Πόσα χρόνια έχει να παίξει τέτοια άμυνα ο Ολυμπιακός;
Μετράει η νίκη, μετράει όμως και η εικόνα του φρέσκου, δυναμικού και γεμάτου ενέργεια Ολυμπιακού που έριξε τη Ρεάλ στα σχοινιά του ΣΕΦ. Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τη δεύτερη σερί νίκη των "ερυθρολεύκων" που δεν αφήνουν καμιά μπάλα να πάει χαμένη.
Τρία χρόνια είχε να κερδίσει τη Ρεάλ Μαδρίτης ο Ολυμπιακός. Τελευταία φορά που η "βασίλισσα" υπέκυψε στο ΣΕΦ ήταν στις 28 Νοεμβρίου 2018, όταν οι "ερυθρόλευκοι" νίκησαν 88-83, χάρη στους 23 πόντους του Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος (ρεκόρ καριέρας στην Euroleague) και άλλους 20 του Βασίλη Σπανούλη. Την Παρασκευή ο Γκος βρισκόταν στο παρκέ, αλλά στην πλευρά της Ρεάλ και ο Σπανούλης στην εξέδρα των επισήμων ως θεατής, δίπλα στον Κώστα Φορτούνη.
Και πόσα χρόνια είχαμε να δούμε τον Ολυμπιακό να παίζει τέτοια άμυνα; Θα χρειαστεί να ψάξουμε στις καλύτερες στιγμές του, για να ξαναβρούμε μια "ερυθρόλευκη" ομάδα γεμάτη ενέργεια, πάθος για κάθε διεκδικούμενη μπάλα, χέρια παντού, ντιφλέξιον, βοήθειες με το κορμί και το μυαλό να δουλεύουν στο κόκκινο. Ο Μπαρτζώκας έδωσε συγχαρητήρια σε όλους, για τις αμυντικές τους επιδόσεις, κάτι που επιβράβευε και στη διάρκεια του ματς με χειροκροτήματα και "μπράβο".
Όταν μια επίθεση σαν της Ρεάλ, που στα πέντε ματς σε Ισπανία και Euroleague είχε μέσο όρο 80π, μένει στους 68. Όταν για δεύτερο συνεχόμενο ματς ο Ολυμπιακός αρχίζει τα πάντα από την άμυνά του (50π παθητικό, στην πρεμιέρα από την Μπασκόνια) είναι προφανές που θα στηριχθεί ο φετινός μηχανισμός του. Οι δυο πρώτες σερί νίκες στην Ευρώπη είναι αποτέλεσμα αυτής της πολύ ενεργητικής άμυνας, που είδαμε να εξαρθρώνει τη Ρεάλ από το πρώτο δευτερόλεπτο.
"Είχαμε τον έλεγχο, τους κυνηγήσαμε και νομίζω ότι από τις συνεργασίες της Ρεάλ απειληθήκαμε ελάχιστα. Περισσότερο μας στοίχισαν κάποια επιθετικά ριμπάουντ που κέρδιζαν, λόγω μεγέθους και βγήκαν ξεμαρκάριστα σουτ. Γενικά, πάντως, δεν τους αφήσαμε να σουτάρουν, απόδειξη το πολύ κακό ποσοστό που είχαν στα τρίποντα. Να ξέρετε ότι όταν μια ομάδα δεν σουτάρει καλά, σημαίνει ότι έχει πιεστεί πολύ. Κουράσαμε πολύ τους αντιπάλους μας, πρέπει να το πω και να δώσω τα εύσημα σε όλους" σχολίασε ο κόουτς του Ολυμπιακού.
Είχε δίκιο. Ο Ολυμπιακός είχε τρομερές περιστροφές, οι παίκτες του έβγαζαν παντού χέρια, η στατιστική του έγραψε μόλις 4 κλεψίματα, οι φάσεις που κέρδισε πάντως από τις καλές του άμυνα και τα ντιφλέξιον στη μπάλα ήταν πολλαπλάσιες. Οι βοήθειες έρχονταν την κατάλληλη στιγμή κι η Ρεάλ πράγματι δεν ένιωθε ποτέ άνετα πάνω στο παρκέ. Με εξαίρεση τα πικ εν ρολ, που ολοκλήρωσε ο Ταβάρες, όλα τα υπόλοιπα που έστηνε στην επίθεση, ξεχαρβαλώνονταν από την άμυνα του Ολυμπιακού.
Ο Γουίλιαμ-Γκος είχε οίστρο, περισσότερο όμως σε ατομικές προσπάθειες, παίρνοντας πουλ-απ σουτ και ευστοχώντας σε δυο-τρία φλότερ. Όταν τον ανέλαβε ο εξολοθρευτής Γουόκαπ σταμάτησε να... παρενοχλεί. Ο ξανθομάλλης Αμερικανός μοιάζει διστακτικός στην επίθεση (0/4 τρίποντα στα δυο πρώτα ματς), κάνει όμως τόσα πολλά πράγματα μέσα στο γήπεδο, που ο Μπαρτζώκας του δείχνει απόλυτη εμπιστοσύνη: "Αποκλείεται να κάνει ζημιά στην ομάδα κι ας είναι άστοχος" σημείωνε ο κόουτς του Ολυμπιακού
Περιμένοντας τα μεγάλα σουτ
Έχοντας τον έλεγχο του ρυθμού, ο Ολυμπιακός που στην αρχή βιαζόταν να τελειώσει τις φάσεις, μερικές φορές έπεσε στην παγίδα του "δέντρου" Ταβάρες, ήξερε ότι όταν θα έρχονταν τα μεγάλα σουτ, θα έκανε το αποφασιστικό βήμα για τη (μεγάλη) νίκη. Στο πρώτο μέρος είχε μόλις 2/12, λίγο καλύτερος από την χείριστη Ρεάλ (1/9).
