Η περίοδος που ο Ρικ Πιτίνο βρέθηκε στον πάγκο των Μπόστον Σέλτικς δεν ήταν η καλύτερη της καριέρας του. Σίγουρα άφησε καλύτερο στίγμα σε σχέση με όσα προηγήθηκαν στη Νέα Υόρκη (1987-'89), όπου δοκίμασε για πρώτη φορά ως head coach στο ΝΒΑ, πλην όμως το διάστημα από το 1997 έως το 2001, οπότε κι ηγήθηκε των Κελτών, δεν λογίζεται ως μία από τις πιο λαμπρές περιόδους της προπονητικής του πορείας.

Την Κυριακή 1 Μαρτίου συμπληρώνονται είκοσι (20) χρόνια από το ξέσπασμά του στην press conference του TD Garden, λίγα λεπτά μετά την εντός έδρας ήττα από τους Τορόντο Ράπτορς χάρη στο καλάθι του Βινς Κάρτερ. Ένα ξέσπασμα που εξακολουθεί να μνημονεύεται από δημοσιογράφους και αναλυτές στις ΗΠΑ, ακόμη και σήμερα. "Ο Λάρι Μπερντ δεν πρόκειται να περάσει αυτή την πόρτα, ο Κέβιν ΜακΧέιλ δεν πρόκειται να περάσει αυτή την πόρτα, ο Ρόμπερτς Πάρις δεν πρόκειται να περάσει αυτή την πόρτα. Κι αν το κάνουν θα είναι γέροι και με γκρίζα μαλλιά" είχε πει ο Ρικ Πιτίνο, όντας εμφανώς εκνευρισμένος.

Με αφορμή τη συμπλήρωση είκοσι ετών από εκείνο το βράδυ, το Athletic έκανε αναδρομή στην εποχή που ο προπονητής του Παναθηναϊκού βρέθηκε στον πάγκο της Βοστώνης. Μία τετραετία που εξελίχθηκε πολύ χειρότερα απ' ότι ήθελε ο ίδιος, μία τετραετία που έγραφε τον επίλογο της παρουσίας του σε πάγκο ομάδας του ΝΒΑ.

Η αναδρομή γίνεται με τη βοήθεια του Άντουαν Γουόκερ (παίκτης των Σέλτικς από το 1996 έως το 2as003), του Ντάνα Μπάρος (παίκτης των Σέλτικς από το 1995 έως το 2000), του Τόνι Μπατί (παίκτης των Σέλτικς από το 1998 έως το 2003), όπως επίσης των Τζάκι ΜακΜάλαν, Πίτερ Μέι και Μάικλ Χόλεϊ (δημοσιογράφοι της Boston Globe).

Δεδομένου ότι γίνεται αναφορά σε μια εποχή όχι τόσο... λαμπρή στην ιστορία της Βοστώνης, οι αναφορές στο κείμενο δεν είναι οι πιο κολακευτικές για τον προπονητή του Παναθηναϊκού. Από τα ξεσπάσματά του σε ομιλίες προς τους παίκτες μέχρι την επιμονή του στην σκληρή προπόνηση που επέφερε κούραση, κι από τα σκληρά λόγια που χρησιμοποιούσε ουκ ολίγες φορές μέχρι τις συνεχείς αλλαγές που έκανε στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας.

Πάνω σε αυτό το τελευταίο, στέκεται για αρχή το Atletic. "Όταν ο Ρικ Πιτίνο ανέλαβε τη Βοστώνη, δεν ήταν απλά ο προπονητής. Είχε επίσης τον απόλυτο έλεγχο του ρόστερ, από την στιγμή που διατηρούσε ταυτόχρονα τον τίτλο του προέδρου, έναν τίτλο που μέχρι την στιγμή της πρόσληψής του είχε ο θρύλος των Κελτών, Ρεντ Άουερμπαχ" αναφέρεται χαρακτηριστικά, υπονοώντας πως ο 67χρονος τεχνικός ήταν εκείνος που έπαιξε ρόλο στην αλλαγή ρόλου του Ρεντ Άουερμπαχ, ο οποίος "υποβιβάστηκε". Η Τζάκι ΜακΜάλαν θυμάται πως "έπεισε τους Μπόστον Σέλτικς να υποβιβάσουν τον Ρεντ Άουερμπαχ. Ήταν κάτι σπουδαίο που δεν είχε γραφτεί τότε. Μία κίνηση εντελώς ασυνείδητη".

