Ράμπις: Μισούσα τους Σέλτικς

Το μίσος ανάμεσα στους Λέικερς και τους Σέλτικς, ειδικά τη δεκαετία του 80, ήταν το βασικό συστατικό της βεντέτας ανάμεσα στις δύο ιστορικότερες ομάδες του ΝΒΑ. Η Βοστώνη των 17 πρωταθλημάτων και το Λος Αντζελες των 15.

Οι πρωταθλητές Σέλτικς του 2008, με τους πρωταθλητές Λέικερς του 2009. Το ζευγάρι των φετινών τελικών του ΝΒΑ, που ξεκινούν τα ξημερώματα της Παρασκευής στο “Στέιπλς Σέντερ”, παραμένει all time classic.

Ο νυν προπονητής των Τίμπεργουλβς και οχτάκις πρωταθλητής με τους Λέικερς (τις μισές ως παίκτης τις άλλες ως βοηθός του Φιλ Τζάκσον) Κερτ Ράμπις εξηγεί αποκλειστικά στο Sport24.gr πόσο σημαντική είναι για το ΝΒΑ η αντιπαλότητα Βοστώνης- Λος Αντζελες.

Για τους παίκτες των Σέλτικς ο Ράμπις ήταν ο πιο… βρώμικος παίκτης στην ομάδα των Λέικερς που έφερε το Showtime στο μπάσκετ, διά χειρός Μάτζικ Τζόνσον. Ο Ράμπις προτιμά τον χαρακτηρισμό “σκληρός”: “Ξέρω τι έλεγαν τότε. Οτι δήθεν είμαι βρώμικος και άλλα τέτοια. Εγώ απλά πατούσα στο παρκέ και κοιτούσα να εκμεταλλευτώ κάθε δευτερόλεπτο. Να βουτήξω στην εξέδρα για να κυνηγήσω μια μπάλα. Να κάνω ένα σκληρό φάουλ, για να στείλω το μήνυμα στους αντιπάλους. Οτιδήποτε θα έδινε υπεροχή αγωνιστική ή ψυχολογική στην ομάδα μου”.

Είναι ιστορική η συμπλοκή του με τον Κέβιν ΜακΧέιλ των Σέλτικς στους τελικούς του 1984. O Ράμπις έφυγε στον αιφνιδιασμό, με τον πάουερ φόργουορντ της Βοστώνης, να του κάνει κεφαλοκλείδωμα και να τον πετάει στις εξέδρες.

Ο Ράμπις προσπάθησε ν’ ανταποδώσει μόλις σηκώθηκε, αλλά τον ηρέμησε ο Λάρι Μπερντ. Τα θυμάται 26 χρόνια αργότερα και γελάει: “Να σου πω κάτι; Αυτό ήταν ένα πολύ σκληρό κι επικίνδυνο φάουλ. Ηρθε από πίσω μου την ώρα που ετοιμαζόμουν για λέι απ. Τρελλάθηκα μόλις έπεσα στο παρκέ. Ολες οι σειρές των τελικών που παίξαμε με τους Σέλτικς ήταν σκληρές. Αφήναμε τα πάντα στο παρκέ. Νιώθαμε πως κατεβαίναμε στον πόλεμο”.

Έχει δίκιο; Ιδού τι είχε γίνει:

Μισούσα τους Σέλτικς και το Μπόστον Γκάρντεν!

Μέχρι και σήμερα ο Ράμπις παραδέχεται πως μισεί τους Σέλτικς: “ Ποτίστηκα με το μίσος για τους Σέλτικς και τη Βοστώνη. Ειδικά εκείνη την εποχή δεν θέλαμε να τους βλέπουμε να χαμογελούν. Αν έβλεπα κάποιον παίκτη τους στο πεζοδρόμιο να περπατάει και ήμουν με το αυτοκίνητο, είμαι βέβαιος ότι θα πατούσα το γκάζι για να τον πατήσω. Δεν είχαμε πολλά πολλά μεταξύ μας. Τυπικές χειραψίες πριν και ίσως μετά τους αγώνες και αυτό ήταν όλο. Πλέον δεν είναι έτσι”.

Ο προπονητής της Μινεσότα, που βρέθηκε στην Ελλάδα και παρακολούθησε τον δεύτερο τελικό ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ, παραλλήλισε την ατμόσφαιρα στο θρυλικό “Μπόστον Γκάρντεν” μ’ εκείνη που έζησε την Κυριακή στο Νέο Φάληρο: “ Μισούσα να παίζω στο “Μπόστον Γκάρντεν”. Εκανε τόση ζέστη. Ενιωθες ότι θα πάθεις ασφυξία. Και ο κόσμος τους; Μας μισούσε με τρέλα. Αν βγάλεις τ’ αντικείμενα, τις κροτίδες και τις φωτοβολίδες, η ατμόσφαιρα παρέπεμπε σ’ εκείνη του αγώνα που παρακολούθησα ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Εμείς στο “Φόρουμ” είμαστε πιο ήσυχοι. Είναι αλλιώς το Χόλυγουντ και η καλιφόρνια γενικότερα. Πιο χαλαρά τα πράγματα. Χωρίς φυσικά να λείπει ο ενθουσιασμός”.

