O Κέναν Σιπάχι έγινε blogger της Φενέρμπαχτσε, στη Euroleague και οι τελευταίες του σημειώσεις αφορούν το πώς έφτασε η ομάδα του στο Final Four, αλλά και τι θέλει να κάνει εκεί.

" Προκριθήκαμε στο Final Four! Ναι! Είναι εκπληκτικό! Το βράδυ που "πήραμε" τη σειρά των playoffs ήταν απίστευτο για εμάς. Δουλεύαμε σκληρά, για επτά μήνες και αυτή η δουλειά απέδωσε καρπούς στο τρίτο ματς, στο Τελ Αβίβ. Τι απίστευτο παιχνίδι! Δουλέψαμε σκληρά και ο στόχος μας ήταν να πάμε στο Final Four. Γνωρίζαμε ότι ο μόνος τρόπος για να φτάσουμε εκεί, ήταν να πάμε την ιστορία παιχνίδι με το παιχνίδι. Ξέραμε ότι μπορούσαμε να νικήσουμε τη Μακάμπι, παρ' ό,τι όλοι πίστευαν πως θα ήταν πραγματικά δύσκολο να επικρατήσουμε αυτής της εκπληκτικής ομάδας τρεις φορές, σε μια εβδομάδα. Ειδικά, στο τρίτο ματς στο Τελ Αβίβ. Κάναμε πολύ καλή δουλειά όλη τη σεζόν και είχαμε πολλές εκτός έδρας νίκες. Νικήσαμε την ΤΣΣΚΑ, την Μπαρτσελόνα, τον Ολυμπιακό, εκτός, οπότε ξέραμε πως μπορούμε να τα καταφέρουμε και στο Τελ Αβίβ. Είχαμε και τύχη στα τελευταία δευτερόλεπτα, αλλά... αυτό δεν συμβαίνει σε κάθε καλή ομάδα;

Ήταν μια από τις μεγαλύτερες νίκες στην καριέρα μου. Η μεγαλύτερη της Φενέρμπαχτσε, δίχως αμφιβολία. Είχα κατακτήσει το Eurobasket U18, με την Τουρκία και αυτό ήταν κάτι επίσης πολύ ιδιαίτερο για εμένα. Ήμουν στο παρκέ, στα τελευταία λεπτά του τρίτου ματς με τη Μακάμπι, γιατί ο Ζήσης είχε 4 φάουλ και ειλικρινά δεν μπορώ να ευχαριστήσω αρκετά τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, για αυτήν την ευκαιρία. Ήταν "κλειστό" παιχνίδι, που πήγε στην παράταση και εύκολα θα μπορούσε να πάει και σε δεύτερο εξτρά πεντάλεπτο. Το προπονητικό τιμ μου είπε να είμαι έτοιμος, γιατί θα έμπαινα να παίξω άμυνα. Προσπάθησα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα και νιώθω ευτυχής που νικήσαμε.

Ο Γκάουντλακ σκόραρε το λέι απ που μας έδωσε το προβάδισμα, στα τελευταία δευτερόλεπτα. Θυμάστε τι είχα πει, όταν ο Μπογκντάνοβιτς είχε σκοράρει εκείνο το μακρινό σουτ, πριν κάποιες εβδομάδες; Αυτό είπα και όταν είδα τον Ντρου να ξεκινά για το ντράιβ. "Μα τι στο διάβολο κάνει;". Ερχόταν ο Μπογκντάνοβιτς από το φτερό και σκέφτηκα πως θα συνεργαστούν, αλλά τον είδα να πηγαίνει μόνος του για το λέι απ που τελείωσε με το αριστερο χέρι. Ο Ντρου είναι νικητής. Είδε το mismatch και το εκμεταλλεύτηκε. Εκείνοι έκαναν λάθος, πιθανόν γιατί όλοι πίστεψαν πως θα κάνει σουτ, ενώ εκείνος πήγε στο ντράιβ. Η αλήθεια είναι ότι έκανε κάτι που δεν συνηθίζει. Ήταν έκπληξη για όλους.

Η Μακάμπι είχε την ευκαιρία να "πάρει" το ματς, στα τελευταία δευτερόλεπτα, αλλά ο Τζέρεμι Πάργκο έχασε το σουτ που επιχείρησε στην εκπνοή. Ξέραμε πως αυτός θα έπαιρνε την προσπάθεια και θα προσπαθούσε να πάει στο ένας με έναν, με εμένα, μόλις έπιανε την μπάλα. Προσπάθησα να μη το κάνω φάουλ, γιατί θα ήταν πολύ ηλίθιο. Προσπάθησα να τον εκβιάσω να πάρει ένα δύσκολο σουτ, όπως ερχόταν ο Βέσελι για να με βοηθήσει. έκανε πολύ καλή δουλειά. Απέφυγα την επαφή και ενδεχομένως να το περίμενε αυτό, γιατί πήρε εκτός ισορροπίας σουτ. Ο Πάργκο πάντα προσπαθεί να πάει στην επαφή και μετά να πάρει σουτ. Έκανα ένα βήμα πίσω και τότε ήταν που εμφανίστηκε ο Γιαν.

Πολλοί ήταν οι παίκτες που έκαναν εξαιρετική δουλειά στη σειρά. Ο Νίκος ήταν εξαιρετικός στο τρίτο ματς, ο Μπιέλιτσα εκπληκτικός στην Κωνσταντινούπολη. Όλοι μας είχαμε τις στιγμές μας, αλλά ο Βέσελι έκανε την καλύτερη δουλειά, ειδικά στο πρώτο ματς. Για όλες τις ομάδες είναι σημαντική η πρεμιέρα και ο Γιαν έκανε ό,τι χρειαζόμασταν για να νικήσουμε. Ήταν παντού. Στα ριμπάουντ, τις τάπες, την άμυνα, τα καρφώματα. Και τα έκανε όλα με τεράστια ενέργεια. Δεν προκαλεί λοιπόν, την παραμικρή απορία το γεγονός ότι τον αποκαλούν "το τσέχικο ελικόπτερο". Πηδά τόσο ψηλά, που μπορεί να μείνει στον αέρα για πάντα. Δεν σταματά ποτέ.

Ανυπομονώ να πάμε στη Μαδρίτη. Θα είναι μια πολύ καλή εμπειρία για εμένα και για κάθε άλλο παίκτη που δεν είχε προτέρα εμπειρία από Final Four. Θέλουμε να γίνουμε από τις ομάδες που εμφανίζονται συχνά στο Final Four, οπότε ελπίζω πως αυτή είναι μόνο η αρχή. Θα είναι εκπληκτικό να διεκδικήσουμε τον τίτλο. Τώρα νιώθουμε πως μπορούμε να νικήσουμε τους πάντες. Έχουμε αυτοπεποίθηση και παίζουμε πολύ καλά. Παρακολούθησα πολλά ματς της Euroleague, ως παιδί και το να έχω τη δυνατότητα να πάω σε Final Four είναι μοναδικό. Όταν έπαιζα στην Τόφας, έβλεπα τα παιχνίδια που γίνονταν στο υψηλότερο επίπεδο και ήθελα να βρεθώ εκεί. Δούλεψα σκληρά, όταν ένιωθα κουρασμένος δούλευα ακόμα πιο σκληρά, γιατί όταν έχεις όνειρα δεν σταματάς. Δεν τα παρατάς. Είναι πολύ δύσκολο να παίζεις σε αυτό το επίπεδο και το να δίνω κάτι σε μια τόσο μεγάλη ομάδα, είναι εκπληκτικό. Μαδρίτη, ερχόμαστε".