Ο Νίκος Σπανός δεν θα ξεχάσει ποτέ τις 18 ημέρες που πέρασε στην προετοιμασία του Παναθηναϊκού και σήμερα, που έχει τα γενέθλιά του, μοιράζεται τις αναμνήσεις του με τους αναγνώστες του SPORT 24.

-Επειτα από τις καλές εμφανίσεις στους φιλικούς αγώνες των πρωταθλητών Ευρώπης και κυρίως το «ευχαριστώ» εκ μέρους του Ζέλικο Ομπράντοβιτς για τη συμμετοχή σου στην προετοιμασία του Παναθηναϊκού, δεν μπορεί, το τηλέφωνό σου θα πρέπει να χτυπά συχνότερα...



"Θα σας απογοητεύσω! Το τηλέφωνό μου δεν χτυπά και ο λόγος είναι ότι στην Ελλάδα το σύστημα δεν λειτουργεί με βάση τη λογική και την αξιοκρατία. Δεν πειράζει, όμως. Αυτή την εμπειρία που έζησα στην προετοιμασία του Παναθηναϊκού, δεν θα την αντάλλαζα ούτε με την υπογραφή συμβολαίου.

Με λίγα λόγια, προτιμώ το άγχος του να είσαι free agent από το να είχα χάσει αυτή την ευκαιρία που μου παρουσιάστηκε και την οποία δεν έχουν ζήσει πολλοί αθλητές".



-Αποκλείεται να μην έχει ενδιαφερθεί ούτε μια ομάδα...


"Θα σας μιλήσω ειλικρινά. Εχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον ομάδες του εξωτερικού. Κάποιοι που με έχουν πάρει από την Ελλάδα έχουν αρκεστεί σε μισόλογα. Αυτό, όμως, δείχνει και την προχειρότητα, που υπάρχει. Αποτυπώνει τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι θα έπρεπε κανονικά να ξέρουν αν ένας αθλητής που έκλεισε τα 31 αξίζει για μια θέση στο ρόστερ ή όχι".



-Θεωρείς ότι η ενασχόλησή σου με τον ΠΣΑΚ, από τον οποίο προσφάτως αποχώρησες, λειτούργησε κάποιες φορές ανασταλτικά –όχι για όλους, αλλά- για ορισμένους παράγοντες;

"Σαφέστατα και υπάρχουν αποδείξεις που το επιβεβαιώνουν. Υπάρχουν κάποιοι που έχουν θέσει το θέμα. Η ενασχόλησή μου με τον ΠΣΑΚ ήταν σίγουρα ανασταλτικός παράγοντας, αλλά σε τελική ανάλυση δεν πιστεύω ότι οι σοβαρές ομάδες και οι σοβαροί προπονητές ασχολούνται με αυτά τα πράγματα".



-Μήπως όλος αυτός ο προβληματισμός σε ώθησε στην πόρτα της εξόδου από τον συνδικαλισμό;



"Οχι, σε καμία περίπτωση. Η απόφασή μου δεν είχε να κάνει με αγωνιστικά ζητήματα, ήταν άσχετη με το μπάσκετ. Οσοι με γνωρίζουν καλά, μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να παραιτηθώ επειδή κάποιες ομάδες δεν έβλεπαν με καλό μάτι την εμπλοκή μου στον ΠΣΑΚ.

Αυτό το κάναμε –και εγώ θα συνεχίσω να βοηθάω- για το καλό του μπάσκετ, για να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας των παικτών και να αποκτήσουμε κάποτε προηγμένο πρωτάθλημα. Αποχώρησα λόγω έλλειψης χρόνου, αλλά και πάλι. Αν υπάρχουν ομάδες που ενδιαφέρονται για τον Νίκο Σπανό, αλλά τον κρίνουν ως μέλος του ΠΣΑΚ, δεν θέλω εγώ να συνεργαστώ μαζί τους"

.

-Ξέρεις τι είπαν κάποιοι; Οτι ο Σπανός έγινε πιο γνωστός μέσω του ΠΣΑΚ παρά μέσω του μπάσκετ.