Τώρα το μίσος ξεθώριασε. Δεν έχει καμία σχέση μ’ εκείνης της εποχής. Ο Ράμπις δεν χρειάστηκε καν να περιμένει τους τελικούς του 2008, όταν οι μισητοί αντίπαλοι βρέθηκαν και πάλι αντιμέτωποι, μετά από δύο δεκαετίες, για να διεκδικήσουν το τρόπαιο: “Πολλοί παίκτες μιλούν μεταξύ τους, ανταλάσσουν μηνύματα. Είναι πιο κοντά. Το καταλαβαίνω απολύτως. Δεν υπάρχει η παράνοια της δεκαετίας του 80. Εγώ τότε απορούσα πως ο Μάτζικ και ο Μπερντ ήταν φίλοι, γιατί μέσα στο παρκέ ήθελε ο ένας να σκοτώσει τον άλλο”.

Magic Vs Bird

Βέβαια η αντιπαλότητα των Σέλτικς με τους Λέικερς στηρίχθηκε σε δύο από τους μεγαλύτερους παίκτες όλων των εποχών. Τον Μάτζικ Τζόνσον και τον Λάρι Μπερντ. Ο Ράμπις εξηγεί: “Αυτοί οι δύο τύπου άλλαξαν την ιστορία του ΝΒΑ. Ανέβασαν το ενδιαφέρον του κόσμου κατακόρυφα. Ηταν τόσο σπουδαίο για το κοινό να βλέπει δύο μαχητές να πολεμούν κάθε βράδι. Εχω την εντύπωση πως ο ένας παρακινούσε τον άλλον κι έτσι έφτασαν σε δυσθεώρητα ύψη σπουδαιότητας. Ο Μάτζικ είχε ανάγκη τον Μπερντ και το αντίστροφο”.

Τώρα ο Ράμπις βλέπει μία ανάλογη κόντρα, σε μικρότερη φυσικά κλίμακα, ανάμεσα στον Κόμπι Μπράιαντ των Λέικερς και τον Πολ Πιρς των Σέλτικς: “Ο Κόμπι και ο Πολ Πιρς αποτελούν την ψυχή της κάθε ομάδας. Είναι δύο περήφανοι παίκτες που σιχαίνονται να χάνουν. Αληθινοί νικητές, που μπορούν ν’ ανατρέψουν από μόνοι τους τη ροή ενός αγώνα. Για μένα είναι αυτή τη στιγμή οι πιο προικισμένοι παίκτες στο ΝΒΑ”.

'Οσο για τις διαφορές ανάμεσα στον τότε προπονητή του, Πατ Ράιλι και του Φιλ Τζάκσον, με τον οποίο συνεργάστηκε ως βοηθός, ο Ράμπις είναι απόλυτος: “Εχουν διαφορά όπως η μέρα με τη νύχτα στη φιλοσοφία. Είναι όμως ακριβώς ίδιοι στο πόσο θέλουν να νικούν. Απλά ο Ράιλι ήταν πιο ενθουσιώδης κι εκδηλωτικός, ενώ ο Φιλ είναι πιο ήρεμος και χαλαρός. Αμφότεροι είναι πάντοτε προετοιμασμένοι για κάθε αγώνα και τους αρέσει να δίνουν πρωτοβουλίες στους παίκτες τους”.

Θυμηθείτε τους για λίγο:

Θα το πάρει ο Κόμπι

Δεν θα μπορούσε ο Κερτ Ράμπις να μη δώσει τα προγνωστικά του για τη σειρά των τελικών. Εννοείται πως δίνει φαβορί τους Λέικερς. Οχι για συναισθηματικούς αλλά για αγωνιστικούς λόγους: “ Δε νομίζω πως ο Κόμπι θ’ αφήσει να πάει χαμένη η ευκαιρία της κατάκτησης του πέμπτου πρωταθλήματος της καριέρας του. Θα φτάσει σε πρωταθλήματα τον Μάτζικ και θα θέλει άλλο ένα για να ισοφαρίσει τον Μάικλ Τζόρνταν. Επαιξε τρομερά τόσο στους ημιτελικούς όσο και στους τελικούς της Δύσης. Δεν έχει ξεχάσει πως χάσαμε το πρωτάθλημα το 2008. Ούτε την ταπεινωτική ήττα στο “Γκάρντεν” στον τελικό που έκρινε τον τίτλο. Γενικώς οι Λέικερς είναι πιο πλήρεις και θα έχουν τον πρώτο λόγο, απέναντι σε μία ομάδα που δεν θα μπορούσε να βρεθεί στους τελικούς με καλύτερο μομέντουμ”.

Και ένα βίντεο από τις φετινές μονομαχίες