Ο Μάρκο Σιμόνοβιτς (22 χρονών, 2.11 μέτρα) και ο Φίλιπ Πέτρουσεβ (20 χρονών, 2.11 μέτρα) συστήθηκαν για τα καλά στο ελληνικό κοινό στον προχθεσινό (4/1) αγώνα του Ολυμπιακού με την Μέγκα (νίκη με 78-75 των "ερυθρόλευκων") στο πλαίσιο του “Monday's Game Night Against Covid-19”. Αμφότεροι εντυπωσίασαν. Οι γνωρίζοντες βέβαια δεν εξεπλάγησαν.

Οι δύο ψηλοί της Μέγκα φαίνεται ότι είναι οι τελευταίοι (μέχρι τους επόμενους) που παίρνουν σειρά στην προσπάθεια του Μίσκο Ραζνάντοβιτς να συνεχίζει να παράγει ΝΒΑερς μέσα από την ομάδα του. Τα παραδείγματα των Νίκολα Γιόκιτς των Νάγκετς, Ίβιτσα Ζούμπατς των Κλίπερς και Γκόγκα Μπιτάτζε των Πέισερς είναι τα πλέον χαρακτηριστικά. Δεν είναι όμως και τα μόνα παραδείγματα.

Ο δαιμόνιος μάνατζερ έχει φτιάξει κάτι εξαιρετικά σπάνιο με την Μέγκα, η οποία αποτελεί προορισμό για παίκτες από όλη την Ευρώπη. Στον αγώνα με τον Ολυμπιακό, ακόμα και οι μη γνωρίζοντες κατάλαβαν γιατί συμβαίνει αυτό βλέποντας τους δύο ψηλούς και τον Γάλλο Μάλκομ Καζαλόν να παίρνουν άφθονο χρόνο συμμετοχής και ευκαιρίες. Ευκαιρίες που πριν από αυτούς πήραν και άλλα μεγάλα ταλέντα και μετά από αυτούς θα πάρουν ακόμα περισσότεροι παίκτες.

Το θέμα ωστόσο δεν είναι αυτή τη στιγμή η Μέγκα, ούτε το πώς έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα με το οποίο αναδεικνύει τα δυνατά σημεία των παικτών της. Το θέμα είναι οι δύο ψηλοί που έχουν βγει στην... βιτρίνα της σερβικής ομάδας, με τον Σιμόνοβιτς να επιλέγεται μάλιστα φέτος στο Νο44 του ΝΒΑ Draft από τους Μπουλς. Αυτό είναι λοιπόν το προφίλ τους.

ΣΙΜΟΝΟΒΙΤΣ, ΕΝΑΣ STRETCH ΦΟΡΓΟΥΟΡΝΤ/ΣΕΝΤΕΡ

Ο Μάρκο Σιμόνοβιτς ειχε συστηθεί στον κόσμο στο Eurobasket U18 τη Μπρατισλάβα του 2017 με την φανέλα του Μαυροβουνίου, εντυπωσιάζοντας τότε με την εξέλιξή του, αφού έναν χρόνο νωρίτερα δεν είχε καταφέρει να διακριθεί στο Eurobasket U18 Β' Κατηγορίας. Σε μία διοργάνωση όμως που όλοι είχαν σταθεί στην Σερβία των Πετσάρσκι-Μίσκοβιτς που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο (με τον Πέτρουσεβ σε ρόλο παγκίτη), ο Σιμόνοβιτς ξεχώρισε ως ο ηγέτης του 13ου σε εκείνη την διοργάνωση Μαυροβουνίου, αφού με 17.7 πόντους και 8.4 ριμπάουντ μέσο όρο ήταν τρίτος σκόρερ και δεύτερος ριμπάουντερ της διοργάνωσης.