Ο Κώστας Παπανικολάου πήρε πρώτος την πρωτοβουλία (όταν μάλιστα η Ρεάλ πέρασε με +4) με δυο "βόμβες" μια από τη γωνία που συνδυάστηκε με βολή φάουλ κι η άλλη από τις 45 μοίρες, έβαζε φωτιά στο ΣΕΦ, που σηκωνόταν στο πόδι για να ουρλιάξει. Ο "Παπ" ξαναβρίσκει τον εαυτό και την αυτοπεποίθησή του στο μακρινό σουτ, είναι κομβικός παίκτης για την ομάδα και βγαίνει μπροστά να πάρει την ευθύνη.
Του Σάσα Βεζένκοφ τα σουτ βρήκαν όλα σίδερο στο πρώτο μέρος. Έξι στη σειρά. Στο έβδομο ήταν έτοιμος να πάρει την ασίστ του Γουόκαπ και να το μπουμπουνίζει. Ο Ολυμπιακός μπαίνοντας μπροστά με 59-56 περίπου οκτώ λεπτά πριν από το τέλος έσπρωχνε τη Ρεάλ στα σχοινιά. Ακόμη ένα τρίποντο από τη γωνία (Λαρεντζάκης) για το +6 και μετά το ρεσιτάλ του Τάιλερ Ντόρσεϊ, που πήγε τη διαφορά μέχρι και στο +11, ήταν η υποθήκη για τη νίκη.
Ο Ολυμπιακός έστω κι αν έπαιξε στο τέλος με τη φωτιά, είχε στο δεύτερο μέρος 6/17 τρίποντα. Του έφτανε για να εδραιώσει την κυριαρχία του, αφού η Ρεάλ αγκομαχούσε να βάλει καλάθι. Σε όλο το ματς αυτό έκανε. Και από τα τέσσερα δεκάλεπτα οι "ερυθρόλευκοι" έχασαν μόλις ένα.
Μετράει και η εικόνα
Ναι η νίκη μετράει, ειδικά σε αυτή την ατέλειωτη Euroleague, η οποία μόλις ολοκλήρωσε την δεύτερη αγωνιστική. Μετράει όμως και η εικόνα. Ο Ολυμπιακός εκπέμπει φρεσκάδα, δύναμη και ενέργεια κυνηγώντας όλες τις φάσεις, πολεμώντας σε κάθε φάση πρώτα και κύρια να μη δεχθεί καλάθι. Δεν "έκλεψε" τη νίκη από τη Ρεάλ, ομάδα του επιπέδου "άλφα" της διοργάνωσης, εκμεταλλευόμενος τα λάθη των Μαδριλένιων, είχε εξ αρχής το σχέδιο της νίκης στα χέρια του και δεν το άφησε ποτέ να του ξεφύγει.
Ακόμη κι όταν οι Ισπανοί είχαν τα δικά τους διαστήματα κυριαρχίας πάνω στο παρκέ, ο Ολυμπιακός έβρισκε τις απαντήσεις, βρίσκοντας υπομονή και παίζοντας με μυαλό, όπως υποδείκνυαν οι τρομερές προσποιήσεις και τα φλότερ του Σάσα Βεζένκοφ.
Το ΣΕΦ που είχε σχεδόν σολντ-άουτ των 8.000 εισιτηρίων που δικαιούταν να κόψει ο Ολυμπιακός λόγω των περιορισμών του Covid-19 (7.235 εισιτήρια) δεν σταμάτησε να φωνάζει, να ενθαρρύνει αλλά και να θαυμάζει αυτή την ωραία ομάδα που αφήνει υποσχέσεις για ακόμη ωραιότερες βραδιές στο άμεσο μέλλον. Φυσικά είμαστε ακόμη στην αρχή, ο Ολυμπιακός έχει παίξει μόνο στο ΣΕΦ, πρέπει να τον δούμε και μακριά απ' αυτό.
Στη Βαρκελώνη την ερχόμενη Τετάρτη με την Μπαρτσελόνα θα τον παρατηρήσουμε σε μια πραγματική δοκιμασία και επιστρέφοντας στην Ελλάδα, παίζει (την Παρασκευή) ξανά στην έδρα του, με τη Ζαλγκίρις, την οποία δεν κερδίζει ποτέ τα τελευταία χρόνια. Μόνο που ο φετινός Ολυμπιακός δεν είναι ίδιος με αυτό που είχαμε συνηθίσει. Είναι διαφορετικός, γίνεται πιο σκληρός και μοιάζει ικανός να κάνει τους πάντες να υποφέρουν. Ειδικά μέσα στο σπίτι του!
