Γιατί το γράφω; Μα στο Σαν Αντόνιο, αυτό που ζήσαμε ήταν απίστευτο. Μέσα στα κτίρια, η θερμοκρασία χαμηλή. Και έξω κουφόβραση. Οι μισοί δημοσιογράφοι, είναι άρρωστοι. Ο γιατρός της ομάδας περισσότερο τρέχει γι’ αυτούς, παρά για τους παίκτες!

Εμείς αντέχουμε, πολεμιστές, αλλά δεν λέμε μεγάλες κουβέντες, γιατί αυτός που κοκορεύεται, πέφτει…τάβλα μια και καλή. Πού είναι ο Λεμπρόν ρε παιδιά; Άντε να τον δούμε; Να δούμε τον «βασιλιά». Αυτόν που τολμούν κάποιοι να τον παρομοιάσουν με τον Τζόρνταν. Εγώ Λέικερς είμαι, δεν πείθομαι… Σούπερ παίκτης και το κυριότερο σούπερ μάρκετινγκ πίσω του! Το νούμερο ένα σε πωλήσεις ειδών, οπότε σεβασμός!

Και δίπλα του ο Σακίλ, που θα δει επιτέλους απέναντί του, τον Σχορτσιανίτη. Ωραία μονομαχία κι αυτή, αλλά ο Ντάνκαν είναι ο καλύτερος ψηλός του κόσμου. Το είπε και ο Σόφο και είχε δίκιο…

Ποιον άλλο ψάχνω και βρω; Μα φυσικά αυτόν που τρία καλοκαίρια, μου έκανε την «ζωή ποδήλατο»! Τον Άντονι Πάρκερ. Και η πρώτη κουβέντα που θα το πω θα είναι: «Καλά ρε παιδάκι μου, τι σου φταίγαμε; Δεν μπορούσες να πεις από την αρχή, δεν θέλω να έρθω;»

Ο Πάρκερ που θα ‘χει αγκαλιές και φιλιά με τον Βούισιτς και τον Χαλπερίν. Θα τους πάει και βόλτα, θα τους δείξει και τα αξιοθέατα. Εντάξει, εδώ γελάμε… Για τους Αμερικανούς το Κλίβελαντ είναι mistake at the lake, δηλαδή το «λάθος στη λίμνη». Αλλά το λένε οι Αμερικανοί αυτό, θέλω να το δω για να κρίνω κι εγώ. Έχουν περίεργα γούστα αυτοί…

Α, μην το ξεχάσω, σαν κύριοι φύγαμε από το Τέξας. Το λεωφορείο μας πήγε στην πίστα, περάσαμε έναν πρόχειρο έλεγχο και μπήκαμε στο τσάρτερ των Λέικερς. Εκεί που κοιμόταν ο Κόμπι, κοιμόταν και ο Διαμαντόπουλος! Τρομάρα μου…

Επιστρέφω στο Κλίβελαντ. Τώρα να σας πω για το ματς δεν ξέρω… Και θέλω να είμαι δίκαιος. Ο Πόποβιτς με χαμόγελο μας υποδέχτηκε, μας γνώρισε όλους, μας έκανε χάι- φάιβ, ο Ντάνκαν και ο Τζινόμπιλι μας χαιρετούσαν, ο Πάρκερ μας αγκάλιαζε. Και στο τέλος, κατέβασαν και λίγο στροφούλες. Αυτοί εδώ, δεν ξέρω…



Αν αγριέψουν, ας βάλει κανάς Άγιος το χέρι του… Πάντως, ο Ολυμπιακός δεν είναι κακός, ούτε είναι ομάδα για λύπηση κόντρα στο ΝΒΑ, ούτε μπορεί να τον μειώσει άνθρωπος. Μια ομάδα που θα την δείτε και θα την κρίνετε. Αλλά κυρίως είναι μια ομάδα που πλέον τρέχει! Που δεν σταματάει, που έχει παίκτες και ρυθμό!

Περισσότερα δεν πρέπει να λέμε, ας περιμένουμε τα επίσημα. Τώρα, σας αφήνω για λίγο, πάω να βρω τον Λεμπρόν, να του εξηγήσω τι χάνει που δεν μπορεί να παίξει στο Σπόρτιγκ, στο Βενετόκλειο, στα Τρίκαλα… Αλλά τι λέω ρε παιδιά; Γι’ αυτόν και το ΣΕΦ και το ΟΑΚΑ, απλά, καλά γηπεδάκια θα του φαίνονται…

Βούισιτς: "Έχουμε τον...Σόφο για τον Σακίλ"

Ο Νίκολα Βούισιτς μίλησε στο SPORT 24 και έδειξε όπως και οι συμπαίκτες του να απολαμβάνουν τις στιγμές. Αφήστε δε, που ως ειδικός της θέσης, έκανε και μια μικρή ανάλυση.