Ο Σιμόνοβιτς εκείνη την περίοδο ανήκε στην Σιένα (Α2 Ιταλίας) και είχε ενθουσιάσει κόσμο με την προοπτική που έδινε ως Stretch-5, αφού είχε εξαιρετική επαφή με το καλάθι. Τελικά ωστόσο χρειάστηκε να περάσει μία περίεργη διετία – όπου αγωνίστηκε κατά σειρά στην Ροζέτο στην Α2 Ιταλίας απογοητεύοντας και ακολούθως στην Ολίμπια στην Σλοβενία με μικρό ρόλο παίζοντας κυρίως ως σέντερ – πριν τον υποδεχθεί στην αγκαλιά της η Μέγκα την σεζόν 2019/20. Και τότε άρχισε να ανεβαίνει (ξανά) το όνομά του.

Στην Μέγκα ο Σιμόνοβιτς εξελίχθηκε. Πέρυσι αγωνίστηκε κυρίως ως σέντερ, αλλά φέτος με την έλευση του Πέτρουσεβ πέρασε σε θέση πάουερ φόργουορντ. Τόσο πέρυσι όμως, όσο (πολύ περισσότερο) φέτος, έγινε ένα πράγμα σαφές στον Μαυροβούνιο: Δεν θα έπαιζε τόσο κοντά στο καλάθι όσο είχε συνηθίσει. Θα έπαιζε μακριά από αυτό, για να βελτιστοποιήσει τις πιθανότητές του να επιλεγεί στο ΝΒΑ Draft. Κάπως έτσι, βρέθηκε περισσότερο στην περιφέρεια στην αδύναμη πλευρά για να σουτάρει, ενώ ενεπλάκη περισσότερο σε καταστάσεις Πικ εν Ποπ, πήρε την μπάλα στην περιφέρεια, πόσταρε λιγότερο. Φέτος δε, με την έλευση του Πέτρουσεβ, αυτό έγινε κανόνας για να χωρέσουν και οι δύο στην ίδια πεντάδα.

Περνώντας στο αγωνιστικό προφίλ του Σιμόνοβιτς, τα πράγματα έχουν ως εξής: Ο Μαυροβούνιος αυτή τη στιγμή ακουμπάει περισσότερο στο 5 από ότι στο 4, δίνοντας την προοπτική ενός Stretch-5. Είναι καλός (όχι εξαιρετικός) αθλητής, τρέχει πολύ στο transition, ανοίγει το γήπεδο με το σουτ του (περισσότερο ως σέντερ πάντως, παρά ως πάουερ φόργουορντ, αφού σουτάρει με 33% φέτος, αλλά βελτιώνεται συνεχώς), αποτελεί απειλή τόσο σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ όσο και σε Πικ εν Ποπ, είναι τρομερός ριμπάουντερ (ειδικά επιθετικός ριμπάουντερ) και οριακά καλός μπλοκέρ. Έχει καλό footwork με πλάτη στο καλάθι, αλλά δεν έχει νεύρο, του λείπει η δύναμη τόσο στο πάνω όσο και στο κάτω μέρος του κορμού του και δεν μπορεί να ποστάρει δυναμικούς ψηλούς. Στην άμυνα, τα πλάγια βήματά του είναι ανεκτά, έχοντας αρκετές καλές στιγμές σε άμυνα με αλλαγές, αλλά είναι προτιμότερο για αυτόν να παίζει άμυνα Drop για να μην εκτεθεί. Παράλληλα, επειδή στο μυαλό του είναι ακόμα σέντερ, έχει πολύ συχνά προβλήματα στο να μαρκάρει πάουερ φόργουορντ που σουτάρουν, αφού έχει την τάση να μένει πιο πίσω όταν μαρκάρει το Πικ εν Ρολ.

Ο Σιμόνοβιτς θεωρείται στο Μαυροβούνιο ο διάδοχος του Νίκολα Βούτσεβιτς των Ορλάντο Μάτζικ. Η αλήθεια είναι πως έχουν αρκετά κοινά στοιχεία οι δυο τους στο πώς αγωνίζονται και είναι λογικές οι συγκρίσεις. Για να φτάσει βέβαια ο 22χρονος φόργουορντ/σέντερ σε αυτό το επίπεδο χρειάζεται (πάρα) πολύ δουλειά, ενώ πρώτο μέλημά του πρέπει να είναι να δυναμώσει το κορμί του.

