Ποιος είναι ο Τζέιμς Άντερσον που αναδείχθηκε MVP της τέταρτης αγωνιστικής στη Euroleague, ως ο ηγέτης της νίκης που πανηγύρισε η Ζάλγκιρις επί της Ούνικς Καζάν; Πώς βρέθηκε από μια πόλη 721 κατοίκων, στο υψηλότερο pick των Spurs, μετά τον Tim Duncan (1997) και μετά στη Λιθουανία;

Πρώτα σούταρε και μετά περπάτησε. Ή τουλάχιστον αυτό λέει ο πατέρας του, Robert -και εμείς δεν έχουμε λόγο να τον αμφισβητήσουμε. Πώς άλλα παιδάκια μεγαλώνουν με κατοικίδια; Εκείνος μεγάλωσε με την μπάλα του μπάσκετ στα χέρια "και δεν την άφηνε ποτέ. Ούτε όταν περπατούσε στο δρόμο. Πουθενά". Όταν θα μεγάλωνε λίγο, θα την άφηνε κάθε Κυριακή, οπότε πήγαινε στη χορωδία της εκκλησίας του -ως τενόρος.

Η αλήθεια είναι ότι εκεί που μεγάλωσε, στην Junction City του Arkansas -στα σύνορα με τη Louisiana-, δεν υπήρχαν και πολλά άλλα πράγματα να κάνει. Ή που θα έπαιζε μπάσκετ ή που... θα κούρευε τα γκαζόν. Η πόλη του δεν είχε καν κινηματογραφική αίθουσα ή εμπορικό κέντρο. Τι είχε; 721 κατοίκους, 251 νοικοκυριά, 186 οικογένειες, ένα φανάρι, ένα σχολείο, ένα γυμναστήριο και 2.8 χιλιόμετρα γης.Αυτά. To πλησιέστερο αεροδρόμιο είναι σε απόσταση 123 χιλιομέτρων. Υπάρχει βέβαια, αίθουσα για bingo.

Όταν δεν έχεις κάτι, τι κάνεις; Δημιουργείς. Οι γονείς του ανακάλυψαν πως μπορούν να ψυχαγωγούν τα παιδιά τους (Rodney, Jordan και Celesia). Για τον Τζέιμς, διάλεξαν το μπάσκετ. Σημείωση: όταν ήλθε στον κόσμο (25/3/1989), τα μικρά δάχτυλα των χεριών ήταν "σπασμένα". "Μου είπαν πως δεν θα ισιώσουν ποτέ, αλλά και ότι αν δεν με ενοχλούσαν, θα ήταν χρήσιμο... να τα αφήσω στην ησυχία τους". Τι έκανε; Τα συνήθισε.

Όταν έγινε θέαμα

Ο Robert δεν ήταν ο μόνος που έπαιζε μπάσκετ μαζί του. Το έκανε η μητέρα του, Ira Williams, η οποία είχε κάνει σχετική καριέρα στο Southern Arkansas University -πριν πιάσει δουλειά σε κατάστημα, στο πόστο του ανεφοδιασμού των ραφιών. "Από την πρώτη ημέρα, μου είπε πως ήλεθε να πάει στο ΝΒΑ" είχε αποκαλύψει πριν λίγα χρόνια η Ira, "υπήρχε εκείνο το διαφημιστικό που έλεγε "θέλω να γίνω σαν τον Mike", όταν ήταν τριών χρόνων. Όλη μέρα λοιπόν, τραγουδούσε αυτόν το ρυθμό". Σύντομα, ο κανακάρης τους θα γινόταν ο ίδιος θέαμα -με την καλή την έννοια- για τα παιδιά της πόλης του.

