Και αμέσως μετά μίλησε στο Sport24.gr για όλες τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του...

-Τι είναι πάλι αυτό το Κύπελλο Ανδαλουσίας;

«Μην το γελάτε! Εδώ στη Μάλαγα το παίρνουν πολύ σοβαρά. Πολύ περισσότερο από ό,τι περίμενα. Στο τουρνουά συμμετείχαμε εμείς, η Σεβίλλη και η Γρανάδα. Και είναι πάντοτε ωραίο να κατακτάς ένα κύπελλο, όποιο και αν είναι αυτό»...

-Η Ουνικάχα, πάντως, εμφανίζεται ενισχυμένη σε σχέση με πέρυσι και αυτό εν πολλοίς οφείλεται στην προσθήκη του Τερέλ Μακ Ιντάιρ. Το διαπίστωσες αυτό και στην πράξη;

«Είναι αλήθεια, είμαστε πολύ καλύτεροι από πέρυσι. Εχουμε καταλάβει τη φιλοσοφία του κόουτς Ρενέσες. Οι περισσότεροι είμαστε νέοι και αγωνιζόμαστε έναν χρόνο μαζί, γεγονός που δημιουργεί καλύτερη χημεία. Δεν έγιναν πολλές αλλαγές φέτος και αυτό μας έχει βοηθήσει. Στο γρήγορο στυλ παιχνιδιού οι πολλές αλλαγές δημιουργούν προβλήματα. Φέτος είμαστε πιο κοντρολαρισμένοι και πιο δεμένοι μεταξύ μας. Δεν πήραμε Αμερικανό στο 'δύο', αλλά τον Τρίπκοβιτς, ενώ μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ η παρουσία του Μακ Ιντάιρ».

-Για ένα «τεσσάρι» πρέπει να είναι ευλογία η συνύπαρξη με τον Μακ Ιντάιρ, ο οποίος στα «pick and roll» θεωρείται αυθεντία...

(γελάει) «Η αλήθεια να λέγεται. Οταν έχεις συμπαίκτη τον Τερέλ, είτε είσαι πεντάρι είτε τεσσάρι, ακόμη και τριάρι, έχεις μεγάλη συμμετοχή στο παιχνίδι. Το ευχαριστιέσαι. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είσαι γρήγορος και να μπορείς να το υποστηρίζεις».

-Ποιες είναι οι εφετινές φιλοδοξίες της Ουνικάχα;

«Ο βασικός στόχος είναι η τετράδα. Μετά τα περσινά, όμως, και εννοώ τον τίτλο που κατέκτησε η Κάχα Λαμποράλ με πολύ χαμηλότερο μπάτζετ από την Μπαρτσελόνα, υπάρχει το όνειρο της κατάκτησης του πρωταθλήματος. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει στην ACB. Ολα τα παιχνίδια είναι αμφίρροπα. Αν δεν παίξεις καλά, μπορεί να χάσεις παντού, οπότε αν είσαι σοβαρός ως το τέλος και πιάσεις την καλύτερη απόδοσή σου όταν θα κρίνονται οι τίτλοι, όλα είναι πιθανά. Και πέρυσι, που ήμασταν χειρότεροι από φέτος, τα τρία ματς που χάσαμε από την Μπαρτσελόνα στα πλέι οφ ήταν κλειστά και μπορώ να πω ότι τα χάσαμε από βλακεία. Οπότε, γιατί όχι και το πρωτάθλημα;».

-Δεδομένου ότι το καλοκαίρι ακούστηκαν άπειρα πράγματα για το συμβόλαιό σου με τη Μάλαγα, θα ήθελες να φωτίσεις την αλήθεια;

«Ολο το καλοκαίρι ακούγονταν διάφορα πράγματα, από τα οποία δεν ίσχυε τίποτε. Τον Ιούνιο έγινε μια 15λεπτη κουβέντα με τη διοίκηση του συλλόγου και από τότε δεν έχουμε ξανασυζητήσει. Μου είπαν ότι σε θέλουμε, ότι σε πιστεύει ο προπονητής, ότι το μοντέλο της ομάδας στηρίζεται σε 24χρονους-25χρονους παίκτες. Απλά εξέφρασαν τη σκέψη να επεκτείνουμε τη συνεργασία μας για περισσότερα χρόνια με ελαφρώς μειωμένες αποδοχές, αλλά εγώ ήθελα να παίξω καλά και να μην κάνω επέκταση στο συμβόλαιό μου. Αλλωστε, είμαι σε μια ηλικία, στην οποία δεν υπάρχει λόγος για επέκταση. Η ομάδα είναι ευχαριστημένη από μένα και εγώ από την ομάδα, οπότε συνεχίζουμε».

