Ο Ρικ Πιτίνο τα έχει ζήσει όλα: Την αποθέωση, την κατακραυγή, την χαρά, την λύπη. Έχει κοινό που τον λατρεύει και ανθρώπους που λατρεύουν να τον μισούν. Η συμφωνία του με τον Παναθηναϊκό οδήγησε σε αντίστοιχες αντιδράσεις από αυτές τις δύο ομάδες ανθρώπων.

Υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι ξεκάθαρα στην περίπτωση του Hall of Famer κόουτς. Ένα από αυτά είναι πως πρόκειται για έναν ζωντανό θρύλο του Παγκόσμιου μπάσκετ. Από όποια πλευρά και να το εξετάσει κανείς, ο έμπειρος τεχνικός έχει αφήσει το σημάδι του στο άθλημα. Είτε με καλό, είτε με άσχημο τρόπο.

Η καριέρα του Πιτίνο είναι θρυλική. Οι επιτυχίες του εντός του παρκέ, όπου μεταξύ άλλων είναι ο πρώτος τεχνικός που κατέκτησε τον τίτλο του NCAA με δύο διαφορετικές ομάδες (Κεντάκι και Λούιβιλ, αν και ο δεύτερος τίτλος ακυρώθηκε) έχουν μείνει στην ιστορία και τον οδήγησαν μέχρι το Hall of Fame. Οι τακτικές που φέρεται να ακολούθησε έξω από αυτό τα τελευταία χρόνια και περιλαμβάνουν παροχές κάθε είδους σε παίκτες για να επιλέξουν το Κολέγιο που προπονούσε (Λούιβιλ) έχουν επίσης καταγραφεί. Ο θρυλικός προπονητής έφτασε να θεωρείται από παράδειγμα, σε... παράδειγμα προς αποφυγή. Ο ίδιος θεωρεί ότι έχει γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος. Η εικόνα του δέχθηκε ισχυρά πλήγματα και ούτε καν το βιβλίο που εξέδωσε με τίτλο “Pitino: My Story”, δηλαδή “Πιτίνο: Η ιστορία μου” δεν τον βοήθησε να αλλάξει αυτό.

Ο Πιτίνο είναι μία από τις ισχυρότερες προσωπικότητες στην ιστορία του Αμερικανικού μπάσκετ. Υπάρχουν πάνω από 30 προπονητές και βοηθοί προπονητών που έχουν περάσει από το ΝΒΑ και έχουν θητεύσει δίπλα του, υιοθετώντας την φιλοσοφία του. Αυτό λίγο-πολύ τα λέει όλα για το πόσο έχει επηρεάσει το άθλημα. Ποιος όμως είναι ο Ρικ Πιτίνο;

ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΟ ΒΕΛΤΙΣΤΟ ΑΠΟ ΤΟ... ΤΙΠΟΤΑ

Για να καταλάβει κανείς ποιος είναι ο Ρικ Πιτίνο, πρέπει αρχικά καταλάβει ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο μίας άλλης, πιο σκληρής εποχής. Μίας εποχής που ο προπονητής ήταν το Α και το Ω μίας ομάδας. Ο θρυλικός κόουτς πάντα ακολουθούσε τον δικό του δρόμο και είχε αυτή την απαίτηση από τους παίκτες του. Έχει πάντα αδιαπραγμάτευτες αρχές, σε βαθμό που γίνονται εμμονές. Ανάλογα με το πόσο τον συμπαθούσε κάποιος, μπορούσε να τον χαρακτηρίσει είτε χαρισματικό, είτε... εμμονικό.

AP Photo/Nick Lisi, File

Όσο και αν τον συμπαθεί ή τον αντιπαθεί κάποιος όμως, ένα πράγμα είναι που δεν αμφισβητείται στην περίπτωσή του: Ο Πιτίνο έπαιρνε πάντα – σε επίπεδο NCAA – το βέλτιστο από το... τίποτα. Δεν είχε σημασία ποιους παίκτες είχε στο ρόστερ του και πόσο ανώτερος ήταν – στα χαρτιά – ο αντίπαλός του. Η ομάδα του θρυλικού προπονητή θα έβρισκαν πάντα τον τρόπο να τους κάνουν την ζωή δύσκολη.