Πριν καν τελειώσει το middle school, οι προπονητές του τον προετοίμαζαν για starter στο high school. "Ήταν τραγικός, αλλά μπορούσε να σουτάρει" ενημέρωσε ο πατέρας του. Τελικά, αποφάσισαν να του δώσουν άλλον έναν χρόνο να προετοιμαστεί καλύτερα. Ηγήθηκε της πορείας του σχολείου του στην κατάκτηση πρωταθλήματος και έγινε ο "ήρωας της πόλης". Ο ήρωας ωστόσο, της εποχής ήταν ο συνομήλικος του Fred Gulley, ο οποίος στα 11 είχε ήδη πρόταση για υποτροφία από το University of Arkansas. Η διαφορά ήταν ότι ο Άντερσον έπαιζε μπροστά στους φίλους του και ο Gulley ενώπιον scouts κολεγίων.

Το... ξεπέταγμα

Αυτό θα άλλαζε όταν ο Τζέιμς θα πήγαινε στους Arkansas Wings, ομάδα του AAU στο Little Rock. Τα τετ α τετ που είχε με κάποια από τα πιο γνωστά prospects (π.χ. τον OJ Mayo) τον έβαλαν στο ραντάρ και όταν ήταν στην 10η τάξη, άρχισαν τα τηλέφωνα. Ένα ήταν από το Louisiana Tech. Συνέχισε να δουλεύει το παιχνίδι του και όταν οι γονείς του πήραν διαζύγιο, ο πατέρας του θα έφευγε για San Francisco, για να δουλέψει στις φυλακές San Quentin State, ως φύλακας "όπου τον πήρα ένα καλοκαίρι και έπαιζε εναντίον ανδρών, γιατί είχε ξεπεράσει πια τα 2 μέτρα". Ήταν 2.03, με το σουτ να παραμένει η δύναμη του, για να κατακτήσει δυο πρωταθλήματα περιφέρειας και να αναρριχηθεί στη λίστα με τους "καλύτερους νέους". Ως τελειόφοιτος, ήταν ο ηγέτης των Junction City Dragons στην κατάκτηση του πρωταθλήματος (2007, Class 2a state). Στις 8/3 είχε 43π. και 11 ριμπ. στο ματς του τίτλου. Έτσι, πήρε από τον Gulley και τον τίτλο του "παίκτη της χρονιάς" στο Arkansas -ο άλλος το 'χε μονοπωλήσει τα προηγούμενα χρόνια.

Οι δυο καλύτεροι παίκτες της πολιτείας θα συναντιόνταν στο Oklahoma State, το 2008. Το 2008 λοιπόν, ο Gulley θα ήταν starter σε 17 ματς, ως πρωτοετής και ο Άντερσον θα σκόραρε περισσότερους από 22π. ως δευτεροετής, για να αναδειχθεί ο καλύτερος παίκτης της Big 12. Πάμε όμως, λίγο πίσω.

Η James Anderson day

Στις 14/3 του 2007 οι 721 κάτοικοι της πόλης θα συγκεντρώνονταν στο στάδιο του football, όπου θα υπήρχαν πιάτα με hod dogs και πατατοσαλάτα, για να τιμήσουν έναν δικό τους άνθρωπο. Ο Humble James, όπως ήταν το παρατσούκλι του, δεν είχε "κλείσει" καν τα 18 (ήθελε ακόμα δυο εβδομάδες), όταν τον τίμησαν οι συμπολίτες του, για το τέλος της σχολικής καριέρας και πριν τη μετάβαση στο κολέγιο. "Δεν ξέρω αν το άξιζα αυτό" θα έλεγε, δικαιολογώντας και το nickname. Παρεμπιπτόντως, ακόμα και σήμερα η 14η Μαρτίου είναι η "μέρα του James Anderson" στην πόλη του. Ένα μήνα αργότερα, ο Kevin Payne -παιδί της Junction City- θα γινόταν πικ στο draft του NFL. "Ήταν ένα τεράστιο βήμα για την κοινότητα μας. Έδειξε σε όλα τα νέα παιδιά πως μπορούν να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους".

