Αναλυτικά:
"Η καριέρα του Τζέρεμι Ρίτσαρντσον δεν ήταν ποτέ στρωμένη με ροδοπέταλα. Πάντα το όνειρο του ήταν να αγωνιστεί στο ΝΒΑ, αλλά όταν αποφοιτούσε από το Delta State το 2006 έπρεπε να προσπαθήσει σκληρά για να βρει μια θέση στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.

Αρχικά αγωνίστηκε στην Development League (αναπτυξιακό πρωτάθλημα) για λογαριασμό των Fort Worth Flyers και ήξερε ότι πολλοί άλλοι παίκτες είχαν τον ίδιο στόχο με εκείνον. Δούλεψε όμως σκληρά και δικαιώθηκε. Στις 27 Ιανουαρίου του 2007 οι Atlanta Hawks του προσέφεραν 10ημερο συμβόλαιο, όπως επίσης και οι Portland Trail Blazers ένα μήνα αργότερα.

Το όνειρο του Richardson είχε υλοποιηθεί. Και ενώ όλα έδειχναν πως την σεζόν 2007-08 θα αγωνιζόταν στους Miami Heat με τους οποίους συμμετείχε σε όλη την διάρκεια της pre season, η είδηση της αποδέσμευσης του λίγο πριν αρχίσει το πρωτάθλημα τον ανάγκασε να επιστρέψει εκ νέου στην D-League. Άλλος στην θέση του ίσως απογοητευόταν και τα παρατούσε.

Ο 25χρονος όμως γκαρντ/φόργουορντ από το Baton Rouge της Louisiana δεν είναι τέτοιος άνθρωπος. Τότε ήταν που πείσμωσε για να δείξει ότι είχαν κάνει μεγάλο λάθος οι Heat και τα κατάφερε. Παίζοντας με τους Fort Wayne Mad Ants «φόρτωνε» με… μανία τα αντίπαλα καλάθια πετυχαίνοντας 28.5 πόντους, ενώ κατέγραψε επίσης 6.6 ριμπάουντ, 1.8 ασίστ και 1.6 κλεψίματα σε οκτώ αγώνες έχοντας 41.5’ συμμετοχής κατά μέσο όρο.

Στο διάστημα αυτό μάλιστα το D-League.com του απένειμε τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της εβδομάδας, όταν σε δύο αγώνες είχε 35 πόντους με 53.2% ποσοστό ευστοχίας στα σουτ, 6.5 ριμπάουντ και 4.0 ασίστ, σημειώνοντας στις 29 Νοεμβρίου 40 πόντους (τους περισσότερους που σημειώθηκαν την σεζόν 2007-08 στο πρωτάθλημα) εναντίον των Iowa Energy.









Τα παραπάνω επιτεύγματα του Richardson έγιναν αντιληπτά από τους Memphis Grizzlies, οι οποίοι στις 20 Δεκεμβρίου τον ενέταξαν στο δυναμικό τους, ενώ ένα μήνα αργότερα μεταπήδησε στους San Antonio Spurs. Συμμετείχε σε πέντε αγώνες με τα «σπιρούνια» και ενώ είχε θετική παρουσία, τον Φεβρουάριο του 2008 αναγκάστηκε να επιστρέψει στην D-League και τους Fort Wayne Mad Ants.

Ήταν όμως η τελευταία φορά, καθώς ο Richardson ήξερε πως ήτανε για τα «μεγάλα»… Χρειάστηκε μόλις 12 εμφανίσεις και μια συμμετοχή στο All Star Game της D-League όπου σημείωσε 22 πόντους και αναδείχθηκε MVP για να επιστρέψει εκεί που ανήκε. Τον Μάρτιο του 2008 επέστρεψε στους Atlanta Hawks συμμετέχοντας σε 19 αγώνες στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος και σε τρεις στα πλέι οφς.



