Στα παιχνίδια με τη Ζαντάρ και τα Τρίκαλα, θεωρείς ότι είδαμε επιτέλους τον… πραγματικό Τζέρεμι Ρίτσαρντσον;

" Νομίζω όχι ακόμα. Απλώς έκανα δύο καλά παιχνίδια και βοήθησα την ομάδα να φτάσει σε δύο σημαντικές νίκες, που είναι αλήθεια ότι τις είχε ανάγκη", δήλωσε αρχικά στην εφημερίδα "SUPER ARIS" ο Αμερικάνος.

Το σημαντικό είναι ότι μετά από ένα μέτριο ξεκίνημα, αρχίζεις να ανεβάζεις στροφές.

" Αυτό είναι και το πιο ευχάριστο από όλα. Θέλω πολύ να βοηθήσω την ομάδα και το ότι δεν ξεκίνησα όπως θα ήθελα, ήταν ένα γεγονός που με άγχωνε αρκετά".

Ποιοι ήταν οι λόγοι για αυτό;

" Μου ήταν πολύ δύσκολο στην αρχή να προσαρμοστώ σε όλα αυτά τα δεδομένα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Τα πάντα για μένα φαίνονταν καινούρια, τα πάντα μού φαίνονταν σαν ξένα. Είναι η πρώτη φορά που παίζω στην Ευρώπη και είναι αλήθεια ότι στην αρχή ένιωθα σαν ένα ψάρι έξω από το νερό. Ήθελα σίγουρα κάποιο χρόνο προσαρμογής. Τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση, ήταν αναγκαίος".

Ο ρόλος του νέου προπονητή, τόσο στη δική σου σταδιακή μεταμόρφωση, όσο και σε ολόκληρης της ομάδας, ποιος είναι;

" Αναμφισβήτητα, είναι πολύ σημαντικός. Για τη δική μου περίπτωση, θα πω ότι με τον κ. Κατσικάρη από την αρχή ένοιωθα πολύ πιο απελευθερωμένος, έπαιζα χωρίς άγχος και το σπουδαιότερο, γνωρίζοντας τον ρόλο που έχω μέσα στην ομάδα. Ανέβασε όχι μόνο το δικό μου ηθικό, αλλά και των υπολοίπων παιδιών, που σίγουρα μετά από ένα τέτοιο ξεκίνημα, δεν ήταν και το καλύτερο δυνατό".

Ο Άργς δείχνει, πια, πράγματι να λειτουργεί ως ομάδα.

" Δουλέψαμε και δουλεύουμε πάρα πολύ για αυτό. Το μεγαλύτερο βάρος το ρίχνουμε στην άμυνα, όπου στο ξεκίνημα φαινόταν να υπάρχει και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Τα παιχνίδια κερδίζονται από την άμυνα και στα πρώτα ματς, ήμασταν τραγικοί σε αυτόν τον τομέα. Υποστήκαμε συντριβές, που βάσει της ποιότητάς μας σαν ομάδα, δεν μας άρμοζαν. Ήταν κάποια παθήματα, που οπωσδήποτε μας έγιναν καλά μαθήματα, καθώς είμαι βέβαιος ότι παρόμοια εικόνα δεν θα ξαναπαρουσιάσουμε στο μέλλον".

Το Σάββατο, όπως και την περασμένη Τρίτη στο Ζαντάρ, η ομάδα ξεκίνησε νωθρά, κάτι που την ανάγκασε να κυνηγάει στο σκορ τον αντίπαλο στα πρώτα λεπτά.

" Ίσως να μπήκαμε λίγο χαλαροί στα πρώτα λεπτά και όχι τόσο συγκεντρωμένοι όσο θα έπρεπε. Και στις δύο περιπτώσεις, όμως, ανεβάσαμε γρήγορα την απόδοσή μας, φθάνοντας σχετικά εύκολα στη νίκη. Σίγουρα είναι κάτι που δεν πρέπει να συμβαίνει και είναι ένας από τους τομείς που θα πρέπει να προσέξουμε, δουλεύοντας και πάνω σ’ αυτόν. Το να κυνηγάς στο σκορ, δεν είναι πάντα ό,τι καλύτερο".

Μετά τις διαδοχικές νίκες, πόσο διαφοροποιημένο είναι το κλίμα;

" Είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό. Μας πλήγωσαν πάρα πολύ αυτές οι ήττες, αφού όχι μόνο ήταν τέτοιας έκτασης, αλλά έγιναν και σε αγώνες πάρα πολύ σημαντικούς. Πάντα σε τέτοιες καταστάσεις το καλύτερο φάρμακο είναι μια νίκη, αφού αυτή είναι που θα σε κάνει να ανακτήσεις τη χαμένη σου αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση".

Και έγινε όχι μόνο την κατάλληλη χρονική στιγμή, αλλά και με τον κατάλληλο αντίπαλο, παίρνοντας έτσι, έστω και υπό αυτή τη μικρή δόση, "το αίμα σας πίσω".

" Ναι, το Μαρούσι είναι από τις ομάδες που μας "πλήγωσαν" και ίσως να συναντηθούμε και φέτος αρκετές φορές μαζί του. Τόσο αυτή η νίκη, όσο και οι διαδοχικές εκτός έδρας με τον Ηλυσιακό και τη Ζαντάρ, μας έδωσαν έναν άλλο “αέρα”, μια νέα ώθηση για τη συνέχεια, που αναμένεται να είσαι ακόμα πιο δύσκολη. Είμαστε ακόμα στο ξεκίνημα της περιόδου και έχουμε να διανύσουμε έναν μαραθώνιο, κατά τη διάρκεια του οποίου πρέπει να διορθώσουμε και άλλα πολλά πράγματα, παρουσιάζοντας μια ακόμα πιο βελτιωμένη εικόνα".