" Το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον, από το οποίο προέρχομαι, είναι τέτοιο, ώστε πραγματικά δεν έχω ανάγκη να προβληθώ ούτε μέσω του ΠΣΑΚ ούτε μέσω του μπάσκετ. Δεν θέλω να ακουστεί εγωιστικό, αλλά δεν επιζητώ αναγνωρισιμότητα. Παίζω μπάσκετ γιατί το γουστάρω".


-Μήπως αυτό το περιβάλλον μείωσε ως έναν βαθμό την όρεξή σου για μπάσκετ; Μήπως δεν δούλεψες σωστά όταν έπρεπε;

"Το αντίθετο! Οσοι με ξέρουν από 17-18 ετών, θα θυμούνται ένα παιδί, που δεν μπορούσε να φτάσει το στεφάνι, που ήταν πιο αργό και από την άπνοια. Που δεν ήξερε τι θα πει ‘βάρη’ και ήταν πάρα πολύ αδύναμο. Που δεν είχε αγωνιστεί σε κλιμάκια και εθνικές ομάδες και δεν είχε ιδιαίτερο ύψος (1,93 μ.) για τη θέση του.

Κρίνοντας, λοιπόν, από όλα αυτά, το γεγονός ότι αυτό το παιδί απέκτησε μια θέση στην Α1 και συμμετείχε στην προετοιμασία του Παναθηναϊκού με έναν προπονητή, ο οποίος δεν κάνει χάρες, σημαίνει ότι δούλεψε παραπάνω από το κανονικό. Θέλω να σας πω ότι λατρεύω το μπάσκετ και ότι έχω προσπαθήσει πολύ περισσότερο από άλλα παιδιά, που ενδεχομένως να είχαν περισσότερο ταλέντο από μένα".



-Τέρμα η ανάκριση! Πάμε στην εμπειρία που έζησες με τον Παναθηναϊκό. Αν σε ρωτήσει κάποιος... "ρε Νίκο τι είναι αυτό που θα σου μείνει αξέχαστο από αυτές τις μέρες στα βουνά της Σερβίας;", τι θα του απαντούσες;

"Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι, δεδομένου ότι έχω σπουδάσει και έχω ζήσει στην Αμερική, είναι ότι λίγοι άνθρωποι έχουν την ευλογία να δουλέψουν δίπλα σε πραγματικούς ηγέτες. Στην Αμερική το λένε... ‘Level 5 Leadership’, ο απόλυτος ηγέτης! Και αυτός είναι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Δεν θα μπορούσα να το συνειδητοποιήσω παρακολουθώντας απλά τους αγώνες του Παναθηναϊκού. Επρεπε να το ζήσω για να το κατανοήσω".




-Τι το ξεχωριστό διαπίστωσες ότι διαθέτει ο κόουτς;



"Πραγματικός ηγέτης δεν σημαίνει να ξέρει μπάσκετ. Το μπάσκετ υπάρχει και στα βιβλία. Πραγματικός ηγέτης είναι αυτός που καθοδηγεί με τέτοιο τρόπο, ώστε αυτοί που βρίσκονται απέναντί του να θέλουν να καθοδηγηθούν. Ο κόουτς Ομπράντοβιτς δεν το κάνει για λόγους εγωισμού, ούτε για το συμφέρον του.

Η φιλοσοφία του περνά μέσα στην ομάδα για την ομάδα. Ακόμη και εμένα, που δεν ήμουν μέλος του Παναθηναϊκού, μου μιλούσε με τέτοιο τρόπο, λες και με θεωρούσε μέλος της ομάδας".




-Τι άλλο σου έκανε εντύπωση;


"Οτι είναι πολύ σκληρός, αλλά τον λατρεύουν όλοι! Ας μην κοροϊδευόμαστε, οι παίκτες μιλάμε μεταξύ μας. Σας διαβεβαιώνω, λοιπόν, ότι δεν υπάρχει προπονητής στην Α1, που να μην τον αντιπαθεί έστω και ένας παίκτης. Για να μην πω... έστω πέντε! Στον Παναθηναϊκό εγώ δεν είδα ούτε έναν δυσαρεστημένο παίκτη".



-Μήπως αυτό συμβαίνει, επειδή φημίζεται για τον κώδικα δικαιοσύνης του;



"Δεν είναι μόνο η δικαιοσύνη, αλλά η σχέση που έχει με τους παίκτες. Σου δίνει την εντύπωση ότι θα γινόταν ασπίδα για να σε προστατέψει. Στο καλό θα έκανε ένα βήμα πίσω και στο κακό ένα βήμα μπροστά".