Η καλύτερη χρονιά της καριέρας του στο ΝΒΑ ήταν αναμφισβήτητα η περσινή. Οι Orlando Magic του Dwight Howard και του Rashard Lewis τον εμπιστεύθηκαν και ο Richardson υπήρξε μέλος της ομάδας-έκπληξης που κατατρόπωσε στα πλέι οφς τα μεγάλα φαβορί της Ανατολικής Περιφέρειας όπως ήταν οι Boston Celtics και οι Cleveland Cavaliers διεκδικώντας μάλιστα το δαχτυλίδι του πρωταθλητή απέναντι στους Los Angeles Lakers. Μπορεί στους τελικούς η ομάδα που υποστήριζε από μικρό παιδί να τον «πλήγωσε», παρόλα αυτά όμως είχε κερδίσει ήδη τις εντυπώσεις.

Σε ηλικία 25 ετών ο Jeremy Richardson πήρε τη μεγάλη απόφαση να αγωνιστεί για πρώτη φορά μακριά από τις Η.Π.Α. αποδεχόμενος την πρόταση συνεργασίας που του προσέφερε ο Άρης. Ο Αμερικανός γκαρντ/φόργουορντ παραχώρησε στο ARISBC.GR την πρώτη του συνέντευξη ως παίκτης της ομάδας μας δηλώνει ότι θα κάνει τα πάντα αγωνιζόμενος με την κίτρινη φανέλα".

Αναλυτικά η συνέντευξη:

-Jeremy ποια είναι τα συναισθήματα σου που από τη νέα αγωνιστική σεζόν θα αγωνίζεσαι στον Άρη;

"Νιώθω πολύ ωραία και ανυπομονώ να ξεκινήσουν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας. Δεν έχω ξανά παίξει στην Ευρώπη, αλλά είχα συμπαίκτες στους Orlando Magic τους Gortat, Pietrus και Turkoglou, οπότε τρέφω μεγάλο σεβασμό για το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Θέλω πολύ να εξοικειωθώ με το στυλ του μπάσκετ που παίζεται στην Ευρώπη και να βοηθήσω την ομάδα μου".



-Με δεδομένο λοιπόν ότι θα αγωνιστείς για πρώτη φορά στην καριέρα σου στην Ευρώπη, θεωρείς ότι θα χρειαστείς κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι να εξοικειωθείς απόλυτα;

"Ίσως χρειαστώ λίγο χρονικό διάστημα. Είχα πάντως μια πολύ καλή συνομιλία με τον κόουτς Ματσόν, ο οποίος με βοήθησε να μάθω κάποια πράγματα σχετικά με το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Πιστεύω ότι θα εξοικειωθώ γρήγορα και ανυπομονώ να βοηθήσω όσο περισσότερο μπορώ τον Άρη".

-Ποιοι ήταν οι βασικοί λόγοι που σε παρακίνησαν να υπογράψεις συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα μας;

"Πέρσι δεν έπαιζα πολύ και ήθελα να πάω κάπου που θα έχω μεγάλο χρόνο συμμετοχής. Δεν μου αρέσει να κάθομαι στον πάγκο και να βγάζω χρήματα. Έχω πλέον μπροστά μου μια μεγάλη ευκαιρία να παίξω σε υψηλό επίπεδο και το να συνεχίσω την καριέρα μου στον Άρη ήταν η καλύτερη επιλογή την δεδομένη χρονική στιγμή".

-Τι φιλοδοξείς να πετύχεις αγωνιζόμενος με την κίτρινη φανέλα;



"Αυτό στο οποίο στρέφεται όλη μου η συγκέντρωση είναι να βοηθήσω την ομάδα μου να πετύχει τους στόχους της και να δείξω παράλληλα τις ικανότητες μου στο παρκέ".

-Είναι στους άμεσους στόχους σου να επιστρέψεις στο ΝΒΑ;

"Υπάρχει αυτή η προοπτική στο μυαλό μου, αλλά δεν είναι το ζητούμενο. Βλέπω την κάθε μέρα ξεχωριστά και όπως είπα προηγουμένως, αυτό που με ενδιαφέρει είναι να κάνω το καλύτερο δυνατό για να βοηθήσω τον Άρη".

