Ράις: "Ο κόσμος έκανε τη διαφορά!"

Ο μεγάλος πρωταγωνιστής του Final-4 με τη φανέλα της Μακάμπι, Ταϊρίς Ράις παραχώρησε συνέντευξη στην επίσημη ιστοσελίδα της Euroleague μιλώντας για την παρουσία του κόσμου στο "Mediolanum Forum".

Ο άσος της Μακάμπι, τόνισε πως δεν μπορεί κανείς να κατανοήσει το συναίσθημα να παίζει ένα τέτοιο παιχνίδι με τόσο κόσμο στο πλευρό του, αν δεν το έχει ζήσει.

"Είναι τεράστιο το επίτευγμα τόσο για μένα, όσο και για την ομάδα. Δεν τα παρατήσαμε ποτέ κατά τη διάρκεια της σεζόν και μας ξεπληρώθηκε. Ξέρετε, οι λέξεις δεν μπορούν να εξηγήσουν πως νιώθουμε αυτή τη στιγμή", σχολίασε ο Ταϊρίς Ράις και συμπλήρωσε:

"Ήταν πολλοί άνθρωποι που δεν πίστευαν σε εμάς. Είχαμε εκείνο το βάρος στους ώμους μας. Παίξαμε πργαματικά σκληρά κόντρα στην ΤΣΣΚΑ και χάσαμε δύο πολύ δύσκολα παιχνίδια κόντρα στη Ρεάλ, τα οποία θα έπρεπε να έχουμε νικήσει. Ωστόσο, σε όλες τις καταστάσεις, οι άνθρωποι πηγαίνουν με τα φαβορί και δεν δίνουν στα αουτσάιντερ κάποια ευκαιρία.

Σε ερώτηση για τον ημιτελικό κόντρα στους Ρώσους, επισήμανε: Απλά κλειδωθήκαμε και συγκεντρωθήκαμε στο μάξιμουμ. Όλοι βάλαμε το κεφάλι κάτω και καταλάβαμε ότι για να ξεπεράσουμε το μειονέκτημα μας κόντρα στην ΤΣΣΚΑ έπρεπε να κολλήσουμε όλοι μαζί".

Αρκετές μέρες μετά και δεν μπορεί ακόμα να το πιστέψει... "Πως να το περιγράψω; Είναι το πιο απίστευτο συναίσθημα που είχα ποτέ στη ζωή μου. Το να βάλω το νικητήριο καλάθι, ειδικά εκείνη τη στιγμή. Πήρα την μπάλα, κοίταξα το ρολόι και πήρα το σουτ. Σε εκείνο το σημείο πρέπει να συμφωνήσεις με την κατάσταση και να πας μπροστά αντί να περιμένεις.

Δεν είχαμε άλλη επιλογή. Είχαμε το κοινό μας - περίπου 10 με 12 χιλιάδες κόσμου που μας έδιναν δύναμη. Είχαμε όλα τα πλεονεκτήματα εναντίον μας και ήταν καταπληκτικό αυτό που κάναμε, δεν το έκανα μόνος μου. Σταματήσαμε όταν έπρεπε, πήραμε τα ριμπάουντ και τελειώσαμε το παιχνίδι βάζοντας πολύ μεγάλες ελεύθερες βολές".

Σε ερώτηση για το αν ήταν προληπτικός, φορώντας το T-Shirt με τη φράση "Δείξε μου, μην μου λες" και την ίδια κορδέλα αναφέρθηκε στο περιστατικό που του έπεσε: (Γελάει) "Έπεσε! Έπρεπε να πάω πισω και να την βάλω ξανά αμέσως. Ποτέ δεν παίζω χωρίς αυτήν. Ουσιαστικά, έπαιξα δύο παιχνίδια χωρίς αυτήν μέσα στη σεζόν και αυτή ήταν η πρώτη φορα που το έκανα στη ζωή μου. Πρέπει να την έχω μαζί μου για να κάνω τη δουλειά μου στο παρκέ".

Δεν μπορώ να εξηγήσω τη βοήθεια που μας έδωσε ο κόσμος. Είναι κάτι που πρέπει να βρίσκεσαι εκεί για να το κατανοήσεις και να αντιληφθείς το συναίσθημα. Όταν περπατάς στη Νόκια Αρίνα, ή βλέπεις 150.000 άτομα στους πανηγυρισμούς, είναι κάτι που δεν περιμένεις ποτέ να δεις στη ζωή σου. Είναι δύσκολο να εξηγήσεις πόσο υπέροχο είναι αυτό το συναίσθημα".