-Θα αναρωτηθεί κάποιος... ρε Σπανέ πότε πρόλαβες να αποκρυπτογραφήσεις τον Ομπράντοβιτς;



"Για κάποιον που έχει σπουδάσει marketing and business administration και έχει ανοικτό μυαλό και κρίση, είναι πανεύκολο, γιατί αυτά που σας περιέγραψα ήταν εμφανέστατα. 18 ημέρες από το πρωί ως το βράδυ με κάποιον είναι αρκετές.

Προσέξτε και κάτι ακόμη. Το χαρακτηριστικό των πραγματικών ηγετών είναι ότι προετοιμάζουν τους υφιστάμενούς τους με τέτοιο τρόπο, ώστε όταν έλθει η ώρα της διαδοχής να είναι έτοιμοι. Οι λιγότερο δυνατοί ηγέτες προετοιμάζουν τους από κάτω με τέτοιο τρόπο, ώστε όταν έλθει εκείνη η ώρα να μην μπορούν να τους διαδεχθούν. Αυτή είναι η διαφορά"

...

-Αναφέρεσαι προφανώς στον Δημήτρη Ιτούδη.



"Ακριβώς! Ο Ιτούδης είναι πολύ σημαντικός στον Παναθηναϊκό, έχει τρομερούς ρόλους και αρμοδιότητες. Δεν ξέρω αν θα γίνει ποτέ η διαδοχή, αυτό το γνωρίζουν μόνο οι ίδιοι, αλλά αν έλθει εκείνη η ώρα ο Ομπράντοβιτς θέλει να δει τον Ιτούδη επιτυχημένο. Για αυτό είναι ο απόλυτος ηγέτης".


-Στην προετοιμασία του Παναθηναϊκού με ποιον έκανες περισσότερο παρέα;



"Στο δωμάτιο ήμουν με τον Νέστορα (Κόμματο), αλλά παρέα κάναμε με όλα τα παιδιά. Στον Παναθηναϊκό, μέχρι και οι ξένοι, οι οποίοι στις περισσότερες ομάδες είναι κάπως περίεργοι, είναι πολύ καλά παιδιά και αναφέρομαι στον Μπατίστ και τον Νίκολας. Είναι εξαιρετικά παιδιά και τώρα καταλαβαίνω αυτό που μου έλεγαν ότι ο Ομπράντοβιτς δεν διαλέγει τους παίκτες μόνο με βάση την αξία, αλλά και τον χαρακτήρα τους".

-Δεν ξέρω κατά πόσο ευσταθούν αυτές οι φήμες, ωστόσο μάθαμε ότι κάθε φορά που σκόραρες ή έβγαζες μια καλή άμυνα, ο Διαμαντίδης και ο Τσαρτσαρής είχαν να πουν μια καλή κουβέντα...


"Με τον Δημήτρη και με τον Κώστα έχουμε κάνει μια συμφωνία, να τους πληρώνω κάθε φορά που λένε καλή κουβέντα για μένα. Πέρα από την πλάκα, τους ευχαριστώ γιατί είναι μεγάλοι παίκτες και πάνω από όλα χρυσά παιδιά".



-Κάτι τελευταίο. Δεν πιστεύεις ότι πρέπει να εξαργυρωθεί η δημόσια τοποθέτηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που είπε ότι "οι έφηβοι, ο Κόμματος και ο Σπανός μας βοήθησαν πάρα πολύ, κυρίως σε ό,τι αφορούσε το κομμάτι του μπάσκετ, τα θέματα τακτικής και τα φιλικά παιχνίδια. Δούλεψαν πολύ επαγγελματικά και πέρα από τη βοήθειά τους καθαρά αγωνιστικά, θα πρέπει να πω ότι είναι και πολύ καλοί ως άτομα";


"Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου τον κόουτς για την ευκαιρία που μου έδωσε. Το αν και πότε θα εξαργυρωθούν δεν το γνωρίζω. Το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι θα συνεχίσω να δουλεύω σκληρά, σε κάθε προπόνηση και κάθε μέρα για να βελτιώνομαι και να μπορώ να βοηθήσω την ομάδα μου. Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Παναθηναϊκό για αυτή την αξέχαστη εμπειρία".