Την πρώτη φορά που πάτησε το πόδι στο Μιλάνο, είχε μαζί του τη μητέρα του (παίκτρια του μπάσκετ, στα νιάτα της) Darlyn και τη θεία του, Denise, διαιτητή στο WNBA και το NCAA. Αν δεν λέει αυτό κάτι για το ποιόν του, τότε... τι λέει;

Το πρώτο πράγμα που είπε, ήταν πως " μου πήρε 3-4 μήνες να αποφασίσω τι θέλω να κάνω με την καριέρα μου στο ΝΒΑ. Δεν είχα σκεφτεί καν πως μπορεί να παίξω στην Ευρώπη". Και μετά ήλθε η πρόταση της Αρμάνι.

Ο MarShon Brooks αναμένεται να είναι μεταξύ αυτών που θα κάνουν εντύπωση στη φετινή Εuroleague και μπορείτε να διαβάσετε γιατί. Αυτοσυστήνεται ως "ταλαντούχος παίκτης, που μπορώ να σκοράρω εύκολα. Μου αρέσει η καθημερινή δουλειά και θέλω να γίνω πιο δυνατός και καλύτερος αμυντικός". Τα δυο πρώτα στοιχεία έχουν αποδειχθεί ήδη, στα φιλικά της Αρμάνι. Τώρα... πάει για τα επόμενα. Ελάτε να δούμε όμως, ποιος είναι ο εν δυνάμει νέος σταρ των πρωταθλητών Ιταλίας.

Τρέξε MarShon, τρέξε

Τις δυο πρώτες σεζόν στο κολέγιο, δεν είχε ρόλο. Θα έφταιγε και το γεγονός ότι μέσα σε ένα καλοκαίρι ψήλωσε (από 1.78 έφτασε το 1.94). Τον βρήκε την τρίτη και άπαξ και συνέβη αυτό, δεν είχε σταματημό. Ως τελειόφοιτος ήταν που μπήκε στα ραντάρ των οργανισμών στο ΝΒΑ, ενόσω γινόταν ο δεύτερος κορυφαίος σκόρερ σε όλο το NCAA. Αλλά υπήρχε ένα ερωτηματικό που έπρεπε να απαντηθεί: αν το στιλ του βοηθά ομάδες που θέλουν να γίνουν νικήτριες και τι είδους προσαρμογές πρέπει να κάνει για να γίνει επαγγελματίας.

Όσο βελτιωνόταν σε περισσότερους από έναν τομείς του παιχνιδιού του, κέρδισε και τον τίτλο του σκόρερ, που ωστόσο έπρεπε να 'χει ένα μεγάλο ποσοστό κατοχών για να δει προκοπή -και αυτός και η ομάδα του. Στα συν ήταν ότι έμαθε να δημιουργεί για τον εαυτό του -και έτσι εκδήλωνε το 29.5% των προσπαθειών του, με τους συμπαίκτες του να φροντίζουν να τον αφήνουν... μόνο. Το καλύτερο βράδυ του ήταν εναντίον του Notre Dame, όταν σκόραρε 52 πόντους.

Αμυντικά, με wing span στα 2.37, χρησιμοποιούσε τα γρήγορα πόδια του για να βρίσκεται πάντα μπροστά από τους προσωπικούς του αντιπάλους καΟι να τους προβληματίζει. Αν του καταλόγιζαν κάτι, ήταν πως δεν χρησιμοποιούσε στο έπακρο τις δυνατότητες του που αφορούσαν και τα ριμπάουντ.

Όχι. Δεν ήταν ο τέλειος παίκτης, πράγμα που αποδεικνύει και η παρουσία του στη δεύτερη θέση της λίστας "οι χειρότεροι πασέρ στη θέση "δύο"" της... τάξης του. Παρένθεση: για δυο μαθήματα, δεν πήρε πτυχίο. Το πήρε κατά τη διάρκεια του lockout!

Ήταν τίμιος

Όταν δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ του 2011, σύγκριναν το παιχνίδι του με αυτό του Κobe Bryant. Εκείνος έλεγε πως " είμαι περισσότερο Jamal Crawford, παρά Kobe, αλλά εν πάση περιπτώσει νομίζω είναι ανάρμοστο να με συγκρίνεται με τον Bryant". Για αυτό και η επιλογή του στο Νο25 δεν του προκάλεσε την παραμικρή έκπληξη. Οι Celtics τον "τράβηξαν" εκεί, για να τον δώσουν στους Nets -ώστε να πάρουν τον JaJuan Johnson και επιλογή β' γύρου, στο ντραφτ του 2014.