Πρώτα τον ρωτήσαμε, αν προτιμά τον Σακίλ ή τον Ντάνκαν και απάντησε σωστά(κατά την άποψή μας): « Φυσικά τον Ντάνκαν! Χρησιμοποιεί περισσότερο το μυαλό του απ' ό,τι το κορμί του και γι αυτό τον προτιμώ. Είναι κάτι σαν πόιντ γκαρντ για την ομάδα του». Εξάλλου, ο Νίκολα τον Ο’ Νιλ δεν τον φοβάται και το γιατί, το εξηγεί: «Έχουμε κι εμείς τον Σόφο για να αντιμετωπίσουμε τον Σακίλ».

Όσον αφορά το πώς αισθάνονται οι «ερυθρόλευκοι» ο Κροάτης το ανέλυσε πολύ καλά: «Ο,τι και να λέμε, το να παίζει απέναντι σε τέτοιους παίκτες, σε τέτοιους θρύλους του ΝΒΑ είναι μεγάλη υπόθεση. Μεγάλη τιμή για μας. Όλη η ομάδα περιμένει τη στιγμή γι αυτό το σπουδαίο παιχνίδι και θέλουμε να είμαστε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, ώστε να κάνουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε. Να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις ενός αγώνα σαν κι αυτόν με τους Καβαλίερς».



Απέναντι στους Σπέρς δεν τα πήγαν καλά οι «ερυθρόλευκοι» στο ξεκίνημα, αλλά τώρα αισθάνονται υποχρεωμένοι να μην το επαναλάβουν. Για τον Βούισιτς είναι κάτι σαν στοίχημα: « Σίγουρα πρέπει να κάνουμε καλύτερο ξεκίνημα στο παιχνίδι. Ξέρετε για πολλά από τα παιδιά της ομάδας ήταν η πρώτη φορά που έπαιξαν τέτοιο ματς. Με ομάδα ΝΒΑ, σε γήπεδο ΝΒΑ, με κανονισμούς ΝΒΑ. Η ατμόσφαιρα ήταν διαφορετική, ακόμα και οι διαστάσεις ήταν μεγαλύτερες, το τρίποντο πιο μακριά από ό,τι στην Ευρώπη. Δεν είναι εύκολο. Γι αυτό χρειάστηκε λίγος χρόνος μέχρι να προσαρμοστούμε και να δείξουμε τις πραγματικές μας δυνατότητες. Μείναμε από την αρχή πίσω στο σκορ με 20πόντους διαφορά και μετά ήταν δύσκολο να ανατρέψουμε την κατάσταση. Κόντρα στους Καβαλίερς σίγουρα τα πράγματα θα είναι διαφορετικά και θα μπούμε πιο νωρίς στο πνεύμα του αγώνα. Βέβαια δεν είναι και εύκολο παιχνίδι, αντιμετωπίζουμε μια ομάδα που πέρυσι διεκδίκησε τον τίτλο και έχασε μόλις δύο ματς στην έδρα της. Εμείς θα πρέπει να τα δώσουμε όλα και να χρησιμοποιήσουμε πράγματα που θα κάνουμε όλη τη σεζόν. Διότι αυτό θα μας βοηθήσει για τη συνέχεια. Παίζοντας με παίκτες σαν τον Λε Μπρον Τζέιμς και τον Σακίλ Ο' Νιλ σε βοηθάει να αποκτήσεις και αυτοπεποίθηση κι αυτό μπορείς να το εκμεταλλευτείς όταν επιστρέψεις στην Ευρώπη…»

Πώς κερδίζει η λαχτάρα για κάτι ξεχωριστό την κούραση; Ε, υπάρχει και γι’ αυτό τρόπος και το είπε ο Κροάτης σέντερ στον επίλογο της κουβέντας μας: «Υπάρχει κούραση από το ταξίδι, δεν έχουμε καν χρόνο για να κοιμηθούμε, όμως αυτά τα παιχνίδια σου χρησιμεύουν να βελτιωθείς. Είμαστε νέα ομάδα, έχουμε καινούργιους παίκτες και πρέπει να παίζουμε δυνατά φιλικά. Η σεζόν αρχίζει σε μία εβδομάδα, άρα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε όλες τις δύσκολες καταστάσεις»