Το παιχνίδι του Κολοσσού Ρόδου με τον Πανελευσινιακό δεν ήταν σαν όλα τα άλλα για τον Άγγελο Τσάμη. Ο λόγος απλός: το απόγευμα του Σαββάτου (1/11) "έσπασε" το ρεκόρ του Αντώνη Ασημακόπουλου και "σκαρφάλωσε" στην κορυφή της λίστας των συμμετοχών με τη φανέλα των Ροδιτών, στην Α1. Έξι χρόνια μετά το πρώτο του παιχνίδι με τους "θαλασσί" (απέναντι στην... ΑΕΚ, όπου σημείωσε 12 πόντους.

Η πιο φυσιολογική ερώτηση που θα μπορούσε να του κάνει κάποιος είναι αν γνώριζε πριν το παιχνίδι για το... οσονούπω ρεκόρ. Η απάντηση είναι "όχι". Κι ο ίδιος ακόμη το έμαθε το πρωί της Κυριακής (2/11), αρκετές ώρες μετά τη στιγμή που "έγραψε ιστορία". Και θα συνεχίσει να γράφει, αφού δύσκολα θα φύγει από το "σμαραγδένιο νησί". Ή τουλάχιστον, δεν πρόκειται να το κουνήσει μέχρι το προσεχές καλοκαίρι, οπότε και λήγε το συμβόλαιό του".

" Κάποιες φορές οι περισσότεροι παίκτες ψάχνουν την Ιθάκη τους. Η δική μου Ιθάκη είναι η Ρόδος. Τα περισσότερα χρόνια της καριέρας μου στην Α1 τα έχω περάσει εδώ. Η καριέρα και το όνομά μου έχουν συνδεθεί με αυτή την ομάδα. Όταν έμαθα πως ξεπέρασα τον Αντώνη (Ασημακόπουλο) σε συμμετοχές, χάρηκα και μου έδωσε κίνητρο για να συνεχίσω εδώ", ήταν η πρώτη ατάκα του Άγγελου Τσάμη, μιλώντας στο Sport24.gr για τη βραδιά που έγινε ρέκορντμαν συμμετοχών.

Η ερώτηση που ακολούθησε, φυσιολογική. "Σκέφτεσαι να κλείσεις στον Κολοσσό την καριέρα σου;". Όσο για την απάντηση; " Δεν το σκέφτομαι αυτή τη στιγμή. Θα το ήθελα πολύ, αλλά δεν το σκέφτομαι ακόμα αυτό. Δεν ξέρω τι θα συμβεί αύριο, μεθαύριο. Είμαι 33 ετών και πιστεύω ότι έχω κάποια ακόμη χρόνια ποιοτικού μπάσκετ. Αν με ρώταγε κανείς αν θα ήθελα να κλείσω εδώ την καριέρα μου, προφανώς και θα του έλεγα "ναι", αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος γι αυτό".

Αμέσως μετά γύρισε τον χρόνο πίσω στο καλοκαίρι του 2008. Τότε που " προερχόμουν από έναν τραυματισμό με την ΑΕΚ και έψαχνα αγωνιωδώς μια ομάδα να με θελήσει στο ρόστερ της. Υπήρχαν αρκετές προτάσεις ομολογουμένως, αλλά προτίμησα τον Κολοσσό γιατί μου άρεσε η ομάδα και το περιβάλλον. Η ποιότητα ζωής και όλα τα υπόλοιπα. Ποτέ δεν περίμενα όμως πως θα μείνω τόσο πολύ. Έξι χρόνια", θυμάται ο Άγγελος Τσάμης.

Ενώ συνέχισε: " Την πρώτη χρονιά που ήρθα στη Ρόδο είχα συμβόλαιο 1+1, αλλά στη μέση της χρονιάς, η διοίκηση μου προσέφερε νέο διετές συμβόλαιο. Τότε πηγαίναμε πολύ καλά με τον κόουτς Σφαιρόπουλο στον πάγκο, και γι αυτό θεώρησα σωστό να μείνω στην ομάδα για ακόμη έναν χρόνο".

