X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

EUROLEAGUE

Στάση ζωής το respond, για τον Τζέρελς

Δεν είναι ότι καθόταν και η τύχη του δούλεψε για αυτόν. Ο Κέρτις Τζέρελς, μεγάλος πρωταγωνιστής στη νίκη που πήρε η Ούνικς στη Μαδρίτη, αναγέννησε ολόκληρο κολέγιο, πριν ζήσει το δικό του μερίδιο στις ατυχίες και επανακάμψει. Ιδού η ιστορία του.

Το φιλανθρωπικό ίδρυμα που διατηρεί στις ΗΠΑ, λέγεται "respond". Βλέπετε, κατά τον Κέρτις Τζέρελς "ζωή δεν είναι μόνο αυτό που σου συμβαίνει, αλλά και πώς ανταποκρίνεσαι σε κάτι που συμβαίνει σε άλλους". Η τελευταία κίνηση που έκανε, σε συνεργασία με τους ανθρώπους που "τρέχουν" το ίδρυμα στην πατρίδα του, ήταν να συγκεντρώσει γαλοπούλες, για να μοιράσει σε όσους είχαν ανάγκη, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να γιορτάσουν το Thanks Giving. Η όλη ιστορία είναι τόσο σημαντική για εκείνον που έχει γίνει tattoo στο δεξί χέρι.

Ηγήθηκε του 75-85 με το οποίο έφυγε η Ούνικς Καζάν από τη Μαδρίτη, όπως διέλυε το σερί των διαδοχικών νικών της "βασίλισσας" στο "Παλάθιο ντε λος ντεπόρτες".

Αυτός ήταν και ο λόγος που ανατρέξαμε στην ιστορία του. Βρήκαμε πώς ξεκίνησαν όλα, τι τον συνδέει με τον Λαφαγιέτ και τον Γκιστ, γιατί έχει σε ξεχωριστή θέση τον Γιασικεβίτσιους και τον Σπανούλη και πόσο έχει δουλέψει για να βρίσκεται εκεί που είναι τώρα.

Ανέστησε ένα κολέγιο

Το κολέγιο ζούσε τότε μαύρες στιγμές, μετά τη δολοφονία του Patrick Dennehy (δευτεροετής φόργουορντ) από τον συμπαίκτη του, Carlton Dotson, το καλοκαίρι του 2013 και πλήθος παραβάσεων του πρώην προπονητή, Dave Bliss (αφορούσαν από ζητήματα recruiting, πληρωμές παικτών έως χρήση ναρκωτικών ουσιών από τους παίκτες -με προμηθευτεί εκείνον). Το NCAA τιμώρησε το πανεπιστήμιο με αναστολή, έως το 2010 και ένα χρόνο εκτός των περιφερειών.

Σιγά σιγά, ο νέος προπονητής Scott Drew δημιούργησε ένα σύνολο που έφτασε το 2008 τις 20 νίκες στην Big 12 και στο NCAA Tournament. " Προτιμώ να μην σκέφτομαι πώς ήταν τα πράγματα, όταν πρωτοπήγα στο Baylor (2005). Περάσαμε δύσκολα, αλλά επιβιώσαμε και γίναμε αυτοί που είμαστε σήμερα". Ο ασίσταντ κόουτς Paul Mils θα έλεγε πως " χωρίς τον Τζέρελς δεν θα ήμασταν αυτοί που γίναμε. Παραλάβαμε ένα χάλι και είχαμε την τύχη να μας αποδεχθεί αυτός που θα γινόταν ο πολυνίκης παίκτης στην ιστορία του πανεπιστημίου".

Δεν παρακολουθούσα το κολεγιακό μπάσκετ και δεν είχα καταλάβει πραγματικά τι έχει γίνει με το Baylor". Ώσπου έψαξε να μάθει περισσότερα στοιχεία και διαπίστωσε ότι υπήρχαν πέντε υποτροφίες, κάποιοι που δεν θα έμεναν για πάντα και ουδείς στη θέση του. Σκέφτηκε πως μπορεί να γίνει ο τύπος που θα βοηθούσε στην ανοικοδόμηση του προγράμματος. " Απλά ήθελα να παίζω", εξήγησε.