ΠΕΤΡΟΥΣΕΒ, ΕΝΑΣ ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ ΣΕΝΤΕΡ ΧΑΜΗΛΩΝ ΤΟΝΩΝ

Ο Φίλιπ Πέτρουσεβ συστήθηκε στο κοινό ένα καλοκαίρι μετά τον Σιμόνοβιτς. Όντας παγκίτης στην Σερβία στο Eurobasket U18 της Σλοβακίας 2017, εμφανίστηκε ξαφνικά στο προσκήνιο στο Eurobasket U18 της Λετονίας το 2018 ως μέλος μίας εξαιρετικά γεμάτης ομάδας που κατέκτησε άνετα το χρυσό μετάλλιο (αλλά πάντως... πάτωσε στο Παγκόσμιο της Κρήτης του 2019 έχοντας σχεδόν ίδιο ρόστερ), αποτελώντας το συμπλήρωμα του Μάρκο Πετσάρκι κάτω από τα καλάθια. Αριθμώντας 21 πόντους και 8.7 ριμπάουντ μέσο όρο ήταν ο τρίτος σκόρερ και ριμπάουντερ της διοργάνωσης, κερδίζοντας μία υποτροφία για το Κολέγιο του Γκονζάγκα.

Στο Γκονζάγκα – ένα κολέγιο που γενικά ποντάρει σε ξένους παίκτες – ο Πέτρουσεβ πέρασε δύο χρόνια. Έπειτα από μία κακή πρώτη χρονιά, άλλαξε τα δεδομένα πέρυσι, έχοντας 17.5 πόντους και 7.9 ριμπάουντ μέσο όρο. Για κάποιο λόγο ωστόσο, παρά τους καλούς του αριθμούς, οι ειδικοί του ΝΒΑ πίστευαν ότι στην καλύτερη περίπτωση θα κατέληγε στο τέλος του δεύτερου γύρου. Ο λόγος; Διττός: 1. Δεν άνοιγε το γήπεδο, αφού δεν σούταρε από την περιφέρεια (κάτι πάντως που γενικά έχει ως φιλοσοφία το Γκονζάγκα, μην αφήνοντας τους σέντερ του να σουτάρουν, κάνοντας το ίδιο και με τον Ντομάντας Σαμπόνις πριν μερικά χρόνια). 2. Το κίνητρό του σε κάποια παιχνίδια φαινόταν να... φεύγει και να έρχεται, αφού άλλες φορές κυριαρχούσε και άλλες φαινόταν να μην έχει την ίδια ενέργεια. Το τελευταίο φάνηκε και στο Παγκόσμιο της Κρητης το 2019, αφού αν και ήταν ξεκάθαρα ο πιο ταλαντούχος παίκτης της Σερβίας, προτίμησε να μείνει σε δεύτερο πλάνο, αφήνοντας πιο δυνατές προσωπικότητες όπως ο Πετσάρσκι και ο Ζόραν Παούνοβιτς να είναι πιο μπροστά.

Όλα αυτά ήταν που οδήγησαν στην απόφαση να ενταχθεί στην Μέγκα, προκειμένου να αλλάξει την οπτική του κόσμου για αυτόν σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Κάτι που φαίνεται να συμβαίνει μέχρι στιγμής, με τον Πέτρουσεβ να αγωνίζεται μεν αποκλειστικά ως σέντερ στο πλευρό του Σιμόνοβιτς, αλλά να μην φοβάται να σουτάρει από την περιφέρεια και να έχει 23.1 πόντους, 7.9 ριμπάουντ και 1.2 κοψίματα μέσο όρο με 37.9% στα τρίποντα (1/2.6 προσπάθειες ανά αγώνα) σε 32 λεπτά συμμετοχής. Οι σκάουτ σαφώς και έχουν στο μυαλό τους ότι οι αριθμοί του ενδεχομένως να είναι προϊόν του συστήματος της Μέγκα και της προσπάθειάς της να τον αναδείξει, ωστόσο δεν γίνεται πλέον να τον υποτιμήσουν.