Ξεκινώντας από το Κολέγιο της Βοστώνης και πηγαίνοντας στο Πρόβιντενς, το Κεντάκι και μετά το Λούιβιλ, ο Πιτίνο πάντα παρουσίαζε στο παρκέ μία ομάδα μαχητών. Οι παίκτες ήταν οι στρατιώτες του και αυτός ο στρατηγός. Οι ομάδες του ήταν πειθαρχημένες και έφερναν αποτέλεσμα. Τόσο απλά.

ΣΚΛΗΡΟΣ, ΑΠΟΛΥΤΟΣ, ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΣ, ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΣ

Την πορεία του Ρικ Πιτίνο ακολουθούν πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες από την δεκαετία του 70' ακόμα που ξεκίνησε την προπονητική. Κάποιες έχουν φτάσει στα όρια του θρύλου. Όσο ακραίες και αν ακούγονται όμως, οι περισσότερες είτε είναι αληθινές, είτε είναι... πιστευτές και περιγράφουν σε μεγάλο βαθμό το στυλ του.

Ο Πιτίνο φημιζόταν για τις ακραίες τακτικές και τιμωρίες στους παίκτες του. Μέχρι να το απαγορεύσει το NCAA οργάνωνε διπλές προπονήσεις στις ομάδες του και τριπλές τα σαββατοκύριακα. Μπορεί να υποχρέωνε την ομάδα του να κάνει μία άσκηση που περιελάμβανε ένα αριστερό λέι-απ για... μία ώρα μέχρι η άσκηση να βγει τέλεια. Αυτό όμως δεν ήταν τίποτα μπροστά σε μία τιμωρία που συνήθιζε να επιβάλλει κάποτε στους παίκτες του στο Κολέγιο της Βοστώνης όταν έκαναν ένα λάθος: Τους έβαζε όλους να στέκονται σε μία ευθεία σε θέση άμυνας και να κρατάνε από ένα τούβλο σε κάθε χέρι, μένοντας έτσι για ένα λεπτό, ονομάζοντας την άσκηση “a minute on the bricks”! Φαίνεται εύκολο. Φαίνεται απλό. Αν το κάνεις όμως αυτό 10 φορές σε κάθε προπόνηση μάλλον είναι κουραστικό...

ΠΙΕΣΗ, ΠΙΕΣΗ, ΠΙΕΣΗ...

Το NCAA είναι το πρωτάθλημα του... full court press, δηλαδή της πίεσης σε όλο το γήπεδο. Ο Πιτίνο είναι ένας από τους λόγους που αυτό έχει γίνει κανόνας, αφού ο τρόπος που αμύνονταν οι ομάδες του έφτασε στο σημείο να διδάσκεται σε σεμινάρια. Το ίδιο ίσχυσε ακόμα και για τον τρόπο που πρέπει κάποιος να σπάσει αυτή την πίεση σε όλο το γήπεδο.

Οι εντολές ήταν πολλές και συγκεκριμένες. Ο Πιτίνο απαιτούσε από τους παίκτες του να ακολουθούν το πλάνο του στην εντέλεια. Κάθε λάθος ήταν ασυγχώρητο και είχε συνέπειες. Αυτός είναι ο λόγος που πέτυχε στο NCAA έχοντας στα χέρια του ανά διαστήματα μέτρια ρόστερ με τριτοετείς και τεταρτοετείς παίκτες που δεν πήγαν ποτέ στο ΝΒΑ, κερδίζοντας ομάδες που είχαν παίκτες που αργότερα έγιναν σταρ στο ΝΒΑ. Και αυτός ήταν ο λόγος που απέτυχε στο ΝΒΑ.

ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΝΒΑ ΓΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ TOY ΝCAA

H τετραετία 1997-2001 αποτελεί κηλίδα στην προπονητική καριέρα του Πιτίνο. Ήταν η τετραετία που έδειξε στον κόσμο τις αδυναμίες του και, κυρίως, την αδιαπραγμάτευτη φύση του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, καλό ή κακό. Ήταν η τετραετία που βρέθηκε στους Σέλτικς ως Πρόεδρος και προπονητής, με τους “Κέλτες” να του ζητούν να τους σώσει, προσφέροντάς του 10ετές συμβόλαιο αξίας σχεδόν 50 εκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό όμως δεν συνέβη ποτέ.