Το NCAA απαγόρευσε το preseason προγραμματισμό του κολεγίου " και ομολογώ πως σκέφτηκα πολύ αν θέλω να μείνω". Έμεινε, πήρε λεπτά, ωρίμασε μαζί με τους συμπαίκτες του (" άρχισα να διαβάζω τα πάντα για την ιστορία του πανεπιστημίου και τους παίκτες που έφτασαν από εκεί στο ΝΒΑ. Είχα αποφασίσει να ανοίξω τους ορίζοντες μου. Να γίνω μαθητής του αθλήματος") και το 2008 οι Bears βρέθηκαν στο NCAA Tournament, για πρώτη φορά έπειτα από 20 χρόνια.

Ο πολυνίκης στην ιστορία του Baylor

Έφυγε από εκεί το 2009 ως ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του BU που ηγήθηκε της λίστας των σκόρερ και αυτής των ασίστ και τα τέσσερα χρόνια! Σε αυτό το διάστημα, έγινε ο έχων τις περισσότερες νίκες με τους Bears στην ιστορία του κολεγίου (64), αυτός που είχε παίξει τα περισσότερα ματς (119), εκείνος που ξεκίνησε τα περισσότερα (119), που είχε το μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής (3.934 λεπτά, 33.1 μ.ο.), ήταν ο τρίτος σκόρερ (1.820 π.), ο πέμπτος σε εύστοχα εντός παιδιάς (601), στα τρίποντα (217), ο τρίτος στις βολές (401 -στις 544), ο δεύτερος στα κλεψίματα (159) και ο δεύτερος στις ασίστ (487).

Τον Μάρτιο του 2009 πήγε στο National Invitation Tournament (όπου προσκαλούν τους καλύτερους, των καλύτερων κολεγίων -βάσει ρεκόρ) και ηγήθηκε της κατάκτησης του τίτλου, με 25 πόντους στον τελικό εναντίον του San Diego. Σημείωση: ένα δικό του ριμπάουντ και 1/2 βολές, στα 6.9'' για το τέλος του αγώνα με το Auburn ήταν που έστειλαν την παρέα του στο ΝΙΤ.

Μετά δήλωσε "ε ιλικρινά, προτιμώ να είμαι εδώ στη Νέα Υόρκη και να παίζω σε αυτό το πρωτάθλημα, παρά να πάω στο NCAA Tournament και να χάσω στον πρώτο γύρο". Ως τελειόφοιτος, είχε "χάσει" τη γιαγιά του, τη γυναίκα που τον μεγάλωσε έως τα 13. " Ήμασταν πολύ κοντά. Μετά το σχολείο, συνήθιζε να με παίρνει στη βεράντα και να μιλάμε για την ημέρα μου". Αν το κατάλαβε κανείς με όσα έκανε στο παρκέ; Όχι.

Ο Τζέρελς, ο Γκιστ και ο Λαφαγιέτ

Pick δεν έγινε στο ΝΒΑ draft, αλλά δεν Κάθισε να σκάσει. Πήγε στο training camp των Spurs, εκείνοι είδαν πως υπάρχει κάτι και του έδωσαν μια θέση στους Austin Toros (2009-10). Σε ένα από αυτά τα ματς θα εμφανίζονταν και οι Bears, να τον αποθεώσουν. Το Σαν Αντόνιο τον κάλεσε για κάποιες ημέρες, πριν τον επιστρέψει στους Toros. Το καλοκαίρι του 2010 εμφανίστηκε με τα "Σπιρούνια" στο Summer League, με τον Dell Demps, GM στους Hornets και πρώην "κατάσκοπο" των Σπερς να τον ζητά, ως αντάλλαγμα.

" Ήθελα να γυρίσω στις ΗΠΑ, από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο Βελιγράδι. Μετά, έμαθα να εκτιμώ όσα συνέβαιναν και... παντρεύτηκα το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Όταν ήλθα στην Ευρώπη, νόμισα πως θα είναι εύκολα όλα. Ώσπου δώσαμε ένα ματς, χάσαμε με 20 πόντους και κατάλαβα ότι τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς όπως πίστευα. Σκέφτηκα πως υπάρχει ανταγωνισμός. Αυτοί οι τύποι πραγματικά μπορούν να παίξουν μπάσκετ".

