Η φετινή χρονιά βρήκε την Άννα Νίκη Σταμολάμπρου να στερείται της... παρέας της Άρτεμης Σπανού (σ.σ.: αποφοίτησε), αλλά να απολαμβάνει την εκτίμηση του προπονητικού τιμ του Robert Morris. Η δευτεροετής γκαρντ των "Colonials" κατέγραψε στο NCAA blog του Sport24.gr τί ζει καθημερινά στις ΗΠΑ, σχολιάζοντας τις αλλαγές που βιώνει αλλά και όσα της λείπουν από την Ελλάδα.

Αναλυτικά όσα έγραψε:

" Το Robert Morris βρίσκεται στο Pittsburgh της Pennsylvania και είναι μια πολύ όμορφη πόλη, πάνω σε τρεις ποταμούς. Είναι περίπου είκοσι λεπτά μακριά από το κέντρο της πόλης. Οι εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου είναι πάρα πολύ καλές, όπως επίσης και οι παροχές που δίνονται στην ομάδα μπάσκετ (αποδυτήρια, εξοπλισμός, γυμναστήρια κλπ). Μοιράζομαι ένα πολύ ωραίο διαμέρισμα με δύο συμπαίκτριές μου, ενώ ο χρόνος μου κυλάει μεταξύ μπάσκετ και σπουδών -όπως είναι λογικό.

Η παρουσία της Άρτεμης στην ομάδα πέρσι υπήρξε καταλυτική, για μένα. Τόσο εντός όσο κι εκτός γηπέδου. Ήταν άλλωστε ο σημαντικότερος λόγος για να επιλέξω το Robert Morris, παρά το γεγονός ότι είναι ίσως "μικρότερο" πανεπιστήμιο, σε σχέση με κάποια άλλα που μου έκαναν πρόταση. Πέρσι, σύμφωνα και με τα λεγόμενα των προπονητών, ήμασταν ένα πολύ καλό δίδυμο, που βοήθησε σημαντικά στο να κατακτήσουμε τον τίτλο στην περιφέρειά μας (NEC).

Φέτος είναι πιο δύσκολη η χρονιά αφού αποφοίτησε η Άρτεμη και προσπαθούμε όλοι μας να καλύψουμε το κενό της, με έναν διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού. Παρότι είμαι δευτεροετής, καλούμαι να σηκώσω ένα πολύ μεγάλο βάρος τόσο στην οργάνωση όσο και στην εκτέλεση, όπως επίσης και στο αμυντικό κομμάτι.

Αυτό είναι φυσικά ευχάριστο, αλλά δημιουργεί και μεγάλη ευθύνη την οποία καλείσαι να διαχειριστείς και να αποδεικνύεις κάθε μέρα ότι αξίζεις να έχεις αυτόν τον ρόλο.

Ακαδημαϊκά, το Robert Morris είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο και παρότι είχα περάσει στη Νομική Θεσσαλονίκης, θεωρώ ότι το κολέγιο θα μου δώσει τα εφόδια για καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση, στο μέλλον. Όσον αφορά το μπασκετικό κομμάτι, η Αμερική είναι "η χώρα του μπάσκετ" κατ' εμέ και αποτελεί μία πολύ μεγάλη προσωπική πρόκληση. Θέλω να διακριθώ στην πρώτη κατηγορία του NCAA. Έπαιξα και παίζω διαρκώς με παίκτριες πολύ υψηλού επιπέδου, κάτι που πιστεύω πως θα με βελτιώσει ατομικά και θα με βοηθήσει στα επόμενα βήματά μου.

Υπάρχει όμως και κάτι... αρνητικό σε όλη την υπόθεση. Μου λείπει πολύ η οικογένειά μου και το φαγητό της μαμάς μου! Μαζί, μου λείπουν οι φίλοι, ο ήλιος και συνολικά η Θεσσαλονίκη".