-Επιστρέφοντας στην Ισπανία, οι προπονητές και οι συμπαίκτες σου σε ρωτούσαν τι ακριβώς συνέβη στην Τουρκία και ο ρόλος σου στην Εθνική ήταν τόσο συρρικνωμένος;

«Η μόνιμη απορία που μου εξέφραζαν ήταν... πώς ήταν οι διακοπές στην Τουρκία! Και ο βοηθός του Ρενέσες με ρώτησε και κάποιοι συμπαίκτες μου, που είχαν παρακολουθήσει τα παιχνίδια της Ελλάδας. Αναρωτιούνταν για ποιο λόγο έγινε αυτό, μήπως συνέβη κάτι, διάφορα».

-Εσύ ποια εξήγηση τους έδινες;

«Δεν μπορούσα και δεν μπορώ να δώσω εξήγηση. Ελεγα σε όλους ότι αυτή ήταν η απόφαση του προπονητή μου. Τι να έλεγα; Οταν είχαμε μιλήσει με τον κόουτς στην προετοιμασία, μου είχε εξηγήσει τον ρόλο που θα είχα. Αλλά στην πορεία είχα εντελώς διαφορετικό ρόλο».

-Ποιος ήταν ο ρόλος σου;

«Ηξερα ότι δεν θα έπαιζα 25 λεπτά, ότι δεν θα ήμουν αυτός που είμαι στη Μάλαγα. Θα έμπαινα μέσα για να παίξω άμυνα στο 'τρία' και στο 'τέσσερα', σε ψηλά τριάρια, σε κοντά τεσσάρια. Στην επίθεση δεν θα έπαιρνα πολλές επιθέσεις, θα ήμουν στη γωνία και θα περίμενα να πάρω κάποιο σουτ. Θα έβαζα έναν αιφνιδιασμό, θα κέρδιζα ένα φάουλ, θα έπαιρνα τα ριμπάουντ. Τέτοια πράγματα, πιο απλά, που δεν με χάλαγαν καθόλου και ίσα – ίσα μου άρεσαν πάρα πολύ. Αλλά, τελικά, δεν έγινε τίποτε από όλα αυτά».

-Πόσο ξένη προς εσένα ήταν η θέση «3», που κλήθηκες να καλύψεις τα δύο τελευταία χρόνια και ενώ στον σύλλογό σου παίζεις κάτι εντελώς διαφορετικό;

«Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να παίζεις σε μια θέση που είναι ξένη προς εσένα και μάλιστα σε ένα Ευρωμπάσκετ ή ένα Μουντομπάσκετ. Με δυσκόλεψε πάρα πολύ, αλλά ειδικά στην Πολωνία, έβαλε ο Θεός το χέρι του και κουτσά στραβά βγήκε. Πέρυσι, έπαιζα 25 και 30 λεπτά στη θέση τρία και μάλιστα σε κρίσιμους αγώνες. Δεν είχα πρόβλημα, όμως, γιατί όπως σας είπα και πριν, έμπαινα μέσα και έκανα απλά πράγματα. Φέτος, δεν έπαιξα, οπότε δεν μπορούμε να το κρίνουμε».