Ο Πέτρουσεβ είναι ένας ευέλικτος ψηλός, που τρέχει καλά το γήπεδο και είναι αρκετά καλός αθλητής, ενώ έχει ένα εξαιρετικό κορμί. Έχει ποιότητα στο παιχνίδι του και υψηλό μπασκετικό I.Q, κάνει καλά σκριν και μπορεί να παίξει καλά το Πικ εν Ρολ, ενώ έχει ενδιαφέρουσες κινήσεις στο post, με την δυνατότητα να γυρίσει και από τους δύο ώμους πριν σουτάρει, έχοντας παράλληλα την ικανότητα να παίξει και με πρόσωπο στο καλάθι. Φέτος πρόσθεσε στο ρεπερτόριό του και το Spot Up σουτ. Αμυντικά, είναι αρκετά καλός στην άμυνα του Πικ εν Ρολ αν παίζει Soft Hedge Out ή Drop, ενώ είναι αρκετά καλός μπλοκέρ. Από την άλλη πλευρά, ένα θέμα γενικά φαίνεται να είναι ότι δεν τρελαίνεται ακριβώς όταν ένα παιχνίδι πηγαίνει στην επαφή (θέλει δουλειά σε αυτό), πρέπει να γίνει πιο σταθερός σουτέρ (το καλό φετινό θετικό του δείγμα είναι προς το παρόν εξαιρετικά μικρό για να κριθεί), τα πλάγια βήματά του θέλουν δουλειά στην άμυνα και οφείλει να είναι πιο ενεργός στην επίθεση και να τελειώνει πιο δυναμικά τις φάσεις.

Στην Σερβία έχει γίνει αρκετή κουβέντα για το κατά πόσο ο Πέτρουσεβ μπορεί να εξελιχθεί σε μία νέα εκδοχή του Νίκολα Μιλουτίνοβ λόγω στυλ παιχνιδιού και παρόμοιας σωματοδομής. Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι ο σέντερ της ΤΣΣΚΑ ήταν πιο δυναμικός στα τελειώματά του στην ηλικία του Πέτρουσεβ και ελαφρώς καλύτερος ριμπάουντερ, ενώ δεν είχε περάσει (και ακόμα δεν περνάει) καν από το μυαλό του να σουτάρει από την περιφέρεια με την συχνότητα που το κάνει πλέον ο σέντερ της Μέγκα.

ΔΥΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΠΡΟΣΟΧΗ

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Σιμόνοβιτς και Πέτρουσεβ είναι δύο παίκτες που έχουν τραβήξει την προσοχή. Βρίσκονται στα μπλοκάκια των σκάουτ του ΝΒΑ (και όχι μόνο) τουλάχιστον μία τετραετία ο καθένας και φέτος διανύουν την καλύτερη σεζόν τους σε επαγγελματικό επίπεδο μέχρι στιγμής, με τον πρώτο να είναι μόλις 22 ετών και τον δεύτερο 21 ετών. Δεδομένου μάλιστα ότι οι ψηλοί ωριμάζουν πιο αργά από τους περιφερειακούς, είναι λογικό ο κόσμος να ενθουσιάζεται από την προοπτική τους.

Στο τέλος της ημέρας, είναι ξεκάθαρο ότι τόσο ο Σιμόνοβιτς όσο και ο Πέτρουσεβ είναι αυτή τη στιγμή δύο από τους καλύτερους παίκτες στην ηλικία τους στην Ευρώπη και σίγουρα οι πιο παραγωγικοί. Αμφότεροι έχουν πολλά πράγματα που πρέπει να δουλέψουν. Στο σωστό περιβάλλον ωστόσο είναι σίγουρο ότι θα ανθίσουν ακόμα περισσότερο, σε μία προσπάθεια να εκπληρώσουν το όνειρό τους και να αγωνιστούν στο ΝΒΑ.

Ο δαιμόνιος μάνατζερ μίλησε στο Sport24 τόσο για το σχολείο της Μέγκα Σόκερμπετ, όσο και για τους Σπανούλη, Νέντοβιτς, αλλά και για τη σύγκριση του Γιόκιτς με τον Σαμπόνις.