Ο Μάικ Χόλεϊ ανακαλεί στην μνήμη του στιγμές που ο Ρικ Πιτίνο ούρλιαζε και φώναζε στους παίκτες, μετά από ήττες στη διάρκεια της προετοιμασίας, γεγονός που έπαιξε ρόλο προκειμένου "να χάσει κάθε επαφή με τους βετεράνους από την πρώτη στιγμή".

Οι περίεργες αποφάσεις του για υπογραφή πολυετών συμβολαίων με παίκτες αμφιβόλου ποιότητας, η τάση του να κάνει συνεχώς ανταλλαγές, προκειμένου να βρει αυτό που ψάχνει και να... τιμωρεί με αυτόν τον τρόπο, όποιον παίκτη δεν λειτουργούσε αποκλειστικά με τα δικά του "θέλω" είναι καταστάσεις που περιγράφονται γλαφυρά.

Ο Τόνι Mπατί θυμάται μία ακόμη πιο... τρελή ιστορία. Τότε που μετά από μια ήττα, κι ενώ όλοι ήταν έτοιμοι για το video session που είχε ετοιμάσει ο Φρανκ Βόγκελ (νυν προπονητής των Λος Άντζελες Λέικερς), ο υπολογιστής του χάλασε. "Φρανκ τι στο διάολο γίνεται εδώ; Καθόσουν όλο το βράδυ να φτιάξεις το βίντεο, κι αυτό το πράγμα δεν δουλεύει" ήταν μερικές από τις ατάκες του Ρικ Πιτίνο, με τον άλλοτε ψηλό των Μπόστον Σέλτικς να εξηγεί πως ο Φρανκ Βόγκελ "ίδρωνε από το άγχος, το πρόσωπό του είχε γίνει κόκκινο από τα νεύρα, δεν ήξερε τι να κάνει".

Με βάση όσα περιγράφονται στο άρθρο, το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ρικ Πιτίνο ήταν πως δεν είχε καμία επαφή με τους παίκτες του στα αποδυτήρια, δεν είχε την σχέση που συνήθιζε όταν κοούτσαρε στο NCAA. "Το ΝΒΑ είναι πολύ διαφορετικό" αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Η ιστορία που ακολούθησε, είναι λίγο πολύ γνωστή. Πριν ολοκληρωθεί το συμβόλαιο που είχε υπογράψει με τη Βοστώνη, ο Ρικ Πιτίνο αποχώρησε. Για την ακρίβεια, παραιτήθηκε τον Ιανουάριο του 2001, μετά από μια ήττα στο Μαϊάμι. Για να επιστρέψει στο NCAA και να ξεκινήσει να γράφει ιστορία με το Λούιβιλ. Παρά τα (πολλά) ευτράπελα και τις άσχημες ιστορίες πάντως, ο Άντονι Γουόκερ δεν έχει παρά να του αναγνωρίσει ότι -μετά απ' όσα έγιναν- τον βοήθησε. "Μιλήσαμε πολλές φορές, αλλά τότε που πραγματικά 'συνδεθήκαμε' ήταν όταν πέρναγα τις πιο δύσκολες στιγμές μου. Τον κάλεσα γιατί ήθελα να ξαναπαίξω, να προπονηθώ και να έχω ακόμη μία ευκαιρία. Κι εκείνος μου είπε να πάω κοντά του, δίχως δεύτερη σκέψη. Με υποδέχθηκε με ανοιχτές αγκάλες, δούλεψε μαζί μου. Με βοήθησε να ξαναφτιάξω το κορμί και το παιχνίδι μου, κάπου ανάμεσα στο 2009 και το 2010. Με πίεζε καθημερινά για να γίνω καλύτερος. Οπότε, του είμαι για πάντα ευγνώμων για αυτό" καταλήγει.

Photo Credits: Eurokinissi