-Έχεις συλλέξει πληροφορίες για τον Άρη μιλώντας με συμπατριώτες σου που πέρασαν από το ελληνικό πρωτάθλημα;



"Δεν έχω μιλήσει ακόμη με κάποιον εκτός από τον μάνατζερ μου. Εκείνος μου είπε ότι έρχομαι σε μια ομάδα με μεγάλη παράδοση, αλλά και για το γεγονός ότι ο Sean Marshall που είναι επίσης πελάτης του αγωνιζόταν πέρσι στον ΑΡΗ. Σε γενικές γραμμές δεν έχω συγκεντρώσει πολλά στοιχεία, αλλά δεν στεναχωριέμαι γιατί θα έχω την ευκαιρία να μάθω από κοντά πολλά πράγματα στο μέλλον για τη νέα μου ομάδα".



-Ανέφερες ότι ήρθες μια φορά σε επικοινωνία με τον Αντρέα Ματσόν. Ποια είναι η γνώμη που σχημάτισες για τον κόουτς της ομάδας;

"Αν και η πρώτη μου επικοινωνία με τον κόουτς ήταν τηλεφωνική, εντούτοις η πρώτη εντύπωση που σχημάτισα για εκείνον είναι πολύ καλή. Ανυπομονώ βέβαια να συζητήσουμε και από κοντά. Μου είπε αυτά που ήθελα και περίμενα να ακούσω. Από τα λεγόμενα του διαπίστωσα ότι του αρέσει το ομαδικό μπάσκετ και πιστεύει ότι μπορώ να βοηθήσω την ομάδα.

Αυτό που περιμένει από εμένα είναι να δείξω τι μπορώ να κάνω, να είμαι ομαδικός, να εκτελώ σουτ όταν μου παρουσιάζεται η κατάλληλη ευκαιρία, ειδάλλως να δίνω την ευκαιρία σε κάποιον άλλον συμπαίκτη μου που θα έχει ανοικτό χώρο. Δεν θέλει από εμένα να παίζω εγωιστικά, αλλά με το παιχνίδι μου να κάνω την ομάδα καλύτερη και αυτό είναι κάτι που μπορώ να το κάνω".



-Τι είδους παίκτης είναι ο Jeremy Richardson;

"Δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου. Αν θα έπρεπε ωστόσο να περιγράψω τον εαυτό μου ως παίκτη θα έλεγα ότι είμαι αθλητικός και επιθετικός μέσα στο παρκέ".



-Στην καριέρα σου χρειάστηκε τρεις φορές να αγωνιστείς στην D-League για να κερδίσεις μια θέση στο ΝΒΑ, αλλά στο τέλος πάντα τα κατάφερνες. Ένιωθες την ανάγκη να δώσεις στις ομάδες του ΝΒΑ να καταλάβουν ότι δικαιούσαι μια θέση στο ρόστερ τους;

"Ναι, το είχα πάρει εγωιστικά. Παίζοντας στην D-League, το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να επιστρέψω στο ΝΒΑ. Ένιωθα όντως την έντονη ανάγκη να τους δείξω προηγουμένως τι παίκτης είμαι και νομίζω ότι τα κατάφερα".

-Από το ΝΒΑ που θεωρείται ως το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, θα έχεις την δυνατότητα με τον Άρη να αγωνιστείς στην κορυφαία διοργάνωση της Ευρώπης που είναι η Ευρωλίγκα. Αποτελεί για σένα μια επιπλέον πρόκληση να προκριθεί η ομάδα στους ομίλους της συγκεκριμένης διοργάνωσης;



"Ασφαλώς. Είναι πάντα μεγάλη πρόκληση να παίζεις στην κορυφαία διοργάνωση. Πιστεύω ότι μπορώ να ανταπεξέλθω παίζοντας στο υψηλότερο επίπεδο και ανυπομονώ να έρθω αντιμέτωπος με τους καλύτερους παίκτες. Θα είναι κάτι διαφορετικό για μένα και θέλω να δείξω το ταλέντο μου".

