Μάλιστα, υπερασπίστηκε τους συναδέλφους του, που καλούν... τάιμ άουτ από τις εθνικές ομάδες και στηλίτευσε τη λογική των συνεχών διοργανώσεων της FIBA που δεν αφήνει το περιθώριο στους καλαθοσφαιριστές να ξεκουραστούν κάθε δεύτερο καλοκαίρι όπως η FIFA.

Αναλυτικά, η συνέντευξη του Σισκάουσκας στο Sport24.gr:

-Πώς εξηγείς το σκληρό σχόλιο του παλαίμαχου Σοβιετικού άσου Σεργκέι Γιοβάισα; Αν δεν κάνουμε λάθος, είχες ανακοινώσει την αποχώρησή σου από την Εθνική Λιθουανίας μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, οπότε προς τι όλος αυτός ο θόρυβος;

"Αυτό ακριβώς αναρωτιέμαι και εγώ! Πριν από τρία χρόνια είχα πει ότι αποχωρώ από την Εθνική, αλλά κάποιοι στην πατρίδα μου δείχνουν να μην το καταλαβαίνουν. Ετσι είναι, όμως. Τραυματίστηκαν ο Κλέιζα και ο Ματσιούλις και υπάρχει τρομακτική πίεση. Δεν ξέρω τι συμβαίνει. Θέλουν να κερδίσουν το τρόπαιο, θέλουν να φτάσουν στον τελικό; Ολα αυτά είναι θεμιτά και καλό είναι να θέτουν υψηλούς στόχους, αλλά εγώ το έχω ανακοινώσει μετά το Πεκίνο το 2008. Δεν είναι φρέσκια η απόφασή μου".

-Ισως αυτή η πίεση να οφείλεται στην υπέρμετρη αγάπη των Λιθουανών για το μπάσκετ. Υπάρχει εξήγηση...

"Σαφώς και υπάρχει η λατρεία για το μπάσκετ. Αν ήμουν ποδοσφαιριστής στη Λιθουανία ή αν είχα άλλη εθνικότητα, αν λόγου χάρη είχα γεννηθεί Έλληνας, δεν θα είχε πάρει το θέμα τέτοιες διαστάσεις. Γιατί ξέρω ότι και εσείς έχετε διαρροές στην Εθνική, αλλά δεν έχει συμβεί αυτή η κοσμογονία. Και αν θέλετε τη γνώμη μου; Τον καταλαβαίνω απόλυτα τον Διαμαντίδη και το κάθε παιδί που παίρνει αυτή την απόφαση. Τα έβαλε κάτω, τα ζύγισε και είπε ότι δεν μπορεί να αντέξει τόσες διοργανώσεις χειμώνα – καλοκαίρι. Το ίδιο και ο Παπαλουκάς, όπως και άλλοι παίκτες σε άλλες εθνικές ομάδες. Κάποια στιγμή έρχεται το πλήρωμα του χρόνου. Μακάρι να παίζαμε για πάντα, αλλά δεν γίνεται".

-Ακόμη και ένας ψυχρός άνθρωπος, όπως εσύ, που σπάνια εξωτερικεύεις τα συναισθήματά του, θα πρέπει να ενοχλήθηκες από το σχόλιο περί προδοσίας.

"Οποιοσδήποτε αν διάβαζε να τον αποκαλούν, προδότη θα ένιωθε άσχημα. Κάπως έτσι ένιωσα και εγώ. Κι όμως, εγώ τα έχω καλά με τον εαυτό μου. Ξέρω ότι έχω πάρει την απόφαση να μην ξαναπαίξω στην Εθνική. Και να πεις ότι ήμουν απολύτως υγιής και ότι δεν είχα τραυματισμούς τα τελευταία χρόνια, να το συζητήσουμε! Φέτος, όμως, στην Ευρωλίγκα έπαιξα σκάρτα επτά παιχνίδια. Στο ματς με τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα πάτησα το παρκέ μόλις πέντε λεπτά λόγω της μέσης μου, ενώ έχω χάσει όλους τους τελικούς του ρωσικού πρωταθλήματος εξαιτίας του τραυματισμού στη γάμπα".

-Μίλησες με τον ομοσπονδιακό προπονητή Κεστούτις Κεμζούρα;

"Ναι, μιλήσαμε πριν από έναν μήνα. Του εξήγησα τα πάντα και πιστεύω ότι με κατάλαβε. Τώρα αν κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να ανεχτούν την απόφασή μου, δεν μπορώ να κάνω κάτι. Θεωρώ ότι έχω προσφέρει και εγώ ένα λιθαράκι στην Εθνική Λιθουανίας".

-Το λες σαν να βγάζεις ένα παράπονο...

"Δεν είναι και μικρό πράγμα να σε λένε προδότη! 'Επαιξα οκτώ χρόνια στην Εθνική, κατακτήσαμε μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες και Ευρωμπάσκετ, αλλά κάποια στιγμή διαπίστωσα ότι δεν μπορούσα άλλο, ήταν αδύνατον να συμμετέχω σε τόσες διοργανώσεις χειμώνα - καλοκαίρι. 'Ενιωθα ότι το κορμί μου φώναζε. Χρειαζόμουν ξεκούραση. Τρεις εβδομάδες δεν είναι αρκετές έπειτα από τόσο επίπονες χρονιές με τους συλλόγους. Οπότε μετά το Πεκίνο το 2008 αποφάσισα να σταματήσω από την Εθνική".

-Αισθάνθηκες κάποιες στιγμές πως η FIBA αντιμετωπίζει τους αθλητές σαν... κομμάτια κρέας, όσο σκληρό και αν ακούγεται αυτό;

"Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Η FIBA δεν σκέφτεται ότι με αυτό τον τρόπο ξεζουμίζει τους παίκτες. Γιατί δεν ακολουθεί το πρότυπο της FIFA, η οποία δίνει στους ποδοσφαιριστές τη δυνατότητα να ξεκουραστούν κάθε δεύτερο καλοκαίρι; Αντιθέτως, εμείς στο μπάσκετ έχουμε Ευρωμπάσκετ τα μονά έτη, Μουντομπάσκετ και Ολυμπιακούς Αγώνες τα ζυγά, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χρόνος για ξεκούραση. Τα Ευρωμπάσκετ έπρεπε να γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια. Τα ίδια και τα ίδια λέμε όμως. Κάποια μυαλά δεν αλλάζουν"...

-Πες μας κάτι τελευταίο. Παρά την απογοήτευση για τον πρόωρο ευρωπαϊκό αποκλεισμό της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, είχες την ευκαιρία να παρακολουθήσεις τα πλέι οφ και το Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας; Παρεμπιπτόντως, δεν έχεις συμβόλαιο για την επόμενη χρονιά...

"Όχι, δεν έχω συμβόλαιο, μένω ελεύθερος. Οσο για τα παιχνίδια; Φυσικά τα είδα! Και χάρηκα πολύ για τον Παναθηναϊκό, για τους προπονητές και τους παλιούς συμπαίκτες μου. Τους άξιζε η κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Από τη στιγμή που απέκλεισαν το φαβορί Μπαρτσελόνα, το τρόπαιο ήταν όλο δικό τους. Έχω αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό και ξέρω πώς δουλεύουν πριν και κατά τη διάρκεια του Φάιναλ Φορ. Μπράβο τους"...