Άγγελος σημαίνει Κολοσσός. Και το αντίστροφο. Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς. Τόσα χρόνια στο νησί, άλλωστε οι "δεσμοί" έχουν γίνει ακόμα πιο ισχυροί. " Με τιμά το γεγονός πως ακούω ότι το όνομά μου έχει συνδεθεί με τον Κολοσσό, και το αντίστροφο. Ακόμα και τώρα που είναι νωρίς για να κλείσω την καριέρα μου, όταν ακούγεται το όνομά μου όλοι μιλάνε για τον Κολοσσό. Έχω μεγαλώσει με την ομάδα", αναφέρει ο ίδιος, για να απαντήσει αναφορικά στο τι θα απαντούσε στο παιδί του αν (στο μέλλον) τον ρώταγε τι έχει να θυμάται από τη Ρόδο:

" Ευτυχώς η αρραβωνιαστικιά μου είναι από τη Ρόδο (γελάει), οπότε προφανώς θα έχουμε άμεση σύνδεση με το νησί. Ως εκ τούτου, παιδί θα τα γνωρίζει όλα από νωρίς. Θα ξέρει ακριβώς τι σημαίνει για μένα η Ρόδος. Ότι είναι ένα νησί που ζει γι αυτή την ομάδα".

Λιμόζ, όπως λέμε Κολοσσός

Η μοναδική περίοδος που "κόπηκαν" (προς στιγμήν) οι δεσμοί του με τη Ρόδο, ήταν η χρονιά που αποφάσισε να μετακομίσει στη Γαλλία, για λογαριασμό της Λιμόζ. Μιας ομάδας που -στο μυαλό και την καρδιά του- μοιάζει με τον Κολοσσό. Ο λόγος δεν είναι άλλος από την αγάπη που εισέπραξε από όλους, αλλά και το οικογενειακό κλίμα που συνάντησε. Γι αυτό και διατηρεί ακόμα επαφές με μέλη της ομάδας.

" Έχω πολύ καλές σχέσεις με όλους. Μιλάω ακόμα με κάποια παιδιά, ιδιαίτερα με τον Μπουνγκού Κολό, ενώ έχω ακόμη επαφές με τον τιμ μάνατζερ και τους φιλάθλους", σχολίασε αρχικά, για να μιλήσει στη συνέχεια για την επιστροφή του ιστορικού συλλόγου στην Ευρωλίγκα: " Ούτως ή άλλως ο στόχος και ο σκοπός της Λιμόζ ήταν να ξαναγίνει μεγάλη. Χαίρομαι που έφτασε σε αυτό το σημείο. Ήταν μία μεγάλη εμπειρία για μένα. Δυστυχώς είχα έναν τραυματισμό", σχολιάζει.

Στο τέλος όμως επέστρεψε εκεί... που ανήκει. Στην αγαπημένη του Ρόδο. Δεν υπήρχε περίπτωση άλλωστε, να πάει αλλού. Σε αυτό ήταν σαφής: " Όταν έφυγα από τη Λιμόζ, οι άνθρωποι του Κολοσσού με προσέγγισαν άμεσα. Δεν χρειάστηκε καν να βγω στην αγορά για να ψάξω για ομάδα. Η συμφωνία έκλεισε μέσα σε λίγες ημέρες. Δεν το σκέφτηκα να πάω σε άλλη ομάδα, όταν μου έγινε πρόταση. Δεν υπήρχε λόγος...".

Με δύο πατρίδες

Αν κανείς επιχειρήσει να του θέσει το δίλημμα "Πάτρα ή Ρόδος", δεν πρόκειται να λάβει σαφή απάντηση. Αιτία δεν είναι ότι θέλει να το παίξει διπλωμάτης, όσο ότι αγαπά εξίσου τα δύο μέρη. Στο πρώτο γεννήθηκε και μεγάλωσε (για την ακρίβεια στην Κάτω Αχαγιά), στο δεύτερο έζησε μερικές από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής του. Επαγγελματικά και προσωπικά.

Γι αυτό και εξηγεί πως " έχω δυο πατρίδες. Αυτό το ένιωθα από την πρώτη στιγμή που ήρθα στη Ρόδο. Αγαπώ και τις δύο πόλεις ιδιαίτερα", ενώ στην ερώτηση για το τι θα κάνει όταν γίνει μπαμπάς, έκλεισε λέγοντας: "Μάλλον θα δέσουμε και στην Πάτρα και στη Ρόδο. Αν μπορέσουμε να μοιράζουμε τον χρόνο μας στα δύο μέρη, θα ήταν το ιδανικό".