Δημιούργησε προσδοκίες που δεν δικαίωσε

Το καλοκαίρι του 2012 θα γνώριζε τη μεγαλύτερη αποθέωση. Ισοφάρισε το ρεκόρ πόντων, σε έναν αγώνα (34π.) στο Summer League του Ορλάντο και είχε 97 πόντους σε δυο ματς. Τότε, τα sites έγραφαν πως "ενώ όλοι έχουν επικεντρώσει στον Deron Williams και τον Joe Johnson, φάνηκε πως ο Μπρουκς μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη μάχη των Nets με τους Knicks, για την πρωτοκαθεδρία στη Νέα Υόρκη". Τι έγινε;

Σεζόν	Ομάδα	Παιχνίδια	Λεπτά (μ.ο.)	Πόντοι (μ.ο.)	Ασίστ (μ.ο.)	Ριμπάουντ (μ.ο.)
2011-12	New Jersey	56	29.4	12.6	2.3	3.6
2012-13	Brooklyn	73	12.5	5.4	1	1.4

Η δεύτερη... δεύτερη ευκαιρία

Η συνέχεια της ιστορίας του, τον βρήκε στη Boston. Ξανά. Αυτή τη φορά, αποτέλεσε μέλος της blockbuster ανταλλαγής που έκαναν οι "Kέλτες" με τους Nets και είχε για πρωταγωνιστές τους Kevin Garnett, Paul Pierce και Jason Terry. Τον Ιανουάριο του 2014 θα γινόταν μέλος στο ρόστερ των Maine Red Claws και αν λίγο αργότερα θα τον καλούσαν πίσω οι Celtics, δεν θα στέριωνε. Γιατί; Δεν κατάφερε ποτέ να υπερκεράσει την αγάπη που είχαν ήδη δημιουργήσει στους φαν (και τους κόουτς) ο Jeff Green και o Courtney Lee. Αν και όπως τίμια ομολόγησε, υπήρχε ένα ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα.

δεν νιώθω ότι έπαιζα άσχημα. Αλλά υπήρχε υπήρχε συνωστισμός. Άρχισα να χάνω την αυτοπεποίθηση μου, από τη στιγμή που έχασα το ρόλο μου, αλλά αυτό είναι το ΝΒΑ. Ο Ντ' Αντόνι είναι γκουρού του μπάσκετ και νιώθω ευτυχής που είχα την ευκαιρία να δουλέψω μαζί του. Του αρέσουν οι ομάδες που τρέχουν. Το καλύτερο στοιχείο του ωστόσο, είναι πως μπορείς να μιλάς μαζί του. Είναι προσιτός και πάντα διαθέσιμος".

Σεζόν	Ομάδα	Παιχνίδια	Λεπτά (μ.ο.)	Πόντοι (μ.ο.)	Ασίστ (μ.ο.)	Ριμπάουντ (μ.ο.)
2013-14	Boston	10	7.3	3.1	0.4	1.9
2013-14	Golden State	7	2.1	1.9	1.2	1.7
2013-14	LA Lakers	18	12.7	6.4	1.2	1.7

Τι λέει η μαμά, για το παιδί

Η Darlyn μίλησε στην ιστοσελίδα της Αρμάνι για τον κανακάρη της. Ενημέρωσε ότι ως παιδί δεν της δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα, ενώ σε ερώτηση αν ήταν καλύτερη παίκτρια απ' ό,τι 26ο γιος της, απάντησε "και ναι και όχι. Σκόραρα περισσότερους πόντους, αλλά τότε δεν είχαμε τρίποντο, αλλιώς θα ήμουν περισσότερο επιτυχημένη".

"και του λέω αλήθεια για ό,τι συμβαίνει. Δεν τον ρωτώ ποτέ για τους πόντους που έβαλε. Με ενδιαφέρουν άλλα πράγματα", ενώ χαρακτήρισε μεγάλη την ευκαιρία που του έδωσε η Μιλάνο. " Όταν προέκυψε η πρόταση, πολύ γρήγορα καταλάβαμε πως δεν μπορούσε να την προσπεράσει". Και την άρπαξε.