Κάποιοι τον μισούν, άλλοι τον λατρεύουν, όλοι όμως, σέβονται τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους για όσα έχει επιτύχει στην καριέρα του. Ο... γηραιότερος παίκτης της φετινής Euroleague βάζει τον Διαμαντίδη στην All Star πεντάδα με παίκτες που είχε για συμπαίκτες (για χάρη του μετακινεί τον Μποντιρόγκα) και φυσικά τον Ομπράντοβιτς, στον πάγκο " αν δεχθεί να κοουτσάρει όλους εμάς τους τρελούς. Από την άλλη βέβαια, και εκείνος δεν είναι ακριβώς ήρεμος".

Στα 37 του, ο τετράκις πρωταθλητής Ευρώπης (με τρεις ομάδες), γύρισε στο Κάουνας για να βοηθήσει τη Ζάλγκιρις σε μια δύσκολη σεζόν, αλλά κυρίως επειδή " ακόμα απολαμβάνω το παιχνίδι. Είναι τρελό" ομολογεί στη Euroleague ΤV, για να προσθέσει "απολαμβάνω κάθε προπόνηση, κάθε ματς, πράγματα που πάντα λάτρευα και προσπαθώ να επιβιώσω σε αυτό το επάγγελμα, γιατί δεν ξέρω να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου". Πράγμα αληθές, όπως αληθές είναι και πως "ό,τι και αν κάνω μετά, στη ζωή μου, δεν θα είναι όσο καλό ήταν το μπάσκετ".

Προκειμένου λοιπόν, να μείνει " σε αυτήν την επιχείρηση" όπως λέει, όσο περισσότερο μπορεί " έχω αλλάξει τις διατροφικές συνήθειες, μαζί και αυτές του ύπνου. Αυτό πρέπει να κάνεις για να επιβιώσεις, όσο μεγαλώνεις". Συν του ότι " πάντα αντιλαμβανόμουν τα όρια μου και έκανα ό,τι χρειαζόταν, ώστε να δημιουργήσω νέα. Δούλευα πολύ, ατομικά, ενώ ακόμα και τώρα βλέπω πολλά βίντεο. Μόνο έτσι μπορείς να σταθείς στο ύψιστο επίπεδο".

H All Star πεντάδα
της καριέρας του

Το moto του ήταν και παραμένει " η ομάδα είναι πάνω από όλους, γιατί όταν νικά όλοι γινόμαστε καλύτεροι παίκτες", ενώ στην All Star πεντάδα της καριέρας του, θα έπαιζαν "θα ξεκινήσω από εμένα, γιατί... σε κάθε περίπτωση εγώ ήμουν ο πόιντ γκαρντ σε όλες τις ομάδες μου, οπότε πρέπει να με βάλω! Μετά έχουμε: το ν Άντονι Πάρκερ, τον Μποντιρόγκα, τον Νίκολα Βούιτσις... Μια στιγμή. Πρέπει να κάνω μια αλλαγή, γιατί πρέπει να βάλω τον Διαμαντίδη, άρα θα χρειαστεί να μετακινήσω λίγο τον Μποντιρόγκα". Και πού θα έδινε τα ηνία αυτής της ομάδα; " Στον Ζέλικο (Ομπράντοβιτς), με την προϋπόθεση φυσικά, να συμφωνούσε να αναλάβει αυτό το γκρουπ των τρελών ανθρώπων. Εδώ που τα λέμε βέβαια, μια χαρά δουλειά θα έκανε γιατί και εκείνος δεν είναι ακριβώς ήρεμος".

Το καψόνι του Πέσιτς,
η ελευθερία του Γκέρσον

Οι ρεπόρτερ της Euroleague TV του ζήτησαν να θυμηθεί μια στιγμή, από κάθε κόουτς που τον οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης. Από το 2003 και την Μπαρτσελόνα, ξεχώρισε " την προπόνηση που κάναμε το πρωί του τελικού, όταν ο Πέσιτς μας πέταξε έξω, γιατί είχε πει πως δεν είμαστε αρκετά συγκεντρωμένοι. Αν με ρωτάτε, ειλικρινά δεν ξέρω πώς γίνεται να μην ήμασταν συγκεντρωμένοι στον τελικό, αλλά... ίσως ο Πέσιτς να χρησιμοποίησε αυτήν την τακτική για να μας δώσει εξτρά κίνητρο. Υπάρχει βέβαια, πάντα η πιθανότητα όντως να πίστευε πως δεν είχαμε συγκέντρωση". Από τη Μακάμπι (2004 και 2005) και τον Γκέρσον ξεχώρισε ότι " είχαμε μια απίστευτα ταλαντούχα ομάδα και ο Γκέρσον μας έδωσε την ελευθερία να παίξουμε το μπάσκετ που μπορούσαμε. Και ήταν πολύ όμορφο".