Το υψηλότερο πικ μετά τον Duncan

Το 2010 επέστρεψε στο σχολείο της πόλης του,για να παρακολουθήσει παρέα με τους 100 πιο κοντινούς του φίλους (!) το ΝΒΑ Draft. H ιστορία είχε ως εξής: κάλεσε κάποιους φίλους, εκείνοι κάλεσαν κάποιους άλλους και όταν επιλέχθηκε από τους Spurs, αυτό που είχε ξεκινήσει ως οικογενειακή γιορτή, έγινε πάρτι. "Άνθρωποι συνέχισαν να έρχονται, ακόμα και από διπλανές πόλεις" θυμάται. Εκείνος πήρε το μικρόφωνο, τους ευχαρίστησε και γιόρτασε τη στιγμή. Είχε εμφανιστεί στο draft ως "ο καλύτερος σουτέρ" της βραδιάς (υπήρχαν και ρεκόρ που είχε δημιουργήσει στο Oklahoma State να αποδεικνύουν την αλήθεια) και το San Antonio χρειαζόταν έναν περιφερειακό σουτέρ. Για αυτό και τον κάλεσε, με το υψηλότερο πικ που είχε χρησιμοποιήσει -μετά τον Τim Duncan, το 1997! Πήγε στο summer league του Las Vegas, για τις εμπειρίες, για να προσαρμοστεί πιο εύκολα. Αυτό που έγινε, ήταν να τραυματίσει τους προσαγωγούς. Δεν θα ήταν το μόνο πρόβλημα που θα αντιμετώπιζε.

Το κάταγμα, οι Hawks, οι Sixers και ο DeColo

Μετά τα έξι πρώτα ματς της σεζόν, στα οποία είχε χρόνο συμμετοχής, έπαθε κάταγμα στο πέμπτο μετατάρσιο του δεξιού ποδιού και μπήκε στα "πιτς". Τον Ιανουάριο του 2011 τα "Σπιρούνια" τον έστειλαν στους Austin Toros (D-League), για να ξαναβρεί τη φυσική του κατάσταση. Η αλήθεια είναι πως ο Danny Green του είχε "φάει" τη θέση. Μια εβδομάδα αργότερα επέστρεψε στην αγκαλιά του "Pop", αλλά δεν έμεινε για πολύ. Ένα άλλη μια επιστροφή, πριν μείνει ελεύθερος το καλοκαίρι του 2012 -οι Spurs δεν έκαναν χρήση της option ανανέωσης. Τον Σεπτέμβριο του 2012 υπέγραψε στους Hawks, αλλά "κόπηκε" πριν την εκκίνηση της σεζόν, για να γυρίσει στη D-League. Το San Antonio θα του χτυπούσε ξανά την πόρτα (21/11/2012), εκείνος θα την άνοιγε και θα κάλυπτε τα κενά των τραυματιών Kawhi Leonard και Stephen Jackson, με το Νο11 πια στην πλάτη, γιατί ο Nando De Colo είχε πάρει το δικό του (το 25). Όταν γύρισαν οι τραυματίες, έφυγε πάλι για τη D-League, με τους Sixers να του δίνουν μια ακόμα ευκαιρία -και διετές συμβόλαιο. Σε 80 ματς, την πρώτη σεζόν (γιατί άλλη δεν υπήρξε -με την κακή σεζόν της Philadelphia να είναι ο λόγος), ξεκίνησε στα 62 και είχε 10.1 π., 3.8 ριμπ., 1.9 ασίστ σε 28.9'' συμμετοχής, ανά αγώνα.

Στις 13/11 του 2013 έκανε καρίρ χάι (36π.), στη νίκη επί των Rockets. Από τα δικά του χέρια έφυγε το σουτ που έστειλε το ματς στην εξτρά περίοδο. Με το τέλος της αγωνιστικής περιόδου, έμεινε πάλι χωρίς δουλειά. Και τότε είπε να κοιτάξει τι υπάρχει στην Ευρώπη, με τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους τον έπεισε να πάει στη Ζάλγκιρις.

Πηγές: nba.com, mysanantonio.com, 48minutesofhell.com