-Μπαίνοντας για πρώτη φορά στο Αλεξάνδρειο θα δεις στην οροφή του γηπέδου 21 κρεμασμένα λάβαρα που απεικονίζουν όλους τους εγχώριους και ευρωπαϊκούς τίτλους που έχει κατακτήσει ο Άρης

. Πόσο σημαντικό είναι για έναν παίκτη να αγωνίζεται σε μια ιστορική ομάδα;



"Είναι μεγάλη υπόθεση. Όταν θα αντικρύσω τα banners θα νιώσω υπέροχα, αλλά και θα αισθανθώ περήφανος που θα είμαι μέλος μιας τόσο ιστορικής ομάδας. Αισθάνομαι την υποχρέωση να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό για να συνεχιστεί αυτή η παράδοση".



-Αγωνίστηκες τρία χρόνια στο ΝΒΑ δίπλα σε μερικούς πολύ μεγάλους παίκτες όπως ο Dwight Howard και ο Rashard Lewis. Πως ήταν η συνύπαρξη μαζί τους στο γήπεδο και στα αποδυτήρια;

"Ήταν πραγματικά υπέροχο και μπορώ να πω ότι έμαθα πολλά παίζοντας μαζί τους, αλλά και με την παρέα που κάναμε έξω από το γήπεδο. Στα αποδυτήρια των Orlando Magic ήμασταν όλοι μια μεγάλη οικογένεια. Το περιβάλλον στην ομάδα ήταν υπέροχο και νιώθαμε ο ένας τον άλλον σαν αδερφό μας. Όλοι όσοι αγωνίστηκαν στην ομάδα ήταν καλά παιδιά.

Όσο για τον Dwight είναι μεγάλος πλακατζής. Συνεχώς κάνει αστεία και αγαπάει πολύ το μπάσκετ. Αυτό φαίνεται εξάλλου και παρακολουθώντας τον κανείς να αγωνίζεται στο παρκέ. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό παιδί που αξίζει να κάνεις παρέα".



-Με ποιον από τους συμπαίκτες σου διατηρούσες τις καλύτερες σχέσεις;



"Με όλα τα παιδιά ήμουν πολύ κοντά και είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιον συγκεκριμένα. Αν θα έπρεπε όμως να επιλέξω κάποιον τότε θα έλεγα τον Lewis γιατί πέρασα πολύ χρόνο μαζί του".

-Ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης που είχες στην καριέρα σου;



"Ο Mike Bibby όταν αγωνιζόμουν στους Atlanta Hawks. Ήμασταν πολύ κοντά ο ένας στον άλλον".

-Την σεζόν που μας πέρασε διεκδίκησες με τους Magic την κατάκτηση του πρωταθλήματος στο ΝΒΑ. Μπορεί αυτό να μην στέφθηκε με επιτυχία, παρόλα αυτά όμως θα ήταν ξεχωριστή εμπειρία να ζήσεις την ατμόσφαιρα των τελικών…

"Από την περσινή χρονιά αποκόμισα πολύ σημαντικές εμπειρίες που θα αποτελέσουν οδηγό στην καριέρα μου. Κανείς δεν περίμενε να μας δει στους τελικούς, αλλά εμείς το πιστεύαμε και δουλεύαμε σκληρά σε καθημερινή βάση για να πετύχουμε τον στόχο μας. Πάντα η δουλειά σου ανταμείβεται όταν δουλεύεις σκληρά, άσχετα με το τι πιστεύουν οι άλλοι για εσένα. Προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντικό ότι υπήρξα μέλος σε κάτι τόσο ξεχωριστό.

Μακάρι να τα καταφέρναμε και στους τελικούς απέναντι στους Lakers, αλλά εκείνοι ήταν πιο προετοιμασμένοι και πιο έτοιμοι από εμάς. Είχαν παίξει και πέρσι στους τελικούς, οπότε ήξεραν καλύτερα τι έπρεπε να κάνουν".



-Τι είναι αυτό που θα ήθελες περισσότερο να είχες καταφέρει φεύγοντας από τους Magic;


"Θα ήθελα να παίξω περισσότερο. Σίγουρα έμαθα πολλά πράγματα, έγινα πιο έμπειρος ως παίκτης, αλλά μου αρέσει να παίζω. Θα ευχόμουν λοιπόν να είχα μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής".