Ο Γιασικεβίτσιους, ο Σπανούλης και η φίλη του η μπάλα

Σε συνέντευξη που έδωσε στην Gazzetta dello Sport, είχε ενημερώσει πως δεν δούλευε στα κουτουρού. Είχε εικόνες που μελετούσε. " Ο Γιασικεβίτσιους ήταν εκ των παικτών που εκτιμούσα περισσότερο. Υπάρχουν κι άλλοι. Όπως ο Σπανούλης, ενώ από Αμερικανούς είναι ο Κιθ (Λάνγκφορντ)". Του άρεσαν κι άλλοι, αλλά δεν τους ανέφερε, όχι για να μη ξεχάσει κάποιον και παρεξηγηθεί, αλλά επειδή δεν μπορούσε να προφέρει τα ονόματα τους.

Στην Αρμάνι έζησε την καλύτερη σεζόν της επαγγελματικής καριέρας. Υπήρχε λόγος. Και τον εξήγησε. " Μέρος του παιχνιδιού μου είναι όχι μόνο να είμαι πόιντ γκαρντ, κάτι στο οποίο δούλευα επί πέντε χρόνια, αλλά και να μπορώ να σκοράρω. Στην πραγματικότητα, δεν μπορείς να διδάξεις κάποιον να σκοράρει. Είναι φυσικό ένστικτο".

Κατά τη διάρκεια της καριέρας μου, αν δείτε τα ποσοστά, ήμουν καλύτερος στο να σουτάρω έπειτα από ντρίμπλα. Τώρα πια, τα καλοκαίρια δουλεύω στα σουτ χωρίς ντρίμπλα. Παλιά, είχα τη συνήθεια να ντριπλάρω με το δεξί και όλοι καταλάβαιναν πως όταν το κάνω αυτό είμαι έτοιμος να σουτάρω. Ένας από τους προπονητές μου, μου είπε πως "είσαι εύκολος στο "διάβασμα". Όταν πας προς τα αριστερά, θα επιχειρήσεις να φτάσεις στο καλάθι. Όταν ντριπλάρεις στα δεξιά, θα σταματήσεις για να σουτάρεις". Είχε δίκιο. Τώρα προτιμώ να έχω την μπάλα στο αριστερό χέρι".

Πιστεύει ότι πέραν των όσων κάνει... μπροστά, είναι και καλός αμυντικός. Μοιράζεται εν τω μεταξύ, και το μυστικό του. " Είμαι αρκετά καλός αμυντικός στην μπάλα. Είναι πιο εύκολα τα πράγματα, όταν έχεις αυτοσυγκέντρωση και κάνεις την μπάλα φίλη σου. Όταν σκέφτεσαι πως δεν μπορείς να αφήνεις αυτόν τον τύπο (που έχεις κάθε φορά απέναντι σου) να είναι ελεύθερος γύρω σου. Μακριά από την μπάλα, κάποιες φορές το "χάνω", χαλαρώνω, αλλά όταν ο δικός μου παίκτης κρατά την μπάλα, είμαι εκεί. Κοντά του".

Με το τέλος του συμβολαίου που τον έδενε με την Αρμάνι, προέκυψε η πρόταση από την Ούνικς Καζάν. Δεν είχε να σκεφτεί πολλά. Κάτι το οικονομικό μέρος, κάτι ότι θα βρισκόταν πάλι με τον Κιθ Λάνγκφορντ, τον έκαναν να πει δίχως δεύτερη σκέψη το "ναι". Η αρχή ήταν λίγο ιδιαίτερη, μέχρι να βρει τα πατήματα του, να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Όπως φάνηκε όμως, το βράδυ της Πέμπτης (27/11), μάλλον είναι σε καλό δρόμο.

TAGS EUROLEAGUE OΥΝΙΞ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