Να ξέρεις ότι ειδικά φέτος, είστε υποχρεωμένοι να "βουλώσετε" και πολλά άλλα (στραβά) στόματα, που εσείς οι ίδιοι επιτρέψατε μετά από πολλά χρόνια να ξανανοίξουν (εξηγώντας του, φυσικά, κατόπιν σε ποιους αναφερόμαστε).

" Καταλαβαίνω τι λέτε και πόσο πολύ σας πείραξε αυτή η ήττα. Ακόμα και τώρα, θεωρώ αυτό που έγινε σ’ εκείνο το παιχνίδι, κάτι το ανεξήγητο. Όσες φορές και αν ξαναπαίξουμε μαζί τους, τέτοια εικόνα δεν θα ξαναϋπάρξει. Ήταν ένα πολύ μεγάλο "χτύπημα", που, όμως, αντί να μας τελειώσει, όπως ίσως περίμεναν και ήθελαν μερικοί, μας έδωσε έναν εγωισμό και ένα πείσμα ότι θα βγούμε πιο δυνατοί. Σίγουρα θέλουμε μια ρεβάνς. Αργεί πολύ, όμως, εκείνη η μέρα και εμάς μας περιμένουν στη συνέχεια πολύ σημαντικοί αγώνες, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη".

Βοηθούν οι δύο αγώνες την εβδομάδα ή κουράζουν την ομάδα;

" Εγώ θα συμφωνήσω με τον κόουτς που λέει ότι τα δύο παιχνίδια τη βδομάδα φέρνουν τους παίκτες πιο κοντά τον έναν με τον άλλον. Μπορεί τα αλλεπάλληλα ταξίδια και οι μετακινήσεις να είναι λίγο κουραστικές, στερώντας μας κάποια από την ενέργεια μας, αλλά παίζοντας διαρκώς παιχνίδια, η χημεία και το δέσιμο της ομάδας γίνεται ακόμα πιο δυνατό".

Όπως στο Ζαντάρ, έτσι και στο επόμενο ταξίδι στο μακρινό Σιαουλιάι, οι γνωστοί - άγνωστοι εκδρομείς του SUPER 3 θα συνεχίσουν μια μακρόχρονη παράδοση.

" Αλήθεια, θα έρθουν ως τη Λιθουανία; Οι άνθρωποι είναι τρελοί. Τους είδαμε στην Κροατία, όπου κάθονταν πίσω από τον πάγκο μας. Στο τέλος σ' αυτούς πήγαμε να αφιερώσουμε τη νίκη, αφού έκαναν τόσα πολλά χιλιόμετρα για να έρθουν να μας δουν. Ελπίζω να είμαστε σε θέση να τους κάνουμε να αισθανθούν το ίδιο χαρούμενοι και υπερήφανοι και μετά το παιχνίδι στο Σιαουλιάι, πηγαίνοντας πάλι προς το μέρος τους να πανηγυρίσουμε τη δεύτερή μας εκτός έδρας νίκη".

Πώς βλέπεις την πιθανότητα διάκρισης στον θεσμό του Eurocup;

" Παρατηρώντας τις ομάδες που συμμετέχουν σ' αυτόν, αλλά και μιλώντας με τους μεγαλύτερους συμπαίκτες μου που έχουν εμπειρία και γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι στο Eurocup ίσως να μας παρουσιάζεται η μεγαλύτερη ευκαιρία για μια διάκριση φέτος. Δεν υπάρχει κάποια ομάδα που να αποτελεί φόβητρο, ενώ και τα μπάτζετ σχεδόν όλων είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο. Εμείς έχοντας παίκτες με προσωπικότητα, παραστάσεις και συμμετοχές στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές διοργανώσεις, και έναν κόσμο που δεν μπορεί να συγκριθεί με κανέναν άλλον. Πιστεύω, λοιπόν, ότι έχουμε κάθε δικαίωμα να βλέπουμε ψηλά".

Να ξέρεις ότι η τρέλα του κόσμου για αυτή την ομάδα είναι τεράστια και ότι μέχρι στιγμής, δεν έχεις προλάβει παρά να δεις ελάχιστα πράγματα.

" Ερχόμενος από τις ΗΠΑ, ποτέ δεν περίμενα να νιώσω πόσο μεγάλη δύναμη μπορεί να πάρει κάποιος παίκτης από τους οπαδούς και τον κόσμο της ομάδας του. Επίσης, δεν περίμενα ποτέ ότι θα έβλεπα έναν τόσο πιστό κόσμο, να τραγουδάει και να συμπαραστέκεται με τόσο μεγάλο πάθος σε μια ομάδα, ακόμα και όταν αυτή κάνει προθέρμανση. Δεν μπορείς παρά να νοιώθεις ότι είσαι υποχρεωμένος να σταθείς αντάξιος της εκτίμησης που σου δείχνει, προσπαθώντας να παίξεις σε κάθε αγώνα καλά και προσφέροντάς του νίκες. Αυτό που ξεκινήσαμε πλέον να κάνουμε κι εμείς".