-Πόσο καιρό σου πήρε να ξεπεράσεις τη στενοχώρια και να αφοσιωθείς στη Μάλαγα;

«Δεν το βλέπω έτσι. Περισσότερο στενοχωρήθηκα που δεν πήγαμε καλά ως ομάδα και όχι γιατί δεν έπαιζα εγώ. Ολο το διάστημα της προετοιμασίας ήμασταν πολύ καλοί, αλλά στο τουρνουά δεν παίξαμε τίποτε. Ειλικρινά, δεν μπορώ να πω ότι το καλοκαίρι μου πήγε χαμένο επειδή δεν έπαιξα. Ισα –ίσα όλο αυτό με πείσμωσε και γύρισα στη Μάλαγα αποφασισμένος να δουλέψω σκληρά και με μεγαλύτερη όρεξη».

-Εχεις κατασταλάξει μέσα σου ως προς τους λόγους που οδήγησαν την Εθνική σε αποτυχία;

«Πραγματικά, δεν ξέρω τι έφταιξε. Ηταν σαν να πάθαμε ξαφνικά μπλακ άουτ και σταματήσαμε να παίζουμε».

-Ενα θέμα που συζητήθηκε πολύ ήταν η επιλογή στο παιχνίδι με τη Ρωσία. Ποια είναι η δική σου γνώμη; Το μετανιώσατε εν τέλει;

«Πρώτα πρώτα δεν το κάναμε μόνο εμείς. Συμβαίνει πολύ συχνά και οποιοσδήποτε αν βρισκόταν στη θέση μας, το ίδιο θα έκανε. Και δεύτερον, δεν το κάναμε για να αποφύγουμε την Ισπανία ή την Αμερική, αλλά για να αποφύγουμε το ενδεχόμενο να αντιμετωπίσουμε διαδοχικά και τις δύο. Δεν φοβόμασταν να παίξουμε με κάποια από τις δύο, αλλά ξέραμε ότι θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να παίξεις δύο πολύ καλά παιχνίδια στη σειρά. Αυτό ήταν όλο. Στο ματς με τη Ρωσία, δεν είπαμε πάμε να χάσουμε, αλλά να παίξουμε κάπως πιο χαλαρά και βλέπουμε»...

-Πολλά παιδιά μίλησαν για δηλητήριο που χύθηκε τις ημέρες του Μουντομπάσκετ. Το έγραψε και ο Σπανούλης στο «blog» του, το σχολίασαν και άλλοι συμπαίκτες σου. Εσύ διέκρινες κάτι τέτοιο;

«Εννοείται. Συμφωνώ πάρα πολύ με τον Βασίλη ως προς το δηλητήριο που χύθηκε. Ολος ο κόσμος ασχολήθηκε με το μπάσκετ όταν έγινε το επεισόδιο με τους Σέρβους. Αυτή η ομάδα έχει προσφέρει τόσες χαρές, αλλά δεν είχε δοθεί τέτοια έκταση ούτε για την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ ή της δεύτερης θέση στον κόσμο. Πρώτη φορά είδαμε τόσο ενδιαφέρον από κάποιους να ασχοληθούν με το μπάσκετ τη μια και μοναδική δυσάρεστη στιγμή».

-Ειπώθηκε και κάτι άλλο. Από τον κόουτς Καζλάουσκας, αλλά και από παίκτες. Οτι χύθηκε και οπαδικό δηλητήριο. Οτι ηγέτης της Εθνικής είναι ο Διαμαντίδης ή ο Σπανούλης και διάφορα τέτοια...

«Αυτά τα οπαδικά εγώ τα αγνοώ. Δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα ποτέ των ποτών! Είμαι σίγουρος ότι τα μάθαιναν αυτά ο Μπίλης και ο Μητσάρας και γέλαγαν μαζί. Ούτε μια στο εκατομμύριο δεν μπήκε τέτοιο θέμα στην Εθνική».

-Κάτι τελευταίο. Επεδή φαντάζομαι την ήξερες την απόφαση του Διαμαντίδη να αποχωρήσει από την Εθνική. Στενοχωρήθηκες;

«Ναι, την ήξερα. Και στενοχωρήθηκα γιατί εκτός από σπουδαίος παίκτης, είναι και πολύ καλός φίλος. Ολοι ξέρουμε τι έχει προσφέρει στην Εθνική. Εγώ τον είχα συμπαίκτη δύο χρόνια, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και φέτος στην Τουρκία. Πιστεύω ότι θα είναι απώλεια για όλα τα παιδιά».