Το ολοκληρωμένο του Ομπράντοβιτς

Για το τον Παναθηναϊκό (το 2009) και τον Ομπράντοβιτς, αυτό που θέλησε να πει κατ' αρχάς ο "Σάρας", ήταν πως "ο "Ζοτς" είναι ο πιο ολοκληρωμένος κόουτς. Κάποιοι είναι αμυντικογενείς, άλλοι αφήνουν τους παίκτες ελεύθερους, άλλοι θέλουν να έχουν τον έλεγχο. Εκείνος είναι κάπου στη μέση, το οποίο είναι το καλύτερο σε όλους τους τομείς της ζωής, όχι μόνο στα σπορ", για να συμπληρώσει "ξέρει πότε να σε πιέσει, ξέρει πότε να είναι σκληρός μαζί σου, πότε να γίνεται πολύ καλός. Νιώθει τον παίκτη, έχοντας υπάρξει εξαιρετικός παίκτης ο ίδιος".

...και η τρέλα που κουβαλάει ο ίδιος
Του ζήτησαν να σχολιάσει το παιχνίδι του. Ήταν ειλικρινής και παραδέχθηκε " πάντα είχα μια ροπή προς το ρίσκω. Όταν όμως, το παρακάνεις, χρειάζεσαι έναν κόουτς που να μπορεί να σε ηρεμήσει, να σε βάλει στη θέση σου. Γιατί κάθε παίκτης πιστεύει πως μπορεί να σώσει τα πάντα, να δώσει όλες τις λύσεις. Τότε θες ένα δυνατό προπονητή, με ισχυρή προσωπικότητα, να σου θυμίσει πως γύρω σου υπάρχουν άλλοι 4 παίκτες, εξίσου ικανοί, που μπορούν και αυτοί να προσφέρουν κάτι, άρα... μήπως θα ήταν χρήσιμο να ηρεμήσεις και να τους αφήσεις να κάνουν τη δουλειά που δεν μπορείς να κάνεις εσύ, τη δεδομένη χρονική στιγμή".

Το ιδεατό φινάλε

Η επόμενη ερώτηση αφορούσε τις πόλεις όπου έχει μεγαλουργήσει, για να εξηγήσει " η Βαρκελώνη είναι η πιο αγαπημένη μου πόλη, σε όλον τον κόσμο. Το καλύτερο μπάσκετ το έπαιξα στο Τελ Αβίβ, ενώ στην Αθήνα έμεινα τον περισσότερο χρόνο. Και στις τρεις αυτές πόλεις, νιώθω σαν να είμαι σπίτι μου". Αν μη τι άλλο, οι μετακομίσεις ήταν ανέκαθεν μέρος της ζωής του. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο, έχει και δυο παιδιά που τον ακολουθούν παντού και δεν είναι τόσο εύκολη η αλλαγή καθημερινότητας. " Τα πράγματα πια δεν είναι εύκολα. Πρέπει να βρίσκουμε σχολεία και να ευχόμαστε πως θα αρέσουν στα παιδιά, αλλά και να είναι κοντά στο σπίτι, ώστε να μην μας "τρώνε" όλη μέρα οι δρόμοι, πήγαινε έλα".

Πού θα ήθελε, ιδανικά να "κλείσει" την καριέρας του; " Στη Βαρκελώνη. Η γυναίκα μου βέβαια, είναι Ελληνίδα, οπότε ενδεχομένως να 'χει να πει κάτι επ' αυτού (γελάει)".

...και αστοχία με το γιο του

Παραδέχθηκε πως δεν ενθαρρύνει τα παιδιά του να ασχοληθούν με το μπάσκετ " αλλά ο γιος μου δείχνει να είναι τρελός με την μπάλα. Δεν είμαι λοιπόν, απόλυτα σίγουρος ότι θα καταφέρω να μην παίξει μπάσκετ".