Ο Πιτίνο δεν μπόρεσε ποτέ να προσαρμοστεί στο ΝΒΑ. Οι αρχές του μπορεί να οδηγούσαν σε επιτυχίες στο επίπεδο του NCAA όταν έδινε εντολές ως στρατηγός σε στρατιώτες, αλλά στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου οι σταρ είναι οι παίκτες και όχι ο προπονητής. Ο Πιτίνο το έμαθε αυτό με τον άσχημο τρόπο, με τους παίκτες του να αρνούνται να δεχθούν την σκληρή φιλοσοφία του, τις άμυνες σε όλο το γήπεδο σε όλη την διάρκεια του αγώνα για μία ολόκληρη σεζόν, τις φωνές του.

Αυτό που έχει μείνει στην ιστορία πάντως δεν είναι άλλο από ένα θρυλικό ξέσπασμα του Πιτίνο μετά από μία ήττα από τους Ράπτορς με buzzer-beater του Βινς Κάρτερ τον Μάρτιο του 2000, όταν είπε: “ Κοιτάξτε να δείτε, ο Λάρι Μπερντ δεν πρόκειται να περάσει από αυτή την πόρτα, ο Κέβιν Μακχέιλ δεν πρόκειται να περάσει από αυτή την πόρτα, ο Ρόμπερτ Πάρις δεν πρόκειται να περάσει από αυτή την πόρτα. Και αν περιμένετε να τους δείτε, θα έχουν ασπρίσει τα μαλλιά τους και θα είναι γέροι. Εμείς είμαστε μία νεανική, εντυπωσιακή ομάδα που δουλεύει σκληρά για να βελτιωθεί. Ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει, αλλά όσο πιο σύντομα αντιληφθεί ότι αυτοί οι τρεις παίκτες δεν θα έρθουν σύντομα, τόσο καλύτερα θα είναι τα πράγματα για την πόλη, επειδή αυτοί οι νεαροί παίκτες τα δίνουν όλα... Μόνο αν είστε θετικοί θα ανατραπούν τα δεδομένα. Αν νομίζετε ότι θα είμαι αρνητικός κάνετε λάθος. Αν το πιστεύετε αυτό, τότε έχετε τον λάθος άνθρωπο να ηγείται αυτής της ομάδας”.

Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ

Στα 66 του χρόνια, ο Πιτίνο αποφάσισε για πρώτη φορά στην καριέρα του να αναλάβει τις τύχες ενός συλλόγου εκτός ΗΠΑ. Ο ίδιος είχε δηλώσει μερικούς μήνες μετά την αποτυχία του στους Σέλτικς ότι “ ίσως δεν είμαι καλός για τις επαγγελματικές ομάδες”. Ο ίδιος είχε επίσης δηλώσει πριν μερικούς μήνες ότι, με τις ομάδες του ΝΒΑ να απορρίπτουν την περίπτωσή του μετά το σκάνδαλο του Λούιβιλ, είχε τελειώσει με την προπονητική. Ο Παναθηναϊκός όμως φαίνεται ότι του έδωσε το κίνητρο για να αλλάξει γνώμη.

Ο Πιτίνο θεωρεί ότι η επιτυχία είναι η επιλογή. Ότι η σκληρή δουλειά είναι ο μόνος δρόμος προς την επιτυχία. Η φιλοσοφία του είναι αδιαπραγμάτευτη. Οι αρχές του το ίδιο. Μένει να φανεί πλέον αν αυτός ο ζωντανός θρύλος του Παγκόσμιου μπάσκετ έχει ακόμα κίνητρο και, κυρίως, αν μπορεί να εμπνεύσει τους παίκτες του Παναθηναϊκού για να τον ακολουθήσουν.

Κεντρική φωτογραφία: AP Photo/Nick Lisi, File