Το παιχνίδι των Μπόστον Σέλτικς με τους Ντάλας Μάβερικς είχε συγκλονιστική εξέλιξη και, εν τέλει, κρίθηκε από ένα τρίποντο του Σπένσερ Ντίνγουιντι και το challenge του Τζέισον Κιντ λίγο αργότερα.

Θα μπορούσε να πει κανείς μάλιστα πως η διαύγεια που είχε ο προπονητής των φιλοξενούμενων στο κρισιμότερο σημείο του αγώνα (με 4.9'' για το τέλος) αποδείχθηκε καθοριστική. Πολύ απλά γιατί στέρησε από τον Μάρκους Σμαρτ τη δυνατότητα να στείλει το παιχνίδι στην παράταση, από την γραμμή των βολών.

Το μείζον βέβαια στην προκειμένη περίπτωση είναι ο λόγος για τον οποίο έγινε δεκτό από τους διαιτητές το challenge που πήρε ο Τζέισον Κιντ, για την αρχική απόφαση πως ο Λούκα Ντόντσιτς έκανε φάουλ στον Μάρκους Σμαρτ στην προσπάθεια του δεύτερου να σκοράρει από την περιφέρεια.

Η τηλεοπτική εικόνα είναι ξεκάθαρη: υπάρχει επαφή ανάμεσα στους δύο παίκτες. Για την ακρίβεια, το χέρι του Λούκα Ντόντσιτς ακουμπάει την παλάμη του Μάρκους Σμαρτ, μόλις η μπάλα φύγει από τα χέρια του. Κι εδώ έρχεται η εξήγηση για το γεγονός πως δεν πρόκειται για φάουλ!

Ο συγκεκριμένος κανονισμός είναι ευρέως γνωστός ως "high five rule". Πολύ απλά γιατί περιγράφει μια επαφή ανάμεσα σε δύο παίκτες, σαν να κάνουν high five. Βάσει κανονισμών λοιπόν, αυτή η επαφή δεν σηματοδοτεί παράβαση από την πλευρά του αμυνόμενου, γιατί πρόκειται "για μια συμπτωματική επαφή που συμβαίνει μετά την εκτέλεση του σουτ, μια επαφή που δεν θεωρείται φάουλ".

Αυτή είναι η επεξήγηση που δίνεται για τέτοιου είδους φάσεις/επαφές, με τον Τζέισον Κιντ να δείχνει την απαιτούμενη διαύγεια (όσο και την γνώση των κανονισμών) και να κάνει το challenge, που έμελλε να "καθαρίσει" το παιχνίδι και τη νίκη για τους Ντάλας Μάβερικς.

Παρεμπιπτόντως, είναι άξιο αναφοράς το γεγονός πως ο "high five rule" δεν έχει ισχύ μόνο στο ΝΒΑ, αλλά επίσης στην EuroLeague και τις διοργανώσεις της FIBA. Πρόκειται λοιπόν για έναν παγκόσμιο κανονισμό, που ελάχιστοι ενδεχομένως γνωρίζουν επακριβώς.