-Αν είχες το δικαίωμα να διαλέξεις ανάμεσα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος ή περισσότερο χρόνο συμμετοχής, τι θα επέλεγες;



"Ε, σε μια τέτοια περίπτωση θα επέλεγα να πάρω τον τίτλο και ας μην έπαιζα πολύ! (γέλια). Πάνω από όλα μου αρέσει να κερδίζω".

-Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας σου;



"Όταν έπαιξα για πρώτη φορά στο ΝΒΑ. Και επιλέγω εκείνη την στιγμή γιατί δούλεψα πολύ σκληρά για χρόνια, προκειμένου να τα καταφέρω. Δεν είναι εύκολο να παίξεις στο ΝΒΑ, αλλά εγώ έχω μια δυνατή σχέση με τον Θεό και ποτέ δεν έχασα την πίστη μου. Δούλεψα σκληρά αγωνιζόμενος στην D-League και ανταμείφτηκαν οι προσπάθειες μου".

-Και η χειρότερη;

"Η απώλεια της κατάκτησης του πρωταθλήματος από τους Lakers".

-Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος για να μαρκάρεις;



"Θα έλεγα τον Tourkoglou γιατί έπρεπε κάθε μέρα να τον μαρκάρω στις προπονήσεις και δεν είναι καθόλου εύκολος αντίπαλος. Αυτός που με δυσκόλεψε επίσης πολύ ήταν ο Richard Hamilton. Θυμάμαι ότι τον είχα αντιμετωπίσει σε έναν αγώνα πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα στο ΝΒΑ, όταν βρισκόμουν στον πρώτο μου χρόνο. Δεν πιάνεται καθόλου εύκολα. Τρέχει πολύ και ξέρει να εκμεταλλεύεται τα σκριν που δέχεται".

-Ποιος παίκτης αποτελούσε το ίνδαλμα σου όταν ήσουν μικρός και ποιος σου αρέσει από αυτούς που αγωνίζονται στις μέρες μας;

"Ο Michael Jordan φυσικά! Από τους νέους παίκτες μου αρέσει ο Lebron James γιατί είμαστε στην ίδια ηλικία και με όλα αυτά που έχει πετύχει μέχρι στιγμής είναι επόμενο να τον σέβομαι".

-Ποια είναι η αγαπημένη σου ομάδα;

"Οι Orlando Magic θα βρίσκονται για πάντα στην καρδιά μου, αλλά η ομάδα που πάντα υποστήριζα είναι οι Lakers. Και ας με πλήγωσαν στους τελικούς".



-Συνήθως όταν ένας Αμερικανός παίκτης πρόκειται να αγωνιστεί σε κάποια ομάδα της Ευρώπης φροντίζει να μάθει κάποια πράγματα για το νέο του περιβάλλον. Εσύ τι έχεις μάθει για την Θεσσαλονίκη;

"Ο μάνατζερ μου, μου είπε ότι η Θεσσαλονίκη είναι ένα υπέροχο μέρος για να ζήσεις. Έχω σχηματίσει γενικότερα πολύ καλή εικόνα για την Ελλάδα, διότι κάποιοι συγγενείς μου την είχαν επισκεφτεί πριν μερικά χρόνια και μου είχαν πει τα καλύτερα".

-Κλείνοντας, ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους φιλάθλους του Άρη;

" Έχω ακούσει ότι αγαπούν πολύ την ομάδα και τους παίκτες που αγωνίζονται για αυτήν. Νιώθω ευγνώμων που θα αγωνίζομαι για εκείνους. Θέλω πολύ να μπω στο γήπεδο μας, να τους συναντήσω και να νιώσω την αγάπη τους παίζοντας για εκείνους και την ομάδα. Θέλω να ξέρουν ότι θα κάνω τα πάντα για να βοηθήσω τον ΑΡΗ να κερδίζει και να έχουμε μια πολύ καλή αγωνιστική χρονιά".