενώ στον αγώνα πρωταθλήματος αφήσαμε τη νίκη να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας. Ο τίτλος του πρωταθλητή κρίνεται τον Ιούνιο. Μέχρι τότε θα δουλεύουμε σκληρά και θεωρώ ότι πλησιάζει η ώρα μας. Αισθάνομαι ότι αυτή τη στιγμή πιο πολύ μας φοβάται ο Παναθηναϊκός από όσο εμείς φοβόμαστε εκείνους. Είναι δεδομένο ότι το πλεονέκτημα της έδρας στα πλέι οφ παίζει τεράστιο ρόλο, αλλά ακόμη βρισκόμαστε μόλις στην έκτη αγωνιστική και υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά μας. Τον Ιούνιο λοιπόν»...